Κυριακή 11 Μαΐου 2014

"Αδικία¨ - δεύτερο βραβείο ποίησης στον Παγκωακό διαγωνισμό ποίησης του Γυμνασίου Ζηπαρίου.

  •  Τι όμορφη ημέρα,με τον ήλιο να λάμπει δυνατά. Το αεράκι να φυσάει απαλά. Ένα άρωμα άνοιξης να μας τραβάει γλυκά. Τόσο ήρεμη ημέρα,τόσο λαμπερή,τόσο γλυκιά.
    Όλοι χαρούμενοι,εκτός απο εσένα. Μα γιατί σε χτυπάνε; Γιατί δεν αντιδράς; Γιατί δεν σε βοηθάω;
    Σε βλέπω.Ανταποδίδεις!Το βλέμμα σου, σκοτώνει. Σε χτυπάνε. Το νιώθω, πονάς. Το νιώθω, πονάω Το βλέμμα σου, χαστούκια για μένα.
    Πέφτω κάτω,ζαλίζομαι. Γιατί δεν φωνάζεις;Γιατί δεν κάνω κάτι; Γυαλίζει. Με τυφλώνει! Ο σουγιάς που μόλις κάρφωσε στη πλάτη σου με άφησε τυφλή.
    Μαζί με εσένα καρφώνουν και εμένα. Τι περιμένουμε για να φωνάξουμε; Ένα δάκρυ γεννιέται στο μάτι μου. Κυλάει στο μάγουλό μου.
    Με καίει. Πρώτη φορά ένα δάκρυ με καίει. Μου αφήνει σημάδι,το ίδιο που άφησαν στο πρόσωπό σου. Κόκκινο. Το αίμα σου, κόκκινο. Το δικό μου, μαύρο.
    Κρυώνω αλλά ο ήλιος λάμπει. Προσπαθείς να μιλήσεις, εγώ να φωνάξω. Κι όμως δεν μπορώ. Κι όμως δεν μπορείς.
    Το πάτωμα δεν με αφήνει να σηκωθώ. Τα πόδια μου βάρυναν,δεν μπορώ να κάνω βήμα. Δεν έχω αλυσίδες,όχι Δεν με κρατάει κανείς.
    Το βλέμμα σου απλανές, αδύναμο. Μην κλείνεις τα μάτια σου. Μην υποκύπτεις• μείνε μαζί μου!
    Γιατί δεν έκανα κάτι; Γιατί εσένα; Σωστά,εσένα γιατί διαφέρεις. Εγώ γιατί φοβάμαι.
    Έφυγες επειδή ήσουν εσύ. Είχες άλλο χρώμα, ήσουν παχουλός. Έμεινα γιατί είμαι μόνη! Έχω ίδιο χρώμα με τους άλλους,μα κάτι μου λείπει!
    Είμαι μια απο αυτούς! Φταίω.Λυπάμαι.Συγνώμη!
Σέια Ντρέου, Γ4 

Δεν υπάρχουν σχόλια: