Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Τα νέα της Τροίας! Έκτακτο παράρτημα!

                                             (Ο Πάρης και η Ωραία Ελένη, Νταβίντ 1788)

Η κ.Κρικέλη και οι μαθητές του Β2 σας παρουσιάζουν σε πανελλαδική αποκλειστικότητα τα νέα από το μέτωπο της Τροίας! Η εφημερίδα τους παρουσιάζει τα συγκλονιστικά γεγονότα της ραψωδίας Γ μέσα από μια νέα οπτική γωνία, αυτή του χιούμορ! Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση!

εφημερίδα 1

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Λαβύρινθος

Ζωγραφίζω πάνω στην λευκή κόλλα.

Κάνω κύκλους, καμιά φορά και ευθείες, κυματιστές γραμμές, σχήματα και άλλα σχήματα, αλλιώτικα. Πάλι μουτζούρες.Μόνο μουτζούρες και παραμένω εκεί.Σηκώνω το κεφάλι και παρατηρώ άλλους ανθρώπους γύρω μου να συνεχίζουν  να σχεδιάζουν και εκείνοι όλα αυτά κι ύστερα να φτιάχνουν νέα, πιο περίπλοκα και μπερδεμένα σχέδια.........

Μένω στάσιμη.
Πετώ την κόλλα που μου χάρισε η ζωή και βάζω τα κλάματα, γιατί είναι το μόνο που ξέρω καλά να κάνω.



Νιώθω χέρια να με τραβάνε, γνωστές φωνές αναμειγμένες με όμορφες αναμνήσεις , άνθρωποι που αγαπώ κι ύστερα σαν επιχείρημα έρχονται τα πρέπει, μα όχι τα θέλω μου. Όλα προσπαθούν να με επαναφέρουν μάταια στην επιφάνεια, αφού το νόημα της δικής μου ζωής βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά.

Μα γιατί δεν με αφήνετε επιτέλους στον πόνο μου;
Να αναλογιστώ εκείνα που ενώ μπορούσα δεν έκανα, τα λάθος μονοπάτια που ακολούθησα, που τα εμπιστεύτηκα και εκείνα με πρόδωσαν οδηγώντας με στις ερειπωμένες πόλεις , στις νύχτες χωρίς φεγγάρια του μυαλού και της καρδιάς μου.
Νεφέλη Παπανικόλα, Γ4

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Ποιο το νόημα της ζωής;

Ο Κ.Π.Καβάφης στο ποίημα του "Όσο μπορείς" (Κ.Ν.Λ. Γ Γυμνασίου) υπαγορεύει μια στάση ζωής. Μετά την ανάλυση του ποιήματος και τη συζήτηση που ακολούθησε, η εργασία που δόθηκε για το σπίτι αφορούσε το νόημα της ζωής.Υπάρχει νόημα στη ζωή του καθενός, κι αν ναι, ποιο είναι αυτό;Ταυτιζόμαστε στους στόχους και στις επιδιώξεις μας; Τι είναι αυτό που μας δίνει δύναμη να ζούμε με πάθος τη ζωή μας; Αρκεί να είμαστε ζωντανοί, για να πούμε ότι ζούμε;





Τα παιδιά έγραψαν κείμενα για το νόημα της ζωής, όπως το αντιλαμβάνονται τα ίδια, αλλά επειδή ήταν αδύνατον να δημοσιευτούν όλα, διαλέξαμε και σας παρουσιάζουμε μερικά μόνο.Στα κείμενα που ακολουθούν οι μαθητές έδωσαν την προσωπική τους απάντηση ποιητική ή όχι στο ερώτημα που έχει απασχολήσει τόσες γενιές ανθρώπων. Απολαύστε τη δική τους προσέγγιση!



Αυτό που εγώ πιστεύω
αξίζει στη ζωή,
είναι η αίσθηση του εμείς
και η αδιάκοπη αλλαγή.

