Πως καταντήσαμε έτσι;Πως καταφέραμε να φέρουμε την Ελλάδα μας σε τέτοιο χάλι;Με πολλή προσπάθεια φαίνεται....Και σιγά σιγά ένα πελώριο σύννεφο απόγνωσης με καταπλάκωσε... Δεν έχει μέλλον αυτή η χώρα, μόνο παρελθόν. Διαβάζω, διαβάζω και τελειωμό δεν έχω, για να περάσω στη σχολή που θέλω ΑΔΙΚΑ, αφού δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει Ελλάδα μέχρι να τελειώσω εγώ το Λύκειο.Αχ, και να υπήρχε ένας ακόμα Καποδίστριας, ένας Καποδίστριας του 2010 να μας σώσει, όπως μας έσωσε και τότε.. Αχ Θεέ μου, τι λέω; Πάει τα χασα κι εγώ!Αφού το τέλος της Ελλάδας είναι υπογεγραμμένο..! Για λίγα λεπτά σταματάω κι αρχίζω να συνειδητοποιώ τι είπα....
Είναι αυτό που λέμε : Η χώρα διαλύεται από την αδιαφορία , αλλά τι με νοιάζει εμένα; Και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, ότι δηλ. κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτήν, παρα μόνο ο απλός λαός της που υποφέρει, ο οποίος όμως δεν έχει την εξουσία να κάνει κάτι ή τουλάχιστον έτσι νομίζει. Γιατί κοιμάται προς το παρόν. Ελπίζω μόνο όταν ξυπνήσει, να μην είναι πολύ αργά!
Αυτό είναι!Βρήκα τη λέξη που έψαχνα : Ελπίζω! Μου φαίνεται αδιανόητο για έναν νέο της ηλικίας μοιυ, έναν άνθρωπο που έχει όλη τη ζωή μπροστά του, να μην ελπίζει, να μην κάνει όνειρα, να μην παλεύει γι αυτά! Όχι δεν είμαι από αυτούς, ούτε και θα γίνω. Έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω. κάποιονΕγώ έχω όνειρα και σε καμιά περίπτωση δεν θα αφήσω να μου τα χαλάσει. Αν και ξέρω ότι δεν έφεραν τα δικά μου λάθη την Ελλάδα σ αυτήν την κατάσταση που είναι τώρα, θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να αποτρέψω την καταστροφή της και να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου. Επίσης, ξέρω ότι δεν θα είμαι μόνη μου, γιατί κι άλλοι έχουν όνειρα..
Αφήνω τις σκέψεις μου σε μια γωνιά και συγκεντρώνομαι στο τραγούδι που σιγόπαιζε το ραδιόφωνο.Ο τίτλος του; ΟΝΕΙΡΑ...........
Αναστασία Μαρία Κιαπόκα, Γ4
1 σχόλιο:
Αεράκι στα πανιά των ονείρων σου, Μαρία.
Δημοσίευση σχολίου