Δευτέρα 17 Μαΐου 2021

Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη- Άλωση του 1204 (Οι μαθητές του Β8 μεταδίδουν)

 

Οι μαθητές του Β8, αφού ολοκληρώσαμε την ενότητα για την Άλωση της Κων/λης από τους Σταυροφόρους ( μελετώντας παραθέματα και παρακολουθώντας βίντεο εδώ και εδώ αλλά και άλλα βίντεο που ανακάλυψαν οι ίδιοι) έγιναν μικροί δημοσιογράφοι και είτε μετέδωσαν σε απευθείας σύνδεση την καταστροφή είτε έγραψαν άρθρα γι αυτό το γεγονός. Ακολουθούν οι εργασίες τους!





Καλησπέρα κύριες  και  κύριοι  ονομάζομαι  Μαρία Χαραπά και θέλω να σας  μεταδώσω τα τελευταία γεγονότα  εδώ στην Κωνσταντινούπολη . Απεσταλμένη  στο πεδίο της μάχης , αντικρίζω μία κατάσταση πανικού. Όλοι τρέχουν αναστατωμένοι ψάχνοντας καταφύγιο . Μάνες , παιδιά φωνάζουν σπαραχτικά , κλαίγοντας με λυγμούς. Άντρες φωνάζουν συνθήματα στους δρόμους, τρέχοντας και λένε: «Βοήθεια , βοήθεια , τρέξτε να σώσουμε τα σπίτια μας! Καιγόμαστε!».

Έχω συγκινηθεί, ακούγοντας την ιστορία της μικρής Ελίφ. Έχασε τα πάντα ολόκληρη την ζωή της. Μάνα , αδέλφια χάθηκαν και η μικρή Ελίφ απεγνωσμένα ζητάει βοήθεια. Δεν της έμεινε τίποτα , γιατί όλα κάηκαν , όλα έγιναν στάχτη και η μικρή Ελίφ έμεινε μόνη της.

Κύριες και Κύριοι οι άνθρωποι χάνονται , τα σπίτια καταστρέφονται και οι περιουσίες κλέβονται. Γυναίκες κακοποιούνται και αθώα παιδιά πέφτουν στα χέρια αδίστακτων!

Αίμα παντού! Άνθρωποι σφαγμένοι σε κάθε γωνία της Κωνσταντινούπολης. Πόσο μίσος και έχθρα υπάρχει , χάθηκε η ανθρωπιά! Κάποιες γυναίκες χορεύουν προκλητικά μέσα στους ναούς , χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Έχω μείνει συγκλονισμένη από τις τουλάχιστον ασεβείς και αισχρές πράξεις τους.

Κύριες και κύριοι κάπου εδώ έφτασε στο τέλος της η σημερινή μας μετάδοση. Θα σας ενημερώσω εάν  έχουμε νέες εξελίξεις, αν και δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη καταστροφή από αυτή!

Μαρία Χαραπά, Β8

 


Σοφία Φουντωτού. Ανταπόκριση από Κωνσταντινούπολη. Γύρω μου βλέπετε ένα σκηνικό καταστροφής και λεηλασίας. Οι ναοί, οι οποίοι στην προηγούμενη επίσκεψη μου έλαμπαν από καθαριότητα, πλούτο και ομορφιά, εκεί όπου τις ημέρες του Πάσχα πήγαιναν χιλιάδες πιστοί να προσευχηθούν, σήμερα είναι κατεστραμμένοι, πολλοί από αυτούς καμένοι και τα ιερά αντικείμενα κλεμμένα. Τα σπίτια έχουν σπασμένες πόρτες και παράθυρα και ο ιδιοκτήτες τους, αν δεν έχουν σκοτωθεί και είναι καταπλακωμένοι από τα συντρίμμια, τότε σίγουρα τα έχουν εγκαταλείψει, προσπαθώντας να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο για την οικογένεια τους, το οποίο στη συγκεκριμένη εποχή είναι είτε σε φιλικά σπίτια, είτε στους απομακρυσμένους αγρούς είτε στα απρόσιτα ψηλά βουνά.

Στους δρόμους δεν κυκλοφορούν ντόπιοι κάτοικοι παρά μόνο σταυροφόροι κατακτητές με τα μεταλλικά τους κράνη και τις πανοπλίες τους που έχουν πάνω έναν μεγάλο σταυρό. Μπαίνουν στα πλούσια σπίτια, ψάχνοντας να βρουν πολύτιμα αντικείμενα να κλέψουν ή να σκοτώσουν κρυμμένους ανθρώπους. Πολλοί είναι μεθυσμένοι κρατώντας κούπες με κρασί και γελάνε και χαίρονται με τις κατακτήσεις.

Η εικόνα της Βασιλεύουσας δεν θυμίζει σε τίποτε την παλιά, όμορφη, πλούσια Βασίλισσα των Πόλεων.

 Σοφία Φουντωτού, Β8

 

 

Ο Απρίλιος αυτός ήταν  ένας μήνας πένθους των βυζαντινών. Κανονικά θα ήταν ένας ανοιξιάτικος Πασχαλινός μήνας που τα παιδιά θα έτρεχαν χαρούμενα στους δρόμους για να πουν κάλαντα, ενώ οι νοικοκυρές θα έκαναν προετοιμασίες για το Πάσχα φτιάχνοντας νόστιμα κουλουράκια και βάφοντας κόκκινα αβγά. Όμως όλα άλλαξαν…

       Η 12η Απριλίου, ήταν μια ηλιόλουστη μέρα. Ο καλός καιρός έδωσε ελπίδα στους Βυζαντινούς. Στην πραγματικότητα όμως ήταν απλά η γαλήνη πριν την καταιγίδα. Οι σταυροφόροι εκμεταλλεύτηκαν τον καλό καιρό και μπήκαν στην πόλη. Η φρουρά προσπάθησε να τους εμποδίσει, αλλά δεν το κατάφερε. Αξίζει όμως να τιμηθούν που έμειναν μέχρι και την τελευταία στιγμή, παρόλο που εγκατέλειψε ακόμα κι ο αυτοκράτορας την ήδη διεφθαρμένη πόλη.

       Χιλιάδες σταυροφόροι πλημμύρισαν την πόλη. Άρχισαν τη λεηλασία. Οι σταυροφόροι ξέχασαν τον αρχικό τους σκοπό και τον κόκκινο Σταύρο στον στήθο τους. Όλα τα ξέχασαν, δεν ξέχασαν μονάχα ότι οι αμαρτίες τουςθα συγχωρεθούν. Γι’αυτό, δεν περιόρισαν καθόλου το θράσος τους καίγοντας σπίτια και αρπάζοντας βίαια ό,τι έβρισκαν και θεωρούσαν πολύτιμο. Το 1/3 της πόλης κάηκεί. (ποσό πολύ διοξείδιο του άνθρακα να είχε άραγε αποβληθεί εκείνες τις μέρες;) Σπουδαία κτήρια, τράπεζες και εκκλησίες κατεδαφίστηκαν στη μεγάλη φωτιά. Έργα τέχνης και αγάλματα καταστράφηκαν, ούτε οι αυτοκρατορικοί τάφοι δε γλιτωσαν.

       Αυτά ήταν ωστόσο μόνο αρχή γιατί αυτά δεν επαρκούσαν να ικανοποιήσουν τους σταυροφόρους. Δολοφονίες  γυναικών και παιδιών γινόταν στους δρόμους. Παντού ακούγονταν χυδαία λόγια σταυροφόρων,στεναγμοί ανδρών, κραυγές γυναικών και κλάματα παιδιών. Νέες κοπέλες και ηλικιωμένες γυναίκες απογυμνώθηκαν στους δρόμους, βιάστηκαν και εξευτελίστηκαν. Ακόμα και οι άνθρωποι που επέζησαν στην καταστροφή κατέληξαν  πουλημένοι στα δουλοπάζαρα.

         Στην άλωση αυτή, ούτε η Αγία Σοφία που έπαιζε σπουδαίο ρόλο στις βαπτίσεις και κηδείες πολλών αυτοκρατόρων, που έζησε την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης το 626, που έζησε εφτά οικουμενικές συνοδούς, την εικονομαχία, την ακμή και την παρακμή του Βυζαντίου δεν κατάφερε να γλιτώσει την ταπείνωση  από τους σταυροφόρους. Οι σταυροφόροι μπήκαν στην Αγία Σοφία και μαζί τους πήραν μουλάρια και άλογα για να τους κουβαλήσουν τους θησαυρούς που θα έβρισκαν στον ναό. Εικόνες καταστράφηκαν, ενώ τα πολύτιμα χρυσά σκεύη διαμοιραστηκαν μεταξύ των σταυροφόρων.

