Melancholy by Edvard Munch
Στα όνειρα μου ήθελα να βλέπω
παιδιά μικρά να παίζουν στις πλατείες,
ματιές χαρούμενες και γέλια και χαρές,
και έβλεπα χρώματα στους δρόμους,
και έβλεπα τα παιδιά να παίζουν κλέφτες και αστυνόμους.
Μα τελικά άνοιξα τα μάτια μου και είδα μόνο πόνο,
ένα κόσμο γκρίζο γεμάτο από τρόμο,
ένα αύριο άγνωστο χαμένο από χέρι,
ένα μέλλον που πως θα είναι κανείς μας δεν το ξέρει.
Είδα σε θάλασσες μακρινές να βουλιάζουνε καράβια
γεμάτα με όνειρα που σκεφτόμουν τα βράδια.
Άραγε θα βγει ποτέ ένα χέρι τις ελπίδες και τα όνειρα
να βοηθήσει, από τα βάθη της αβύσσου να τα τραβήξει;
7 σχόλια:
Μπράβο ρε Θανάση!Καλή δουλειά!Κάτι έμαθες από τον Έντι τελικά
Θανάση είμαι υπερήφανος για σένα.Πολύ ωραίο το ποίημα.Γιώργο είδες σε όλους κάτι διδάσκω σας δείχνω τον δρόμο προς τη κορυφή.Κυρία Κεφαλά ελπίζω να έχετε καταλάβει πως έχετε μαθητές 3 ανθρώπους που θα μεγαλουργήσουν.Εμένα τον Θανάση και τον Γιώργο.
Μπράβο και στο Θανάση. Με έχετε εντυπωσιάσει παιδιά,ειλικρινά.
Να είστε καλά εσείς και η κυρία σας.
Καλό τριήμερο.
Σοφία καλό τριήμερο και σε σένα!Μπορώ να πω ότι φέτος με εντυπωσίασαν πολύ και μένα οι μαθητές μου!Έγραψαν μικρά διαμάντια!
Η ερώτηση στο τέλος του ποιήματος, μ'αρέσει, θανάση, που δείχνει ότι αναζητάμε, μέσα από τις δυσκολίες, μιαν ανατολή.
Και πάλι μπράβο σας.
Ποποπο κοίτα που είχαμε ποιητές δίπλα μας και δεν το ξέραμε.Πολύ ωραίο Θανάση!!!Μπράβο σου!!!!
Σας ευχαριστώ όλους! και ναι τα φετινά τμήματα όντως έχουμε κάνει καλή δουλειά!
Δημοσίευση σχολίου