Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

14 βιβλία για να διαβάσεις τα Χριστούγεννα!


Τα Χριστούγεννα είναι εποχή για ξεκούραση αλλά και για αναγνωστικά ταξίδια. Λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου έχουμε αναγνωστικές προτάσεις για κάθε γούστο- σύγχρονη και κλασσική λογοτεχνία,  κόμικ, μυστήριο! Διαβάστε τις προτάσεις μας και το κοντινό βιβλιοπωλείο σας περιμένει!
 Νεανικό βιβλίο

Κάθε μέρα άλλος
Εκδότης : ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Συγγραφέας
 : Levithan David
Μεταφραστής
 : Πιπίνη Αργυρώ

«Ξυπνάω. Πρέπει να καταλάβω ποιος άνθρωπος είμαι. Δεν είναι μόνο το σώμα — να ανοίξω τα μάτια μου και να ανακαλύψω αν η επιδερμίδα του χεριού μου είναι ανοιχτή ή σκούρα, αν τα μαλλιά μου είναι μακριά ή κοντά, αν είμαι χοντρός ή λεπτή, αγόρι ή κορίτσι, αν το δέρμα μου έχει ουλές ή είναι απαλό. Αν ξυπνάς κάθε πρωί μέσα σε καινούριο σώμα, είναι πολύ εύκολο να προσαρμοστείς σ’ αυτό. Από την άλλη, όμως, μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοήσεις τον τρόπο ζωής κι όλα όσα συνοδεύουν το σώμα. Κάθε μέρα είμαι και κάποιος άλλος. Είμαι ο εαυτός μου —ξέρω ότι είμαι ο εαυτός μου— αλλά είμαι και κάποιος άλλος. Πάντα έτσι ήταν.
Σήμερα είμαι ο Τζάστιν. Με κάποιον τρόπο το ξέρω αυτό —το όνομά μου είναι Τζάστιν— και ταυτόχρονα ξέρω ότι δεν είμαι στ’ αλήθεια ο Τζάστιν αλλά δανείζομαι τη ζωή του για μία μέρα μόνο».

Ονομάζεται Α. Κάθε πρωί ξυπνάει στο σώμα και στη ζωή ενός διαφορετικού ανθρώπου. Ποτέ δεν ξέρει από πριν ποιο θα είναι το άτομο μέσα στο οποίο θα βρεθεί. Αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι, λευκός ή μελαμψή, χαρούμενος ή θυμωμένη. Το έχει αποδεχτεί όμως, έχει ορίσει μάλιστα και τους κανόνες: δε δένεται πολύ, μένει διακριτικά στη ζωή των άλλων και δεν ανακατεύεται στην καθημερινότητα που μοιράζεται για μία μόνο μέρα. Ώσπου ένα πρωί ξυπνάει στο σώμα του Τζάστιν και γνωρίζει την κοπέλα του, τη Ριάννον. Τότε νιώθει ότι βρήκε επιτέλους κάποιον με τον οποίο θέλει να είναι μαζί. Κάθε μέρα.

Ένα υπέροχο βιβλίο που θα μιλήσει στην καρδιά κάθε εφήβου που ψάχνει μια αγάπη κι ένα σώμα για να τη μοιραστεί. Κάθε μέρα άλλο σώμα. Κάθε μέρα άλλη ζωή. Κάθε μέρα αναζητά το ίδιο κορίτσι.





Το αγόρι στο θεωρείο
Συγγραφέας: Αγγελική Δαρλάση
Εκδόσεις Μεταίχμιο

«Θα µας οδηγήσει πίσω το άρωµα από τις τριανταφυλλιές µας. Δε θα χαθούµε» είπε ο Δρόσος στην Αρετή, παρόλο που ήξερε πως ήταν ψέµα: οι τριανταφυλλιές τους είχαν καεί µαζί µε την πρώτη τους ζωή. Στη νέα τους ζωή µένουν σ’ ένα θεωρείο θεάτρου, µε µια άγνωστή τους γυναίκα που λέει πως είναι παιδιά της. Τα όνειρα κι οι εφιάλτες τους µπερδεύονται µε των υπόλοιπων ενοίκων και µε άγνωστες σκιές. Ίσως γι’ αυτό η Αρετή αποφασίζει να ζει κρυµµένη µέσα σ’ ένα µπαούλο· µέχρι που κάποια στιγµή εξαφανίζεται µυστηριωδώς.
Ένα αγόρι που βιοπορίζεται ως τσιράκι στην αγορά, µια κοπέλα που καθηµερινά ράβει και ξηλώνει το πέπλο του νυφικού της µέσα σ’ ένα διάφανο δάσος από ανθισµένες κερασιές, ένας ηλικιωµένος µε το κανονάκι του, ένα βουβό κορίτσι που όµως τραγουδάει θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τον Δρόσο στην ανεύρεση της αδερφής του και της αλήθειας.
Και ίσως περισσότερο απ’ όλους θα βοηθήσει ο Άριελ, το αιθέριο πνεύµα από την Τρικυµία, του Σαίξπηρ·αφού όταν ζεις σ’ ένα θέατρο, η ζωή, τελικά, µπορεί να παίρνει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα.

Μια ιστορία για την απώλεια, τον πόνο, την προσφυγιά, αλλά και για την παρηγορητική δύναµη της φαντασίας, της συµπόνιας και της ανθρωπιάς, εµπνευσµένη από το πραγµατικό συµβάν της εγκατάστασης Μικρασιατών προσφύγων στο Δηµοτικό Θέατρο Αθηνών, το 1922.





ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΔΑΜΑΣΕ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ
Συγγραφέας: Kamkwamba William - Mealer Bryan
Εικονογράφος: Hymas Anna
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος

ΟΓουίλιαμ Καμκγουάμπα γεννήθηκε στο Μαλάουι, σε μια χώρα και σε μια εποχή στην οποία ακόμα βασίλευε η μαγεία, η επιστήμη αποτελούσε μυστήριο, η πείνα και η ξηρασία ήταν καθημερινή πραγματικότητα, η ελπίδα μάταιη και οι ευκαιρίες ανύπαρκτες.
Οπλισμένος αποκλειστικά με κάποια ξεχασμένα εγχειρίδια δανεισμένα από τη βιβλιοθήκη του χωριού του και με οδηγό την απίστευτη αποφασιστικότητά του, ο Γουίλιαμ κυνήγησε το πάθος του για την επιστήμη κι έβαλε σε εφαρμογή την πιο «τρελή» ιδέα, αλλάζοντας την κοινότητα και μεταμορφώνοντας τις ζωές των ανθρώπων γύρω του.

«Το αγόρι που δάμασε τον άνεμο είναι η συγκλονιστική ιστορία ενός εφήβου από την Αφρική που χρησιμοποίησε τους μοναδικούς πόρους που είχε στη διάθεσή του για να χτίσει έναν ανεμόμυλο και να ανυψώσει τη ζωή και το πνεύμα των ανθρώπων της κοινότητάς του. 
Όσα κατάφερε να πραγματοποιήσει ο Γουίλιαμ Καμκγουάμπα χρησιμοποιώντας την αιολική ενέργεια θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως πρότυπο για το τι μπορεί να κάνει ένα άτομο με μια εμπνευσμένη ιδέα για να υπερβεί την κρίση που αντιμετωπίζουμε. Το βιβλίο του διηγείται μια
συγκινητική και συναρπαστική ιστορία».
ΑΛ ΓΚΟΡ
πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ
βραβευμένος με το Νόμπελ Ειρήνης 2007






YOLO- Ζεις μονάχα μια φορά
Συγγραφέας: Ιφιγένεια Τέκου
Εκδόσεις : Ψυχογιός

Η δεκαεξάχρονη Αλεξάνδρα ήθελε από μικρή να γίνει μπαλαρίνα, όμως η μοίρα ανέτρεψε όλα τα όνειρά της με τρόπο τραγικό.  Η Εριφύλη υποφέρει από αϋπνίες, γουστάρει τη γαλλική κουλτούρα, γουστάρει να τραγουδάει, να ξεδίνει στην πυγμαχία, να βλέπει τα αστέρια με το τηλεσκόπιό της. 
Ο Ορέστης κουβαλάει τα δικά του βάρη, από τα οποία βρίσκει διέξοδο στα φιλαράκια, στο μουσικό γκρουπάκι που έχει φτιάξει μαζί τους και στα όνειρα που μοιράζεται με την Εριφύλη.
 
Ο Χρήστος είναι μέλος των Υο
lo. Παίζει ντραμς παλεύοντας να ξεχάσει την οικονομική κρίση που έχει χτυπήσει την οικογένειά του, αλλά και να αποδείξει στην Αλεξάνδρα ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα «πράσινο μαλλί» και ότι τη θέλει ακριβώς όπως είναι. 
Δε σταματάνε να κάνουν όνειρα και μπαίνουν στη μάχη κάθε φορά που η ζωή τούς προκαλεί με ό,τι πολεμοφόδια τους βρίσκονται… ΤΟΥΣ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ, ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΑΔΑ ΤΟΥΣ, γιατί ξέρουν πως ζεις μονάχα μια φορά, κι ας έλεγε άλλα ο Τζέιμς Μποντ στην ταινία του!




Ένα σπίτι χωρίς καθρέφτες
Συγγραφέας: Marten Sanden
Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος

Η Τομασίν ζει με τον πατέρα της, τον θείο, τη θεία και τα ξαδέρφια της σε ένα μεγάλο, σκοτεινό σπίτι χωρίς πολλά έπιπλα και καθόλου καθρέφτες, στο οποίο βρίσκεται ξαπλωμένη και ανήμπορη εδώ και καιρό η ηλικιωμένη θεία της. Ο μπαμπάς της, βυθισμένος στο πένθος από τον χαμό του μικρού του γιού, έχει αφιερωθεί στη φροντίδα της θείας, μη δίνοντας σημασία στα σχέδια του αδερφού και της αδερφής του, που σκοπεύουν να μοσχοπουλήσουν το σπίτι μόλις εκείνη πεθάνει. Η Τομασίν, η Σίνγκε, η Βίλμα και ο Ερλαντ περνούν τις ώρες τους παίζοντας κρυφτό μέσα στο σπίτι, ώσπου μια μέρα η μικρή Σίνγκε θα ανακαλύψει ένα περίεργο δωμάτιο γεμάτο καθρέφτες, μέσα στο οποίο ζει ένα μικρό κορίτσι. Το δωμάτιο αυτό και το κορίτσι, η Χέτι, θα αλλάξουν τις ζωές των παιδιών και των γονιών τους.





ΟΙ ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ
Συγγραφέας: Ντανιέλα Παλούμπο
Εκδόσεις: Κέδρος

Πώς είναι ξαφνικά να σου απαγορεύουν να πηγαίνεις σχολείο, να συναντάς τους φίλους σου, να μπαίνεις στο τραμ ή να κάνεις ποδήλατο στο πάρκο;
Πώς είναι να αναγκάζεσαι να αφήσεις το σπίτι σου αιφνιδιαστικά, με μια βαλίτσα φτιαγμένη βιαστικά, για έναν προορισμό που δεν γνωρίζεις και με την υποψία πως δεν θα επιστρέψεις ποτέ;
Ο Κάρλο από την Ιταλία, που τρελαίνεται για τα τρένα και αποφασίζει να κρυφτεί σε ένα βαγόνι.
Η Χάννα από τη Γερμανία, που απ’ όταν πήραν από κοντά της τον αδερφό της τον Γιάκομπ περνάει τις νύχτες μετρώντας τα αστέρια.
Η Εμελίν από τη Γαλλία, που δεν θέλει να φοράει το κίτρινο αστέρι, κι ας είναι υποχρεωτικό για όλους τους Εβραίους.
Ο Νταβίντ από την Πολωνία, που το σκάει από το γκέτο της Βαρσοβίας κρατώντας σφιχτά το βιολί του.
Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου. Παιδιά που έζησαν σε διάφορα μέρη της Ευρώπης σε μια εποχή που ρατσιστικοί νόμοι επέβαλλαν παράλογα νέα ήθη και απαγόρευαν απλές καθημερινές πράξεις.





Οι υπόλοιποι απλώς ζούμε εδώ
Εκδότης : ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Συγγραφέας : Νες Πάτρικ
Μεταφραστής : Πέτσα Βασιλική

Τι γίνεται αν δεν είσαι ίντιπαιδί, από αυτά που αποκρούουν ζόμπι ή ό,τι, τέλος πάντων, είναι αυτή η καινούρια φάση με τα γαλάζια φώτα και τους θανάτους; Τι γίνεται αν είσαι σαν τον Μάικυ; Ο οποίος το μόνο που θέλει είναι να αποφοιτήσει προτού κάποιος ανατινάξει το σχολείο. Πάλι. Κάποιες φορές πρέπει απλώς να βρεις με ποιον τρόπο ακόμα και μια συνηθισμένη ζωή μπορεί τελικά να είναι ασυνήθιστη.

Από τον δημοφιλή και βραβευμένο συγγραφέα του μυθιστορήματος "Το τέρας έρχεται", ένα τολμηρό, αστείο και διορατικό μυθιστόρημα για τις πολλές διαφορετικές εκδοχές του ξεχωριστού.







Βιβλία φαντασίας


Όταν ήρθαν για μένα (Λέσχη Αλλόκοτων Πλασμάτων, βιβλίο 2)
Εκδότης : ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Συγγραφέας
 : Παναγιωτάκης Γ.
Εικονογράφος : Δεληβοριά Μυρτώ

«Μελίνα, τι λόγια είναι αυτά; ?ε θα σώσουµε εµείς τον κόσµο!»

«Κάνεις λάθος, µαµά. Εµείς θα τον σώσουµε. Και εµείς!»



«Ε λοιπόν ένας καινούριος δήµιος είναι εκεί έξω. Εκµεταλλεύεται τις νέες τεχνολογίες. Σπέρνει ψέµατα και συκοφαντίες. Καλλιεργεί συνειδητά το µίσος, ώστε να θερίσει µε την ησυχία του ζωές. Ήδη οι πρόσφυγες έχουν µπει στο στόχαστρό του. Αλλά δε θα µείνει εκεί. Είναι αχόρταγος. Και έχει µυριάδες πιστούς. Κι εµείς, παιδιά µου, είµαστε τα ιδανικά θύµατα. Είµαστε τα αλλόκοτα πλάσµατα, που απειλούν –έτσι θα πουν– τις αξίες και τη συνοχή της κοινωνίας». Ο Μάρκο ένιωθε το πτερύγιό του να σαλεύει και να πονάει ελαφρά. Το γνώριζε αυτό το συναίσθηµα. Ήταν ο φόβος.

Η δεύτερη χρονιά στο Μυστικό Καταφύγιο προµηνύεται συναρπαστική. Η διεύθυνση του σχολείου έχει επιτρέψει τη χρήση του ίντερνετ και, φυσικά, τα περισσότερα παιδιά λιώνουν µπροστά στις οθόνες. Ο Μάρκο και η Μελίνα, πάλι, βιώνουν κάτι πρωτόγνωρο. Φαινοµενικά δεν ταιριάζουν καθόλου. Κι όµως, µια αλλόκοτη έλξη τούς φέρνει όλο και πιο κοντά.

Την ίδια ώρα, στον έξω κόσµο έχει ξυπνήσει ένας παλιός εφιάλτης. Μια οργάνωση, µε αρχηγό τον µυστηριώδη Πίτερ Κρούγκερ, σπέρνει µεθοδικά ψέµατα και µίσος. Προς το παρόν έχει βάλει στο στόχαστρό της πρόσφυγες και ξένους. Άραγε θα αρκεστεί σ’ αυτούς; Το σκοτάδι ολοένα και απλώνεται.
Κάποιοι πρέπει να το σταµατήσουν.





Το τελευταίο αγρίμι
Συγγραφέας: Piers Torday
Μεταφραστής: Βάσια Τζανακάρη
Eκδόσεις: Μεταίχμιο

Σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν πια ζώα, ο δωδεκάχρονος Κέστερ Τζέινς μερικές φορές νιώθει ότι ούτε κι αυτός υπάρχει: κλεισμένος σε ένα ίδρυμα για προβληματικά παιδιά, ακούει συνέχεια να του λένε ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του. Έτσι, όταν συναντά ένα σμήνος περιστέρια που μιλάνε και μια αυταρχική κατσαρίδα, ο Κέστερ νομίζει ότι τελικά έχει τρελαθεί λιγάκι. Όμως τα ζώα έχουν κάτι να πουν… Τα περιστέρια παίρνουν τον Κέστερ μαζί τους, σε έναν άγριο τόπο όπου έχουν επιβιώσει τα τελευταία πλάσματα της γης. Ένα σοφό ελάφι χρειάζεται τη βοήθειά του και μαζί πρέπει να ξεκινήσουν μια μεγάλη διαδρομή. Στον δρόμο θα συναντήσουν ένα υπερενθουσιώδες λυκάκι, μια κακομαθημένη γάτα καλλιστείων, έναν χορευταρά ποντικό και ένα αποφασισμένο κορίτσι που λέγεται Πόλυ. Τα ζώα σώζουν τον Κέστερ Τζέινς. Θα μπορέσει ο Κέστερ Τζέινς να σώσει τα ζώα;







Ο ΕΝΤΓΚΑΡ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΘΑΜΜΕΝΟΥ ΦΟΡΕΜΑΤΟΣ
ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΠΟΕ (ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ)
Συγγραφέας : Αγγελική Ράδου
Εκδόσεις: Polaris

Εκδικητικά φαντάσματα, στοιχειωμένα σπίτια, ανατριχιαστικά όνειρα: κανείς δεν τα έχει περιγράψει καλύτερα απ' τον "άρχοντα του μακάβριου", τον συγγραφέα Έντγκαρ Άλαν Πόε. 
Δύο αιώνες μετά την εποχή του, "Οι σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε" παρακολουθούν τον δωδεκάχρονο Έντγκαρ σε μια σειρά από τρομακτικά μυστήρια και περιπέτειες που μόνο εκείνος θα μπορούσε να έχει ζήσει.

"ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΘΑΜΜΕΝΟΥ ΦΟΡΕΜΑΤΟΣ"
Λονδίνο 1821. Ο νεαρός Έντγκαρ φαίνεται να απολαμβάνει την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της πόλης με τους φρικιαστικούς θρύλους που του εξάπτουν τη φαντασία. Ένα βράδυ, εμφανίζεται στο δωμάτιό του ένας απρόσμενος επισκέπτης και του ζητάει μια παράξενη χάρη. Ενώ ο Έντγκαρ ψάχνει τρόπο για να εκπληρώσει την επιθυμία του επισκέπτη, ένα μικρό κορίτσι δολοφονείται στο παζάρι. 

- Ποιος διέπραξε το αποτρόπαιο έγκλημα και γιατί; 

- Τι συμβαίνει στη Γειτονιά της Καταχνιάς και τι είδους δυνάμεις έχει ο Αφυπνιστής; 

- Πως θα βοηθήσει η μυστηριώδης Ελίφ και το κοράκι της με τις μαγικές δυνάμεις ώστε να αποκαλυφθεί το μυστικό του θαμμένου φορέματος; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)








ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ

Ο καλός στρατιώτης Σβέικ
Συγγραφέας: Γιαροσλάβ Χάσεκ
Εκδόσεις:  Μίνωας

Το μυθιστόρημα Ο καλός στρατιώτης Σβέικ θεωρείται ένα από τα κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και από τα σημαντικότερα αντιπολεμικά έργα όλων των εποχών.
K
αλοσυνάτος, πρόσχαρος και αφελής, ο Σβέικ γίνεται ο πιο πιστός Τσέχος στρατιώτης του αυστριακού στρατού.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, καλείται να υπερασπιστεί την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία.
Οι σπαρταριστές περιπέ­τειες του πιο πιστού Τσέχου στο στράτευμα, καθώς και οι κωμικοτραγικές καταστάσεις όπου εμπλέκεται, μάταια, για να φτάσει στην πρώτη γραμμή του μετώπου, προκαλούν το γέλιο – ένα γέλιο που κρύβει τον αγώνα και τη λαχτάρα για την ελευθερία.




Έγκλημα και τιμωρία (Η ιστορία όπως τη διηγήθηκε ο Αβραάμ Γεοσούα)
Συγγραφέας : Ντοστογέφσκι Φιοντόρ
Μεταφραστής : Σιμπή Ιακώβ
Εικονογράφος : Bougaeva Sonja
Αφηγητής : Yehoshua Abraham

Πρόκειται για μια θλιβερή και μελαγχολική ιστορία, όμως στο τέλος της έχει και ελπίδα. Την έγραψε ένας ιδιοφυής Ρώσος συγγραφέας ονόματι Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, και αφορά ένα τρομερό έγκλημα που διέπραξε ένας νέος και ταλαντούχος άνθρωπος. Στην αρχή ο νέος δικαιολόγησε το έγκλημά του και αρνήθηκε να το παραδεχτεί, σιγά σιγά όμως, και μετά από μεγάλες ψυχικές δοκιμασίες, κατάλαβε πόσο τρομερό ήταν το παράπτωμα στο οποίο υπέπεσε, και πριν ακόμα υπάρξουν ουσιώδεις ενδείξεις εναντίον του, παραδόθηκε στην αστυνομία για να τιμωρηθεί όπως του άξιζε.





ΚΟΜΙΚ - GRAPHIC NOVEL

Πρόσφυγες
Εκδότης : ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Συγγραφέας
 : Colfer Eoin,Donkin Andrew
Μεταφραστής
 : Γιαννακόπουλος Σπύρος
Εικονογράφος
 : Rigano Giovanni

 O Ίμπο είναι μόνος του. Η αδερφή του έφυγε πριν από καιρό. Τώρα εξαφανίστηκε κι ο αδερφός του κι ο Ίμπο γνωρίζει πως το μόνο που του μένει είναι να επιχειρήσει το επικίνδυνο ταξίδι για την Ευρώπη.
Σε αυτό το επικό ταξίδι, ο Ίμπο διασχίζει την έρημο Σαχάρα για να βρεθεί στους επικίνδυνους δρόμους της Τρίπολης και, τελικά, έξω στην ανελέητη θάλασσα. Αλλά σε κάθε βήμα του διατηρεί την ελπίδα του για μια νέα ζωή.
Μια δυνατή και επίκαιρη ιστορία, ειπωμένη με χιούμορ και ευαισθησία.






Άννα Φράνκ, Η βιογραφία σε κόμικ
Εκδότης : ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Συγγραφέας
 : Γιάκομπσον Σιντ
Μεταφραστής
 : Ντεκάστρο Μαρίζα
Εικονογράφος
 : Κολόν Ερνί

Βρισκόµαστε στο 1918 και η Ευρώπη βγαίνει µε δυσκολία από τον εφιάλτη του Α΄ Παγκοσµίου πολέµου: µία σύγκρουση που σφραγίστηκε από τις µάχες των χαρακωµάτων, όπου πάνω από εννέα εκατοµµύρια στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους και είκοσι εκατοµµύρια περίπου τραυµατίστηκαν. Ο Γερµανοεβραίος Όττο Φρανκ είναι ανάµεσα στους λίγους τυχερούς που επιστρέφουν σώοι και αβλαβείς στην πατρίδα τους. Μία Γερµανία βαριά τραυµατισµένη από τη φρίκη που έχει µόλις βιώσει, αφόρητα πιεσµένη από το βάρος των πολεµικών αποζηµιώσεων που πρέπει να πληρώσει. H ζωή όµως είναι φτιαγµένη για να συνεχίζεται κι ενώ η παγκόσµια πολιτική τάξη µπαίνει σε νέες βάσεις, όπως ορίστηκαν από τον πόλεµο, εκατοµµύρια άνθρωποι αρχίζουν πάλι να ζουν, προσπαθώντας, µέρα µε τη µέρα, να σβήσουν τις αναµνήσεις της βίας: το ίδιο κάνει και ο υπολοχαγός Φρανκ και η σύζυγός του Έντιθ, οι οποίοι το 1925 είναι ένα νεαρό ερωτευµένο ζευγάρι, που βλέπει την ευτυχία του να κορυφώνεται µε τη γέννηση δύο υπέροχων κοριτσιών.
 Μέσα στην ασφάλεια της οικογένειας Φρανκ, η γλυκιά, ήσυχη Μαργκό και η µικρότερη και πιο ζωηρή Άννα περνούν γαλήνια παιδικά χρόνια, παρόλο που τα τερτίπια της παγκόσµιας ιστορίας και οι συνέπειες της εθνικής πολιτικής δυσχεραίνουν κάθε µέρα όλο και περισσότερο τη ζωή όλων. Η Άννα είναι µια ανέµελη παιδούλα τριών χρόνων όταν το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόµµα κερδίζει για τα καλά έδαφος στο γερµανικό κοινοβούλιο και τεσσάρων χρόνων µόλις όταν ο Αδόλφος Χίτλερ χρίζεται καγκελάριος. Ακόµη δεν µπορεί να διαβλέψει τον νέο εφιάλτη που θα ζήσει η ίδια και εκατοµµύρια άλλοι Εβραίοι: τον εφιάλτη µιας χαµένης ζωής, µιας αξιοπρέπειας που κοµµατιάζεται και ποδοπατείται, τον ατέλειωτο τρόµο εξαιτίας της ανθρώπινης αγριότητας, που η Άννα, έφηβη ήδη κι αναγκασµένη να κρύβεται από τους ναζιστές σε ένα µυστικό καταφύγιο, περιγράφει, µέρα µε τη µέρα, στο περίφηµο ηµερολόγιο που θα την κάνει αργότερα διάσηµη, όσο και ο Shoah, ένα εξαιρετικά δυνατό πρόσωπο-σύµβολο.

Το βιβλίο κλείνει µε τη µαρτυρία του µοναδικού επιζώντα, του πατέρα της Άννας, αναφορικά µε την ανακάλυψη και δηµοσίευση του ηµερολογίου.



Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

Ποιος είμαι στ' αλήθεια; "Τα τρία ανθρωπάκια", Α.Δοξιάδης

Συννεφιασμένη η Κυριακή σήμερα, αλλά τα φωτεινά χαμόγελα των μαθητών –μελών της Λέσχης Ανάγνωσης της Β Γυμνασίου ομόρφυναν το γραφείο των καθηγητών του 1ου Γυμνασίου. Συναντηθήκαμε προκειμένου να συζητήσουμε το βιβλίο «Τα τρία ανθρωπάκια», του Απόστολου Δοξιάδη.
Το βιβλίο είναι μια αλληγορική ιστορία . Τρία αδέρφια, και τα τρία αγόρια, εμπλέκονται χωρίς να το θέλουν σε μια υπόθεση μαφιόζικης εκδίκησης : και οι τρεις θα πρέπει να πεθάνουν στα 42 τους χρόνια από τον γκάγκστερ που του έχει ανατεθεί η υπόθεση, εξαιτίας μιας απερίσκεπτης ενέργειας του πατέρα τους. . Θα φέρει εις πέρας το έργο του ο Πέπε Τερανόβα(ο γκάγκστερ) ή θα υπάρξει ανατροπή;


Η Καλλιόπη Γεωργούλα μας μίλησε πρώτη για το βιβλίο . Συμπάθησε πάρα πολύ τον Πέπε Τερανόβα, τον γκάγκστερ, ενώ της φάνηκε μεγάλο κορόιδο το τρίτο ανθρωπάκι, ο Παντελής ή Λη Φρανκ, μιας και ο Πέπε κατάφερε να γίνει φίλος του και να μην καταλάβει ο άλλος ότι ήταν αρχιμαφιόζος. Η Σελίν διάβασε πολύ γρήγορα το βιβλίο και της άρεσε πάρα πολύ. Η ιστορία της θύμισε σενάριο ταινίας και την κράτησε σε αγωνία μέχρι το τέλος. Αντιπάθησε πολύ το δεύτερο ανθρωπάκι, τον Νικ, ενώ συμπάθησε τον Αλ. Επίσης, την εντυπωσίασε ότι στο τέλος ο Πέπε ηχογράφησε το τέλος της ιστορίας και το έδωσε στον νεαρό φοιτητή.
 Η Αγγελική βρήκε το βιβλίο πολύ προβλέψιμο και συμπάθησε τον Πέπε-κυρίως εξαιτίας της μετάνοιας του. Στην Καλλιόπη Δρόσου άρεσε πολύ η εξέλιξη της υπόθεσης του βιβλίου, το διάβασε πολύ γρήγορα και δεν τη δυσκόλεψε καθόλου.  Η Μαρία πάλι βρήκε πολύ συμπαθητικούς τους χαρακτήρες από το πρώτο και τρίτο ανθρωπάκι(Αλ και Λη) και γενικά ενδιαφέρον το βιβλίο. Στο Διονύση άρεσε πολύ το στυλ του βιβλίου- ότι θύμιζε θρίλερ μυστηρίου , ένα καλό φιλμ νουαρ. Η δομή του βιβλίου –αφήγηση μέσα στην αφήγηση- έκανε πολύ ενδιαφέρουσα την εξέλιξη. Ο Δημήτρης με τη σειρά του ανέφερε ότι δε συμπάθησε τον Πέπε Τερανόβα –παρά την αλλαγή του χαρακτήρα του- ενώ του άρεσε πολύ η εξέλιξη της ιστορίας (διάβασε μέσα σε ένα βράδυ το βιβλίο).
Ο Φίλιππος, αν και δυσκολεύτηκε να διαβάσει το βιβλίο, βρήκε πολύ ωραίους τύπους τα τρία ανθρωπάκια. Ειδικά, επισήμανε ότι το τρίτο ανθρωπάκι έκανε το σωστό και γι αυτό υπήρχε αυτή η εξέλιξη στο βιβλίο., ενώ οι εναλλαγές στην αφήγηση το έκαναν ιδιαίτερα ελκυστικό. Στο Σωτήρη άρεσαν οι ανατροπές στην υπόθεση. Συμπάθησε τον Νικ, ένιωσε λύπη γι αυτόν και την τύχη του. Επίσης και σε αυτόν άρεσε η διακοπή της βασικής αφήγησης από τη συζήτηση του νεαρού φοιτη τη με τον γηραιό τρόφιμο του οικοτροφείου. Η Αλεξάνδρα μας είπε ότι δε θα το ξαναδιάβαζε, αν και της άρεσε πολύ και μας μίλησε για συγκεκριμένα σημεία του βιβλίου που της κίνησαν την προσοχή και ήθελε να μας τα παρουσιάσει. Τέλος, η Ντανιέλα βρήκε βαρετό το βιβλίο και συμπάθησε μόνο το πρώτο ανθρωπάκι.
Μετά τις τοποθετήσεις των μελών , συζητήσαμε γενικά για τα θέματα του βιβλίου. Τα τρία ανθρωπάκια –κατά το τρία γουρουνάκια- και ο κακός- βλέπε λύκος-  δίνουν παραμυθιακή μορφή στο βιβλίο . Και οι τρεις πρωταγωνιστές θέλουν να ξεφύγουν από την κακή τύχη τους και προσπαθούν να το πετύχουν ο καθένας με τον τρόπο του: ο ένας χρησιμοποιώντας το χρήμα, ο άλλος χρησιμοποιώντας τη δόξα και ο τρίτος επιλέγοντας την ολική αλλαγή του χαρακτήρα του. Ποιος θα είναι ο κερδισμένος;
Τι καθορίζει την ταυτότητα μας; Το όνομα μας, οι φίλοι μας, η διεύθυνση μας ; - ερωτήματα που θέτει ο ίδιος ο συγγραφέας. Πόσο το χρήμα ή η περιστασιακή αναγνωρισιμότητα μπορούν να αλλάξουν τη ζωή του ανθρώπου; Μήπως η ριζική αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε, ζούμε και δρούμε είναι αυτή που δίνει και το νόημα στη ζωή μας; Ωραία ερωτήματα, που μας έδωσαν την ευκαιρία να συζητήσουμε για πολλά θέματα.
Η τελική βαθμολογία του βιβλίου είναι 9.

Το επόμενο βιβλίο μας είναι το «Σταργκερλ», του Τζέρυ Σπινέλι.

Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

Οι δικές μου Θερμοπύλες

Οι δικές μου Θερμοπύλες είναι η φιλαλήθεια. Όμως φιλαλήθεια δεν σημαίνει, απλώς, να λες την αλήθεια. Ο όρος αυτός κρύβει από πίσω του πολλές σημασίες. Αρχικά, φιλαλήθεια είναι να διακρίνεις το καλό από το κακό, είναι να μπορείς να καταλάβεις ότι τα πιστεύω σου στηρίζονται σε <<ψευδαισθήσεις>> και ότι δεν είναι βάσιμα. Έπειτα, φιλαλήθεια είναι να αποδέχεσαι την αλήθεια, παρόλο που μπορεί να είναι αντίθετη με τη γνώμη σου και τις ιδέες σου. Είναι να μην ψεύδεσαι για να πείσεις κάποιον ότι οι ιδέες σου είναι σωστές και να έχεις το κουράγιο να αποδεχθείς την αλήθεια όσο σκληρή και να είναι. Τέλος ο όρος φιλαλήθεια σημαίνει να γνωρίζεις και να αποδέχεσαι ότι κάποτε θα σταματήσεις να ζεις, χωρίς όμως να αγωνιάς μάταια.
Δημήτρης Πλατανίστας, Β5



<< Αλήθεια >>

Τί είναι άραγε η αλήθεια ;
Τί σημαίνει αλήθεια ;
Αλήθεια σημαίνει πολλά,
η αλήθεια έχει πολλά πρόσωπα.
Αλήθεια σημαίνει η διάκριση του αλάνθαστου και του λανθασμένου.
Αλήθεια σημαίνει η αποδοχή της αλήθειας και η αντίληψη του ψεύτικου, ενώ
η έλλειψη του εγωισμού και η παραδοχή ενός λάθους, σημαίνει επίσης αλήθεια.



Δημήτρης Πλατανίστας, Β5






Είμαι ακόμα δεκατρία
έχω δρόμο για το μέλλον να σκεφτώ.
Αλλά από τα πέντε μου τα χρόνια
ένα συγκεκριμένο αγαπώ.

Να παίρνω ένα πινέλο θέλω
μέσα στο χρώμα να το βουτώ
και όταν αυτό ακουμπήσει χαρτί
να βγει κάτι μαγικό.

Πάνω κάτω τα καταφέρνω
έχω θεωρώ ταλέντο στη ζωγραφική,
αλλά η επιθυμία της μαμάς μου
με τη γνώμη μου αυτή διαφωνεί.

Η μητέρα και κάποιοι άλλοι
λένε πως η τέχνη δεν είναι δουλειά
πως με αυτήν δε θα πετύχω,
ούτε θα πάω στη ζωή μπροστά.

Έχω λοιπόν να πω κάτι
σε αυτούς που μου λένε τέτοιες φήμες
«Δεν πρόκειται να προδώσω εγώ
τις δικές μου Θερμοπύλες».

Κι ας μου λένε να ξεχάσω
τα όνειρα που είχα από μικρή
Δε θα ακούω πια κανέναν
και θα ανέβω στην κορυφή.

Αναστασία Ζήβα, Β2




Όπως όλοι, έτσι και γω έχω συγκεκριμένες αρχές και κανόνες συμπεριφοράς.  Αρχικά η σοβαρότητα είναι η πρώτη αρχή. Πρέπει να ξέρει κάποιος πότε πρέπει να είναι σοβαρός και πότε να κάνει τις βλακείες τους ή ίσως και να ξεφύγει λίγο. Αυτό ισχύει πρώτα για την συμπεριφορά του μπροστά σε άλλα άτομα, αλλά και όταν είναι μόνος του. Η σοβαρότητα, βεβαίως , συνδέεται άμεσα και με την επόμενη αρχή μου, την υπευθυνότητα. Όλοι μας έχουμε υποχρεώσεις και είναι καθήκον μας να ανταπεξερχόμαστε σε αυτές. Έτσι με την υπευθυνότητα γινόμαστε πιο σωστοί άνθρωποι και κερδίζουμε τον σεβασμό των γύρω μας. Επιπλέον, κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ σημαντικοί το να είμαστε λογικοί. Με αυτό εννοώ ότι πρέπει να μην επηρεαζόμαστε από τις γνώμες των άλλων , αλλά να εξετάζουμε ο,τιδήποτε συναντάμε καθημερινά , αντικειμενικά και να βγάζουμε δικά μας συμπεράσματα και γενικότερα να δρούμε χωρίς να επηρεαζόμαστε από άλλους, κάνοντας ό,τι εμείς πιστεύουμε πώς είναι το σωστό, το ορθό.

Διονύσης Καραβίτης, Β2


Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

Ευχαριστώ μαμά!

Στη 2η ενότητα της Νεοελληνικής Γλώσσας Β Γυμνασίου ένα από τα θέματα της παραγωγής λόγου αφορά την εργαζόμενη γυναίκα, σύζυγο και μητέρα. Αφού συζητήσαμε με τα παιδιά για τους πολλαπλούς ρόλους της σύγχρονης γυναίκας , αναφερθήκαμε ειδικότερα στο ρόλο της μητέρας. Με αφορμή, λοιπόν, το πόσα πράγματα κάνει η μητέρα στο σπίτι και την προσφορά της στην οικογένεια, οι μαθητές έγραψαν ευχαριστήρια κείμενα για την μητέρα τους. 




Αγαπημένη μου, μαμά,
Με το γράμμα μου αυτό θέλω να σου πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Για όσα μου έχεις δώσει και συνεχίζεις να μου δίνεις. Που με μεγαλώνεις με αξίες και όμορφες στιγμές , που με φροντίζεις και που είσαι δίπλα μου σε όλα.
Είσαι ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που νιώθει απόλυτα αυτά που νιώθω κι εγώ: τη λύπη μου, την αγωνία μου, τον ενθουσιασμό μου. Όταν δεν είμαι καλά, χάνεις τον ύπνο σου. Όταν είμαι χαρούμενη, γελάς ευτυχισμένη. Και ξέρεις καλύτερα από τον καθένα πως να μου ανεβάζεις το ηθικό, με δυο κουβέντες μόνο. Και το σπουδαιότερο είσαι πάντα κοντά μου, για να με ακούσεις , ό,τι ώρα κι αν είναι.
Πολλές φορές εκνευρίζομαι μαζί σου, γιατί νιώθω ότι είναι σαν να μη με βλέπει, σαν να μη με ακούει κανείς και τότε σου φωνάζω. Αλλά το πιο ωραίο είναι η απάντηση σου όταν με πειράζεις για πλάκα και γω σε απειλώ ότι θα τηλεφωνήσω στο «Χαμόγελο του παιδιού». Πάντα μου απαντάς ότι θα ιδρύσεις το «Χαμόγελο της αδικημένης μάνας» και με κάνεις να γελάω και να τα ξεχνάω όλα!
Το ευχαριστώ δε μπορεί στο ελάχιστο να συγκριθεί με τις θυσίες που κάνεις για μένα. Γι αυτό και θέλω να σου πω ότι σ αγαπάω. Όχι γιατί πρέπει , αλλά γιατί είσαι η μαμάκα μου!






Η Ελληνίδα μάνα είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να ζητήσει ένας άνθρωπος. Ξέρεις αυτό το ακούραστο ρομπότ που μέχρι εσύ να στρώσεις ένα κρεβάτι , αυτή έχει καθαρίσει όλες τις τουαλέτες του σπιτιού. Αυτή που δεν της έχει δοθεί έπαινος  ποτέ γι αυτά που κάνει.
Εσύ μπορεί να μην την ευχαριστείς αλλά εκείνη δεν σε ευχαριστεί μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις. Όταν γυρίζεις από το σχολείο σε ένα σπίτι που είναι στην εντέλεια, αλλά και με έτοιμο φαγητό  άσχετα ότι ξύπνησε στις έξι η ώρα το πρωί και μετά πήγε στη δουλειά. Όπως πάντα η τουαλέτα θα είναι πεντακάθαρη, φυσικά θα υπάρχει καθαρό σεντόνι και δε θα υπάρχουν ιστοί αράχνης γιατί τους πρόσεξε πρώτη η μάνα σου. Τέλος, πάντα θα υπάρχουν ασπιρίνες, ντεπόν, κτλ.
Στο τέλος δεν έχει σημασία τι γιος έχεις υπάρξει. Η μάνα σου πάντα θα σε βοηθάει και θα καθαρίζει τις βρομιές σου, αλλά και εσύ πρέπει να την ευχαριστείς.







Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα σου γράφω για τη μητέρα μου.
Ας αρχίσουμε από τα βασικά: τι σημαίνει η λέξη «μάνα». Η μάνα είναι η γυναίκα που σε γέννησε, σε μεγαλώνει, σε αγαπάει και σε προσέχει για όλη της τη ζωή
Η μητέρα μου είναι και φίλη και μητέρα. Είναι ξεχωριστή . Το ξέρω ότι το λένε πολλοί, αλλά εμένα πραγματικά είναι ξεχωριστή. Είναι η καλύτερη! Μερικές φορές συζητάμε για πολλά πράγματα, με βοηθάει σε δύσκολες καταστάσεις και πολλά άλλα πράγματα.
Θέλω να της πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ , που πάντα κάνει κάτι για μένα. Που όταν έρχομαι από το σχολείο έχει έτοιμο το φαγητό . Για όλα αυτά τα πράγματα, που νομίζουν οι άλλοι ότι εγώ τα βλέπω μεγάλα. Σ αγαπώ μαμά!







Τι σου είναι η μάνα!
Κάθε φορά που σκέφτομαι ότι κάποια μέρα θα φύγω από το σπίτι μου, μακριά από τους γονείς μου και τη χαζούλα αδερφή μου, από τη μια χαίρομαι αλλά από την άλλη θέλω να κλάψω.
Όταν γυρνάω πίσω στο σπίτι μου και δεν βρίσκω το αγαπημένο μου φαγητό (που είναι αυτό είναι λίγο δύσκολο, να βρω δηλ. φαγητό να μη μου αρέσει) γκρινιάζω λιγάκι, αλλά από μετά την ευχαριστώ από μέσα μου. Δεν εκφράζω εύκολα τα συναισθήματα μου στη μαμά μου. Όταν ξυπνάω –που δεν ξυπνάω και πολύ νωρίς- βρίσκω το σπίτι στην εντέλεια και καθαρά και σιδερωμένα ρούχα κάθε μέρα (αχ, αυτή η υπομονή της μάνας!)
Όταν φεύγω από το σπίτι για μια βόλτα, για το φροντιστήριο ή και για το σχολείο, πάντα ακούω τη φράση»Αλεξάνδρα, να προσέχεις» και γω απλά της πετάω ένα ξερό, «εντάξει μαμά, μην ανησυχείς». Όλα πλέον είναι δεδομένα. Είμαστε και είμαι πολύ αχάριστη που δε λέω ένα ευχαριστώ για την φροντίδα που μου χαρίζει τόσα χρόνια η μητέρα μου.
Δεν ξέρω αν η μητέρα μου είναι περήφανη για μένα , αλλά μια μέρα ελπίζω να την κάνω. Νομίζω αυτό θέλει, να είναι περήφανη για τη μεγάλη της κόρη. Η αλήθεια είναι ότι μεγαλώνω μέσα στα πούπουλα σε σύγκριση με τους άλλους σου συγγενείς μας. Ζω μέσα στην ευτυχία. Ποτέ η μαμά μου δε μου χάλασε χατίρι. Με προσέχει, με νοιάζεται .μητέρα είναι και κάθε μητέρα θέλει το καλύτερο για το παιδί της.
………… Ελπίζω να είσαι περήφανη, που είμαι το παιδί σου
Συγνώμη που δε σου μοιάζω, μαμά μου….
Σ αγαπώ κι ας μην στο λέω συχνά…..






Η μητέρα μου θα έλεγα πως δε μοιάζει με την κλασσική Ελληνίδα μάνα. Ο λόγος είναι πώς λείπει από το σπίτι σχεδόν όλη τη μέρα, γιατί εργάζεται. Πολλές φορές απορώ πως τα καταφέρνει και πότε προλαβαίνει να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας: να μαγειρέψει , να σιδερώσει, να καθαρίσει..
Είναι αλήθεια πως σχεδόν ποτέ δε ζήτησα κάτι και δεν το έκανε- θεωρώ δεδομένα πολλά πράγματα. Πραγματικά δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι , πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή μου χωρίς τη μητέρα μου . Και το λέω αυτό γιατί πέρσι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έλειπε για σοβαρούς λόγους. Παρόλο που ήταν μαζί μου ο πατέρας μου, η αδερφή μου και φυσικά η «Ελληνίδα γιαγιά», που μας φρόντιζε, ένιωθα ένα κενό μέσα μου. Θα μπορούσα να πω πως ένιωθα και ανασφάλεια. Παρόλα αυτά δεν νιώθω πως πρέπει να πω ευχαριστώ στη μητέρα μου, γιατί όσα κάνει τα κάνει με όλη της την αγάπη και σίγουρα δεν περιμένει αντάλλαγμα……… Ίσως κάποια μέρα να νιώσω την ανάγκη να της πω ευχαριστώ…..







Λοιπόν θα ξεκινήσω από τα δεδομένα. Το φαγητό , τα ρούχα, τα σεντόνια, η καθαριότητα και γενικά λίγη τάξη στο σπίτι δεν εμφανίζονται ως δια μαγείας, αλλά υπάρχει ένα άτομο, η μητέρα, που φροντίζει για όλες αυτές τις ανάγκες του σπιτιού αλλά και υπόλοιπης οικογένειας και γι αυτό σε ευχαριστώ, μαμά, παρόλο που δε στο λέω καθημερινά.
Τώρα πρέπει να αναφέρω πώς πάντοτε ακους ο,τι έχω να σου πω , πάντοτε θυμάσαι να κάνεις ό,τι σου έχω ζητήσει , πάντοτε με φροντίζεις , μ αγαπάς κι αυτό το εκτιμώ. Ζητώ επίσης συγνώμη , για όλες αυτές τις φορές που έχω μιλήσει απότομα ή άσχημα και σε στενοχώρησα.

Τέλος, ενώ δεν είναι και η πιο πρωτότυπη φράση , δε θα ήθελα καμιά άλλη μητέρα εκτός από σένα και το εννοώ. Σε ευχαριστώ.



Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

Πολεμώντας για την επιβίωση-"Κοσμοδρόμιο"