Είναι η πνοή μιας ευτυχίας
και η απορία σου γι' αυτή,
η έννοια της ύπαρξης
και του θανάτου μαζί.

Το να θέλω να συνεχίσω
με κάθε αποτυχία,
να προσπερνώ κάθε εμπόδιο
που μου φέρνει δυστυχία.

Κάθε βήμα που θα κάνω
να έχει σημασία,
της ζωής μου να ΄ναι μέρος
με κάθε του αξία.

Αυτό που εγώ πιστεύω
αξίζει στη ζωή,
είναι να ζεις για το απίστευτο
που μπορεί να σου συμβεί.
Βέρα Γιαννάκου






Η προσωπική μου απάντηση θα είχε να κάνει με καθετί που με κάνει ευτυχισμένη και ικανοποιημένη.Να αγαπώ και να αγαπιέμαι. Να σκέφτομαι με την καρδιά μου. Να ακούω περισσότερο απ' το να μιλάω. Να σκέφτομαι αισιόδοξα. Να διεκδικώ τα όνειρα μου. Να θέτω στόχους και να ικανοποιούμαι με την επίτευξη τους. Να βλέπω αυτό που δε φαίνεται.Να εκτιμώ τα καθημερινά και να παλεύω για τα άπιαστα.Να μη ζω στην άγνοια.Να φροντίζω το περιβάλλον.Να δώσω σε αυτόν που δεν έχει.Πάνω απ' όλα να παραμείνω άνθρωπος.
Ειρήνη Τσίπα




Μες την πορεία της ζωής μας
Σειρήνες ακούγονται πολλές.
Ηχούν γλυκά στ΄αυτιά μας
μα πόσο ύπουλα κινούνται..
Σ' αυτές θα πρέπει να κλείσουμε
τ' αυτιά και να προσπεράσουμε.
Να φανούμε δυνατοί
να διαφυλάξουμε την τιμή μας,
την αξιοπρέπεια κια την ατομικότητα μας.
Βοηθοί μας η αυτογνωσία
και η αυτοεκτίμηση μέσα μας.
Η αξία της ζωής μεγάλη
και πολύτιμη.
Ας μην την υποτιμάμε.
Διαφυλάττοντας την
θα βγούμε νικητές.
Μάριος Σπύρου




Ζωή είναι να ζεις ελεύθερα, να νιώθεις ελεύθερα, να σκέφτεσαι ελεύθερα και να εκφράζεσαι ελεύθερα όμως σωστά. Να έχεις πίστη, θάρρος και αυτοπεποίθηση για οποιαδήποτε κίνηση της ζωής σου. Και το πιο σημαντικό είναι να μην τα παρατάς ποτέ μέχρι να καταφέρεις αυτό που θες. Η ζωή είναι σαν μια πλαστελίνη που την βαστάς στα χέρια σου και την δημιουργείς και την κάνεις όπως θέλεις. Μπορείς να την αλλάξεις. Αρκεί να κάνεις πάντα το σωστό, διότι άμα κάνεις λάθος θα το μετανιώσεις και ίσως να είναι αργά.
Μπριτζίλντα Ντέντα




Τι κι αν λένε πως η ζωή
είναι ένα μάτσο δυστυχία,
εγώ θα ζήσω , θα επιμείνω,
να γεμίσει με ευτυχία.

Τι κι αν λένε πως η ζωή
είναι όλη μες στο ψέμα,
με ειλικρίνεια και με πείσμα
θα την κάνω αληθινή.

Τι κι αν λένε πως η ζωή
έχει στόχο τα λεφτά,
εγώ στοχεύω στην αγάπη,
που αξίζει πιο πολλά.

Τι κι αν λένε πως η ζωή
παίζεται σε σφαίρες ,
εγώ κρατιέμαι απ την ειρήνη
κι ελπίζω για άσπρες μέρες.

Τι κι αν λένε πως η ζωή
κάποτε τελειώνει,
εγώ πιστεύω ότι αυτή
με το θάνατο στεριώνει.
Αναστασία Μαρία Κιαπόκα





Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Ζεις σε μια κοινωνία και πρέπει να σέβεσαι τον εαυτό σου και τους άλλους γύρω σου και προπαντός τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Προσπαθείς να πραγματοποιήσεις τα όνειρα και τις επιθυμίες σου, πάντα με τη βοήθεια του Θεού. όταν δίνεις αγάπη, παίρνεις αγάπη και αλληλοβοήθεια. Μην κατακρίνεις τους άλλους, πριν τον εαυτό σου, και να ζεις τίμια και δίκαια. Η ζωή είναι ωραία, όταν ζεις το κάθε της λεπτό με χαρά, αγάπη, συμπόνοια και όχι με διχόνοια, μίσος και ζήλια.
Κοραλλία Τρύπα.



Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

" Στη διαπασών", ξανά!

           Την προηγούμενη εβδομάδα ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου έκανε μια δεύτερη επίσκεψη στο σχολείο μας , αυτή τη φορά στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Οι φιλόλογοι Ε.Κρικέλη και Π.Κεφαλά αφιέρωσαν κάποιες διδακτικές ώρες για να διαβάσουν, να συζητήσουν και να αναλύσουν μαζί με τους μαθητές τους τα θέματα που προέκυψαν από το βιβλίο του κ.Παπαθεοδώρου "Στη Διαπασών". Σκοπός της προσπάθειας αυτής ήταν η καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας των μαθητών. Τα τμήματα που συμμετείχαν ήταν το Β1 και Β2 και το Γ3 και Γ4.

          Ο κ.Παπαθεοδώρου επισκέφτηκε πρώτα τα τμήματα Β1 και Β2, που είχαν συγκεντρωθεί στην αίθουσα του Β2 και έπειτα το Γ4 και Γ3. Ο συγγραφέας προσπάθησε στο λιγοστό χρόνο της μιας διδακτικής ώρας να απαντήσει σε απορίες των παιδιών για το βιβλίο, τους ήρωες και τα θέματα που ανέκυψαν από την μελέτη του καθώς για το έργο του συγγραφέα.


Ένα ωραίο κείμενο για την επίσκεψη του συγγραφέα συνέθεσε η Αναστασία Μαρία Κιαπόκα με τη βοήθεια της Μαρίας Δημοπούλου. Απολαύστε το!

Την Παρασκευή είχαμε την τιμή ως Γ4 να φιλοξενήσουμε κάποια διδακτική ώρα στην τάξη μας τον κ. Βασίλη Παπαθεοδώρου, συγγραφέα του βιβλίου "Στη διαπασών", το οποίο διαβάζαμε αυτό το τρίμηνο μαζί με τη φιλόλογό μας, κα Κεφαλά.


Το βιβλίο μιλάει για εναν ατίθασο δεκαεπτάχρονο μαθητή της Γ΄Γυμνασίου (για τρίτη φορά!), τον Θανάση, και τη σκληρή εξέλιξη της ζωής του. Ζει με τη χωρισμένη, ράφτρα και καρδιακή μητέρα του, τον μέθυσο, χαρτοπαίχτη και γκομενιάρη πατριό του, και τα δυο ετεροθαλή αδέρφια του: την ονειροπόλα Μαίρη και τον μικρό Νικόλα. Ο πατέρας του άφαντος...Είναι ΄΄άρρωστος΄΄ με τη μουσική και ένα χαρακτηριστικό αυτού του βιβλίου είναι ότι αντί για τίτλους κεφαλαίων έχει ονόματα τραγουδιών, σχετικά με το θέμα του κάθε κεφαλαίου πάντα. Το σχολείο κάνει μαύρα μάτια να τον δει, όπως και τα βιβλία του άλλωστε, μέχρι που τα έφτιαξε με τη Λουίζα, μια όμορφη και αρκετά ώριμη συμμαθήτρια του, και η ζωή του άρχισε να παίρνει ανάποδες στροφές. Βγήκε από μια συμμορία νεοναζί και εμπόρων ναρκωτικών που είχε μπλέξει, οι δυο καλύτεροί του φίλοι τον πρόδωσαν για αυτήν τη συμμορία, η οποία ήξερε τα πάντα για τον πατέρα του και γι΄αυτό τον επέλεξαν ως μέλος. Στη συνέχεια θα πάει ο Θανάσης στο συνεργείο του από περιέργεια για να τον δει, πεθαίνει η μάνα του από καρδιά, και αρχίζει να συνειδητοποιεί πως η ζωή, που μέχρι τότε εκείνος της έβγαζε τη γλώσσα, πέρασε στην αντεπίθεση.


