Μοναξιά μου όλα...

  

Νιώθω τη μοναξιά

γύρω μου,

μέσα μου.

Με πονάει,

με σκοτώνει.

Τη νιώθω ακόμα πιο πολύ,

όταν είμαι μόνος

όταν πορεύομαι μόνος

όταν ζω μόνος.

Ρωτάω την μοναξιά ,

γιατί με κυνηγάς;

“Δεν σε κυνηγώ,

εσύ με αγαπάς”

Αναζητώ έξοδο ,

προσπαθώ με όλοι μου την ψυχή.

Σαν την βρίσκω,

χαρούμενος απομακρύνομαι.

Μακριά μένω για καιρό

και πολλά αποκτώ

-γνωστούς,φίλους, έρωτες-

μα έρχεται η μέρα ,

η μαύρη μέρα.

Καταλαβαίνω πώς από την μοναξιά

ποτέ μου δεν ξέφυγα,ούτε θα ξεφύγω,

γιατί δεν με κυνηγάει ,

εγώ την αγαπάω.

Έντι Ντρέου, Γ3