Campeones - Όταν κερδίζει η ανθρωπιά

Την περασμένη Κυριακή παρακολουθήσαμε με την Κινηματογραφική Λέσχη την ταινία Campeones . 

Η ταινία γυρίστηκε το 2018 και η υπόθεσή της είναι η ακόλουθη:Ο Μάρκο θεωρεί τον εαυτό του έναν φυσιολογικό άνθρωπο, όχι πολύ αισιόδοξο που φοβάται να μεγαλώσει και είναι βοηθός προπονητή μιας επαγγελματικής ομάδας μπάσκετ. Έπειτα από ένα ατύχημα με το αμάξι του, στο οποίο οδηγούσε μεθυσμένος, αναγκάζεται από το δικαστήριο να γίνει προπονητής μιας ομάδας από νέους με νοητική στέρηση. Αυτό που αρχικά για τον Μάρκο ήταν μια υποχρέωση, γίνεται μάθημα ζωής: αυτά τα παιδιά απολαμβάνουν την ζωή τους παρά τις δυσκολίες τους. Τελικά τι είναι φυσιολογικό;

Ποια ήταν η αγαπημένη σας σκηνή και γιατί;

Όταν στο τέλος της ταινίας όσο ήταν απογοητευμένος ο κοουτς, όλοι οι υπόλοιποι ήταν χαρούμενοι και πανηγύριζαν διότι ο κοουτς κατάλαβε πως δεν θα έπρεπε να κυνηγάει την νίκη αλλά να είναι ευχαριστημένος με την ομάδα του και με το πόσο δεμένοι είναι όλοι μεταξύ τους.

Μου άρεσε όταν ο προπονητής κατάλαβε ότι ακόμα κι αν κάνει παιδί με ειδικές ανάγκες θα το αγαπάει το ιδιο και ότι δεν θα το ξεχωρίζει από κανέναν

Η αγαπημένη μου σκηνή ήταν εκείνη όπου o Χουανμα καταφέρει να υπερισχύσει τον φόβο του για το νερό προκειμένου να 'σώσει' το ποντίκι. Ήταν η αγαπημένη μου γιατί έδειχνε πως με την συλλογική υποστήριξη των κοντινών σου ανθρώπων μπορείς να καταπολέμησεις τους ίδιους τους φόβους και έδειχνε πόσο έμοιαζαν όλοι για εκείνον εξ ολοκλήρου.

Η αγαπημένη μου σκηνή ήταν η στιγμή που ένας από τους μπασκετμπολίστες είπε στον κοουτς πως δεν θα ήθελε να έχει ένα παιδί σαν εκείνους γιατί καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι , αλλά θα ήθελε να έχει έναν πατέρα σαν και εκείνον. Μου άρεσε ιδιαίτερα αυτή η σκηνή καθώς με τα λόγια του έδειξε πως και τα ίδια τα παιδιά που έχουν κάποιο πρόβλημα μπορούν να καταλάβουν πόσο δύσκολο είναι για έναν γονιό να τα μεγαλώσει αλλά ακόμα περισσότερο μου άρεσε γιατί φαίνεται πόση αγάπη είχε αυτό το παιδί απέναντι στον προπονητή του για την υπομονή και την εμπιστοσύνη που τους έδειξε

Οταν ο Μαρτιν είπε στον κοουτς ότι ούτε εκείνος θα ήθελε να έχει παιδί με νοητική στέρηση αλλά θα ήθελε πολύ να έχει πατέρα εκείνον. Ήταν η αγαπημένη μου επειδή συγκινήθηκα και κατάλαβα το βαθύτερο νόημα που ειχε η σκηνή αυτή.

Όπου ενώνονται όλοι μαζί μετά από την ήττα τους αλλά είναι και πάλι ευτυχισμένοι για την δεύτερη θέση και ακόμα περισσότερα κοντά μεταξύ τους από ποτέ

Η αγαπημένη μου σκηνή ήταν η τελευταία όπου αποχαιρετιούνται η ομάδα του μπάσκετ με τον προπονητή επειδή καταλαβαίνουν ότι πρέπει να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο και αντί να στεναχωρηθούν χαίρονται για αυτόν και γελάνε όλοι μαζί

Η αγαπημένη μου στιγμή ήταν όταν ένα από τα ΑΜΕΑ παιδιά της ομάδας πλησίασε τον προπονητή του και του είπε ότι ούτε εκείνος θα ήθελε να έχει ένα παιδί με ειδικές ανάγκες και πως τον καταλαβαίνει όμως του ξεκαθάρισε πως θα ήθελε να έχει έναν πατέρα σαν εκείνον.

Η αγαπημένη μου σκηνή είναι εκεί που κλείνουν τον προπονητή στο ασανσέρ και ξεπερνά την φοβία του , γιατί αυτος που το έκανε είχε φοβία στο νερό που ο προπονητής τον έκανε να την ξεπεράσει με τον ίδιο τρόπο , πολύ συγκινητικό

.

Στο τέλος όπου τελικά η ομάδα δεν κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα αλλά ζητοκραυγαζαν σαν να είχαν βγει πρώτη ήταν χαρούμενη με την νίκη του αντιπάλου και για όλο αυτό που είχαν ζήσει στην πορεία τους με τον coach Μαρκο

η αγαπημενη μου στιγμη στην ταινια ηταν οταν βγηκανε 2οι στο ματς αλλα δεν τους ενδιέφερε γιατι το ευχαριστήθηκαν και καταφεραν να φτασουν ως εκει σαν ομάδα

Η σκηνή που ένας παίχτης είπε στον κοουτς θα σε ήθελα για πατέρα

Η αγαπημένη μ σκηνή ήταν όταν αγκαλιάστηκαν στο τέλος όλοι μαζί, γιατί δείχνανε πόσο πολύ είχαν δεθεί μεταξύ τους .

Όταν ένας από τους παίκτες είπε στον Marco ότι θα ήθελε να τον έχει σαν πατέρα

Το τέλος

Η αγαπημένη μου σκηνή ήταν το τέλος, καθώς φάνηκε ποσο οι αθλητές αγαπούσαν τον προπονητή τους και εκείνος, παρα τις διάφορες τους, τα αγάπησε σταδιακά

Η σκηνή με το ασανσέρ καθώς ξεπέρασε ο κοουτς τον φόβο του με την βοήθεια των υπολοίπων

Όταν γνωρίζαμε την ομάδα

η τελευταία σκηνη ηταν η αγαπημένη μου στην οποία αποχαιρέτησε την ομαδα

Όταν αγκαλιάστηκαν όλοι μαζί τελευταία φορά,ήταν συγκινητικό

Όταν έχασαν τον τελικό αγώνα αλλά ήταν χαρούμενη και πανηγύριζαν με τους αντιπάλους

Η αγαπημένη μου σκηνή στην ταινία ήταν όταν Ο Μαρτιν είπε στον Μαρκο ότι ούτε εκείνος δεν θα ήθελε να έχει ένα παιδί σαν αυτά, αλλά θα ήθελε να έχει έναν πατέρα σαν αυτόν. Ο Μαρτιν έβαλε τον Μάρκο σε σκέψεις και ο ίδιος συνειδητοποίησε πως δεν τον ενδιαφέρει αν το παιδί του βγει με συνδρόμου ντάουν ή με αυτισμό.

Όταν πρωτογνωρισε τα παιδιά και προσπαθούσε να μαθει το όνομα το Sergio και jesus

Η αγαπημένη μου σκηνή μέσα στην ταινία ήταν,όταν είχαν χάσει αλλά δεν τους ένοιαζε και πανηγύρισαν μαζί με τους αντιπάλους

Όταν έχασαν και πανηγύριζαν με την άλλη ομάδα και ο μαρκο με τη γυναίκα του τα ξαναβρήκαν

Οταν έκανε μπάνιο ένα παιδί από τα ιδιαίτερα.

Η σκηνή που η ομάδα πανηγυρίζει όλοι μαζί στο γήπεδο γιατί δείχνει καθαρά τη δύναμη της παρέας και την αλλαγή του Μάρκο.

Εκείνη που έχασαν αλλά ήταν χαρούμενη για την άλλη ομάδα που κέρδισε

 

 

Ούτε εγώ θα ήθελα να έχω ένα παιδί σαν εμάς, λέει κάποια στιγμή ο Μάρτιν στον Μάρκο. Αλλά θα ήθελα να έχω έναν πατέρα σαν και εσένα". Για ποιο λόγο το είπε; 

Επειδή καταλάβαινε το πόσο δύσκολο είναι να πρέπει να μεγαλώσεις ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, αλλα παρόλα αυτά εκείνος (ο Μαρτιν) θα ήθελε να έχει έναν «φυσιολογικό» πατέρα που να νοιάζεται και να είναι υπομονετικός.

Ο Μαρτιν έχει σύνδρομο down άρα πιστεύω ότι το είπε αυτό γιατί δεν του αρέσει ο εαυτός του. Θέλει να αλλάξει και έτσι λέει ότι όταν κάνει παιδί , δεν θα ήθελε να περάσει ποτέ τα ίδια το παιδί του, αλλά ακόμα κι αν γινόταν κάτι τέτοιο θα είχε έναν υποστηρικτικό πατέρα.

Γιατί καταλαβαίνει το ψυχολογικό και σωματικό φορτίο που επιβάλλεται σε έναν γονιό να φροντίσει ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Αλλά παρόλα αυτά είναι ευγνώμων για τον το πόσο νοιάζεται ο Μάρκο για εκείνους και πως τους αντιμετωπίζει όπως θα αντιμετώπιζε οποιοδήποτε άλλο αθλητή του μπάσκετ. Οπότε το είπε για να δείξει πόσο πολύ τον εκτιμάει και τον αγαπάει σαν άνθρωπο τόσο που φτάνει και σε σημείο να τον έχει ως μια πατρική φιγούρα.

Απάντησα στην πάνω ερώτηση

Ισως για να πει έμμεσα στον Μαρκο ότι θα γινόταν καλός πατέρας ή για να καταλάβει ότι και τα παιδιά σαν εκείνα είναι παιδιά και χρειάζονται και αξίζουν ακόμα παραπάνω έναν σωστό πατέρα

Ο μαρτιν ένιωσε ότι ο Μάρκος είναι τοσο καλος ως πατέρας που τους έδωσε αγάπη και δυναμισμό όπου δεν είχαν ξανά νιώσει ποτέ

Επειδή του έχει φερθεί πολύ καλά και του έδειξε αγάπη που δείχνει ένας πατέρας στον γιο του

Ο Μαρτιν έδειξε στον κοουτς με αυτά τα λόγια πως έχει αυτογνωσία για τις δεξιότητες του , και δεν θα ήθελε ούτε εκείνος να έχει ένα παιδί που να του μοιάζει, όμως αγάπησε τόσο πολύ τον προπονητή του για το πόσο τους βοήθησε όλους τους και δεν τους έκανε να νιώσουν διαφορετικοι από τους υπόλοιπους , εκδηλώνοντας του πως θα ηθελε να έχει έναν πατέρα σαν κι αυτόν , για το πόσο πολύ τον εκτιμάει .

Γιατί και ο ίδιος καταλαβαίνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κύκλος αυτών των ανθρώπων λόγω της συμπεριφοράς τους όμως ταυτόχρονα ο ίδιος αναγνωρίζει ότι ο προπονητής κάνεις θυσίες και τους αγαπά για αυτό που είναι

.

Ο Μάρτιν όπως είπε και ο ίδιος είναι πολύ έξυπνος και όχι χαζός ξέρει το πώς είναι να συναναστρέφεσαι με άτομα που έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες,ο Μάρκο από την άλλη έδειξε την υπομονή που χρειάζοταν και την κατανόηση και πήρε χρόνο ώστε να μπορέσει να δεθεί με τα παιδιά όπως θα έκανε ένας σωστός πατέρας με τα παιδιά του

γιατι ο μαρτιν καταλαβαίνει πως ειναι (διαφορετικος) απο τον μαρκο και μπαινει στην θεση του

Γιατί είναι καλος κοουτς αλλά καταλαβενει ότι είναι πολύ δύσκολο να εχεις παιδί αμεα

Ο Μάρτιν το είπε αυτό στον Μάρκο διότι καταλαβαίνει πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση ενός γονιού να μεγαλώσει ένα παιδί σαν εκείνον, δηλαδή να έχει κάποιο πρόβλημα όπως σύνδρομο down κλπ

Γιατί όταν τους γνώρισε ήταν εντελώς διαφορετικός απέναντι τους και έγινε καλύτερος με τον καιρό

Δεν ξέρω

Το είπε διότι ξέρει ποσο δύσκολο είναι να μεγαλώνει καποιος ένα παιδί στην δίκη του κατάσταση. Επίσης, νιώθει άβολα και μειονεκτικά

Αναγνωρίζει πώς βλέπει η κοινωνία τους ανθρώπους με αναπηρίες.

Γιατί κατάλαβε ότι είταν ένα "βάρος" στον προπονητή αλλά του άρεσε ο τρόπος συμπεριφοράς του απέναντι τούς

Ο Μαρτιν ακούγοντας την συζήτηση του Μαρκο με την γυναίκα του για το αν θελει να κανουν παιδι και την αποψη του για την περιπτωση που το παιδι εκεινο ειναι σαν εκεινους του ειπε πως ουτε εκεινος θα ηθελε να εχει ενα παιδι σαν τον ιδιο αλλα θα ηθελε έναν πατερα σαν τον Μαρκο. Ο λογος που το ειπε ειναι κατα την γνωμη μου διότι καταλαβαίνει ποσο δυσκολο ειναι να μεγαλώσεις ενα παιδι με ειδικές αναγκες αλλα ο τροπος που τους φέρθηκε ηταν σωστός κι ετσι θα τον ηθελε για πατερα

Επειδή τους φέρθηκε πολύ ωραία,σαν πραγματικός πατέρας. Ανέφερε ότι δεν θα ήθελε να έχει παιδί σαν εκείνον διότι είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώσει κάποιος ένα παιδί με ειδικές ανάγκες,ειδικά εάν δεν είναι την οικονομική διάθεση

Γιατί , για να έχεις ένα αυτιστικό παιδι είναι πολύ δύσκολο να το μεγαλώσεις αλλά θα ήθελα να έχει έναν πατέρα σαν και αυτόν γιατί τον στήριξε και τον έκανε να πιστεύει στον εαυτό του.

Ο Μαρτιν, ήταν ένα πολύ έξυπνο παιδί και καταλάβαινε πως το να πρέπει να μεγαλώσεις ένα παιδί σαν αυτά δεν είναι εύκολο. Ωστόσο ο Μαρκο ήταν δίπλα τους και τους βοηθούσε να γίνουν καλύτεροι, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Τον έβλεπε δηλαδή ως πατέρα του.

Επειδή ξέρει την δυσκολία που περνάνε οι ποιο πολλοι με τα παιδια με ειδικές ανάγκες και ήθελε να να δείξει στον μάρκο ότι κάνει μια εξαιρετική δουλειά με τα παιδια και ότι είναι ότι θα χρειαζόταν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες

Το είπε γιατί ξέρει ποσο δύσκολο είναι να έχεις παιδί με ειδικές ανάγκες

Το είπε γιατί ο μαρκο παρα τις απόψεις του μιλούσε και αντιμετώπιζε με ευγένεια και σεβασμό τον καθένα τους.

Γιατί του συμπεριφέρθηκε σωστά , τίμια , χωρίς διακρίσεις . Όπως άξιζε .

Ο Μάρτιν το είπε γιατί, παρότι άκουσε τον Μάρκο να φοβάται μήπως το παιδί του “βγει έτσι”, είδε ότι στην πράξη τους στήριξε και τους αγάπησε. Γι’ αυτό θα ήθελε πατέρα σαν κι εκείνον.

Επειδη ξέρεις τις δυσκολίες να έχεις ένα παιδί με ειδικές ανάγκες αλλά τον αγαπούσε πόλη και ήξερε ότι θα γινόταν καλός πατέρας.

 

Τελικά η ομάδα έχασε στον τελικό, αλλά πανηγύρισε με τους αντίπαλους που κέρδισαν. Για ποιο λόγο νομίζετε συνέβη αυτό; Συμφωνείτε με την αντίδραση τους;

Συμφωνώ με την αντίδραση τους διότι δεν θα έπρεπε χαιρόμαστε μόνο με την νίκη μας αλλά και με την νίκη του άλλου και εκτός από αυτό δεν θα έπρεπε να δίνουμε βάση κυρίως στην νίκη αλλά βάση στο να δεθούμε με τους υπόλοιπους και να περάσουμε καλα.

Πιστεύω ότι πανηγύριζε διότι ποτέ δεν είχε νιώσει τέτοια αγάπη από προπονητή. Επίσης ίσως να μην είχαν ξανά βγει 2οι σε αγώνα μπάσκετ ποτέ οπότε ήταν πολύ ενθουσιασμένοι.

Γιατί αν και δεν κέρδισαν, και πάλι παρέμειναν οι δεύτεροι καλύτεροι και πολύ απλά χαίρονταν για την νίκη των αντιπάλων τους καθώς έπαιξαν έναν φιλικό αγώνα από την μεριά τους. Συμφωνώ με την αντίδραση τους, γιατί κατανοούν την προσπάθεια που κατέβαλαν για να φτάσουν στην δεύτερη θέση και την γιορτάζουν.

Πιστεύω πως οι δύο ομάδες πανηγύρισαν στο τέλος του αγώνα γιατί και οι δύο ήταν ομάδες με παιδια που πάσχουν από κάποιο πρόβλημα και ένιωσαν οικειότητα και ασφάλεια. Πιστεύω πως είναι μια αντίδραση που θα έπρεπε κάθε ομάδα ,ανεξάρτητα από τι παιδιά αποτελείται , να πανηγυρίζει με τέτοιο τρόπο

Πιστεύω αυτό έγινε επειδή παρόλο που δεν βγήκαν πρώτοι κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τον τελικό και από ένα σημείο που δεν έπαιζαν καν στο πρωτάθλημα κατάφεραν να βγουν δεύτεροι. Συμφωνώ με την αντίδραση τους γιατί αυτό που είχε σημασία ήταν να το διασκεδάσουν, πράγμα που έγινε και για αυτό πανηγύρισαν κυρίως.

Γιατί δεν τους ένοιαζε όπου δεν νίκησαν αλλά που περάσαν Καλα έπαιξαν Καλα και αυτό τους αρκεί

Παρόλο που η ομάδα έχασε πανηγύρισε με τους αντιπάλους επειδή χαίρονται για αυτούς και δεν θεωρούν τους εαυτούς τους χαμένους όμως αντίθετα δεύτερους πρωταθλητές

Συμφωνώ απόλυτα με την αντίδραση τους . Παρόλο που χάσανε στον αγώνα βγήκαν κερδισμένοι σε κάτι άλλο , στην ομαδικότητα.

