Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Dead poets' society


Η ταινία αναφερόταν σε ένα ιδιωτικό σχολείο στο οποίο υπήρχε ένας καθηγητής με μια ιδιόμορφη μέθοδο διδασκαλίας. Ήταν πολύ εξελιγμένος, άνετος με τους μαθητές του και επιεικής μαζί τους. Αυτός ο καθηγητής βοήθησε τους μαθητές να ανακαλύψουν τα ταλέντα που δεν ήξεραν ότι είχαν αλλά και τους έδωσε θάρρος να κάνουν πράγματα που ίσως δε θα κατάφερναν χωρίς αυτόν (να  ανακαλύψουν το ταλέντο τους στην ποίηση ή να κυνηγήσουν τον έρωτα!)
Ένα από αυτά τα παιδιά παίρνοντας θάρρος από αυτόν τον καθηγητή ακολούθησε το όνειρο του , το οποίο ήταν να γίνει ηθοποιός .Κατάφερε να πάρει τον κύριο ρόλο σε μια παράσταση και παρόλο που ήξερε ότι ο πατέρας του θα διαφωνούσε δεν τα παράτησε. Έτσι πρωταγωνίστησε στην παράσταση πιστεύοντας ότι ο πατέρας του δε θα παρευρεθεί,  αλλά τελικά ο πατέρας εμφανίστηκε εξοργισμένος με το γιο του και για να τον τιμωρήσει του είπε ότι θα πήγαινε σε στρατιωτική ακαδημία. Το παιδί δεν μπόρεσε να αντέξει ψυχολογικά την απόφαση του πατέρα του και αυτοκτόνησε.
Το θέμα είναι ότι την άσχημη αυτή τροπή την πληρώνει ο καθηγητής  ο οποίος διώχνεται από το σχολείο. Οι μαθητές του όμως τον αποχαιρετούν με ένα συγκινητικό τρόπο, δείχνοντας ότι η διδασκαλία του είχε ε πιάσει τόπο.
Εύα Μίλε, Γ3






Η ταινία θέλει να μας δείξεί πως κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός από τον άλλον και έχει διαφορετικά όνειρα. Δεν πρέπει να εγκαταλείπει τα όνειρα του για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες των γονιών του ή οποιουδήποτε άλλου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ψυχολογική πίεση στον ίδιο και την πορεία του προς την αυτοκτονία.

Λουίζα Καλλέργη, Γ2



Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Η θυσία της μάνας (μια παραλλαγή του γιοφυριού της Άρτας)



Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες 

γιοφύρι -ν- εθεμέλιωσαν στης Άρτας το ποτάμι.
Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν.
Μοιρολογούν οι μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες:
<<Αλίμονο στους κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας,
ολημερίς το χτίζουμε, το βράδυ να γκρεμιέται!>>
Νεράιδα εδιάβη και έκατσε πλάι στο ποτάμι,
μήτε σειρήνα ήτανε, μήτε τέρας θεικό
Κοπέλα με χρυσαφιά φτερά, και λυγερό κορμό.
Στον πρωτομάστορα απευθύνεται, μελωδική η φωνή της:
<<Την κόρη σου δόλιε μάστορα, είθε να θυσιάσεις.
Μια όμορφη θυσία, το γεφύρι να στοιχειώσει.
Μα αν δεν ακούσεις εντολή, την κόρη σου δεν χτίσεις,
γυναίκα, μάνα, κι αδερφή στον διάβολο χαρίζεις.>>
Αυτά είπε η λυγερή, και χάθηκε στα δάση,
χωρίς στοιχείο φανερό, πως, αποκεί είχε περάσει.
Μελαγχολεί ο πρωτομάστορας, δεν ξέρει τι να κάνει.
Σαν καταφτάνει σπίτι του, την κόρη του αντικρίζει,
της λέει με βαριά καρδιά, με πόνο, και με λύπη:
<<Μοναχοκόρη μου καλή, χάρη θέλω να σου ζητήσω,
αύριο πρωί-πρωί, σαν ο κόκορας λαλήσει,
αργά ντύσου, αργά άλλαξε, αργά να πας το γιόμα,
φαί να φάω φέρε 'γω, κι οι εξήντα μαθητάδες.>>
<<Αύριο πρωί-πρωί, θα σηκωθώ πατέρα,
φαί να φτιάξω,  να σε φιλέψω, νηστικός μη μείνεις.>>
Η μέρα εξημέρωσε κι ο κόκορας ελάλει.
Αργά ντύνεται, αργά αλλάζει, αργά πηγαίνει  η κόρη.
Σαν είδ' ο πρωτομάστορας την κόρη του να φτάνει,
πονά η καρδιά του και θλίβεται η ψυχή του.
Μα το χρέος πρέπει να ξεπληρωθεί, χωρίς την θέλησή του.
Ξάφνου ενώ την κόρη του φιλά και αγκαλιάζει,
η γυναίκα του φαίνεται ερχόμενη,
μες από τα πράσινα, τα φουντωτά τα δάση.
<<Άνδρα μου σε παρακαλώ, η κόρη, μην πεθάνει.
Περιστέρι με επισκέφτηκε πάρωρα, μου τα 'πε.
Στοιχειό του γιοφυριού ας γίνω εγώ.>>
Και μία δίνει η γυναίκα, μες τα θεμέλια πέφτει,
και το ποδάρι έσπασε, μα ζωντανή μένει.
Κι ο δόλιος πρωτομάστορας την θάβει στο γιοφύρι,
και ριχν' η κόρη κατάρες τρομερές, την μάνα της θρηνάει.
Μα το γιοφύρι στέριωσε, και τώρα πια δεν σπάει.

