Πως έγινε πάλι χτες και ήρθες
στη θύμηση μου
και γέμισες με ζεστασιά
όλη την ύπαρξη μου;
Νόμιζα πως ήμασταν συντροφιά
και βλέπαμε μαζί τα άστρα
αλλά ήσουνα μόνο μια
ανάμνηση γλυκιά
που πόρθησε όλα τα κάστρα.
Δεν θέλω πια να ξαναρθείς
μόνο στη θύμηση μου.
Θέλω να έρθεις και να μπεις
ξανά μες στη ζωή μου.
Μαρία Μεγρέμη, Γ3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου