Η ζωή είναι γεμάτη από ανάμεικτα συναισθήματα αγάπης, χαράς,
λύπης , γέλιου, πόνου και έντασης. Ζωή είναι ό,τι νιώθουμε, ό,τι ελπίζουμε, .ό,τι ονειρευόμαστε , ό,τι σκεφτόμαστε , ό,τι
φοβόμαστε, ό,τι βλέπουμε, ό,τι αγγίζουμε. Είναι το φως και το σκοτάδι, η ψυχή
και το σώμα, το θάρρος και ο φόβος..
Η ζωή μπορεί να μην είναι τυλιγμένη με μια κορδέλα, δεν
παύει όμως να είναι δώρο, ένα πολύτιμο δώρο., το οποίο ο άνθρωπος πρέπει να
χαίρεται , να σέβεται και να εκτιμά. Παρόλο που είναι μικρή και έχει τέλος,
είναι ωραία. Η ομορφιά της βρίσκεται στο ότι κάθε φορά αναζητούμε καινούρια
πράγματα. Αν ξέρεις να τη ζεις καλά εκμεταλλευόμενος την κάθε στιγμή, τότε έχεις
βρει το νόημα της και συνεπώς την ευτυχία…
Η ζωή είναι σαν ένα πλεκτό. Έρχεσαι στον κόσμο και σου
δίνεται ένα κουβάρι μαλλί για να το κάνεις κάτι. Ξεκινάς και πλέκεις και το
μόνο που σκέφτεσαι είναι να το πλέξεις όσο καλύτερα μπορείς , να καταφέρεις να
φτιάξεις το σχέδιο που ονειρεύτηκες. Οι κόμποι σου να είναι περιποιημένοι και
κρυμμένοι. Καθώς περνούν όμως τα χρόνια
και βλέπεις το κουβάρι σου να τελειώνει, αγωνιάς μήπως και δεν μπορέσεις να
τελειώσεις το πλεκτό σου.Το κουβάρι μας λοιπόν μικρό ή μεγάλο είναι στα χέρια μας.
Ας βάλουμε λοιπόν όλη μας την τέχνη να γίνει όμορφο , με χαρούμενα χρώματα και
σχέδια , ζεστό και απαλό.
Αναστασία Παπαγγελή,
Γ3
1 σχόλιο:
... Κι είναι η ματιά μας που πλέκει το κουβάρι του κόσμου, Αναστασία, ε; Η ματιά μας που βαφτίζει τον κόσμο όμορφο ή όχι.
Κι ακόμα κι αυτό, η ματιά μας, θέλει εξάσκηση για να τα καταφέρνει.
Πολύ όμορφο το κείμενό σου.
Χαιρετισμούς, κυρία:-)
Δημοσίευση σχολίου