Campeones - μια ταινία αγάπης και ανθρωπιάς

 

Την περασμένη Κυριακή  3 Δεκεμβρίου , ημέρα αφιερωμένη στα άτομα με αναπηρία , παρακολουθήσαμε με τα παιδιά της Κινηματογραφικής Λέσχης την ταινία «Campeones”.

Υπόθεση: Ο Μάρκο θεωρεί τον εαυτό του έναν φυσιολογικό άνθρωπο και είναι βοηθός προπονητή μιας επαγγελματικής ομάδας μπάσκετ. Ένα βράδυ, και ενώ έχει πιει αρκετά για να ξεπεράσει τα προβλήματα του, τρακάρει με το αυτοκίνητο του μεθυσμένος και αναγκάζεται από το δικαστήριο να γίνει προπονητής μιας ομάδας νέων με νοητική στέρηση. Αυτό που αρχικά για τον Μάρκο ήταν μια υποχρέωση, σταδιακά γίνεται ένα μάθημα ζωής: αυτά τα παιδιά απολαμβάνουν την ζωή τους παρά τις δυσκολίες τους και φαίνεται πως καταφέρνουν να τον διδάξουν το μεγαλύτερο μάθημα ζωής: να μην τα παρατά. Τελικά τι είναι φυσιολογικό; Υπάρχει φυσιολογικό στη ζωή μας; Και πότε ο άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει τους φόβους του: όταν κρύβεται από αυτούς ή όταν καταφέρει να τους αντιμετωπίσει και συμφιλιωθεί μαζί τους; 

Ποιον ήρωα θα ξεχωρίζατε και γιατί; (Το Μάρκο, τη γυναίκα του, κάποιον/α από τους παίκτες της ομάδας, ...)

Την γυναίκα του διότι τον πίεσε και τον έπιασε να μην τα παρατησει

Η Collantes(?) Μου άρεσε η δυναμική της προσωπικότητα και το πως δεν αφήνει κανέναν να την εμποδίσει. Επίσης κάνει ρόδα :)

Τον Μαρκο για το πως άλλαξε οι συμπεριφορά του απέναντι στους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες

Την collantes λόγω του χιούμορ της αλλά όλοι οι χαρακτήρες ήταν απίστευτη και μοναδική

Thn colliantes. Μ'άρεσε ο χαρακτήρας της... (Μου θυμίζει τον δικό μου) 🙄

Τον ψηλό παίχτη γιατι ήταν ανεξαρτητος

Τη Collantes γιατί ήταν πολύ δυναμική

Τον ξαδερφο της δικηγόρου (Βικτωρία;) διότι ενώ είχε το σύνδρομο down κατανοουσε την κατάσταση του αλλά και πολλα παραπάνω

Η μικρη που μπηκε στην ομαδα προς την μεση της ταινιας, πιστευω ηταν η μοναδικη που ειχε τοση αυτοπεποιηθεση και αγαπη για τον εαυτο της. ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ!

Ξεχώρισα την γυναίκα του Μάρκο γιατί ποτέ δεν ήταν προκατειλημμένη απέναντι σε αυτά τα παιδιά και βρισκόταν πάντα δίπλα στον Μάρκο όσες λάθος αποφάσεις και αν έκανε.

Τη γυναικα του Μάρκου

Ο Marín

Υπάρχουν πολλοί ήρωες που μου άρεσαν, όμως η αγαπημένη μου ήταν η Collantes, επειδή ήταν μια πάρα πολύ δυναμική προσωπικότητα

 

 

 

Ποιο ήταν το μήνυμα της ταινίας;

Όλοι είμαστε το ίδιο με διαφορετικό χαρακτήρα ο καθένας

Πιστεύω πως η ταινία περνάει το μήνυμα πως οι αρτιμελείς άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν πως οι άνθρωποι με αναπηρίες δεν διαφέρουν από αυτούς. Πως οι ανάπηροι δεν είναι "ανόητοι",μια χαρά έξυπνοι,ικανοί και πετυχημένοι όπως ο οποιοσδήποτε μπορεί να είναι.

Ότι ακόμα και οι άνθρωποι με ιδιαιτερότητες δεν παύουν να είναι άνθρωποι

Ότι και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα και να έχουν ομαδικότητα

Ο,τι όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα αντιμετώπισης

Να αντιμετωπίζουμε τους αναπηρους σαν κανονικούς ανθρώπους

Ότι είμαστε όλοι ίσοι

Ότι όλοι μπορούν να καταφέρουν τα πάντα ανεξαρτήτως νοητικου επιπέδου

το μηνυμα της ταινιας ειναι να μην ξεχωριζουμε και υποτιμουμαι τους ανθρωπους με καποια αναπηρια και να τους συγκρινουμε με υποθετικα "κανονικους" ανθρωπους, διοτι και αυτοι μπορουν να καταφερουν οσα κατεφερνουμε εμεις αλλα και πολλα περισσοτερα

Το μήνυμα της ταινίας ήταν η ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός προκατειλημμένου ατόμου και η ανάδειξη του φαινομένου ότι τα άτομα που έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερα των «φυσιολογικών» .

Να μην αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους αυτούς ως κατώτερους

Οι άνθρωποι με κάποια αναπηρία δεν πρέπει να αντιμετοπίζονται διαφορετικά από την κοινωνία

Το μήνυμα της ταινίας ήταν ότι παρόλου που μπορεί να έχουμε προβλήματα στην ζωή μας, δεν πρέπει να τα παρατάμε και να συνεχίσουμε να προσπαθούμε, γιατί στο τέλος θα τα καταφέρουμε και ακόμα και εάν δεν καταφέρουμε αυτό που επιθυμούμε πρέπει να είμαστε χαρούμενοι για τον εαυτό μας και για την πρόοδο που έχουμε κάνει εμείς οι ίδιοι. Επίσης, δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει το τι σκέφτονται οι υπόλοιποι άνθρωποι για εμάς επειδή κανένας δεν είναι τέλειος