"Αγαπητοί μου γονείς, φεύγω. Σας αγαπώ, μα φεύγω..."

Πρώτη ταινία για φέτος η "Οικογένεια Μπελιέ" και οι πρώτες κριτικές από την Ειρήνη και τη Φανή!



Έχω παρακολουθήσει διάφορα είδη ταινιών κατά την διάρκεια της ζωής μου. Ταινίες κωμικές, τρόμου, περιπέτειας και άλλες πολλές. Οι περισσότερες από αυτές μου ήταν αδιάφορες. Αλλά η συγκεκριμένη ταινία με έχει βάλει σε σκέψεις. Λάτρεψα μερικά σημεία της και αρκετά μηνύματα που περνούσε. Αλλά δυστυχώς δεν μου άρεσε η προβλεψιμότητα της. Ήταν φανερό ότι στην ταινία η πρωταγωνίστρια θα νικούσε τον διαγωνισμό στο τέλος,  οπότε δεν εντυπωσιάστηκα από το αποτέλεσμα. Μπορώ να παραδεχτώ ότι μου άρεσε η αίσθηση του χιούμορ που περιείχε παρόλο που σε κάποια σημεία είχε υπονοούμενα. Πιστεύω πως έκανε όλους τους θεατές να δούνε με έναν διαφορετικό τρόπο την ζωή και την καθημερινότητα ενός κωφάλαλου, πράγμα που την κάνει ξεχωριστή διότι μας βάζει στην θέση των ατόμων αυτών.  Είναι μια ταινία που θα την θυμάμαι για αρκετό καιρό  και ίσως την ξαναδώ και στο μέλλον.

Ειρήνη Παπούλη, Γ4

Η ταινία ήταν πολύ συγκινητική , κυρίως στα σημεία που εξηγούσαν οι γονείς στην κόρη τα συναισθήματα τους, όταν γεννήθηκε η μικρή τους και έμαθαν ότι ακούει ,  και όταν έκανε νοηματική,  ενώ τραγουδούσε. Η ταινία αυτή πέτυχε να έρθουμε στην θέση της Πώλα και να νιώσουμε τα συναισθήματα της καθώς και των γονιών της κυρίως σε εκείνες τις σκηνές. Παρόλα αυτά η ταινία ήταν επίσης πολύ αστεία και γενικά ενδιαφέρουσα. Συμπερασματικά,  εμένα μου άρεσε πολύ η ταινία γιατί μου πρόσφερε όλα τα συναισθήματα από χαρά μέχρι συγκίνηση.

Φανή Οικονόμου, Γ4

Αρχικά, να τονίσω ότι δεν είμαι λάτρης των ταινιών. Προτιμώ να περάσω τον ελεύθερο μου χρόνο διαβάζοντας βιβλία καθώς πιστεύω ότι οι γνώσεις που πρόκειται να αντλήσω από αυτά είναι πολύ περισσότερες. Παρ'όλα αυτά, αν πρόκειται να επιλέξω μια ταινία για να παρακολουθήσω τοτε θα είναι μια με νόημα που στην λήξη της θα μου έχει προσφέρει γνώσεις και τροφή για σκέψη. Μια τέτοια ταινία ήταν και αυτή που παρακολουθήσαμε με την Κινηματογραφική Λέσχη  του σχολείου μας.

   Πρόκειται για μια ταινία που με έκανε να σκεφτώ και να μπω στη θέση του άλλου και πάνω από όλα να καταλάβω ότι σε όλα υπάρχει και μια θετική πλευρά. Αυτό όμως είναι το μήνυμα που εξέλαβα ως άτομο με πλήρη ακουστική ικανότητα.

   Μπαίνοντας στη θέση ενός ανθρώπου με προβλήματα ακοής, το νόημα φαίνεται εντελώς διαφορετικό. Τα άτομα αυτά παρουσιάζονται ανίκανα να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο και να εργαστούν χωρίς την βοήθεια ενός "ακουστικά υγιή" ανθρώπου. Αυτό πολύ πιθανόν να τα κάνει να νιώθουν μειονεκτικά παρακολουθώντας τη συγκεκριμένη ταινία - το οποίο φυσικά και δεν είναι το ζητούμενο.

   Κλείνοντας, θα ήθελα να πω πως αυτή η ταινία ήταν πολύ συγκινητική για μένα, ως ακουστικά υγιή άτομο, όμως ενδεχομένως θα έπρεπε να αλλάξουν κάποια πράγματα, ούτως ώστε να είναι κατάλληλη για παρακολούθηση από άτομα χωρίς ακουστική ικανότητα χωρίς αυτά να νιώσουν μειονεκτικά ή ακόμα και να προσβληθούν.

Μαρία Χατζημιχαήλ, Γ6