Γράφω γιατί…
Είναι ανθρώπινο αν κάποιος πει ότι γράφει για να βγάλει λεφτά, γιατί είναι μια τίμια απάντηση. Αλλά για μένα πρέπει ο κάθε συγγραφέας να ισορροπεί όλες αυτές τις συνιστώσες δηλ. ότι δεν γράφει μόνο για να βγάλει λεφτά, ούτε γιατί έχει την ανάγκη να εκφραστεί, ούτε μόνο από ματαιοδοξία αλλά και ούτε για να είναι ο σούπερ συγγραφέας. Κάπου δηλ. να ισορροπήσει την αρχική του σκέψη με το τελικό αποτέλεσμα.
Εγώ δεν ξέρω γιατί γράφω. Μάλλον γράφω για όλους αυτούς τους λόγους - σε μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσοστό εννοείται. Βασικά είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου, άσχετα με το τι πιστεύουν οι άλλοι. Μου προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση να είμαι ευχαριστημένος με κάτι που έκανα εγώ. Βρήκα μια χρησιμότητα για τον εαυτό μου. Μ αρέσει αυτό που κάνω. Ο άλλος λόγος είναι ότι δεν πειράζει αν δεν αρέσει αυτό που κάνω στο 99, 9%, αρκεί να αρέσει σε έναν μόνο, να του μείνει κάτι καλό. Ο συγγραφέας όπως και ο καθηγητής στοχεύουν στο σύνολο αλλά στοχεύουν και στον έναν.
Γιατί γράφω για νέους..
Πρώτον γιατί αισθάνομαι ανεπαρκής να γράψω για μεγαλύτερους, δεν μπορώ. Δεύτερον γράφοντας γι’ αυτή την ηλικία – Γυμνάσιο και Λύκειο - πιστεύω ότι κερδίζω χαμένη εφηβεία. Τρίτον γιατί το να γράφεις για νέους είναι και λίγο συνήθεια. Γιατί μπαίνεις σ’ αυτό τον τρόπο σκέψης και μετά ίσως να μην το ρισκάρεις και πολύ να ασχοληθείς με κάτι άλλο.
Χρήση του λεξιλογίου των νέων
Η χρήση αυτού του λεξιλογίου δεν μου ήταν τόσο ξένη. Ίσως ήταν το πιο εύκολο, γιατί το χρησιμοποιώ αυτό το λεξιλόγιο. Δεν μου είναι άγνωστο.
Ο ρόλος των εφήβων στα βιβλία μου
Δεν μου αρέσει στα βιβλία να θεοποιούνται , να ηρωοποιούνται ή να θυματοποιούνται οι έφηβοι. Θα κάνει και ό έφηβος την ανοησία του και αυτό θα γραφτεί στο βιβλίο. Δεν θα κάνουν ανοησίες μόνο οι γονείς ή οι καθηγητές ή η ρημάδα η κοινωνία και ο έφηβος θα τη γλιτώσει. Στα βιβλία μου ο ήρωας κάνει τις ανοησίες του και τις πληρώνει. Ο κάθε έφηβος έχει την ευθύνη των πράξεων του και δεν μπορεί να τις φορτώσει σε άλλον. Αν υπάρχει κάποιο μήνυμα στα βιβλία μου, αυτό είναι ότι πρέπει ο άνθρωπος να δρα και να υφίσταται τις συνέπειες των πράξεων του, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ο καθένας έχει καλά και κακά στοιχεία και είναι επιλογή του ποια θα δείξει.
Στο σχολείο υπάρχει το bulling δηλ. το κακοπροαίρετο πείραγμα (π.χ. σε τραβάω με το κινητό και το δείχνω παντού).
Τα σημερινά παιδιά είναι τα πιο καλά πληροφορημένα αλλά παράλληλα και τα πιο αμόρφωτα- σύμφωνα με τη δική μου γνώμη, αλλά και σύμφωνα με κάποιους άλλους.
Το βιβλίο στη ζωή μας
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το βιβλίο είναι αποκλειστικά κοριτσίστικο άθλημα, ότι είναι ελιτίστικο δηλ. είναι μόνο για σπασίκλες. Το βιβλίο τουλάχιστον τα αγόρια το αποφεύγουν. Τελικά κανείς δεν ασχολείται με το βιβλίο, αλλά όλοι ασχολούνται με το facebook.
Από το βιβλίο δεν δημιουργείται κανένας εθισμός, αλλά κι αν δημιουργηθεί θα είναι ένας ευχάριστος εθισμός, χρήσιμος εθισμός.
Υπάρχουν πολλά καλά βιβλία που αξίζει να τα προσέξετε, γιατί μαθαίνοντας να διαβάζετε ξεχωρίζετε το καλό βιβλίο.
Η γνώμη μου για τη μουσική
Με τη μουσική μπορείς να βρεις τη γιατρειά σου. Δεν είναι καλή μουσική αποκλειστικά η κλασσική μουσική. Καλή μουσική είναι και η death metal από τη στιγμή που προσφέρει κάτι στον άλλο. Κακή μουσική για μένα, γιατί δεν προσφέρει τίποτα είναι τα σκυλάδικα, γιατί όποιος ακούει σκυλάδικα, μένει στα σκυλάδικα. Δεν κάνει ένα βήμα παραπάνω και μένει εκεί πνευματικά στάσιμος. Ότι άλλο είδος μουσικής κι αν ακούς, θα κάνεις ένα βήμα κι αυτό το βήμα είναι πρόοδος. Για μένα είναι ότι αυτές οι εκπομπές στην τηλεόραση. Μένεις εκεί. Το καλό βέβαια είναι να είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου. Μείνε εκεί αλλά να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, να μην κατηγορείς μετά τους άλλους.
Διάφορα...
Είμαστε γενιές που τους έχουν δοθεί τα πάντα και δεν έχουν κάνει τίποτα. Σε αντίθεση με τις γενιές των πατεράδων και των παππούδων μας που δεν τους είχε δοθεί τίποτα αλλά έκαναν τα πάντα. Το αν θα κάνει λοιπόν κάποιος κάτι περισσότερο για τον εαυτό του π.χ. σε επίπεδο πνευματικό είναι υπεύθυνος ο ίδιος.
Οι διακρίσεις στο σχολείο δε πρέπει να αφορούν τους μαθητές, γιατί όταν είναι υπέρ μας και εις βάρος των άλλων μαθητών, δεν μας ενοχλούν. Μας πειράζει μόνο όταν συμβαίνει το αντίθετο.
Ρατσισμός
Ο ρατσισμός είναι έμφυτο στοιχείο του ανθρώπου, διότι του καλύπτει τις ανασφάλειες. Δεν έχει που να ξεσπάσει και ξεσπάει στους άλλους. Το ζήτημα είναι να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι όλοι ενδόμυχα είμαστε ρατσιστές, για να καταφέρουμε να το ελέγξουμε και να το αλλάξουμε), για να δοθεί και ένα μήνυμα μη εφησυχασμού.
Φιλία είναι....
Ο φίλος είναι ένας τοίχος στον οποίο ακουμπάμε, μας προσφέρει τη σκιά του όταν τη χρειαζόμαστε, μας προστατεύει από τη βροχή, μας στηρίζει. Σε αυτό τον τοίχο δεν ακουμπάμε μόνο εμείς, αλλά μπορούν να ακουμπήσουν κι άλλοι άνθρωποι. Εμείς με τη σειρά μας μπορούμε να τον ζωγραφίσουμε , να τον γράψουμε ή να τον σπάσουμε. Τότε όμως ο τοίχος θα πάψει να υπάρχει για μας και εμείς για εκείνον....
Και πάλι ευχαριστούμε τον κ. Παπαθεοδώρου για τη συνάντηση αυτή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου