Πείνα για ευτυχία

 

Καλωσορίζουμε τη νέα χρονιά με τα καινούρια ποιήματα της Ειρήνης μας. Καλή σχολική χρονιά!!

Room in Brooklyn, 1932, Museum of Fine Arts, Boston

Κενό

Τα αυτιά μου σφυρίζουν για να καλύψουν την εκκωφαντική ησυχία

Τα μάτια μου πλάθουν δαίμονες και φαντάσματα για να σπάσουν το απέραντο σκοτάδι

Ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο είναι μυαλό μου

Ένα πεινασμένο σπουργίτι η καρδιά μου

Έχω ξεχάσει τη μυρωδιά της ανθρώπινης σάρκας

Έχω ξεχάσει αγαπημένα πρόσωπα και μισητά

Το κενό φαρδαίνει

 

 

 

 

Ladies and Gentlemen,  1975, Andy Warhol

Το παράπονό μου

Δεν πιστεύω ότι θα καταλάβεις ποτέ

Τα ποιήματα μου γιατί τα γράφω

Εξάλλου ούτε εγώ είμαι σίγουρη

Παρόλ’ αυτά ξέρω την αίσθηση

Τον εξαναγκασμό

Να παράγω , να κάνω αφαίμαξη στον πόνο μου

Και να παρουσιάζω την μετενσάρκωση των πληγών μου

Στο κοινό ,του οποίου το μυαλό ταξιδεύει αλλού

Και που όταν όλα πια τελειώσουν

Θα με χαστουκίσει με ένα γκριζωπό χειροκρότημα

Το κοινό το οποίο ξέχασε την πείνα για ευτυχία

 

 

A Universe of One, Maria Berrio, 2018

Χωρισμός

Μου έδωσες δυο κοχύλια αγοραστά

Μύριζαν ακόμα από το νάιλον διχτάκι τους

Χωρίς καν να με κοιτάξεις

Όμως θα έχουν σημασία μόνο όταν πετάξω το ένα στην θάλασσα

Στη θάλασσα που μας πνίγει και τους δύο

Στη θάλασσα που σε πήρε μακριά