Κυριακή απόγευμα με συννεφιά και ψύχρα στο νησί, αλλά τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης της Β Γυμνασίου συνεπή στο ραντεβού τους έφτασαν στις 4 το απόγευμα για να συζητήσουμε για το βιβλίο της Ελένης Κατσαμά «Κοσμοδρόμιο». Είχαμε και τους πρώτες απόντες λόγω ασθένειας-οι ιώσεις μας επισκέφτηκαν νωρίς!
Τα παιδιά συμφώνησαν ότι το βιβλίο ήταν αρκετά ενδιαφέρον και το ότι ήταν συλλογή διηγημάτων τους έδωσε μια ελευθερία να τους αρέσουν κάποιες ιστορίες πολύ και άλλες να μην τους ενθουσιάσουν. Στους περισσότερους δεν άρεσε το διήγημα με  τίτλο «Το ταξίδι του αλατιού»- ίσως γιατί δεν μπόρεσαν να ταυτιστούν με το ταξίδι ενηλικίωσης των παιδιών που ζουν στην έρημο.
Το βιβλίο έθιγε πάρα πολλά θέματα που αφορούν τους εφήβους. Πρώτα ο Φίλιππος αναφέρθηκε στο θέμα του bullying , που ήταν το κεντρικό θέμα της ιστορίας από την Αγγλία. Αυτό που παρατήρησε η Καλλιόπη  ήταν ότι αυτή η ιστορία μπορεί να δώσει δύναμη και κουράγιο σε κάποια/ον που έχει βιώσει τον εκφοβισμό από κάποιο νταή, ότι η ανάγνωση και μόνο μπορεί να τον κάνει να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι μόνος του, αν του δείξει ότι μπορεί αν αντιμετωπίσει αυτή τη συμπεριφορά. Η Εύα, με αφορμή την ιστορία «Όχι εμένα» , μίλησε για τα παιδιά που αναγκάζονται με τη βία να γίνουν μέλη στρατιωτικών οργανώσεων και από πολύ νωρίς παύουν να είναι παιδιά, εντάσσονται στον κόσμο των ενηλίκων βίαια και χωρίς επίγνωση των ηθικών ορίων .Η Σελίν εντόπισε το πρόβλημα της παχυσαρκίας που συνδέεται με την έλλειψη αγάπης (XXL,Μισισιπής). Ο Χρήστος Παπασωτήρης είπε ότι πολλά διηγήματα αναφέρονται στην παιδική εκμετάλλευση και την καταπάτηση των δικαιωμάτων του παιδιού.

Γκουιγιού (Κίνα)

 Ο Χρήστος Παπαχρήστος με αφορμή το διήγημα Χρυσόψαρο (Ρουμανία) αναφέρθηκε στην επιβίωση αυτών των παιδιών-πόσο δύσκολο είναι γι αυτά τα παιδιά αυτό το θέμα που έχουμε λυμένο εμείς. Η Εύα παρουσίασε το θέμα της φιλίας στο διήγημα «Ρίγιο και Μασούτζι» και η Αναστασία Ζήβα στο θέμα της παιδικής εργασίας –παιδιά ανήλικα εργάζονται κάτω από απαράδεκτες συνθήκες σε πολλές χώρες του κόσμου. Η Στέλλα και η Αγγελική αναφερόμενες στο «Δειλό παιδί» -διήγημα που άρεσε στα περισσότερα μέλη!- παρουσίασαν το θέμα της μοναξιάς αλλά και της περιθωριοποίησης των ηλικιωμένων. Η εκμετάλλευση του νεκρού παππού στην Ιαπωνία (Ποιος φοβάται τον παππού;) συνδέεται με την οικονομική κρίση σύμφωνα με την Εύα -και φυσικά κάναμε και την αναγωγή στη δική μας χώρα και την οικονομική κρίση που βιώνει. Τέλος, ο Δημήτρης αναφέρθηκε στο θέμα του νεοναζισμού που θίγεται στο διήγημα «Νικολάι», που η ιστορία του αποτελεί γροθιά στο στομάχι. Η έξαρση του φαινομένου στη σημερινή Ευρώπη  πρέπει να μας προβληματίσει.
Οι άνθρωποι των υπονόμων, Ρουμανία

Κλείνοντας τη συνάντηση αναφερθήκαμε στον τίτλο του βιβλίου. «Κοσμοδρόμιο»- γιατί αυτός ο τίτλος; Γιατί μαθαίνουμε για κόσμους που δεν ξέραμε, γιατί το βιβλίο μας δείχνει πώς ζουν έφηβοι σε άλλα μέρη του πλανήτη-που ναι μεν δεν είναι τα δικά μας μέρη, αλλά αποτελούν μέρος του δικού μας κόσμου-, γιατί η συγγραφέας ήθελε να μας γνωρίσει πρόσωπα και καταστάσεις που δεν ξέραμε. Οι νέοι άνθρωποι προσπαθούν να ακουστούν, να μιλήσουν για τις δύσκολες ιστορίες τους, να μας στείλουν τα δικά τους μηνύματα. Το εξώφυλλο του βιβλίου μας θυμίζει τον άνθρωπο-λύκο, που πολεμάει για να επιβιώσει.
Ουσιαστική και η σημερινή μας συζήτηση, γεμάτη από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς των μαθητών. Η συνολική βαθμολογία του βιβλίου ήταν 9.
Το επόμενο βιβλίο μας είναι «Τα τρία ανθρωπάκια» του Απόστολου Δοξιάδη.
 (Τι κρίμα που ξεχάσαμε να βγάλουμε φωτογραφία!)

Τα μέλη που έλειπαν από τη συνάντηση έγραψαν τις κριτικές τους.πρώτη η κριτική του Διονύση.
Έχοντας διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο, μπορώ να πω πως ήρθα σε κοντινή ‘’επαφή’’ με τους χαρακτήρες της κάθε ιστορίας. Το κάθε παιδί από την κάθε διαφορετική χώρα είχε και μία ξεχωριστή ιστορία. Αυτό μου φάνηκε αρκετά αναζωογονητικό, καθώς δεν εστιαζόταν σε λεπτομέρειες, αλλά άλλαζε τις ιστορίες και γι’ αυτόν τον λόγο δεν ήταν και βαρετό. Όσον αφορά την ιστορία που μου έκανε περισσότερη εντύπωση θα πώ την δεύτερη ιστορία – στην Αγγλία. Κατά την γνώμη μου έθιξε άμεσα τον σχολικό εκφοβισμό ή αλλιώς ‘’Bullying’’. Ήταν μια από τις πιο έντονες ιστορίες, διότι μας έδειξε την σκληρότητα του σχολικού εκφοβισμού και γενικότερα του εκφοβισμού μέσα από τα διάφορα περιστατικά που συνέβησαν στο σχολείο της Κλάρα.


Κατά την άποψη μου το βιβλίο Κοσμοδρόμιο είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αλλά ταυτόχρονα κια ένα από τα πιο παράξενα βιβλία που έχω διαβάσει. Η δομή του μοιάζει με εφημερίδα.Κάθε κεφάλαιο είναι και μια καινούρια ιστορία παιδιών της ηλικίας μας , από όλο τον κόσμο. Οι ιστοριούλες μου άρεσαν πολύ , το μόνο που θα ήθελα ήταν μερικές να αναπτυχθούν λίγο περισσότερο( όπως η ιστορία του Ντάνι και το XXL) εφόσον το bullying και η παχυσαρκία είναι καθημερινό φαινόμενο. 
Σωτήρης Καβαδάκης

Το βιβλίο το Κοσμοδρόμιο δε μου άρεσε. Ο λόγος είναι ότι είχε πολλά και διαφορετικά κεφάλαια και το καθένα αναφερόταν σε διαφορετική ιστορία. Αυτό εμένα με κούρασε και με έκανε να μη θέλω να συνεχίσω να το διαβάσω. Αν και μου άρεσαν κάποια κεφάλαια, όπως το Δειλό παιδί, καθώς και το μήνυμα που θέλει να περάσει , βαρέθηκα και μάλιστα δεν είχα όρεξη να το τελειώσω. 
Καλλιόπη Δρόσου