Ο Τρέβορ, ένας έφηβος που δέχεται bullying από
τους συμμαθητές του, θέλει να σκοτώσει όχι μόνο αυτούς, αλλά και όσους γελάνε
μαζί του και τους γονείς του, που το μόνο που έκαναν ήταν να τον υποτιμούν.
Ένας καθηγητής του αποφασίζει να ανεβάσει μια θεατρική παράσταση σχετική με όσα
συνέβησαν στον Τρέβορ, για να τον βοηθήσει, διότι γνώριζε τι συνέβαινε.Κατά τη γνώμη μου ήταν μια πολύ ωραία ταινία, γιατί μας εξηγεί πόσο άσχημο είναι το bullying και πώς μπορεί να μας οδηγήσει στην αυτοκτονία ή να κάνει και εμάς τους ίδιους να σκοτώσουμε. Μάλιστα σε κάποια στιγμή ο Τρέβορ λέει, ότι έχει φτάσει σε σημείο να μην τον νοιάζει αν θα ζήσει ή όχι, ενώ κάποια άλλη στιγμή κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Μας βάζει στη θέση του και μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πως μερικές φορές τα λόγια μας, όμως και οι πράξεις μας, όχι απλώς προσβάλουν τον άλλον, αλλά τον κάνουν να νιώθει άσχημα και μειώνουν πολύ την αυτοπεποίθησή του.
Κατά την διάρκεια της ταινίας ένας καθηγητής προσπαθεί να ανεβάσει μια θεατρική παράσταση. Ο τίτλος της ήταν “Bang bang you ‘re dead” Όλοι, με εξαίρεση τους μαθητές, κατέκριναν την παράσταση «καταλαβαίνοντας» από τον τίτλο της ότι η παράσταση δεν είναι κατάλληλη για τους μαθητές και πόσο μάλλον για τον Τρέβορ που θέλει να σκοτώσει τους συμμαθητές του. Δυστυχώς όμως κανείς τους δεν έχει διαβάσει το έργο. Αυτή είναι και η πραγματικότητα… Δεν αξιολογούμε ποτέ κάποιον με βάση αυτό που είναι, γιατί δεν μας νοιάζει ποιος είναι, όμως λαμβάνουμε υπόψη την εμφάνισή του, την οικογένεια του κ.α. Αλλά ο καθηγητής αυτός κατάφερε μέσα από αυτό το έργο να κάνει τον Τρέβορ να μάθει ότι αν κάποιος πεθαίνει χάνει τον ήλιο, τον ουρανό, την ευκαιρία να παντρευτεί ή να κάνει παιδιά κ.λπ. Η ζωή δεν είναι βιντεοπαιχνίδι. Αν πεθάνεις δεν έχεις την ευκαιρία να ξαναπροσπαθήσεις…
Κατερίνα Παπαδάκη, Γ4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου