Αγαπητοί γονείς...., (Παράπονα κι ευχαριστώ από τους μαθητές)

 Το απόσπασμα από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ που υπάρχει στο βιβλίο των νεοελληνικών Κειμένων της Β Γυμνασίου αφορά τις  σκέψεις και τα παράπονα της Άννας  για τους γονείς της. Αφού ολοκληρώσαμε τη μελέτη του αποσπάσματος, οι μαθητές του Β2 και του Β5 έγραψαν τα δικά τους παράπονα ή τα δικά τους ευχαριστώ στους γονείς τους.Οι εργασίες τους είχαν είτε τη μορφή γραμμάτων προς τους γονείς τους είτε ήταν μια σελίδα από το προσωπικό ημερολόγιο των μαθητών είτε ήταν γράμματα προς κάποιο φίλο/η τους στο οποίο έγραφαν όσα σκέφτονται.

Φίλε μου Τάκη,

       Ύστερα από πολλές συζητήσεις με τους γονείς μου και ειδικά με τον πατέρα έχουν αρχίσει να με καταλαβαίνουν, αλλά και εγώ κατάλαβα αυτούς! Έπειτα από πολλά χρόνια τσακωμών, νεύρων, άγχους και στεναχώριας όλα αυτά τα συναισθήματα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί! Θυμάμαι στο τέλος του δημοτικού που ο πατέρας μου πίστευε πως έπρεπε να διαβάζω περισσότερο και ότι έπρεπε να μελετώ ασκήσεις  πέραν από αυτές που μας ανέθεταν στο σχολείο. Επειδή , φυσικά, δεν διάβαζα παραπάνω από αυτά που μας ζητούσαν οι δάσκαλοι τσακωνόμασταν. Άλλοτε αγχωνόμουν μήπως με έπιανε αδιάβαστο ή δεν θυμόμουν κάτι και μου έκανε παρατήρηση νευριασμένος. Αργότερα, στεναχωριόμουν, γιατί δεν είχα κινητό ,όπως οι φίλοι μου, γιατί δεν με άφηναν να δω ταινίες για μεγαλύτερες ηλικίες και γιατί δεν μπορούσα να βγω έξω μέχρι αργά. Έτσι , λόγω του άγχους και άλλων παραγόντων πίστευα πως περνούσα μία άθλια ζωή και ήθελα να σταματήσει όλη αυτή η κατάσταση. Έτσι, άρχισα να τους  μιλάω, να εκφράζω την γνώμη μου και να λέω τι κάνουν λάθος και τι με πειράζει.

         Σήμερα δεν συμπεριφέρονται, ποτέ, με τρόπο που με ενοχλεί και ξέρουν τι με πειράζει. Για παράδειγμα δεν ανακατεύονται στα μαθήματα μου και δεν μου λένε ποτέ πόσο , πότε και τι πρέπει να  διαβάσω. Επίσης, σήμερα, καταλαβαίνω ότι όταν ήμουν μικρότερος είχα άδικο και δεν ήταν σωστό να απαιτώ να έχω κινητό, να παρακολουθώ ακατάλληλα πράγματα και να βγαίνω έξω μέχρι αργά. Οπότε είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που έχω αυτούς τους γονείς οι οποίοι με εκτιμούν , έχουν προσαρμοστεί στις ανάγκες μου και μου συμπεριφέρονται σαν ένα ώριμο και μεγάλο άτομο.

Αγαπητοί γονείς,

Σας στέλνω αυτό το γράμμα για να σας εκφράσω το ένα και μοναδικό παράπονο , που έχω από σας.

Αρχικά, ένα μεγάλο ευχαριστώ που με φέρατε στον κόσμο. Το ξέρω δεν είναι αρκετό, αλλά θα προσπαθήσω να κάνω πράγματα, που θα σας ευχαριστήσουν . Το μοναδικό μου παράπονο δεν έχει να κάνει με την αγάπη σας, αλλά με τα πιστεύω σας. Η ιδεολογία σας είναι αντίθετη με τη δική μου-ίσως γιατί έχουν αλλάξει οι εποχές και οι νέοι σκέφτονται αλλιώς- με αποτέλεσμα να τσακωνόμαστε άσχημα. Το ξέρω ότι θέλετε το καλό μου, αλλά δεν έχετε βρει το σωστό τρόπο να μου δείξετε.

Ελπίζω οι παρατηρήσεις μου να μη σας στενοχώρησαν και να προσπαθήσετε να αλλάξετε. Το ξέρω ότι δεν έχω και τον καλύτερο χαρακτήρα και παίζει ρόλο και η εφηβεία. Συγγνώμη για όσα έχω κάνει και σας στενοχώρησα.

Αγαπητοί γονείς,

Σας γράφω αυτό το γράμμα, για να εκφράσω τα παράπονα που έχω από σας. …. Αυτό που θα ήθελα λοιπόν είναι να μου έχετε περισσότερη εμπιστοσύνη και να μην αμφισβητείτε τη γνώμη μου. Καταλαβαίνω ότι και γω κάποιες φορές παραφέρομαι, αλλά να ξέρετε ότι χαίρομαι γιατί βλέπω πραγματικά ότι προσπαθείτε να μας μεγαλώσετε σωστά και να κάνετε το καλύτερο για μας.

Τα παράπονα μου από τους γονείς μου

·        Φοβάμαι την κριτική τους

·        Δεν ακούνε ποτέ τις απόψεις μου-ίσως ακούει ο πατέρας μου, αλλά κάνει ότι τα ξέρει όλα.

·        Δεν καταλαβαίνουν ποτέ τις ανάγκες ς μου

·        Όταν τους λέω ότι θέλω να ξεπεράσω τους φόβους μου, μου λένε ξεπέρασε τους μόνος σου.

·        Το παιδί του άλλου είναι πάντα πιο έξυπνο από μένα. Εμένα με υποτιμούν.

Αγαπητοί μου γονείς

Σας γράφω αυτό το γράμμα, με σκοπό να σας ευχαριστήσω για όλα όσα μου προσφέρετε. Καταρχάς, όπως κάθε γονιός θέλει το καλό του παιδιού του, έτσι θέλετε και σεις το δικό μου, ώστε να γίνω ένας καλός και χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία.

Μου παρέχετε τα πάντα –μόρφωση, ένδυση, καλή διατροφή, διασκέδαση. Βέβαια , δεν είναι μόνο τα υλικά αγαθά, αλλά το κυριότερο είναι οι ηθικές αρχές, η αγάπη σας-την οποία πολλά παιδιά δεν την έχουν- , η στοργή σας και οι πολύτιμες συμβουλές σας, που θα μου χρησιμέψουν για όλη την υπόλοιπη ζωή μου.

Το μόνο μου και μικρό παράπονο είναι πώς νιώθετε λίγο ανασφαλείς απέναντι μου, όταν βγαίνω έξω με την παρέ αμου. Βέβαια, έχετε δίκιο, διότι έξω παραμονεύουν πολλοί κίνδυνοι.

Εδώ κλείνω το γράμμα μου και θέλω να ξέρετε ότι η αγάπη μου για σας είναι και θα είναι απεριόριστη.

Αγαπητοί μου γονείς,

Σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας εκφράσω τα παράπονα μου. Γενικά δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Το μόνο μου παράπονο είναι αυτό με τους βαθμούς.

Πολλά παιδιά, μέσα σ αυτά και εγώ , φοβόμαστε την αντίδραση σας στο αντίκρυσμα των βαθμών. Αγχώνομαι πολύ για το πώς θα το πάρετε. Με το να πάρεις ένα χαμηλό βαθμό, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Η προσπάθεια είναι αυτή που μετράει, σε ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου.

Παίρνοντας ένα καλό βαθμό , φυσικά είναι ένας λόγος να χαρείς και να νιώθεις περηφάνια για τον εαυτό σου. Μπορεί όμως να υπάρξει μια άτυχη στιγμή. Θα ήθελα, λοιπόν, να μπορώ να σας λέω ελεύθερα τα αποτελέσματα ενός τέστ ή ενός διαγωνίσματος, χωρίς να φοβάμαι την αντίδραση σας.

Εύχομαι, λοιπόν, με αυτό εδώ το γράμμα, να δείτε λίγο διαφορετικά τη στάση σας απέναντι μου- στο θέμα των βαθμών. Και την επόμενη φορά ενός αποτελέσματος να είμαι πιο χαλαρή απ’ ότι συνήθως.

Αγαπητή μου μητέρα, σου στέλνω αυτό το γράμμα για να σου εκφράσω τα παράπονα μου. Πρώτον: Μανούλα μου, μπορείς να μη με πρήζεις να φορέσω ζακέτα; Έξω έχει 20 βαθμούς Κελσίου και εσύ να φορέσω ζακέτα; Για έλα δοκίμασε το εσύ! Δεύτερον: μη με αναγκάζεις να μιλήσω στο τηλέφωνο κάθε φορά που παίρνει τηλέφωνο η θεία από την Κρήτη. Δεν την έχω δει ΠΟΤΕ μου και δεν την ξέρω. Και θέλεις να της πω και για το πώς περνάει το σόι μου; (Ειλικρινά τέτοιες ώρες παρακαλάω να μην είχαμε τέτοια τεχνολογία!). Τρίτον και σημαντικότερο: Όταν πάω να χτυπήσω την κορούλα σου, σημαίνει πώς κάτι μου έχει κάνει, δεν την βαράω επειδή έτσι μου κάπνισε.

 Αγαπημένοι μου γονείς,

Σας γράφω αυτή την επιστολή για να σας ευχαριστήσω για όλα όσα μου έχετε προσφέρει ως τώρα.

Καταρχάς σας ευχαριστώ για ότι μου παρέχετε. Μου παρέχετε στέγη . τροφή και πολλά πράγματα που μου άρεσαν και σεις μου αγοράσατε.

Αλλά πιο πολύ απ όλα σας ευχαριστώ , επειδή με κάνατε τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Μου μάθατε τρόπους , να είμαι ευγενικός και γενναιόδωρος. Ποτέ δε δείξατε το θυμό σας και τα προβλήματα σας απέναντι μου, αλλά καθόσασταν υπομονετικά και δίνατε προσοχή σε μένα. Ευχαριστώ για τις δραστηριότητες που με έχετε εγγράψει και για όλες τις στιγμές που μου δημιουργείτε χαρά και αγάπη.

Εύχομαι να χαρείτε με αυτή την σύντομη επιστολή και σας ευχαριστώ για όλα , αλλά πάνω απ΄όλα σας ευχαριστώ γιατί μου χαρίσατε ζωή.