Διονυσία Χόνδρου, Γ6

Το προοίμιο της Ιλιάδας με πίνακες ζωγραφικής


Τη φετινή χρονιά μελετάμε με τους μαθητές του Β3 την Ιλιάδα του Ομήρου. Αφού λοιπόν ολοκληρώσαμε το προοίμιο του έπους (με αρκετή δυσκολία αφού η παρούσα μετάφραση χρειάζεται μετάφραση για να γίνει κατανοητή..- τα παιδιά δούλεψαν ομαδικά και απάντησαν σε φύλλα εργασίας .Ένα από τα φύλλα αυτά είχε στόχο να εικονοποιήσουν την ενότητα και να δημιουργήσουν ανά ομάδες παρουσιάσεις. Οι μαθητές δούλεψαν με προθυμία και σήμερα σας παρουσιάζουμε τη μία από όλες τις εργασίες.Η παρουσίαση δουλεύτηκε συνολικά από όλα τα μέλη της ομάδας, αλλά η Ειρήνη την έφτιαξε σε αρχείο.Ιδού λοιπόν το αποτέλεσμα! Μπράβο σε όλους και στην Ειρήνη!

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Αντιφατικές όψεις της σύχρονης Ελλάδας: Μια διδακτική παρέμβαση και τα αποτελέσματα της


Στα πλαίσια της παρακολούθησης του σεμιναρίου Β επιπέδου από τους φιλολόγους ετοιμάσαμε με τη συνάδελφο Μαρία Ευστρατιάδου - φιλόλογο στο Γυμνάσιο Αντιμάχειας- μια διδακτική παρέμβαση στη Νεοελληνική Γλώσσα της Γ Γυμνασίου. Τα αποτελέσματα αυτής της παρέμβασης σας παρουσιάζουμε σήμερα με τους μαθητές του Γ6. Την επόμενη εβδομάδα θα φιλοξενήσουμε τα κείμενα και τις παρουσιάσεις των μαθητών του Γυμνασίου Αντιμάχειας.
Οι μαθητές, αφού χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες , μελέτησαν κείμενα που σχετίζονται με την ελληνική πραγματικότητα και αφορούν και τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία της Ελλάδας και των Ελλήνων.Στη συνέχεια κατέγραψαν σε σύντομα κείμενα τις απόψεις τους και δημιούργησαν δυο παρουσιάσεις για την Ελλάδα οι οποίες περιλαμβάνουν και τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία της.





Ακολουθούν τα κείμενα των ομάδων και οι δυο παρουσιάσεις. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που δούλεψαν φιλότιμα και μπόρεσαν να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν!!!