Προς μεγάλη μας έκπληξη η συζήτηση ξεκίνησε με τον συγγραφέα να θέτει ερωτήσεις σε εμάς, κάτι δηλαδή που περιμέναμε να γίνει αντιστρόφως! Μας είπε ότι με επιλογή της, η μητέρα, ανεχόταν τον Τάκη, για να μη γίνουν και τα άλλα παιδιά σαν τον Θανάση, όπως με δική μας επιλογή διαλέγουμε τους φίλους μας. Μας ρώτησε αν τον περιμέναμε έτσι όπως ήταν εμφανισιακά και μετά από μία σύντομη κουβέντα καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ένας συγγραφέας δεν πρέπει να κρίνεται από την εμφάνιση, αλλά από το συγγραφικό του έργο. Μας εξήγησε ότι ο ίδιος επέλεξε να περάσει ο Θανάσης όλα αυτά τα συνταρακτικά γεγονότα μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, για να του δοθεί ένα κίνητρο να αλλάξει χαρακτήρα. Ωστόσο, κάτι που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι ο κ. Παπαθεοδώρου δεν διαβάζει ποτέ ολόκληρο ένα βιβλίο του.


Όποιος μαθητής ήθελε, του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει ένα δικό του κεφάλαιο με το τέλος που θα ήθελε αυτός να δώσει στο βιβλίο και μετά την ανάγνωση όλων από τον κ, Παπαθεοδώρου, θα επιβραβευτεί ο νικητής.


Σας ευχαριστούμε πολύ κύριε Παπαθεοδώρου για τη επίσκεψή σας στο σχολείο μας( αν και δεν ήταν η πρώτη φορά!!) και σας περιμένουμε πάλι στην Κω σύντομα. Ραντεβού στο Λύκειο λοιπόν..!!


Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

About a boy

Κυριακή μεσημέρι και οι συνήθεις ύποπτοι μαζεύτηκαν στη φιλόξενη βιβλιοθήκη του σχολείου, για την κλασσική συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης της Γ Γυμνασίου. Αυτή τη φορά η συνάντηση περιλάμβανε και προβολή ταινίας, μιας και το βιβλίο που διαβάσαμε έχει γυριστεί ταινία.Φυσικά είχαμε φέρει και τα απαραίτητα ΅πολεμοφόδια΅΅, πατατάκια και λοιπά συνοδευτικά μιας κινηματογραφικής προβολής!
Η ταινία άρεσε σε όλους σε αντίθεση με το βιβλίο, αφού μόλις τέσσερα άτομα από τα εννέα που παρευρίσκονταν κατάφεραν να το διαβάσουν ολόκληρο. Στη συζήτηση που ακολούθησε της προβολής διατυπώθηκαν διάφορες απόψεις.Η Μιρέλλα δεν διάβασε το βιβλίο, γιατί το βρήκε πολύ αγγλικό και φλύαρο. Η Μαρία πάλι, αν και το τελείωσε, το θεώρησε βαρετό και υποστήριξε ότι ήταν πολύ αναλυτικό. Το ίδιο υποστήριξαν και η Αλτέα με την Παρασκευή, που επίσης παράτησαν το βιβλίο κάπου στη μέση. Αντίθετα το βιβλίο άρεσε στη Νικολέτα και της άρεσαν και οι αναφορές στους Nirvana. Η Αναστασία Μαρία αν και δεν ενθουσιάστηκε με το σύνολο του βιβλίου εντόπισε όρισμένα σημεία με ενδιαφέρον όπως αυτό στη σελ. 113 (Ο Γουίλ επισκεπτόταν τη ζωή, δεν δεχόταν επισκέψεις). Η Ειρήνη με τη σειρά της διάβασε το βιβλίο ως ένα σημείο , αλλά το βρήκε αρκετά χυδαίο. Στη Δάφνη πάλι άρεσε η ταινία και όχι το βιβλίο.
Το τελικό αποτέλεσμα έγειρε υπέρ της ταινίας. Η οποία άρεσε σε όλους για το χιούμορ της, τους ηθοποιούς, τη μουσική και για την αξιοποίηση της ιστορίας.Όπως είπαν τα παιδιά η υπόθεση του βιβλίου ταίριαζε να γίνει ταινία και όχι βιβλίο!
Ωστόσο, η ανάρτηση θα κλείσει με μια σκέψη του Μάρκους από το βιβλίο :
.............Δυο άνθρωποι δεν ήταν αρκετοί, αυτό ήταν το πρόβλημα. Πίστευε πάντα ότι το δύο ήταν καλός άριθμός, ότι δε θα του άρεσε καθόλου να ζει σε μια οικογένεια με τρεις ή τέσσερις ή πέντε. Τώρα όμως μπορούσε να αντιληφθεί την ουσία : στις ποολυμελείς οικογένειες, όταν κάποιος έφτανε στα όρια του και έσκαγε, δεν έμενες ολομόναχος. Υπήρχαν οι υπόλοιποι. ..........


Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Προσευχή


Συγχωρητικότητα, πίνακας του Τιερύ Ονά


Ιώβ, ευλογημένε,


Ιώβ, ανόητε και τρελέ για τον κόσμο

των ανθρώπων

Ιώβ, ένα τίποτα που κινείς το σύμπαν

με το όνειρο και την πίστη σου

Ιώβ, παράξενε, ονειροπόλε που σαν τον Ιωνά

επιβιώνεις μέσα στο κήτος του κόσμου.

Ιώβ, πατέρα της ελπίδας του άφατου,

εξόριστε στη χώρα της μοναξιάς

Ιώβ παντοδύναμε

πάνσοφε

πανάγαθε

Ευλόγησε με...............



Χρυσή Τσιούρη, ζωγράφος - αγιογράφος, καθηγήτρια καλλιτεχνικών στη Μέση Εκπαίδευση

("Γυναικών έργα", ποιήματα στιχουργήματα γυναικών, έκδοση της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας, παράρτημα Κω, Μάρτιος 2010)

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

3, 2, 1, ..........Καλώς μας ήρθες 2011!!!

Καλοί μας φίλοι και συνοδοιπόροι, σας ευχόμαστε ο νέος χρόνος να φέρει χαρά, υγεία και ευτυχία στη ζωή σας! Ας ελπίσουμε ότι η αλληλεγγύη και η συνεργασία θα χαρακτηρίσουν τις σχέσεις μας και θα μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε τη χαρά της ύπαρξης των άλλων ανθρώπων στη ζωή μας. Το νέο ξεκίνημα μας περιμένει!!!



Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΡΧΕΤΑΙ ΧΑΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΛΙΓΕΣ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΤΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ!
Μιρέλλα, Γ4

Με την καινούργια τη χρονιά, μόνο χαρές να’ ρθούνε κι όλες οι δύσκολες στιγμές με μιας να ξεχαστούνε!
Νίκος ,Γ3