Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

The giver (Ο Δωρητής)



Χθες το απόγευμα παρακολουθήσαμε την ταινία The giver. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο που κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα ελληνικά με τον τίτλο Ο Δωρητής. Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν τόσο με το θέμα της ταινίας και προβληματίστηκαν σχετικά με τα θέματα που έθιγε.Ακολουθούν μερικές από τις δικές τους κριτικές για την ταινία.




Ο Τζόνας ζει σε μια αυστηρή και ''ασπρόμαυρη'' κοινωνία. Μια κοινωνία χωρίς συναισθήματα, χωρίς αναμνήσεις, χωρίς χρώματα, χαρές και λύπες. Ώσπου ένα γεγονός αλλάζει την ζωή όπως την ήξερε. Eπιλέγεται να γίνει  'Φύλακας της Μνήμης' ,είναι ο εκλεκτός, είναι αυτός που θα μεταφέρει τις εμπειρίες του παρελθόντος. Ο Δωρητής του, προηγούμενος φύλακας, του δείχνει τον πραγματικό κόσμο, έναν κόσμο με χρώματα, γάμους, χαρές, πολέμους, πείνα, φτώχεια, αγάπη. Ο Τζόνας τότε, αψηφά όλους τους κανόνες με τους οποίους έχει μεγαλώσει, και καταφέρνει μετά από πολλές δυσκολίες, σώζοντας τον αδελφό του Γκάμπριελ και περνώντας από τα σύνορα της ουτοπικής του κοινωνίας, να επαναφέρει τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις.
Η ιστορία μας δείχνει πως, όσο δύσκολο και αν είναι κάτι, αν πραγματικά το θέλουμε και προσπαθήσουμε για αυτό ίσως τελικά το πετύχουμε, ακόμα και ρισκάροντας κάτι σημαντικό. Μας θυμίζει πολλές καταστάσεις και περιπτώσεις του παρόντος αλλά και του παρελθόντος μας, στις οποίες η κοινωνία δεν αποδέχεται επαναστατικές ιδέες και ελεύθερη έκφραση.
Προσωπικά, πιστεύω πως η ταινία μας έδειξε επίσης την σημασία της χαράς και της αγάπης, πράγματα που είναι υπερεκτιμημένα σήμερα, αλλά και της λύπης, της ζήλιας και του πολέμου. Ο Τζόνας είχε να διαλέξει ανάμεσα σε μια κοινωνία χωρίς λύπες, επομένως και χαρές, και μιας κοινωνίας με χαρές, ρισκάροντας να φέρει και λύπες. Και διάλεξε το δεύτερο, το οποίο κατά την γνώμη μου ήταν η σωστή επιλογή.
Διονυσία Χόνδρου,Γ6


Στην ταινία είδαμε ότι επέλεγαν για την κοινωνία τους υγιή άτομα χωρίς κανένα ψυχικό ή σωματικό πρόβλημα και ότι τα άτομα αυτά ήταν λευκά. Αυτά ήταν τα βασικά κριτήρια για έναν πολίτη. Επέλεξαν η ζωή τους να είναι άχρωμη γιατί το χρώμα σε κάνει να διαφέρεις …μπορείς να κάνεις διακρίσεις λέγοντας ότι αυτό είναι το ροζ , το κίτρινο και άλλα πολλά χρώματα και θέτεις έτσι ένα ερώτημα στη σκέψη του τηλεθεατή: γιατί να επιλέγονται μόνο λευκοί; γιατί το λευκό χρώμα είναι το σωστό και δεν είναι λάθος;
Δήμητρα Τρακόσα, Γ5



Ποιος θα ήθελε να έχει άσχημα συναισθήματα; Ποιος θα ήθελε να βλέπει ανθρώπους να σκοτώνονται για το τίποτα; Ποιος θα ήθελε να ζει με το κακό; Κανείς δεν το θέλει αυτό. Όμως αποφεύγοντας το κακό αποφεύγεις και το καλό. Αποφεύγεις τα όμορφα συναισθήματα. Δε λυπάσαι, αλλά δεν χαίρεσαι. Δεν μισεί κανείς κανέναν, αλλά δεν αγαπά κανείς κανέναν. Δεν υπάρχει ο ρατσισμός, γιατί όλα είναι ίδια. Επομένως ο κόσμος θα ‘ταν βαρετός και άχρωμος

Αυτό μας μαθαίνει η ταινία. Κάποιος ρισκάρει τη ζωή του, για να “αναστηθεί” ένας κόσμος. Για να μη ζουν οι άνθρωποι σε έναν κόσμο, που να μην έχουν λόγο να ζήσουν σε αυτόν. Που έχει αυστηρούς κανόνες και δεν πρέπει να τους παραβιάζουν. Για να μην  ζουν με το άσπρο και το μαύρο, αλλά με πολλά χρώματα και με πολλά συναισθήματα. Σε έναν κόσμο που να μην είναι τόσο βαρετός, όσο εκείνος….

Κατερίνα Παπαδάκη, Γ4




Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Εμπνέει το σημερινό σχολείο το μαθητή;

Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας , η αξία της, η γλωσσική ένδεια, η γλωσσομάθεια και τα greeklish αποτελούν ορισμένα από τα θέματα που μας απασχολούν στην δεύτερη ενότητα της Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ Γυμνασίου. Αφού μελετήσαμε το άρθρο της Ελένης  Νικολαΐδου σχετικά με τη χρήση των greeklish από τους νέους στη σύγχρονη κοινωνία των τεχνολογικών επιτευγμάτων οι μαθητές κλήθηκαν να σχολιάσουν και να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν με την άποψη της αρθρογράφου : Η ουσία βρίσκεται στο ότι αυτό το σχολείο δεν εμπνέει το μαθητή! Ακολουθούν κάποια από τα κείμενα των μαθητών του Γ6.


Το σχολείο είναι ένας θεσμός ο οποίος παρέχει γνώσεις στους μαθητές .Τους προετοιμάζει κοινωνικά και επαγγελματικά ώστε να ανταπεξέλθουν στη μελλοντική ζωή τους. Ο τρόπος όμως που γίνονται αυτά δεν εμπνέει τους μαθητές. Το ότι δεν εμπνέει τους μαθητές σημαίνει πως δεν κάνει τους μαθητές χαρούμενους και δημιουργικούς. Οι μαθητές δεν απολαμβάνουν την παρουσία τους στο σχολείο και νιώθουν ότι κάνουν αγγαρεία. Κάνουν όλες τις εργασίες τους γιατί νιώθουν πως είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν και όχι επειδή το θέλουν οι ίδιοι. Η συνεχής παπαγαλία και ο τρόπος διδασκαλίας των μαθημάτων τα κάνει βαρετά και κουραστικά, με αποτέλεσμα να μην καλλιεργούνται τα ξεχωριστά ενδιαφέροντα κάθε μαθητή.
Λευτέρης

Εγώ που είμαι μαθήτρια συμφωνώ με την άποψη της αρθρογράφου διότι το σχολείο, τα βιβλία και όλα αυτά δημιουργήθηκαν για να μορφωθούμε -με τέτοιο τρόπο όμως που να αγαπάμε το σχολείο και τα βιβλία και όχι να τα μισούμε. Το σχολείο λοιπόν δεν υλοποιεί αυτή την ανάγκη και τα παιδιά αυτόματα οδηγούνται στο να αλλάζουν τη γλώσσα ή και να χρησιμοποιούν greeklish.
Εντουένα


Το σχολείο και συγκεκριμένα το μάθημα αποτελεί μια βαρετή διαδικασία που μόνο σκοπό έχει να περάσει στους μαθητές γνώσεις χωρίς ουσία .Παρόλο που η τεχνολογία έχει ταυτιστεί πλέον με την καθημερινότητα μου, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη διδασκαλία των μαθητών είναι παλιοί και ξεπερασμένοι και δεν εμπνέουν τους μαθητές. 
Γιάννης


