Έφηβη αυτόχειρας

Moth woman suicide, Sandra Posadas

To πρόσωπο στο καθρέφτη
το κοιτά και άλλοτε χάνεται
Λάμπει στα μάτια σου η ομορφιά του ,λάμπει κι η ασχήμια του.
Γλυκός αντιπερισπασμός απ’τα ρηχά σου
αισθήματα.

Και όταν σε βλέπω να σηκώνεις εκείνο το ξυράφι, με φοβο να σκίζεις
τη σάρκα των πόρων σου
Τότε ίσως νάναι η μόνη στιγμή που οι δυο σου κόσμοι συναντιούνται φυσικά , για να γευτούν τον πόνο …
Το κενό και μια μάσκα.

Ένα από εκείνα τα ποτήρια δίπλα
Απ’τη βρύση του μπάνιου ,φεύγει απ’το χέρι,
Αγγίζει τον καθρέφτη
Μα ούτε που ακούσες τον θόρυβο , ούτε που ένιωσες τα θρύψαλα .
Κι αν δεν φταίει ο καθρέφτης;
Στριγκλιές ,φωνές έξω από την πόρτα
 ήταν δικές σου;

Χρώμα,χρώμα παντού


και
μέσα απ’τα κομμάτια βλέπεις το
διαβολο να 'ρχεται
Με άλλες προθέσεις …
μέσα απ’τον καθρεφτη έρχεται,
μέσα απ τόν καθρέφτη …
Και δεν είσαι αρκετά όμορφη.

Κόκκινο , κόκκινο παντού.

Μαρία Νεφέλη Π.