         Η Κωνσταντινούπολη καταστράφηκε μέσα σε λίγες μέρες. Η ορθόδοξη εκκλησία είχε πια ανατραπεί. Αμέτρητοι άνθρωποι έχασαν άδικα τη ζωή και την οικογένεια τους. Μα κανένας δεν το περίμενε αυτό. Ποιος φταίει άραγε για όλα αυτά; Οι Σταυροφόροι ; Οι Άγγελοι που δεν διατήρησαν την υπόσχεση τους; Ή ο Ιννοκεντιος ο Γ’ που διέταξε τους σταυροφόρους να κατακτήσουν την πόλη; Είναι δύσκολο να απαντήσει κανείς γιατί όλα αυτά δεν έγιναν μόνο σε μια μέρα ή μόνο με μια απόφαση. Ωστόσο, είναι σίγουρο ότι δεν έφταιγε ο λαός. Ο λαός δεν μπορει να παρεμβαίνει στις αποφάσεις των αυτοκρατορων, αλλά πάντα είναι θυμα της ραδιουργίας των διαφόρων αυτοκρατόρων.

 Τριανταφυλλενια Χουανγκαρα (Γουιτζιά Χουάνγκ)

 




Οι  σταυροφόροι ξεκίνησαν με τις ευχές του πάπα Ιννοκέντιου του Γ’ και κατέχτησαν την Κωνσταντινούπολη , ήταν μια από τις χειρότερες λεηλασίες που υπέστη η Πόλη. Σχεδόν η μισή Πόλη παραδόθηκε στις φλόγες κάηκαν κτίρια και έργα ανεκτίμητης αξίας , μαρμάρινα αγάλματα καταστραφήκαν και  μπρούτζινα έλιωσαν από τις φλόγες . Πίνακες και βιβλία μεγάλης αξίας κάηκαν.           

Λεηλατήθηκαν οι εκκλησίες τις Πόλης  , οι αγίες  τράπεζες καταστράφηκαν , και πήραν όλα τα λάφυρα των εκκλησιών. Στην Αγία Σοφία μπήκαν με μουλάρια για να μεταφέρουν τα λάφυρα , που λύγιζαν από το πολύ βάρος και φόρτωμα.

Παντού υπήρχαν νεκρή , τις γυναίκες τις βίαζαν για πολλές μέρες που κράτησε η λεηλασία. Σε κάθε γωνίας της Πόλης ακουγόντουσαν κραυγές , ουρλιαχτά και θρήνος.        

Ανθή Χάμπα, Β8

 


 


Καλησπέρα σας! Είμαι ο δημοσιογράφος Δημήτρης Χ. και θέλω να σας δείξω εικόνες φρίκης από την κατεστραμμένη Κων/λη από τους σταυροφόρους. Εδώ κύριες και κύριοι βλέπετε τις φωτιές και τις λεηλασίες που βάζουν στα σπίτια των φτωχών ανθρώπων και στους ναούς. Βλέπετε να βάζουν ζώα και ιερόδουλες μέσα στους ναούς, και δείχνουν την ασέβειά τους. Παίρνουν και καταστρέφουν τις εικόνες και τις καίνε. Και βέβαια όπως πάντα την πλήρωσε ο άμαχος πληθυσμός ή αλλιώς τα γυναικόπαιδα. Έφτασαν μέχρι το σημείο να βιάζουν παιδιά και μανάδες στον δρόμο. Και μετά να τους σκοτώνουν. Φανταστείτε την μάνα πως ένιωθε όταν βίαζαν το παιδί μπροστά στα μάτια της. Αλήθεια είμαι πολύ σοκαρισμένος!!! Αυτά έκαναν και πολλά ακόμα φρικτά και αδιανόητα πράγματα οι σταυροφόροι στην Κων/λη.

Δημήτρης Χόνδρος, Β8



Γεια σας είμαι ο Γιάννης Φορόζης ζωντανά από την Κωνσταντινούπολη, μετά την άλωση από τους σταυροφόρους. Οι εικόνες είναι  οι ακόλουθες:

 Προς κάθε κατεύθυνση υπάρχουν νεκροί , τραυματίες, βιασμένες γυναίκες και πάρα πολλά κατεστραμμένα ή καμένα κτίρια. Οι σταυροφόροι έχουν κλέψει κοσμήματα, στολίδια , χρυσαφικά και οτιδήποτε άλλο αξίας. Έχουν αρπάξει γυναίκες , παιδιά, ώστε να τους πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα. Αυτά είχαμε να σας μεταφέρουμε από την Κωνσταντινούπολη, αυτή είναι μια μαύρη μέρα για τον χριστιανισμό.

Γιάννης Φορόζης, Β8





Σέβη Χατζηστέργου , Β8

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: