Οι παραλλαγές μιας παραλογής (ή διασκευάζοντας το Γιοφύρι της Άρτας!)

Καινούρια σχολική χρονιά, νέοι μαθητές  που έχουν να διαπραγματευτούν την διδακτέα ύλη της Γ Γυμνασίου. Ολοκληρώνοντας τη μελέτη της δημοτικής παραλογής «Του γιοφυριού της Άρτας», οι μαθητές κατέγραψαν τις δικές τους διασκευές στον αρχικό μύθο. Σας παρουσιάζουμε τρεις διαφορετικές εκδοχές-λύσεις στο πρόβλημα του πρωτομάστορα. Καλή σας ανάγνωση!

Μάστορα μην πικραίνεσαι και μην αναστενάζεις

το δαχτυλίδι έχασες, δεν έχασες γυναίκα.

Και μην τυχόν και κατεβεί ουδείς απ την καμάρα,

γιατί είναι επικίνδυνο μη πέσει και πλακώσει.

Τρεις αδερφάδες είμαστε , οι δυο κακογραμμένες.

Η μια έχτισε το Δούναβη, η άλλη τον Αφράτη

Μα εγώ η πλιο στερνότερη καλότυχη θα είμαι.

Όπου έχω άντρα κι αγαπώ , που μ αγαπά κι εκείνος!

«Άντρα μου, μην βαρυγκομάς το δαχτυλίδι να βρεις

Γοργά να ρθεις στο σπίτι μας καινούριο θε να σου χω ,

Μόνο θα πάω στην εκκλησιά λαμπάδα να ανάψω

Μην τύχει κι εγκρεμιστεί του γιοφυριού η καμάρα!»

Γοργά κινάει στην εκκλησιά να βρει τον ιερέα,

γονατιστή παρακαλά της Παναγιάς εικόνα.

Εκλιπαρούσε κι έταξε στην Παναγιά με δάκρυα

-Λυπήσου Μεγαλόχαρη, ελέησε Θεέ μου

τους κόπους και τα βάσανα όλων των μαστοράδων!

Και το γιοφύρι στέριωσε να ναι γερό , ατσάλι!

Να ναι Θεέ μου καλότυχο, αιώνες να προβάλλει!

Κι η Μεγαλόχαρη  άκουσε του πόνου της τα λόγια.

Ευθύς σημάδι έδειξε λαμπρό κι αστραπιαίο.

Πάνω απ την άσπρη εκκλησιά, εμπρός στους μαστοράδες

αχτίδες πέσαν φωτεινές, παντού απ άκρη σε άκρη!

«Θα ναι για πάντοτε γερό, γιοφύρι ευλογημένο,

Διαβάτες θα το χαίρονται, στολίδι του χωριού τους

Κι οι μάστορες θα το χουνε μεγάλο τους καμάρι!!»

Αγγελική Γεροβασίλη, Γ1

Τα άκουσε ο πρωτομάστορας και του θανάτου πέφτει

Ζητάει απ τη γυναίκα του όσο μπορεί να αργήσει

Και κείνος σπίτι γύρισε και παίρνει το τουφέκι.

«Που σαι πουλί, που σαι πτηνό, για να σε τουφεκίσω;

Ούτε φτερό, ούτε φωνή ορκίζομαι ν αφήσω!»

Η μανία η πολλή του πρωτομάστορα , η ζέση

Σε κίνδυνο έβαλε τελικά της γυναίκας του τη ζήση.

Μα όταν το κατάλαβε, θυμό πολύ γεμίζει

Και κάτω από το γεφύρι αυτό για μέρωμα καθίζει.

Ξάφνου βλέπει το πουλί να τον εφοβερίζει.

Πιάνει τότε το όπλο του, με βόλια το γεμίζει.

Έρχεται όμως η νεαρή γυναίκα του με χάρη

Κι από τον πρωτομάστορα υπόσχεση ζητάει να πάρει.

«Ετούτο το πουλί εδώ , πολλά μας έχει φέρει

Γι αυτό ας το βρει συμφορά, σε τούτα δω τα μέρη.

Στο γεφύρι να το στοιχειώσουμε, αντί για πετεινάρι

έτσι ο μύθος θα λυθεί, χωρίς ανθρώπινο τομάρι.

Τέλος, ο μάστορας θα πληρωθεί, στο σπίτι του θα πάει

Χαρά θα φέρει και στοργή με τη γυναίκα του καμάρι!

Αντώνης Αβρίθης, Γ1

Καθότανε ο μάστορας κι έκλαιγε για την κακή του μοίρα ,

που έπρεπε να στοιχειώσει τη γυναίκα του για μια χρυσή λίρα.

Εναλλακτική λύση έψαχνε να βρει

μα στο κεφάλι του τίποτα δεν του χε κατεβεί.

Αποφασισμένος είπε ότι ο ίδιος θα στοιχειωθεί

κι έτρεξε στο γεφύρι πριν χτιστεί.

Όταν όμως έφτασε ήταν ήδη αργά,

στη γυναίκα του είχαν ρίξει τα μπετά.

Ξαφνικά τη γυναίκα του βλέπει μπροστά του

κι ο ίδιος νομίζει ότι έχασε τα μυαλά του.

«Μην τρελαίνεσαι, δεν είμαι πνεύμα,

 είμαι μια κανονική γυναίκα!

Μη φοβάσαι, δεν στοίχειωσαν εμένα !

Το μαντάτο άκουσα και είπα ένα ψέμα

Πως είμαι δήθεν ορφανή

 και έτσι η τύχη μου άλλαξε σε κακή!

Έτσι δεν στοίχειωσαν αυτή,

αλλά ένα άλλο καλότυχο παιδί!

Αλέξης Τσάτσα, Γ5

Καλοκαιρινές βιβλιοαποδράσεις!

 Κάθε χρόνο στο τέλος της σχολικής χρονιάς προτείνουμε βιβλία για τα μέλη των Λεσχών Ανάγνωσης αλλά και για όλους τους μαθητές μας.Βιβλία για όλα τα γούστα, βιβλία για νέους αναγνώστες ή για βιβλιοφάγους!Καλό καλοκαίρι  με ωραία αναγνωστικά ταξίδια!

ΝΕΑΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ιφιγένεια Τέκου « Αγάπα το ή παράτα το» , εκδόσεις Λιβάνης

 Ο δεκαπεντάχρονος Ιάσονας έρχεται αντιμέτωπος με το άσχημο πρόσωπο της κρίσης, όταν η οικογένειά του αναγκάζεται να μετακομίσει στη Σύμη, αφήνοντας πίσω φίλους και λοιπούς.

Η Γιάννα, όταν παίζει κιθάρα, πετάει στα σύννεφα. Ανταλλάσσει καθημερινά μηνύματα στο fb με τον black label και ξαφνιάζεται όταν μια μέρα τον «πετυχαίνει» στο απομακρυσμένο νησί όπου ζει.

Η Γιούλη ήθελε να γίνει μεγάλη ηθοποιός και είχε φτιάξει το καλύτερο στοχο-διάγραμμα, από το οποίο δεν παρέκκλινε ποτέ, ώσπου… η καρδιά της χτύπησε δυνατά για πρώτη φορά, μα για λάθος άνθρωπο.