ΟΜΑΔΑ Α


Συμφωνά με το κείμενο και το τραγούδι τα αρνητικά που εντοπίσαμε είναι τα παρακάτω.
 Καταρχάς ένα κύριο μειονέκτημα του Έλληνα είναι η υπερκατανάλωση και η συνεχής σπάταλη χρημάτων σε άχρηστα αντικείμενα . Επίσης ένα ακόμα πρόβλημα είναι η εξάρτηση του Έλληνα  από την τηλεόραση . Οι Έλληνες καταστρέφουν το περιβάλλον για να το δικό τους όφελος  όπως το κτίσιμο πολυτελών κτηρίων. Κάτι ακόμα που αποτελεί μεγάλο πρόβλημα είναι η αύξηση της παχυσαρκίας στην Ελλάδα. Επίσης ο εξαναγκασμός που που δέχονται οι νέοι .Έλληνες στον να εγκαταλείψουν την χώρα τους για ένα καλύτερο στο αύριο. Τέλος μια αδυναμία των Ελλήνων και της Ελλάδας είναι το γεγονός που ξεχνάμε τα παραδοσιακά τραγούδια και τον παραδοσιακό πολιτισμό του τόπου μας.
(Καλλιόπη Χατζηπυλιώτη, Δημήτρης Φρούντζας, Γιώργος Χατζηγιαννίδης, Γαλήνη Χόνδρου, Χρυσάνθη Χατζηχριστοφή)


ΟΜΑΔΑ Β


Στην σημερινή Ελλάδα, υπάρχουν πολλά προβλήματα, όπως τα υπερμεγέθη χρέη, χρωστάμε πολλά χρήματα σε άλλες χώρες (π.χ Γερμανία). Ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα είναι και η φιλοξενία που χαρακτηρίζει τους Έλληνες της σύγχρονης Ελλάδας. Βέβαια δεν μπορούμε να παραλείψουμε το άθλιο πολιτικό πρόγραμμα το οποίο οδηγεί στην μετανάστευση νέων ανθρώπων στο εξωτερικό με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Εδώ και χρόνια η χώρα μας, στηρίζεται στον δήθεν τουρισμό, ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να έρχεται και να μας αφήνει τα απορρίμματα του πράγμα που οδηγεί στην μόλυνση της ξηράς αλλά και της θάλασσας. Άλλα μια κακιά συνήθεια των Ελλήνων είναι η επιδειξιομανία,  αφού ο πιο οικονομημένος Έλληνας προσπαθεί να πουλήσει μούρη με ακριβά αμάξια αλλά και σπίτια.
(Ανδρονίκη Χατζηβασιλείου, Φατμά Χατζησουλειμάν, Κων/να Χαδούλη, Δημήτρης Χατζηπυλιώτης, Καλομοίρα Φιλίππου )


 ΟΜΑΔΑ Γ
Θετικά στοιχεία της Ελλάδας και των Ελλήνων
Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα σε πολιτισμό. Τα λαμπρά και αξιοθαύμαστα έργα της όπως ναοί, αγάλματα και εικόνες που έχουν καταπλήξει όλο τον κόσμο δείχνουν αυτόν τον υπέροχο πολιτισμό που διαθέτει. Ένα άλλο προτέρημα της χώρα μας είναι οι ατελείωτες φυσικές ομορφιές που έχει (ο ήλιος, η θάλασσα, οι ακρογιαλιές). Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων, τα έργα των αρχαίων Ελλήνων είναι κλασικά και αξεπέραστα και κυρίαρχα σε όλο το Αιγαίο. Εκτός από όλα αυτά η Ελλάδα έχει αναδείξει μεγάλους δημιουργούς και γενικότερα ανθρώπους που αγαπούν την ομορφιά και τα έργα του πνεύματος. Η ανάπτυξη της επιστήμης αρκετές φορές οφείλεται στις θεωρίες , στις ανακαλύψεις και στις επιστημονικές μελέτες των Ελλήνων. Επίσης τα μαθηματικά, η ιατρική και η αστρονομία οφείλουν πολλά στους αρχαίους Έλληνες  και έτσι προχώρησε η ανθρώπινοι εξέλιξη. Γενικότερα μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι το ελληνικό πνεύμα είναι αυτό που έκανε τους Έλληνες να ξεχωρίσουν στο παγκόσμιο πολιτιστικό στερέωμα. 
(Λευτέρης Χατζηνικολάου, Νικολέτα Χρηστοφή, Κώστας Τυρινόπουλος, Χάρης Φρατζής)


 ΟΜΑΔΑ Δ
Η Ελλάδα αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς ανθρώπους λόγω των θετικών χαρακτηριστικών της.
Κάποια από αυτά τα γνωρίσματα είναι η φυσική ομορφιά και τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά της χώρας όπως: ο Παρθενώνας, το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και το ανάκτορο της Κνωσού. Άλλος ένας παράγοντας που κάνει τη χώρα μας ξεχωριστή είναι οι Έλληνες οι οποίοι φημίζονται για τη φιλοξενία τους, την δημιουργικότητα τους, και την εξωστρέφεια του. Τέλος, ένα σημαντικό γνώρισμα των Ελλήνων είναι το πάθος τους για την ελευθερία και την ελευθερία του λόγου και η αξία που δίνουν στους οικογενειακούς και φιλικούς δεσμούς.
(Γκιουλσεβήμ Χατζησουλειμάν, Γιώργος Χόνδρος, Σεμπάστιαν Χοτζαλλάρι, Έννυ Χίντα, Γιάννης Χατζηπυλιώτης)


 


Για ποια Ελλάδα......

Ελλάδα... Ελλάδα... Ελλάδα... Τόσο καιρό ακούω από τους μεγαλύτερους <Διάβασε για να προσφέρεις και εσύ κάτι στην Ελλάδα> ,και αναρωτιέμαι εγώ συνεχώς.. Τι θα προσφέρει η Ελλάδα σε μένα; Θα προσφέρει ένα μέλλον με προοπτικές για μια καλή ζωή; Θα μου προσφέρει μια σωστή εκπαίδευση; Με τα σημερινά δεδομένα δεν τον νομίζω.. Επίσης άκουσα ότι πρέπει να φανώ χρήσιμος στην Ελλάδα του μέλλοντος..
Ναι.. όμως  ποια είναι η Ελλάδα του τώρα ; Είναι οι μίζες και το μαύρο χρήμα; Είναι οι πολιτικοί ;Είναι τα νομοσχέδια ;Είναι η τράπεζες ;Είναι η ρατσιστική ιδεολογία και η ιδέα ανωτερότητας που υπάρχει σε κάθε Έλληνα; Είναι η πείνα που υπάρχει στους δρόμους (στον 21ο αιώνα); Είναι οι αγανακτισμένοι γονείς που δεν μπορούν να παρέχουν τα βασικά στα παιδιά τους ;Είναι οι χιλιάδες άστεγοι που τρέφονται μέσα από τα σκουπίδια ; Είναι η εξαθλίωση που περνάνε κάθε μέρα οι άνθρωποι που περιμένουν στις ουρές για να πάρουν τα βασικά φάρμακα ; Είναι ο νεοφασισμός που επικρατεί στην σημερινή Ελλάδα; Η μήπως είναι όλοι αυτοί που περιμένουν από τον Θεό να τους σώσει ;
Και τελικά ναι.. Η σημερινή Ελλάδα είναι όλα αυτά μαζί.. Και αντί το Ελληνικό σύστημα να βοηθήσει την τελευταία ελπίδα σωτηρίας δηλαδή την νέα γενιά, την καταστρέφει σταδιακά και αυτήν... Παλιά σχολεία, τραγικό σύστημα εκπαίδευσης και γελοίος τρόπος βαθμολόγησης μαθητών.... Δεν ξέρω αν είμαι εγώ αρνητικός πάντως εάν όλα αυτά  δεν αλλάξουν δεν θα έρθει ποτέ η Ελλάδα του μέλλοντος... θα παραμείνει μια Ελλάδα κολλημένη στο παρελθόν και στα λάθη του..


Δημήτρης Φρούντζας, Γ6


Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Ποιο το παρόν της Ελλάδας;

         Η Ελλάδα, τι να πρωτοπείς για την Ελλάδα; Λες, λες και σε παίρνει ώρα να τελειώσεις. Δεν έχει αλλάξει ούτε προς το καλό, ούτε προς το κακό. Έχει καταλήξει πολλές φορές σε κρίση, δεν είναι η πρώτη φορά, οπότε δεν είναι κάτι το καινούριο για εκείνην.

   Πριν την κρίση όλοι έτρεχαν στα μαγαζιά και στις καφετέριες, είχαν 4-5 τσάντες με αγορασμένα ρούχα και άλλα πράγματα. Τώρα όλοι έχουν αλλάξει, όλοι ανησυχούν για το μέλλον τους και περισσότερο των παιδιών τους και οι καθημερινές βόλτες περιορίζονται. Αντί να αγοράζουν ρούχα, σκέφτονται τι να ψωνίσουν από το Super Market και αν θα τους φτάσουν τα λεφτά για όλα τα τρόφιμα. Παρόλ'αυτα, ακόμη και να μην έχουν λεφτά τους βλέπεις όλους με ένα iPhone στο χέρι. Είναι στην φύση των Ελλήνων να καυχιούνται για το τι έχουν, ενώ στην ουσία σιγά σιγά τα χάνουν. Είναι περήφανοι για τα κατορθώματα των προγόνων τους, αλλά ταυτόχρονα άμα τους ρωτήσεις δεν ξέρουν τίποτα για αυτούς, έτσι απλά προσπαθούν να κάνουν φιγούρα.
  Από την άλλη η Ελλάδα φημίζεται για την ιστορία της και διάφορα μνημεία έχουν σωθεί για να μας θυμίζουν το παρελθόν. Αν δεν αξιοποιήσουν όμως οι Έλληνες το παρελθόν,  δεν θα έχουν κανέναν μέλλον…


Λέντια Χιούσι, Γ6

....Αφού η Ελλάδα μας πληγώνει όσο κανείς...


                   

Η Ελλάδα είναι σαν μια μεγάλη έπαυλη τεράστιας αξίας.   Στην πραγματικότητα είναι ένα τεράστιο κτίριο εγκαταλελειμμένο,  ρημαγμένο και παρατημένο στην τύχη  του.   
Το γέμισαν σκουπίδια και το άλλαξαν όλοι αυτοί που κοιτάνε μόνο το δικό τους συμφέρον και ο φτωχός λαός χάνεται μέσα στην ανάγκη και την φτώχεια αποθεώνοντας και λατρεύοντας Έλληνες από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που τους προβάλλουν συνέχεια.  


                                                                        
Τα νέα παιδιά μεταναστεύουν σε άλλες χώρες με καλύτερες συνθήκες για το μέλλον τους, αφού η πατρίδα τους δεν μπορεί να τους τις προσφέρει.
Υπάρχει όμως και η άλλη Ελλάδα που αγωνίζεται και προσπαθεί να αξιοποιήσει σωστά όλα τα δώρα του Θεού (πλούσιο φυσικό περιβάλλον όπως ο ήλιος, η θάλασσα).
Υπάρχουν οι Έλληνες που παρ’ όλη την φτώχεια τους σέβονται τον συνάνθρωπο τους, αγαπούν την πατρίδα τους και προσπαθούν να τη σώσουν. Για μένα η Ελλάδα είναι μια χώρα με ικανούς ανθρώπους που παλεύουν για το καλύτερο και όσο και να με πληγώνει δεν θα την άλλαζα ποτέ. 



Λευτέρης Χατζηνικολάου, Γ6



Ελλάδα, μια χώρα γεμάτη αντιφάσεις

Η Ελλάδα είναι γνωστός προορισμός σε όλο τον κόσμο . Είναι γνωστή για την ιστορία της ,τον πολισμό της  και  την παραδοσιακή κουζίνα της .  Ως προς την ιστορία της η Ελλάδα διαθέτει μεγάλο πλούτο . Οι πολεμιστές, οι ποιητές όπως ο Όμηρος, οι φιλόσοφοι μας κάνουν περήφανους για τον τόπο μας . Ο πολιτισμός κοσμεί τον τόπο μας . Επίσης έχουμε πολλά νησιά τα οποία έχουν αξιοθέατα,  όπως η Κως που έχει το Ασκληπιείο .Βέβαια έχουμε και πολλές θάλασσες που γεμίζουν το καλοκαίρι .
  Γενικότερα είμαστε ένας λαός που θέλει να τραβάει την προσοχή και αυτό είναι ίσως ένα από  τα ελαττώματα  μας. Η γλωσσά μας αν και έχει πλούσιο λεξιλόγιο έχει αλλοιωθεί . Ένα  ακόμα μειονέκτημα είναι η οικονομία μας η οποία δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση . Ένα ακόμα πρόβλημα των Ελλήνων είναι ότι ενώ έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε πότε δεν μας φτάνει και θέλουμε το κάτι παραπάνω και δυστυχώς φτάνουμε σε σημείο να τα χάνουμε όλα . Πολλές φόρες γινόμαστε υπερβολικοί και είναι ένα από τα κυρία ελαττώματα μας. Επίσης θέλουμε να μοιάσουμε σε άλλους λαούς και έτσι χάνουμε τον χαρακτήρα μας . 
  Το συμπέρασμα είναι πως έχουμε πλούσιο πολιτισμό τον οποίο δεν  εκμεταλλευόμαστε και αφήνουμε άλλους να τον κάνουν για εμάς . Αυτή είναι η γνώμη μου για την Ελλάδα.

Χρυσάνθη Χατζηχριστοφή, Γ6

Bang Bang You are Dead


Ο Τρέβορ, ένας έφηβος που δέχεται bullying από τους συμμαθητές του, θέλει να σκοτώσει όχι μόνο αυτούς, αλλά και όσους γελάνε μαζί του και τους γονείς του, που το μόνο που έκαναν ήταν να τον υποτιμούν. Ένας καθηγητής του αποφασίζει να ανεβάσει μια θεατρική παράσταση σχετική με όσα συνέβησαν στον Τρέβορ, για να τον βοηθήσει, διότι γνώριζε τι συνέβαινε.


Κατά τη γνώμη μου ήταν μια πολύ ωραία ταινία, γιατί μας εξηγεί πόσο άσχημο είναι το bullying και πώς μπορεί να μας οδηγήσει στην αυτοκτονία ή να κάνει και εμάς τους ίδιους να σκοτώσουμε. Μάλιστα σε κάποια στιγμή ο Τρέβορ λέει, ότι έχει φτάσει σε σημείο να μην τον νοιάζει αν θα ζήσει ή όχι, ενώ κάποια άλλη στιγμή κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Μας βάζει στη θέση του και μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πως μερικές φορές τα λόγια μας, όμως και οι πράξεις μας, όχι απλώς προσβάλουν τον άλλον, αλλά τον κάνουν να νιώθει άσχημα και μειώνουν πολύ την αυτοπεποίθησή του.
Κατά την διάρκεια της ταινίας ένας καθηγητής προσπαθεί να ανεβάσει μια θεατρική παράσταση. Ο τίτλος της ήταν “Bang bang you ‘re dead” Όλοι, με εξαίρεση τους μαθητές, κατέκριναν την παράσταση «καταλαβαίνοντας» από τον τίτλο της ότι η παράσταση δεν είναι κατάλληλη για τους μαθητές και πόσο μάλλον για τον Τρέβορ που θέλει να σκοτώσει τους συμμαθητές του. Δυστυχώς όμως κανείς τους δεν έχει διαβάσει το έργο. Αυτή είναι και η πραγματικότητα… Δεν αξιολογούμε ποτέ κάποιον με βάση αυτό που είναι, γιατί δεν μας νοιάζει ποιος είναι, όμως λαμβάνουμε υπόψη την εμφάνισή του, την οικογένεια του κ.α. Αλλά ο καθηγητής αυτός κατάφερε μέσα από αυτό το έργο να κάνει τον Τρέβορ να μάθει ότι αν κάποιος πεθαίνει χάνει τον ήλιο, τον ουρανό, την ευκαιρία να παντρευτεί ή να κάνει παιδιά κ.λπ. Η ζωή δεν είναι βιντεοπαιχνίδι. Αν πεθάνεις δεν έχεις την ευκαιρία να ξαναπροσπαθήσεις…

Κατερίνα Παπαδάκη, Γ4




Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Τα παιδιά της χορωδίας



Κυριακή απόγευμα. Μέρα ξεκούρασης και χαλάρωσης. Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη επιτυχία από το επιλέγουν τα ίδια τα παιδιά να την περνούν μαζί μας στο σχολείο; Η αφορμή; Μια ακόμη προβολή της κινηματογραφικής μας λέσχης. Αυτή τη φορά η επιλογή μας ήταν «Τα παιδιά της χορωδίας»!




Η ταινία ξεκινάει και τα παιδιά είναι λίγο ανήσυχα… Λίγο ο μεγάλος αριθμός τους, λίγο ότι η ταινία είναι γαλλική και δεν έχουν εξοικειωθεί με τη γλώσσα… Η συνέχεια εξελίσσεται με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που οι περισσότεροι υπολόγιζαν! Συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, μελαγχολία, απογοήτευση, αισιοδοξία ξεπηδούν μέσα από τις παιδικές ψυχές τους και γεμίζουν την ήδη κατάμεστη αίθουσα. Το γέλιο διαδέχεται το δάκρυ και το αίσθημα του δικαίου ορθώνεται ακόμη πιο ισχυρό, καθώς τα παιδιά παρακολουθούν την εξέλιξη της ταινίας.
Ζητήματα όπως η κατάλληλη αντιμετώπιση των αδικιών, οι πρέπουσες τιμωρίες, το δίκαιο και το άδικο, η αξιοποίηση της μουσικής ως μέσου «εξημέρωσης», καθώς και  η πεποίθηση ότι όλες οι συμπεριφορές, όσο ακραίες και να είναι, επιδέχονται βελτίωσης ήρθαν στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε. «Το να κάνεις το σωστό δε σημαίνει ότι θα το εκτιμήσουν όλοι», παρατήρησε ένας μαθητής, ενώ οι υπόλοιποι σπεύσαμε να προσθέσουμε ότι αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι οφείλουμε πάντα να προσπαθούμε για το καλύτερο. Η αλήθεια, άλλωστε και το δίκαιο πάντα βρίσκουν τον τρόπο να κυριαρχούν… 





Ωραία ήταν η Κυριακή μας, λοιπόν. Λίγη εξάσκηση χρειαζόμαστε, προκειμένου να εκπαιδευτούμε λίγο περισσότερο, ως κινηματογραφικό κοινό, ως ενεργοί κινηματογραφικοί θεατές, αλλά είμαστε αισιόδοξοι, πολύ αισιόδοξοι.

Εύη Μπούσμπουλα , ΠΕ06

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Κινηματογραφική Λέσχη 1ου Γυμνασίου Κω (2014-2015)



 Η Κινηματογραφική Λέσχη του 1ου Γυμνασίου ξεκίνησε για 5η χρονιά τη λειτουργία της . Και φέτος η συμμετοχή των παιδιών είναι μεγάλη και ελπίζουμε να έχουμε μια ενδιαφέρουσα χρονιά! Πρώτη ταινία μια ταινία που είδαμε και πέρσι και την έχουμε αγαπήσει όλοι : Οι άθικτοι ( "Intouchables")του Ερίκ Τολεντανό. 



  Μετά την προβολή της ταινίας ακολούθησε συζήτηση. Οι μαθητές βρήκαν την ταινία συγκινητική και ενδιαφέρουσα. Ο Φιλίπ προσέλαβε τον Ντρις επειδή ήταν ανελέητος,  δεν τον λυπόταν , επειδή ήταν τετραπληγικός, και τον αντιμετώπιζε ως φυσιολογικό άνθρωπο. Στην πορεία χτίστηκε μια φιλία μεταξύ τους παρ΄όλες τις διαφορές τους (κοινωνικές, πνευματικές). Ο Φίλιπ ψάχνει τη συντροφικότητα για να συνεχίσει τη ζωή του και ο Ντρις συμβάλλει σε αυτή την αλλαγή. : του δείχνει ότι η ζωή συνεχίζεται . 

Ο Ντρις είναι μετανάστης που ζει και μεγαλώνει στα γκέτο του Παρισιού και προέρχεται από ένα προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον. Η γνωριμία του με τον Φιλίπ είναι καθοριστική για τη ζωή του :παρατηρούμε ότι η σχέση τους θα επιδράσει θετικά στον χαρακτήρα του (ο Ντρις γίνεται πιο ευγενικός, μαθαίνει να αγαπάει την τέχνη και να είναι πιο δοτικός). Συνεπώς η σχέση αυτή βοήθησε και τα δύο μέλη της σχέσης. 


Αγαπημένη σκηνή της ταινίας : εδώ οι γνώμες διχάστηκαν .Άλλοι ανέφεραν τη σκηνή του αποχαιρετισμού των δύο φίλων, άλλοι τη σκηνή που ο Ντρις επιστρέφει στον Φιλίπ, παρόλο που δεν εργάζεται πια για αυτόν,  και άλλοι τη σκηνή με το αλεξίπτωτο πλαγιάς.
Με αφορμή το θέμα της ταινίας συζητήσαμε την αντιμετώπιση των ατόμων με ειδικές ανάγκες –πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε αυτούς και ποια πρέπει να είναι γενικά η στάση μας. Παράλληλα αναφερθήκαμε στο θέμα της αληθινής φιλίας: πότε και πώς αξιολογούμε τους αληθινούς φίλους και αν υπάρχει αληθινή φιλία σήμερα!
Τα μηνύματα της ταινίας είναι η ανθρωπιά, η φιλία, η αισιοδοξία, η αγάπη, η συντροφικότητα.
Ολυμπία Παμπού, ΠΕ06


Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο!

Οι πέντε εργατικές νέες μαζί!
Νέα χρονιά, νέοι μαθητές , νέα ταξίδια στη γνώση! Η φετινή χρονιά με βρήκε παρέα με το Γ6. Με τα παιδιά γνωριζόμαστε από πέρσι  μιας και είχα την τύχη να πορευόμαστε μαζί στο μάθημα της Βυζαντινής Ιστορίας. Φέτος οι ώρες που βρισκόμαστε μαζί είναι πολύ περισσότερες – 7 την εβδομάδα! Εκτός των άλλων είμαι και υπεύθυνη του τμήματος τους και με τους καλλιτέχνες του τμήματος –που δεν ξέρω πως γίνεται αλλά κάθε χρονιά είναι γένους θηλυκού!- αποφασίσαμε να ομορφύνουμε την τάξη με ένα γκράφιτι. Την εικόνα την «κλέψαμε « από ένα άλλο σχολείο της Αθήνας. Και σήμερα οι καλλιτέχνες μας έδρασαν και ιδού το αποτέλεσμα. Θα ήθελα να συγχαρώ όλα τα παιδιά που συνεργάστηκαν άψογα για να τελειώσουν αυτό το όμορφο έργο: Διονυσία, Χόνδρου, Ανδρονίκη Χατζηβασιλείου, Γκιουλσεβήμ Χατζησουλειμάν, Χρυσάνθη Χατζηχριστοφή, Εντουένα Χίντα . Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω  όμως και τη βοήθεια του Κων/νου Τυρινόπουλου και της Νικολέτας Χρηστοφή. Όλοι τους δούλεψαν  με  αφοσίωση και στο τέλος καθάρισαν την τάξη τους παραδίδοντας την πιο όμορφη! Μπράβο παιδιά! 





Το τελικό αποτέλεσμα!


Η Γκιουλσεβήμ και η Διονυσία εν δράσει!


Και η Θάλεια μας με την Αθηνά, μέλη της περσινής ομάδας των καλλιτεχνών φωτογραφίζονται και με το παρόν καλλιτέχνημα! (Γιατί οι απόφοιτοι μας δεν μας ξεχνάνε!






Ο τίτλος της ανάρτησης είναι φιλική προσφορά μιας παλιάς, αγαπημένης μαθήτριας, και νυν τεταρτοετούς φοιτήτριας , της Ελένης Σακέρογλου στην οποία αφιερώνουμε και το τραγούδι που ακολουθεί!