Είμαι απόλυτα σύμφωνος με την άποψη ότι το σημερινό σχολείο δεν εμπνέει το μαθητή είτε λόγω της ανυπαρξίας εγκαταστάσεων είτε εξαιτίας του τρόπου που οι περισσότεροι δάσκαλοι διδάσκουν τα παιδιά. Οι παλαιολιθικοί μέθοδοι διδασκαλίας που ακολουθούν οι καθηγητές κάνουν το μάθημα βαρετό και ακατανόητο. Ευθύνη όμως έχουν κι οι μαθητές που αδρανούν και σταματούν να διαβάζουν.
Δημήτρης



Πιστεύω ότι τα παιδιά θα χρησιμοποιήσουν greeklish επειδή δεν εμπνέονται , δηλαδή δεν έχουν κατάλληλες βάσεις ή αγάπη για την ελληνική γλώσσα από το σχολείο τους.
Διονυσία


Συμφωνώ με την αρθρογράφο ότι βασικό αίτιο της γλωσσικής ένδειας των νέων είναι ότι το σχολείο δεν εμπνέει τους μαθητές. Διότι τα βιβλία είναι κακογραμμένα δυσνόητα και βαρετά και δεν σε ελκύουν να τα διαβάσεις .Μερικοί καθηγητές δεν βοηθάνε την κατάσταση αυτή αφού δεν εξηγούν όσο πρέπει το μάθημα τους με ευχάριστο τρόπο- δείχνοντας μας βίντεο, εικόνες, κάνοντας διαφορετικές ασκήσεις από αυτές του βιβλίου.Έτσι τα παιδιά οδηγούνται στο να μαθαίνουν κάτι παπαγαλία και άλλα μαθήματα να μην τα διαβάζουν καθόλου. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι άθλιο. Με τις εξετάσεις , τα υποχρεωτικά διαγωνίσματα και την τράπεζα θεμάτων στο Λύκειο,  ακόμη κι αν ένας καθηγητής έχει την όρεξη να κάνει καινούρια πράγματα και έξω από τα περιθώρια που του βάζει το Υπουργείο δεν μπορεί,  γιατί είναι υποχρεωμένος να κάνει ό,τι διατάζει το Υπουργείο.
Ανδρονίκη



Καταρχάς συμφωνώ απολύτως με αυτή τη φράση και πιστεύω πως αντιπροσωπεύει πλήρως την αληθινή κατάσταση. Βγαίνουν καθημερινά άνθρωποι , πολλές φορές φιλόλογοι, και λένε ότι η νεολαία καταστρέφει την ελληνική γλώσσα. Και ρωτώ εγώ :τους έμαθε κανείς την αξία της ελληνικής γλώσσας; Και κυρίως τους έκανε να την αγαπήσουν;Νομίζω πως η απάντηση είναι σαφέστατη .Εφόσον οι νέοι δεν αγαπούν τη γλώσσα,  δεν πρόκειται να σκεφτούν  ότι την καταστρέφουν με τα greeklish ή με τις νέες λέξεις.
 "Καταστρέφουν".... .Πολύ απόλυτη και σκληρή λέξη για παιδιά που απλά προσπαθούν να κάνουν τη γλώσσα τόσο απλή, ώστε να την καταλαβαίνουν. Εξάλλου πιστεύω ότι, αν μάθετε στους νέους να αγαπούν τη γλώσσα,  το "καταστρέφω" θα αντικατασταθεί από το "δημιουργώ" και το "σέβομαι" την ελληνική γλώσσα.

Δημήτρης Φ.








Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Τιμώντας την επέτειο του Πολυτεχνείου

Φέτος συμπληρώθηκαν 41 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το Πολυτεχνείο σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς, σύμβολο ενός αγώνα που έγινε και δεν αναβλήθηκε, σύμβολο μιας γενιάς ασυμβίβαστων αγοριών και κοριτσιών. Τι έχει να πει στη σημερινή νεολαία;Μήπως η έκπτωση των αξιών και η απαξίωση των ιδανικών και των ιδεολογιών έχει επηρεάσει και το φωτεινό αγώνα εκείνων των παιδιών;Μήπως τους θυμόμαστε επετειακά και με το βαρετό τρόπο των διεκπεραιωτικών γιορτών;
Όντας μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης πιστεύω ότι ίσως το Πολυτεχνείο ως σύμβολο να έχει χάσει την αίγλη του, τα νέα παιδιά να μην ξέρουν καν τι συνέβη εκείνες τις μέρες της φωτιάς, αλλά εμείς οφείλουμε να τους μιλήσουμε, να τους δείξουμε ντοκουμέντα, να τους γνωρίσουμε τους αγωνιστές εκείνης της εποχής.Να γνωρίσουν τον Αλέκο Παναγούλη και τον εντοιχισμό του, της καταδίκη του δις εις θάνατον, τον ηρωικό αξιωματικό Σπύρο Μουστακλή, τον Κώστα Γεωργάκη και το ολοκαύτωμα του , τον Χρήστο Ρεκλείτη και τα βασανιστήρια που πέρασε κλεισμένος στην ασφάλεια διότι δεν συνεμμορφώθη...
Η φετινή γιορτή λοιπόν προσπάθησε μέσα από τις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών της εποχής, τα ντοκουμέντα -ηχητικά και οπτικά-και την μουσική να μυήσει τους μαθητές μας στην εποχή και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ακολουθεί το πρώτο μισό της γιορτής μας καθώς και δύο από τα τραγούδια που ακούστηκαν και σύνδεσμοι με ολόκληρο το κείμενο της γιορτής και το πρόγραμμα που δημιουργήσαμε. Την επιμέλεια της γιορτής είχαν οι καθηγήτριες κ.Κεφαλά, κ.Μπούσμπουλα και κ.Καζάκη. Την μουσική επιμελήθηκε η συνάδελφος μουσικός κ.Ζησοπούλου ενώ στον ήχο μας βοήθησε ο μαθητής της Α Λυκείου Γιώργος Πλαγγέτης και ο κ.Τζόνι Ριμπέιρο.Φυσικά χωρίς τη συμμετοχή των μαθητών και των παιδιών της χορωδίας η γιορτή δεν θα υπήρχε! Ευχαριστούμε λοιπόν όλα τα παιδιά που πήραν μέρος



Κωνσταντίνος Δέμος Γ1

Γεωργία Διακονικολή Α1

Αντώνης Μαυρολέων Γ3

Δημήτρης Τρικοίλης  Β5

Σταμάτης Χατζηπέτρος Β6

Εντουένα Χίντα Γ6

Σεμπάστιαν Χοτζαλλάρι Γ6
Εύα Γιαλλούση Γ1



Η χορωδία (Εύα Γιαλλούση, Σταμάτης Χατζηπέτρος, Ξένια Γεωργίου, Αγγελική Αθανασιάδη, Χριστίνα Αθανασιάδη, Ζεϊνέπ Αππά, Δημήτρης Τσολάκης, Θεοδόσης Παπαστεριάδης, Βαγγελίτσα Κάβουρα, Αλέξανδρος Πακλέα, Μουαζέζ Γιακαλόγλου, Βάγια Παρβαντώνη, Ευαγγελία Ρουμελιώτη, Άννα Τριτσάρη, Κωνσταντίνα Σαράντη, Λίνα Αλεξίου)



















Ο Τυφλοπόντικας ή πώς μπορεί ένας δάσκαλος να σας αλλάξει τη ζωή!!!

Τη φετινή χρονιά στο σχολείο μας θα λειτουργήσουν τρεις λέσχες ανάγνωσης , όσες και οι τάξεις! Η Λέσχη Ανάγνωσης της Α γυμνασίου με υπεύθυνες την κ.Καλύβα και την κ.Κεφαλά , η Λέσχη Ανάγνωσης της Β γυμνασίου με υπεύθυνες την κ.Γεωργακά και την κ.Κεφαλά και η Λέσχη Ανάγνωσης της Γ Γυμνασίου με υπεύθυνες την κ.Κορδάτου και την κ.Κρικέλη.

Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου στις 5 το απόγευμα είχαμε την πρώτη μας συνάντηση με τη λέσχη ανάγνωσης της Α Γυμνασίου και πολλές χαρούμενες και φρέσκες φατσούλες συγκεντρώθηκαν στο χώρο της βιβλιοθήκης με το βιβλίο του Φιλίπ Μπαρμπώ «Ο τυφλοπόντικας» στο χέρι!






Η Γεωργία, η Μαρία, η Ηλιάνα, η Μαρία , ο Γιόβαν , η Αγγελική, η Κατερίνα, ο Αργύρης, η Μαριάννα,η Σοφία, η Ελευθερία, η Αντονέτα και ο Χρήστος ήρθαν στην ώρα τους έτοιμοι να ξεκινήσουμε όλοι μαζί το ταξίδι μας στον κόσμο του βιβλίου και της γνώσης!








Αφού συστηθήκαμε και γνωριστήκαμε μεταξύ μας τα παιδιά μας είπαν ποιον ήρωα του βιβλίου που διάβασαν θα ήθελαν να υποδυθούν. Οι μαθητές του βιβλίου λοιπόν έγιναν οι δικοί μας μαθητές και μας είπαν ότι η Νέλυ θα ήταν η Ελευθερία, η Μαριάννα και η Σοφία γιατί έχουν μεγάλη υπομονή , είναι ήσυχες αλλά άμα θυμώσουν θα γίνει έκρηξη!, η Αντονέτα , η Γεωργία, η Αγγελική και η Ηλιάνα αγάπησαν τη Μύριελ που γελάει συνέχεια και είναι αυθόρμητη , ο Γιόβαν μας εξέπληξε αφού ζήτησε να είναι η Λόρα , αφού είναι η πιο όμορφη περσόνα του βιβλίου, ο Αργύρης και η Μαρία Π, διεκδίκησαν τον Σουφλέ που αγαπά το καλό φαγητό, ο Χρήστος σίγουρα είναι ο Χοσέ αφού παίζει μπάλα, η Μαρία ο Φαμπρίς που είναι πολύ σοβαρός και ήρεμος και η Κατερίνα η Κλοντίν, αφού είναι η πολυλογού της παρέας.



Τα παιδιά μας μίλησαν για τα προτερήματα του δασκάλου –Τυφλοπόντικα που κέρδισε τους μαθητές του και έζησαν μαζί ένα μαγικό ταξίδι τόσο στη γνώση όσο και στη θάλασσα. Ο δάσκαλος αυτός ήταν φιλικός με τους μαθητές του, δεν τα υποτίμησε, έπαιξε μπάλα μαζί τους, άκουσε τις ανάγκες τους , τους έπαιξε μουσική και σεβάστηκε τον καθένα ξεχωριστά.
Ο δάσκαλος έμαθε στα παιδιά να δουλεύουν με εμπιστοσύνη, αλληλοσεβασμό και αγάπη. Ο αλληλοσεβασμός όμως είναι πολύ δύσκολη υπόθεση και ο δάσκαλος οφείλει να τον εμπνεύσει στους μαθητές του  σεβόμενος πρώτος τη διαφορετικότητα του καθενός.
Στη συνέχεια οι ίδιοι οι μαθητές μας έθεσαν κανόνες και όρια στη σχέση δασκάλου –μαθητή :
·         Να είναι δίκαιος
·         Να κρατάει μια απόσταση από τους μαθητές του
·         Να είναι φιλικός αλλά οι μαθητές του να μην το εκμεταλλεύονται
·         Ν είναι διασκεδαστικός και να εμπνέει τη χαρά για τη γνώση
·         Να κάνει εξωσχολικές δραστηριότητες για να έρθει πιο κοντά με τους μαθητές του
·         Να αγαπά όλους τους μαθητές του ανεξάρτητα από το βαθμό και τις επιδόσεις τους
Το εξώφυλλο του βιβλίου δε θα μπορούσε να λείπει από το σχολιασμό μας. Ο δάσκαλος-πειρατής που κατακτά με την πειρατική του σημαία τη γνώση και αρμενίζει με το πλοίο του –βιβλίο κατακτώντας τους μαθητές του και οδηγώντας τους και αυτούς στο μαγικό ταξίδι της γνώσης!