Οι τρεις τους έμαθαν το τίμημα που κρύβει η διεκδίκηση της ευτυχίας, όταν δε δέχεσαι να συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο.

Love it or leave it, μωρό μου!

Ιάσονας: Τελικά, την πάτησα κι εγώ. Οκέι, θα συνέβαινε κάποτε και αυτό, φαντάζομαι. Τι τώρα, τι αργότερα. Είναι τόσο περίεργο αυτό το συναίσθημα... Σαν να μπαίνεις σε κάποιο ασανσέρ που μία σε ανεβάζει και μία σε κατεβάζει, άλλες φορές πηγαίνει όροφο όροφο και άλλες φορές το κάνει απότομα κι εσύ βρίσκεσαι έρμαιο ενός φρενήρους πεταρίσματος.

Γιάννα: Η σιλουέτα του Ιάσονα διαγράφεται μέσα από την ανοιχτόχρωμη κουρτίνα. Βγαίνει από τη σκιά και μου χαμογελά. Όλα έχουν την αίσθηση ενός ονείρου που βλέπω ξανά και ξανά κι εγώ φοβάμαι να ξυπνήσω.

Γιούλη: Με φίλαγε και μ’ έπιανε τόσο άγρια που με ρήμαζε. Ναι, έτσι ένιωθα, ρημαγμένη. Αν τότε έβαζα ένα τέλος, θα μπορούσα να είχα προλάβει τα χειρότερα. Δε σταμάτησα, η ηλίθια.

Ελένη Σβορώνου, «Ο ψαροντουφεκάς»

Ο Άρης στα δεκάξι του αποκτά το ψαροντούφεκο που χρόνια ονειρεύεται. Καταφτάνει στο νησί αρματωμένος, πολεμιστής σωστός, για να πετύχει τις καλές ψαριές. Και οι καλές ψαριές έρχονται, και γίνονται όλο και καλύτερες.

Να που κάτι λείπει, όμως.
Η αναμέτρηση μ' ένα θεριό της θάλασσας.
Μ' ένα πλάσμα που θα κάνει τη μάχη ν' αξίζει τον κόπο!
Με μιαν "άλογη τερατώδη δύναμη".
Και το πλάσμα δεν αργεί να εμφανιστεί.
Τα πλοκάμια του πολλά: οι φίλοι, ο έρωτας, ο αντίζηλος, οι γονείς, οι παππούδες, η οικογενειακή ιστορία, η απώλεια, η φύση, το νησί, η θάλασσα...
Το πλάσμα κι ο Άρης αναμετρώνται. Ποιος θα νικήσει και ποιος "θα φαγωθεί";
Με το τέλος του καλοκαιριού, όλοι και όλα θα έχουν αλλάξει.
Κι ο νιος θα έχει γνωρίσει τον εαυτό του.

Αφρικάνικό ημερολόγιο, Σώτη Τριανταφύλλου, εκδόσεις Πατάκη

Τo Αφρικανικό ημερολόγιο είναι η ιστορία μιας μικρής Αγγλίδας, της Μπέθανυ Σταμπς, που γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1924 και πέθανε κάτω από παράξενες συνθήκες στο Ναϊρόμπι της Κένυας το 1939. Η Μπέθανυ έζησε σύντομη αλλά ευτυχισμένη ζωή ανάμεσα σε περιπετειώδεις ανθρώπους και όχι λιγότερο περιπετειώδη ζώα, μερικά άγρια, κάμποσα ήμερα και λίγα εξημερωμένα. Η οικογένειά της, οι μεγάλες της αγάπες (ένα θηρίο της ζούγκλας που άκουγε –όταν άκουγε– στο όνομα Ντάρλινγκ, ένας ιθαγενής σαν σοκολάτα, ένας άνδρας που τον έλεγαν Ιερώνυμο) και οι συνήθειές της (η Μπέθανυ κοιμόταν τις πρώτες πρωινές ώρες, παρατηρούσε τα αστέρια και έτρωγε γρασίδι) δεν ήταν καθόλου συνηθισμένα∙ ούτε ο τόπος γύρω της ήταν συνηθισμένος· σ’ αυτό το βιβλίο η Αφρική μοιάζει μ’ ένα όνειρο και την ίδια στιγμή μ’ ένα επικίνδυνο παιχνίδι του λούνα παρκ.

Μετά τον θάνατό της, ο αδερφός της Ευγένιος Ρ. Σταμπς βρήκε ανάμεσα στα πράγματά της ένα ημερολόγιο με βάση το οποίο έγραψε αυτό το μυθιστόρημα. Έτσι, στο βιβλίο αυτό όλα είναι αληθινά, τίποτα όμως δεν είναι βέβαιο.

ΒΙΒΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΔΙΚΙΑ

«Στον αγώνα για το ψωμί», Ντέμπορα Έλις

Η Παρβάνα ανήκει στα προνομιούχα παιδιά του Αφγανιστάν. Και οι δύο γονείς της έχουν κάνει πανεπιστημιακές σπουδές. Η ίδια, στα έντεκά της χρόνια, ξέρει να διαβάζει και να γράφει στις δύο γλώσσες της χώρας της. Ακόμα κι αφότου οι Ταλιμπάν έκλεισαν μέσα στα σπίτια τους όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, το 1996, εκείνη βγαίνει καθημερινά με τον πατέρα της στην αγορά και τον βλέπει να βγάζει το ψωμί τους σαν αναγνώστης και γραφέας επιστολών για τους πολλούς αναλφάβητους του τόπου.

Τι γίνεται όμως όταν η οικογένεια μένει χωρίς αρσενικά μέλη; Όταν τελειώσουν οι λιγοστές οικονομίες, ποιος θα δουλέψει, αφού μόνο οι άντρες μπορούν να κυκλοφορούν έξω;

Η Παρβάνα αγωνίζεται στα όρια της σωματικής και ψυχικής αντοχής της να επιβιώσει μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες και να κρατήσει ζωντανούς τους δικούς της.

Ο αγώνας της δεν έχει τίποτε το ηρωικό - είναι ο αγώνας για το ψωμί.

«Ικμπάλ, ένα παιδί ενάντια στην παιδική εργασία», Φρανσέσκο Ντ Ανταμό

Η αληθινή ιστορία του Ικμπάλ, του δωδεκάχρονου αγοριού από το Πακιστάν που έγινε για όλο τον κόσμο το σύμβολο του αγώνα κατά της εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας. Η οικογένειά του τον παραχώρησε σε αντάλλαγμα ενός δανείου μόλις δεκαέξι δολαρίων. Υποχρεωμένος να δουλεύει σε ένα εργοστήριο χαλιών από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλυσοδεμένος στο τελάρο που ύφαινε, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, όπως και χιλιάδες άλλα παιδιά στις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, ο Ικμπάλ θα βρει τη δύναμη να επαναστατήσει, να καταγγείλει τη «Μαφία των χαλιών», να οδηγήσει στη σύλληψη του αφεντικού του, συμβάλλοντας στην απελευθέρωση εκατοντάδων άλλων παιδιών-σκλάβων. Ένα μυθιστόρημα καταγγελίας, συγκινητικό αλλά και οργισμένο, που κάνει λόγο για την αξία της ελευθερίας και της μνήμης που οπωσδηπότε πρέπει να διατηρηθεί, γιατί χωρίς μνήμη δεν υπάρχει ελπίδα για το μέλλον. Βραβείο «Cassa di Risparmio di Cento» Βραβείο «La ciliegia d' oro - Terre del Magnifico» 2002 Βραβείο «Piccoli lettori crescono» Piero Manni 2002

ΜΕΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

iboy, Μπρούκ Κέβιν, εκδόσεις Πατάκης

Πριν από τον τραυματισμό του, ο δεκαεξάχρονος Τομ Χάρβι ήταν ένα φυσιολογικό αγόρι που ζούσε σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά του Λονδίνου.

Τώρα όμως, διάφορα θραύσματα από ένα iPhone που εκσφενδονίστηκε στο κεφάλι του φαίνεται πως του χαρίζουν απρόβλεπτες δυνάμεις.

Η δύναμη του iPhone εμφυτεύεται στον ίδιο, μαζί με την ευκαιρία να αποφασίσει, ως ηθικός κριτής, ποιον πρέπει να τιμωρήσει το φωσφορίζον alter ego του, το iBoy.

Πρέπει άραγε να εκδικηθεί τις συμμορίες της γειτονιάς που σκορπούν τον πανικό κι ευθύνονται για τον βιασμό της καλύτερής του φίλης, ή μήπως είναι καλύτερα να κρατήσει το στόμα του κλειστό;

Ο Τομ βρίσκει τον έλεγχο εκεί που όλοι οι υπόλοιποι τον χάνουν, αλλά υπάρχει ένα τίμημα γι΄ αυτό. Είναι ικανός να χειριστεί τον νέο ιντερνετικό και παντοδύναmο εαυτό του;

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Ξυπόλητοι ήρωες, Αλεξάνδρα Μητσιάλη, εκδόσεις Πατάκης

Ο Τάκης, η Σταυρούλα, η Αλέγρα, ο Πέπο, ο Άρης, η Ελένη, ο Έκτορας, η Αγγελική και η Λούνα ζουν στη Θεσσαλονίκη τα σκοτεινά χρόνια της γερµανικής Κατοχής. Μέσα σε µια πόλη που η µπότα των Γερµανών προσπαθεί να ταπεινώσει απ’ άκρη σ’ άκρη, αγωνίζονται να επιβιώσουν και ταυτόχρονα να αντισταθούν στον ναζισµό. Ζουν εµπειρίες που τους καθορίζουν και πολλές φορές δίνουν µάχη για να ξεφύγουν από τον θάνατο που τους κυκλώνει. Και µέσα στα µεγάλα ιστορικά γεγονότα ξετυλίγονται απεγνωσµένοι έρωτες, αδερφικές φιλίες, πράξεις αυταπάρνησης, επιστροφές από χρωστούµενα του παρελθόντος. Και κάποτε είναι τα ζάρια της τύχης που αποφασίζουν για τον θάνατο και τη ζωή. Οι Ξυπόλυτοι ήρωες είναι ένα ιστορικό µυθιστόρηµα για την Κατοχή και την Αντίσταση, για το ξυπόλυτο τάγµα και το ξεκλήρισµα των Εβραίων της πόλης. Οι Ξυπόλυτοι ήρωες είναι πάνω από όλα η ιστορία των απλών, καθηµερινών ανθρώπων της που απέκτησαν το ανάστηµα όσων γράφουν την ιστορία µε τις ίδιες τους τις πράξεις.

Ζαν Μαρί Λε Κλεζιό «Περιπλανώμενο αστέρι»

Το καλοκαίρι του 1943, σε κάποιο μικρό χωριό της νότιας Γαλλίας που έχει μετατραπεί σε γκέτο για τους Εβραίους, η έφηβος Εσθήρ, ανακαλύπτει τι σημαίνει να είναι κανείς Εβραίος εν καιρώ πολέμου και βιώνει το φόβο, το θάνατο και την ταπείνωση. Μετά τη λήξη του πολέμου, μαζί με τη μητέρα της, επιβιβάζεται σ' ένα υπερφορτωμένο από κόσμο πλοίο, με προορισμό το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ, όπου θα ανακαλύψει τη θρησκεία και τη δύναμη της προσευχής. Φτάνοντας, θα συναντηθεί φευγαλέα, σαν μέσα σ' ένα όνειρο, με τη Νετζμά, ένα κορίτσι της ηλικίας της, που αναγκάζεται ως Παλαιστίνια να εγκαταλείψει τον τόπο της και να πάρει το δρόμο της εξορίας για κάποιο προσφυγικό καταυλισμό. Η Εσθήρ και η Νετζμά, η Εβραία και η Παλαιστίνια, δεν θα συναντηθούν ποτέ ξανά. Θα 'χουν ανταλλάξει μονάχα ένα βλέμμα αλλά η καθεμιά, στη δική της εξορία, δεν θα πάψει να σκέφτεται την άλλη. 

Τα άλογα του χειμώνα, Φίλιπ Κερ, εκδόσεις Μεταίχμιο

Η Καλίνκα κινδυνεύει. Έχει μείνει ορφανή, χωρίς οικογένεια και φίλους. Είναι μόνη στην ατέλειωτη στέπα της Ουκρανίας, στην καρδιά του χειμώνα του 1941. Δεν ξέρει ποια κατεύθυνση να ακολουθήσει για να βρεθεί σε ασφαλές μέρος. Όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Καλίνκα είναι το κίτρινο Άστρο του Δαβίδ που είναι ραμμένο στο παλτό της.
Και τότε συναντά δύο άλογα στις χιονισμένες εκτάσεις, άλογα μιας άλλης εποχής. Αδάμαστα, πανούργα και σοφά, τα άλογα Πρζεβάλσκι έχουν υπομείνει τη σκληρότητα του κόσμου από την περίοδο που οι άνθρωποι ζωγράφιζαν στα τοιχώματα των σπηλαίων – όμως τα δεινά του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου είναι χειρότερα απ’ οτιδήποτε έχουν βιώσει.
Τα άλογα αυτά ίσως είναι τα τελευταία του είδους τους. Αν καταλήξουν να είναι δύο ακόμα απώλειες του πολέμου, η ράτσα τους θα εξαφανιστεί. Στην Καλίνκα αναγνωρίζουν μια αδελφή ψυχή και μια ελπίδα να επιβιώσουν καθώς προσπαθούν να γλιτώσουν από τους Ναζί που όλο και πλησιάζουν, με σκοπό να σκοτώσουν και τους τρεις. Θα καταφέρει η Καλίνκα να τα σώσει – ή μήπως θα τη σώσουν εκείνα;

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Τα τέρατα της Οξφόρδης, Άντριου Λέιν, εκδόσεις Μεταίχμιο

Ο νεαρός Σέρλοκ Χολμς βρίσκεται στην Οξφόρδη, προκειμένου να καλύψει τα εκπαιδευτικά κενά που άφησαν τα ταξίδια του. Ωστόσο, η προσοχή του διασπάται συνεχώς από τις φήμες σχετικά με κλεμμένα μέλη πτωμάτων. Αποφασίζει λοιπόν ν’ ανακαλύψει τον δράστη και να κατανοήσει το κίνητρό του. Για μία ακόμα φορά οι έρευνες τον οδηγούν σε επικίνδυνες καταστάσεις, καθώς βρίσκεται μπλεγμένος στην καρδιά ενός μυστηρίου που σχετίζεται με ένα κινούμενο σπίτι.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

"Το αγόρι που μιλούσε με τους πλανήτες"- Κριστίν Μπαρνέτ (εκδ. Ψυχογιός)

Ο Τζέικομπ έχει δείκτη ευφυΐας υψηλότερο του Αϊνστάιν. Διαθέτει φωτογραφική μνήμη. Έμαθε να λύνει μαθηματικές εξισώσεις μέσα σε δυο εβδομάδες, μόνος του. Σε ηλικία εννέα χρόνων άρχισε να αναπτύσσει μια πρωτότυπη θεωρία στον τομέα της αστροφυσικής η οποία λειτουργεί ως προέκταση της Θεωρίας της Σχετικότητας και η οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα του εξασφαλίσει πολύ σύντομα μια υποψηφιότητα για το βραβείο Νομπέλ. Σήμερα, σε ηλικία δεκατριών χρόνων εργάζεται κανονικά, ως ερευνητής, στον τομέα της κβαντικής φυσικής. Όλα αυτά είναι αξιοθαύμαστα από μόνα τους αλλά παίρνουν ακόμα πιο εκπληκτικές διαστάσεις όταν διαβάζει κανείς την απίστευτη ιστορία της Κριστίν Μπαρνέτ, της μητέρας αυτού του ξεχωριστού αγοριού. Διότι, όταν ο Τζέικομπ έγινε δύο χρόνων, οι γιατροί διέγνωσαν σοβαρής μορφής αυτισμό και ανακοίνωσαν στη μητέρα του ότι, πιθανότατα, ο μικρός δε θα μάθαινε ποτέ ούτε καν να δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του. Η Κριστίν δεν έχασε το κουράγιο της αλλά αντιθέτως επέλεξε να εμπιστευτεί τις κρυφές δυνατότητες του παιδιού της. Σ’ αυτό το βιβλίο, η Κριστίν Μπαρνέτ καταθέτει τη συγκλονιστική μαρτυρία της. Μας διηγείται πώς επέτρεψε στο παιδί της, με την πίστη, την αφοσίωση και τη φροντίδα της, να καλλιεργήσει την ασύλληπτη ιδιοφυΐα του. Μια ιστορία-ύμνος στην ελπίδα και στην αγάπη.

GRAPHIC NOVEL

Ερωτόκριτος, Κόμικ, εκδόσεις  Polaris ( Για το σενάριο συνεργάστηκαν οι : Δημοσθένης Παπαμάρκος, Γιάννης Ράγκος & Γιώργος Γούσης)

Το έμμετρο ερωτικό μυθιστόρημα του Βιτσέντζου Κορνάρου αποτέλεσε για αιώνες το δημοφιλέστερο ανάγνωσμα του ελληνισμού. Kαι παρόλο που επικρίθηκε ως ευτελές λαϊκό δημιούργημα («εξάμβλωμα» το χαρακτηρίζει ο Kοραής και «μυθιστόρημα για τις υπηρέτριες»ο Mιστριώτης), επηρέασε όσο κανένα άλλο κείμενο τη νεοελληνική ποίηση από τον Σολωμό ως τον Σεφέρη. Σήμερα θεωρείται ως ένα από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Ο Bιτσέντζος Kορνάρος πέθανε στον Xάνδακα το 1613 σε ηλικία εξήντα ετών και τάφηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου

“O γλύπτης», Scott McCloud, εκδόσεις  Webcomics

Ο ήρωας της ιστορίας είναι ένας νεαρός καλλιτέχνης που έχει επιλέξει να εκφράζεται μέσω της γλυπτικής. Αρχικά βίωσε μια μικρή αναγνώριση, όμως πλέον το έργο του μένει στα αζήτητα και ο ίδιος στη σκιά εκείνης της μικρής επιτυχίας. Στα γενέθλιά του νιώθει χαμένος, ανεπιθύμητος, παρίας. Νιώθει πως έχει χάσει το στοίχημά του με την τέχνη, πως δεν μπορεί να προσφέρει, πως δεν θα τα καταφέρει να μπει στο σύστημα, να ξεχωρίσει. Μέχρι που στα γενέθλιά του, κι ενώ βρίσκεται σε πλήρη απόγνωση, δέχεται την επίσκεψη του Θανάτου, ο οποίος έχει πάρει τη μορφή ενός εκλιπόντος θείου του. Ο Θάνατος τον αγγίζει και του δείχνει πώς είναι ο θάνατος: γυρίζουμε σελίδα στο βιβλίο και βλέπουμε το απόλυτο κενό, ένα ολόλευκο σαλόνι. Εχοντας, λοιπόν, επίγνωση για το τι τον περιμένει, όταν ο νεαρός καλλιτέχνης ερωτάται από τον Θάνατο: «Τι θα έδινες για την τέχνη σου;», εκείνος απαντάει: «Θα έδινα τη ζωή μου».

«Τρεις σκιές», CYRIL PEDROSA, εκδόσεις Ηλίβατον

Σε έναν τόπο μακρινό, σε μια εποχή αλλοτινή κάπου κοντά στον μεσαίωνα, σε μια παραδεισένια κοιλάδα ζουν ευτυχισμένοι ο Γιοακίμ και οι γονείς του. Το αγροτόσπιτό τους βρίσκεται ανάμεσα σε λόφους, απομονωμένο, μακριά από τον κόσμο, τη βαβούρα του και τα βάσανά του. Κι όλα κυλούν ξέγνοιαστα για την τριμελή οικογένεια, μέχρι που από το πουθενά εμφανίζονται οι Τρεις Σκιές. Τρεις ανθρωπόμορφες σκιές, ακάλεστες, ανατριχιαστικές και με άγνωστες προθέσεις, που επίμονα περιτριγυρίζουν την οικογένεια. Αλίμονο, οι τρεις σκιές έχουν έρθει για τον Γιοακίμ. Οι Τρεις Σκιές γεννήθηκαν από ένα πραγματικό γεγονός που βίωσε ο δημιουργός όταν στενοί του φίλοι έχασαν το παιδί τους σε μικρή ηλικία.

“Ο ξένος», Αλμπέρ Καμύ

 To εμβληματικό έργο του Αλμπέρ Καμύ, όπως το διασκεύασε και το απεικόνισε σε κόμικς ο Ζακ Φερραντέζ, ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς κόμικς στη Γαλλία σήμερα. Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο Μερσώ, αρνείται τη συμβατικότητα της καθημερινής ζωής και αδιαφορεί για τις συναισθηματικές και ηθικές αξίες της κοινωνίας μέσα στην οποία ζει. Κατηγορείται όχι τόσο για το έγκλημα που έχει διαπράξει όσο για το ότι είναι τόσο διαφορετικός από τους ομοίους του, «ξένος» ανάμεσά τους.

ΔΟΚΙΜΙΑ

Μιλώντας στον γιο μου για την πολιτική και τη δημοκρατία, Φερνάντο Σαβατέρ, εκδόσεις Πατάκης

Συχνά λέμε ότι οι σημερινοί νέοι δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική. Αλλά, τι μαθαίνουν σήμερα οι νέοι από πολιτική; Πέρα από τα σκάνδαλα που κυκλοφορούν στον Τύπο, τις τρικλοποδιές που το ένα κόμμα βάζει στο άλλο και τα ουτοπικά κηρύγματα των δημαγωγών, ελάχιστα πράγματα γνωρίζουν. 
Στο βιβλίο αυτό τίθενται με απλό τρόπο, αλλά και με δυναμισμό, τα βασικά ζητήματα που αφορούν την πολιτική σκέψη, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο: τι σημαίνει η πολιτική ελευθερία, ποιες είναι οι μορφές ισότητας, ποια αλληλεγγύη μπορεί να επιδιωχθεί..»

«Η παρηγοριά της φιλοσοφίας», Αλαίν Ντε Μποτόν

Ο Αλαίν ντε Μποττόν, συγγραφέας της μεγάλης εκδοτικής επιτυχίας Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου, χρησιμοποιεί έξι από τα καλύτερα μυαλά στην ιστορία της φιλοσοφίας προκειμένου να μιλήσουν για τα προβλήματα της καθημερινότητας. Έχουμε λοιπόν τον Σωκράτη, τον Επίκουρο, τον Σενέκα, τον Μονταίνι, τον Σοπενχάουερ και τον Νίτσε να ασχολούνται με ορισμένα θέματα που απασχολούν όλους μας: την έλλειψη χρημάτων, τα βάσανα του έρωτα, την ανικανότητα, το άγχος, τον φόβο της αποτυχίας και την πίεση για συμμόρφωση.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

«Ο λύκος της στέπας», Έρμαν Έσσε

O Φρόυντ έλεγε πως ο πολιτισμός είναι πηγή δυστυχίας. O Έσσε αναρωτιέται γιατί. H απάντησή του είναι ένα ανελέητο μαστίγωμα της αστικής κοινωνίας, καθώς αποδεικνύει ότι ο πολιτισμός της υποκρισίας, του ευνουχισμού, της εκμετάλλευσης και της χρυσωμένης επιφάνειας αλλοτριώνει τη βαθύτερη ουσία του ανθρώπου και σκοτώνει τη γνησιότητα των αισθημάτων του.
O ήρωας πασχίζει απεγνωσμένα να ‘ρθει σ’ επαφή με τη βαθύτερη φύση του. Προσπαθεί να την αναστήσει για να ξαναβρεί τη χαμένη αυτή γνησιότητα αισθημάτων. Tο τίμημα όμως αυτής της εξέγερσης, αυτής της υπέρβασης του μέσου όρου, που σπάει κοινωνικούς συμβιβασμούς και στερεότυπα, είναι η καταδίκη του στην απομόνωση και την απόλυτη μοναξιά. Ένα συναρπαστικό και γοητευτικό μυθιστόρημα και, συνάμα, ένα κατηγορώ της αστικής τάξης.

Τα νιάτα εν δράσει!Αποφοίτηση Γ Γυμνασίου 2016!

Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της  -χωρίς να το καταλάβουμε καν!- και οι μαθητές της Γ Γυμνασίου άνοιξαν τα φτερά τους για το λύκειο! Χτες το βράδυ, με μια όμορφη γιορτή που ετοίμασαν, έκλεισαν τον κύκλο τους στο Γυμνάσιο και μας αποχαιρέτησαν με μια πολύ συγκινητική γιορτή.Τα παιδιά αφιέρωσαν αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο τους για να ετοιμάσουν μουσική, χορό, τραγούδι και πρόζα με την πολύτιμη βοήθεια των καθηγητών τους - της κ.Ζαχαρή, της κ.Καλύβα και του κ. Μπαλαλή. Στη γιορτή έπαιξαν μουσική οι μαθητές: Σταμάτης Χατζηπέτρος, Παναγιώτης Δικταπανίδης, Κων/νος Ζιάννης και Αγγελική Αντωνοπούλου. Τραγούδησε η μαθήτρια Ντουιγκού Γιαρίμαγα και χορωδία μαθητών και μαθητριών ενώ το χιπ χοπ το απέδωσαν οι μαθητές Απόλλωνας Καμπούρης, Στέργος Ζαμάγιας και Αλή Σακκήογλου.

Παράλληλα δόθηκαν τα απολυτήρια τους, έγιναν οι απονομές των αθλητικών κύπελλων και μεταλλίων, μοιράστηκε σιντι με φωτογραφίες των μαθητών που το επιμελήθηκε ο Σύλλογιος Γονεών και Κηδεμόνων και στα μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης μοιράστηκε το περιοδικό που περιέχει όλες τις φετινές ταινίες που είδαν οι μαθητές μαζί με τις κριτικές τους! Στη γιορτή παραβρέθηκαν οι γονείς των μαθητών μας, συγγενείς, φίλοι αλλά και πολλοί μαθητές από τις άλλες τάξεις.
Σο τέλςο της γιορτής έγιναν τα εγκαίνια του ανελκυστήρα , ενός έργου που είχε ανάγκη το σχολείο μας.

Ακολουθούν βίντεο με στιγμιότυπα από τη γιορτή!

Και μια άλλη λήψη του ταγκό με drone. Τη λήψη έκανε ο μαθητής αμς Κων/νος Ζιάννης!

Τελειώνοντας το Γυμνάσιο (οι μαθητές λένε τη γνώμη τους!)

Πιστεύετε ότι φεύγετε γεμάτοι γνώσεις από το Γυμνάσιο; Ποιο ήταν το μάθημα που σας άρεσε περισσότερο και γιατί;

Ναι πιστεύω ότι φεύγω με γνώσεις από το Γυμνάσιο και το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η ιστορία στη Β και Γ Γυμνασίου.

Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η Γεωγραφία, γιατί γνώρισα καινούρια μέρη.

Εντάξει, πιστεύω ότι έχω πάρει κάποιες γνώσεις - σε κάποια μαθήματα περισσότερες σε κάποια λιγότερες. Το αγαπημένο μου μάθημα και τα τρία χρόνια ήταν η Ιστορία για δυο λόγους: α)λόγω της καθηγήτριας και β) λόγω της ύλης που πάντα την έβρισκα ενδιαφέρουσα.

Πιστεύω ότι πήρα αρκετές γνώσεις από το Γυμνάσιο –κυρίως γνώσεις για το πώς να καθορίσω το μέλλον μου ανάλογα με τις επιθυμίες μου. Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η Γλώσσα στη Γ Γυμνασίου γιατί μάθαμε πολλά και κάναμε ομαδικές εργασίες.! Αλλά συγχρόνως κάναμε και πλάκα!

Πιστεύω πως φεύγω με αρκετές γνώσεις από το Γυμνάσιο και όχι μόνο από τα μαθήματα αλλά και από τα μαθήματα ζωής. Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η Ιστορία, παρόλο που είχα χαμηλό βαθμό, γιατί έμαθα ότι την Ιστορία τη γράφουμε και μπορείς να μάθεις από τα λάθη των προγόνων σου και να βελτιώσεις το μέλλον σου.

Πιστεύω ότι δε φεύγω γεμάτος γνώσεις από το Γυμνάσιο. Τα αγαπημένα μου μαθήματα ήταν η Γεωγραφία και το Πρότζεκτ.

Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα Καλλιτεχνικά και τα Κείμενα, γιατί εκφραζόμουν μέσω αυτών των μαθημάτων και ήμουν πιο καλή από τα άλλα μαθήματα!

Πιστεύω πως έμαθα πολλά πράγματα σε διαφορετικούς τομείς και φεύγω από το Γυμνάσιο γεμάτος γνώσεις. Τα αγαπημένα μου μαθήματα όλα αυτά τα τρία χρόνια ήταν η Φυσική, η Χημεία , η Γλώσσα και η Ιστορία.

Εγώ πιστεύω πως δε φεύγω και γεμάτος γνώσεις γιατί δεν καθόμουν να διαβάσω!

Πιστεύω ότι όλοι μας αποκτήσαμε γνώσεις .Αν και μπορεί μερικοί να μην πρόσεχαν (μπορεί να μιλάω και για τον εαυτό μου), παντα κάτι μικρό πρέπει αν έχει μείνει αφού οι καθηγητές το έχουν πει τόσες φορές. Τα μαθήματα που μου άρεσαν πολύ ήταν η Γεωγραφία, η Χημεία, και νομίζω περισσότερο απ όλα τα Μαθηματικά γιατί μου αρέσει να λύνω ασκήσεις και να παίζω με τους αριθμούς.

Δε φεύγω απαραίτητα γεμάτη γνώσεις, αλλά σίγουρα γεμάτη εμπειρίες. Μάθαμε πολλά πράγματα μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια, αλλά το πιο ωραίο ήταν που δεθήκαμε με ορισμένους καθηγητές και περιορισμένους συμμαθητές μας κάνοντας φίλους που θα κρατήσουν καιρό! Το αγαπημένο μου μάθημα είναι η Βιολογία και η Χημεία. Σιχαίνομαι τα Αρχαία αλλά ό,τι μαθαίνουμε καλό είναι!

Νομίζω ότι έφυγα με αρκετές γνώσεις !Το μάθημα που μου άρεσε ήταν τα Κείμενα καθώς διαβάζαμε Κείμενα και δεν ήταν τόσο κουραστική ώρα όσο άλλες!

Όσο αφορά τα Μαθηματικά φεύγω με ελάχιστες γνώσεις, που δε μου χρειαστούν. Απ όλα τα μαθήματα προτίμησα την Ιστορία, το Πρότζεκτ και τη Γλώσσα λόγω των καθηγητών, αλλά και επειδή το μάθημα γινόταν με ανάλαφρο και ενδιαφέροντα τρόπο.

Φυσικά και φεύγουμε από το Γυμνάσιο με γνώσεις, αφού μάθαμε διάφορες απόψεις που θα μας βοηθήσουν στο μέλλον. Ένα από τα μαθήματα που μου άρεσε πάρα πολύ είναι τα Κείμενα γιατί είχαμε πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις, οι οποίες με έφεραν σε πολλές σκέψεις!

Πιστεύω ότι φεύγω γεμάτος γνώσεις από το Γυμνάσιο !Τα μαθήματα που μου άρεσαν ήταν τα Φιλολογικά και τα Μαθηματικά ιδιαιτέρως, γιατί είχα πολύ καλούς καθηγητές!

Πιστεύω ότι φεύγω από το Γυμνάσιο γεμάτος γνώσεις .Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η Βιολογία, επειδή μάθαμε πολλά πράγματα  και περνούσαμε πολύ ωραία με το δάσκαλο!

Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η ιστορία γιατί πιστεύω ότι ήταν πιο ενδιαφέρουσα και αφορούσε τη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας.

Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η Γλώσσα, γιατί κάναμε κάτι διαφορετικό .Πιστεύω ότι έμαθα και κάτι που ήταν εκτός των μαθημάτων.

Μάθαμε πολύ σημαντικά πράγματα κυρίως για τη ζωή  και φεύγουμε γεμάτοι γνώσεις. Τέλος το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η Ελένη.

Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο είναι η Ιστορία .Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την φετινή ιστορία-δεν ξέρω γιατί. Ήταν η πρώτη φορά! Ίσως επειδή η φιλόλογος μου έκανε εξαιρετική δουλειά με όλα τα παιδιά !

Δεν το πιστεύω ότι φεύγω γεμάτος γνώσεις,  γιατί δεν πρόσεχα στα μαθήματα και γι αυτό φταίω εγώ. Το μάθημα που λάτρεψα ήταν τα Κείμενα γιατί η καθηγήτρια έκανε υπέροχα το μάθημα και δε βαριόμουν να κάθομαι να προσέχω.

Τι θα αλλάζατε , αν μπορούσατε, από τα τρία χρόνια φοίτησης στο Γυμνάσιο; (και στη δική σας συμπεριφορά και στη συμπεριφορά των άλλων)

Αυτό που θα άλλαζα από τα τρία χρόνια φοίτησης στο Γυμνάσιο θα ήταν η συμπεριφορά μου προς το διάβασμα.

Θα άλλαζα τη δική μου συμπεριφορά και των άλλων,  γιατί εγώ ήμουν κακός μαθητής . Στους άλλους θα άλλαζα τη συμπεριφορά γιατί κάποιοι βρίζουν πολύ.

Αυτό που θα άλλαζα αν μπορούσα ήταν η συμπεριφορά μου στην Α Γυμνασίου που βαριόμουν και ίσως να μην ήμουν όσο σοβαρή θα έπρεπε.

Στα τρία χρόνια φοίτησης μου θα ήθελα να αλλάξω τη συμπεριφορά μου μέσα στην τάξη και να προσέχω περισσοτερο,  αντί να χαζεύω. Οι άλλοι θα ήθελα να ήταν πιο ήρεμοι και υπάκουοι και να μην υπήρχε φασαρία στην τάξη.

Θα άλλαζα την ανωριμότητα που είχα στην Α και Β γυμνασίου με την ωριμότητα που έχω τώρα. Μερικές φορές γινόμουν αυθάδης και ήμουν στον κόσμο μου στην τάξη κι αυτό θα το άλλαζα.

Θα άλλαζα αυτό που αντιμιλάω στους καθηγητές μου, γιατί δεν είναι ωραίο και θα άλλαζα και τη συμπεριφορά μου απέναντι στους συμμαθητές μου.

Θα άλλαζα τη συμπεριφορά μου στο μάθημα των Καλλιτεχνικών.

Στη δική μου συμπεριφορά αυτό που θα άλλαζα είναι η επιπολαιότητα στα μαθήματα. Πιστεύω ότι δεν έδινα τόση βάση σε αυτά που χρειάζονταν και το έχω μετανιώσει. Στη συμπεριφορά των άλλων θα άλλαζα τον κακό τρόπο συμπεριφοράς απέναντι στους άλλους μαθητές του σχολείου. Μπορεί και εγώ να φερόμουν άσχημα χωρίς να το έχω καταλάβει και ζητώ συγγνώμη.

Τι θα άλλαζα; Χμ! Θα άλλαζα πρώτα απ΄όλα τη συμπεριφορά μου απέναντι σε μερικούς καθηγητές. Θα άλλαζα όμως και τους συμμαθητές μου: φασαρίες, διαφωνίες, τσακωμοί, εξυπνάδες συνέχεια. Ναι, δε λέω ότι και εγώ ήμουν το καλύτερο και πιο ήρεμο παιδί, αλλά η κατάσταση μέσα στην τάξη ήταν πραγματική φρίκη.

Θα ήθελα να αλλάξω ορισμένους τρόπους διδασκαλίας και ορισμένες συμπεριφορές μαθητών απέναντι στους καθηγητές.

Να συμπεριφέρομαι καλύτερα και με περισσότερο σεβασμό και ωριμότητα. Έτσι θα μπορούσα να ζητάω και  εγώ από τους άλλους να μου συμπεριφέρονται καλύτερα.

Θα ήθελα  οι συμμαθητές μου να είναι πιο σοβαροί , πιο ώριμοι και να μην κουτσομπολεύουν . Επίσης οι πρώην φίλοι μου αποδείχτηκαν προδότες. Επίσης θα ήθελα να ειρωνευόμουν λιγότερο ορισμένα άτομα στην Α Γυμνασίου, γιατί αυτό δεν το θεωρούν όλοι πλάκα.

Θα άλλαζα τα μαθήματα που διδάσκομαι-αν και μάλλον δεν γίνεται! Ωστόσο στα Κείμενα και στη Γλώσσα κάναμε περίεργες και δύσκολες ασκήσεις καθώς και βίντεο!

Θα ήθελα τα μαθήματα να γίνονται πιο ζωντανά και αν είναι λίγο πιο ενδιαφέροντα. Επίσης τα θετικά μαθήματα να έχουν περισσότερα μαθήματα πειραματισμού , στο εργαστήριο. Και θα ήθελα να έχουμε λιγότερες ώρες τη βδομάδα Θρησκευτικά.

Σίγουρα θα άλλαζα τους φίλους μου, καθώς έπρεπε να φτάσω στην Γ Γυμνασίου για να διακρίνω τον πραγματικό μου φίλο από τον υποκριτή.

Το πρώτο που θα άλλαζα : θα έβαζα περισσότερα δέντρα στην αυλή του σχολείου. Ακόμα και αυτά που φυτεύτηκαν πιστεύω ότι δεν είναι αρκετά. Επίσης δεν μου αρέσει το γεγονός ότι η Α Γυμνασίου δεν έχει διαδραστικό πίνακα. Ακόμα δεν μου αρέσει που μερικοί ζωγραφίζουν στους τοίχους του σχολείου.

Θα ήθελα να ήμουν πιο οργανωμένη. Σχετικά με τη συμπεριφορά των άλλων θα ήθελα να μην είναι τόσο ψεύτικοι, να μην έκαναν χαζές ερωτήσεις και να μην έγλυφαν τόσο τους καθηγητές.

Νομίζω ότι θα άλλαζα το κτίριο προς το καλύτερο. Δε θα ξεχάσω ποτέ τις καθηγήτριες και τους καθηγητές που συμπάθησα!!

Μου άρεσε φέτος το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας. Άσχετα με το βαθμό και τις διαφωνίες μου με την κυρία, κάναμε καινούρια πράγματα που είναι και τα λίγα που θα χρησιμεύσουν στη ζωή μας.

Σε μένα θα άλλαζα το μη ομαδικό πνεύμα και τον εγωισμό μου. Στα άλλα παιδιά θα άλλαζα τη ζήλεια και την κτητικότητα.

Συμβουλές στα παιδιά που θα έρθουν στην Α Γυμνασίου

Να κοιτάνε μόνο μπροστά . Να μην επηρεάζονται από κανέναν .

Να αρχίζουν να διαβάζουν όλα τα μαθήματα από την αρχή όσο και να βαριούνται!

Να είστε κοινωνικοί!Κι αν δεν είστε προσπαθήστε!

Να γραφτούν σε πολλά προγράμματα και να μείνουν πιστοί στους στόχους τους!

Να συμπεριφέρονται ώριμα!

Να χαρούν το Γυμνάσιο και να κοιτάξουν να μάθουν όσα περισσότερα πράγματα μπορούν, γιατί κάθε μέρα που περνάει δε γυρίζει πίσω!

Να διαβάζουν και να αγαπούν τους καθηγητές τους!

Να ασχοληθούν αποκλειστικά με το σχολείο γιατί είναι αρχή και να δεν ασχοληθούν θα τα βρουν σκούρα!

Να μη φοβούνται να μπουν σε ένα καινούριο μέρος με καινούριους ανθρώπους  και να λένε τη γνώμη τους και να την υποστηρίζουν. Επίσης να ανοίγονται στους καθηγητές τους έτσι ώστε να τους βοηθήσουν για να μη χρειάζεται να περάσουν άσχημα τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους!

Να είναι χαρούμενα γιατί τα επόμενα τρία χρόνια είναι τα καλύτερα και να δώσουν προσοχή στα μαθήματα , αφού όλα είναι χρήσιμα. Εγώ ήθελα να φύγω από το Γυμνάσιο και τώρα παρακαλάω να μην τελειώσει η χρονιά! Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα!!

Η κ. Πριοβόλου καλεσμένη των Λεσχών Ανάγνωσης του 1ου Γυμνασίου Κω!

Συνομιλώντας με την κ.Πριοβόλου

Το διήμερο 13-14 Μαΐου είχαμε την τύχη να έχουμε κοντά μας, καλεσμένη των Λεσχών Ανάγνωσης του 1^ου Γυμνασίου Κω, την κ.Πριοβόλου. Η κ. Πριοβόλου παρευρέθηκε στην εκδήλωση που οργάνωσαν οι λέσχες του σχολείου μας και η οποία βασιζόταν στα βιβλία της «Μαζί» και «Οι φύλακες των αστεριών» και συναντήθηκε και με τους μαθητές των Λεσχών Ανάγνωσης.

Η εκδήλωση προς τιμήν της πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Πολυχώρο Σφαγείο , έναν πολύ ιδιαίτερο θεατρικό χώρο του νησιού και περιλάμβανε μια παντομίμα από τους μαθητές της Λέσχης Ανάγνωσης της Α Γυμνασίου, την ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο «Οι φύλακες των αστεριών» από τους μαθητές της Λέσχης Ανάγνωσης της Γυμνασίου και τη δραματοποίηση του βιβλίου «Μαζί» από τους μαθητές της λέσχης Ανάγνωσης της Β Γυμνασίου.

Το Σάββατο 14 Μαΐου η συγγραφέας συναντήθηκε με τους μαθητές όλων των Λεσχών Ανάγνωσης στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας. Η κ.Πριοβόλου αυτοπαρουσιάστηκε στους μαθητές μας κάνοντας μια αναφορά στα δικά της παιδικά και εφηβικά χρόνια.

Από την παράσταση για το "Μαζί".

Η κ.Πριοβόλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγγελόκαστρο Αιτωλοακαρνανίας . Οι παιδικές της μνήμες είναι συνυφασμένες με τα παραμύθια των γιαγιάδων , τα τραγούδια και τα μοιρολόγια τους. Στην εποχή που μεγάλωσε δεν υπήρχε ούτε τηλεόραση, πολύ περισσότερο υπολογιστής και κινητό. Οπότε , αφού η εποχή είχε περιορισμένα μέσα αναπαράστασης του κόσμου, η ίδια δημιούργησε μόνη της το δικό της κόσμο, χρησιμοποιώντας τη φαντασία της- τον κόσμο όπως θα ήθελε η ίδια να τον ζήσει. Όταν μάλιστα ανακάλυψε το μαγικό κόσμο των λέξεων βρήκε τον καλύτερο τρόπο να οχυρωθεί, να οχυρώσει την ευαισθησία της πίσω από τις λέξεις, να αποδώσει τη δικαιοσύνη που λείπει από τον κόσμο και την κοινωνία μέσα από τα βιβλία της. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα βιβλία της και στο ρόλο του συγγραφέα και μας είπε ότι πιστεύει πως ο ρόλος του είναι να δημιουργήσει σκεπτόμενους αναγνώστες, σκεπτόμενους μελλοντικούς πολίτες. Αυτοί οι πολίτες θα είναι που θα αλλάξουν τον κόσμο μας.

Ακολούθησαν οι ερωτήσεις των παιδιών στη συγγραφέα. Και φυσικά η πρώτη ερώτηση αφορούσε τους ήρωες των βιβλίων της –αν είναι αληθινά πρόσωπα ή όχι. Η κ.Πριοβόλου μας μίλησε λοιπόν για τους ήρωες της που βασίζονται σε αληθινά πρόσωπα, σε παιδιά που έχει γνωρίσει στις επισκέψεις της στα σχολεία, μαθητές που την κέρδισαν με τις ιδιαίτερες ιστορίες τους, το χαρακτήρα τους, τη συμπεριφορά τους. Τα ονόματα, ωστόσο, που δίνει στους ήρωες της  είναι συμβολικά.   

Έτσι μάθαμε πως από το βιβλίο «Μαζί» ο Μύρων ήταν ένα παιδί που γνώρισε σε κάποιο σχολείο, ήταν διαφορετικό σε ήθος, ευγένεια και προσωπικότητα και εξαιτίας αυτού αποτελούσε το επίκεντρο της κοροϊδίας των συμμαθητών του. Η Λούνα πάλι είναι όντως ένα κορίτσι από τη Σιέρα Λεόνε που γεννήθηκε στην Ελλάδα από γονείς κυνηγημένους από τη χώρα τους και η προσωπική της ιστορία αποτυπώθηκε και σε ένα ντοκιμαντέρ της κ.Μουρίκη, το Home – Η δική μου Σιέρρα Λεόνε. Ο Παμίνος πάλι είναι ένα αγόρι που βίωσε την ενδοοικογενειακή βία και αυτό τον έκανε παιδί-θύτη αλλά συγχρόνως και θύμα. Ο Παμίνος άλλαξε με τη μεσολάβηση του σχολείου και τη συμμετοχή του στις θεατρικές παραστάσεις. Η δε Βάντα , ήταν ένα φασαριόζικο κορίτσι, ένα παιδί πάντα μπλεγμένο σε φασαρίες, που ζούσε σε μια οικογένεια με μια άρρωστη μητέρα και μεταλλάχτηκε στο Γυμνάσιο. Όλοι αυτοί οι ήρωες όμως ενώθηκαν μέσα από τη φιλία , την αλληλεγγύη και την ανακάλυψη ότι τους δένουν περισσότερα στοιχεία από όσα τους χωρίζουν.

Στους δε φύλακες των αστεριών το θέμα είναι αληθινό μιας και οι δυο καθηγήτριες ενός σχολείου στην Ξάνθη δημιούργησαν μια Λέσχη Ανάγνωσης για να ενώσουν  τα παιδιά του σχολείου τους- Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, Ρομά. Οι μουσουλμάνες ηρωίδες του έργου είναι παιδιά που χάνονται στις αδικίες ενός εθιμικού δικαίου με αποτέλεσμα να μην σπουδάζουν, να μην ανοίγονται στην κοινωνία, να μην μπορούν να ορίσουν τους εαυτούς τους.

Στην ερώτηση μας για το πού πάνε οι ήρωες της όταν τελειώνει τα βιβλία της , η κ.Πριοβόλου μας είπε ότι οι ήρωες της ελευθερώνονται και επανέρχονται όταν μιλάει για το βιβλίο της στις συναντήσεις της με τους αναγνώστες. Ο αναγνώστης ξαναγράφει το βιβλίο, είναι αυτός που θα του δώσει τη δική του οπτική και τη δική του υπόσταση στους ήρωες.

Στη συνέχεια μας αποκάλυψε πώς έγραψε το πρώτο της παιδικό βιβλίο, ενώ μας είπε ότι δε θα άλλαζε τη ζωή της .Επιπλέον το μόνο που θέλει η ίδια είναι να είναι το κάθε επόμενο βιβλίο της καλύτερο από το προηγούμενο. Η κ.Πριοβόλου πρότεινε και βιβλία στους μαθητές μας –κλασσικά και καινούρια έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων.

Η συγγραφέας αναφέρθηκε και στο ρόλο που οφείλουμε να έχουμε στην κοινωνία. Να μην πέφτουμε θύματα της προπαγάνδας, των προκαταλήψεων, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού. Να ψάχνουν οι μαθητές μας, να ερευνούν, να μην πιστεύουν αδιαμαρτύρητα τα πάντα. Επιπλέον καλό είναι να ακολουθούν τις δημοκρατικές διαδικασίες στη ζωή τους – στην καθημερινότητα τους, στο σχολείο, στην οικογένεια.

Η κ.Πριοβόλου τέλος υπέγραψε τα βιβλία των παιδιών, έβγαλε φωτογραφίες μαζί τους και απάντησε και σε ατομικό επίπεδο ερωτήσεις τους. Την ευχαριστούμε πολύ και την παρουσία της στο σχολείο μας και για την ωραία συζήτηση που είχαμε μαζί της!

Ελένη, να είσαι καλά!Σε περιμένουμε ξανά!