Τα μηνύματα του βιβλίου πολλά :
*      να δεχτούμε το διαφορετικό
*      κάθε άνθρωπος χρειάζεται τη στήριξη και το σεβασμό μας
*      να μάθουμε να συνεργαζόμαστε
*      να μην υποχωρούμε μπροστά στις δυσκολίες
*      να μην απορρίπτουμε κανένα άνθρωπο
Αποσπάσματα του βιβλίου που μας έκαναν εντύπωση ;Πολλά!
Σας γράφουμε το πιο χαρακτηριστικό με το οποίο κλείνει και το βιβλίο :
-Ξέρεις Νταβίντ, δε φανταζόμουνα , δεν πίστευα πως η θάλασσα μυρίζει τόσο ωραία.Έχει την ίδια μυρωδιά με τη …………….φιλία, δε νομίζεις;


Το επόμενο βιβλίο μας θα είναι Η λευκή απεργία των ροζ φλαμίνγο, του Βασίλη Παπαθεοδώρου.





Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Οι μαθητές της Αντιμάχειας μιλούν για τις αντιφατικές όψεις της σύγχρονης Ελλάδας (μέρος 2ο)

Οι μαθητές της Αντιμάχειας μας στέλνουν τη συνέχεια των εργασιών τους σχετικά με τις αντιφάσεις της νέας ελληνικής κοινωνίας.

Η  Αντιφατική μας Ελλάδα

  Η χώρα μας, η Ελλάδα μας μαγεύει με τον πλούσιο πολιτισμό, τα υπέροχα τουριστικά αξιοθέατα και μνημεία, τις καταγάλανες παραλίες της και τη ξακουστή μεσογειακή κουζίνα. Όμως η Ελλάδα είναι γεμάτη αντιφάσεις, δηλαδή έχει και αρκετά αρνητικά.
  Η Ελλάδα μας, είναι γνωστή και για τον αρχαίο πολιτισμό αλλά και για τα αρχαία μνημεία της, όπως οι Δελφοί, ο Παρθενώνας και άλλα. Υπάρχουν όμως άτομα που προσπαθούν να τα εκμεταλλευτούν προς το όφελος τους και να κερδίσουν χρήματα, όπως οι αρχαιοκάπηλοι.
  Η πατρίδα μας έχει πολλές καταγάλανες παραλίες και υπέροχα αξιοθέατα που προσελκύουν τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα έσοδα του κράτους. Αν και δεν αυξάνεται μόνο η οικονομία αλλά και η ρύπανση, και η ηχορύπανση του περιβάλλοντος. Άλλο αρνητικό του τουρισμού είναι ότι υπάρχει κίνδυνος απώλειας εθνικής ταυτότητας απ’ το μιμητισμό και τη ξενομανία.
  Επίσης η Ελλάδα είναι ξακουστή για την καταπληκτική, παραδοσιακή, μεσογειακή κουζίνα. Η μεσογειακή διατροφή είναι υγιεινή και ωφελεί την υγεία μας αν και εμείς προτιμούμε το “Fast Food” που οδηγεί στην ανθυγιεινή ζωή και στην παχυσαρκία.
  Κι έτσι μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η Ελλάδα έχει πολλά θετικά αλλά έχει και αρκετές αρνητικές όψεις. Αλλά για να προοδεύσει η χώρα μας θα πρέπει να μειώσουμε, εμείς ως Έλληνες, τα αρνητικά της στοιχεία.

                                                                       Φώτη Σαββίνα Γ2


                                                                                                       

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Οι μαθητές της Αντιμάχειας δημιουργούν!

Οι μαθητές του Γ2 από το Γυμνάσιο της Αντιμάχειας μας έστειλαν τη δική τους παρουσίαση για τις αντιφατικές όψεις της σύγχρονης Ελλάδας. Ευχαριστούμε και τα παιδιά και τη φιλόλογο τους κ.Ευστρατιάδου. Ιδού λοιπόν η δική τους άποψη!