Γιατί από εκεί που δεν μπορούσαν να πιάσουν ούτε την μπαλα κατέληξαν δεύτεροι στην κατηγορία τους με την βοήθεια του προπονητή, χάρηκαν που το κατάφεραν σαν ομάδα και που είχαν ανθρωπους (και την γυναίκα του προπονητή δλδ) να είναι δίπλα τους

Γιατί είναι αγαθοί και καλοπροαίρετοι

Διότι δεν είχαν στο μυαλό τους την σκέψη πάμε να κατατροποσουμε τους αντιπάλους αλλά ήθελαν απλώς να διασκεδάσουν .Ναι συμφωνώ με την αντίδραση τους μας έδειξαν το ποσο καλό ψυχή ειναι αυτοί οι άνθρωποι και θα επρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση

και οι 2 ομαδες ηταν υπερήφανες η μια για την αλλη και δεν υπηρχε λογος να μην αλληλοϋποστηριχτουν μεταξυ τους πανω απο ολα η ενσυναίσθηση

Συμφωνώ με την αντίδραση τους διότι στην ζωή μας δεν μπορούμε να βρισκόμαστε πάντα στην πρώτη θέση. Αποδείχτηκαν την ήττα τους , προχώρησαν και χάρηκαν για αυτήν σαν να είχαν νικήσει.

Ναι διότι την σημερον ημέρα υπερισχύει ο οπαδισμος παρά η αγάπη για ένα άθλημα

Γιατί δεν τους νοιάζει η νίκη

Συμφωνω απόλυτα με την αντίδραση των παιχτών καθώς σε έναν αγώνα δεν μετράει η νίκη, αλλα η συμμετοχή και το ομαδικό πνεύμα

Χάρηκαν με την χαρά των άλλων και συμφωνώ με την αντίδραση τους γιατί πλέον έχει χαθεί η αγάπη προς το άθλημα

Δεν έχει σημασία τη θέση κατέκτησαν αλλά η προσπάθεια και η διαδρομή μετρούσε

η ομάδα έχασε παρολα αυτα πανηγυρισε με τους αντιπάλους και ηταν περιφανοι για την δευτερη θεση που πηραν και ετσι φαινεται πως επαιζαν επειδη πραγματικά τους αρεσε και οχι μονο και μονο για να παρουν την πρωτη θεση. Συμφωνω με την αντιδραση τους γιατι σημαντικό ειναι να αποκτούμε αμπειριες και να απολαμβάνουμε αυτο που μας αρεσει και οχι να καταδιώκουμε μοναχα την νικη και την δοξα

Συμφωνώ με την αντίδραση τους γιατί πρώτα από όλα μετράει που έμαθαν πράγματα και προσπάθησαν πραγματικά για να κερδίσουν. Δεν μετράει πάντα μόνο η νίκη.

Πανηγύρισαν γιατί βγήκαν δεύτερη και πάλεψαν για αυτό και για αυτός αυτό είναι νίκη . Συμφωνώ με αυτό

Τα παιδιά στην πραγματικότητα δεν τους ενδιέφερε τόσο το να κερδίσουν, αλλά χαιρόντουσαν μόνο που είχαν την ευκαιρία να γίνουν μια ομάδα και να παίξουν μπάσκετ. Γιαυτο πανηγυρίζουν με τους αντιπάλους για την νίκη τους, γιατί χάρηκαν στην πραγματικότητα.

Γιατί στην τελική και οι δύο κέρδισαν κάτι για την ομάδα τους,δεν βγήκανε η καλύτερη αλλά βγήκαν η δεύτερη καλύτερη ομάδα και συμφωνώ απολύτως με τα παιδια και βρίσκω πολύ ωραίο την θετική σκέψη που στούντιο τα παιδιά και πιστεύω πως όλοι θα έπρεπε να βλέπουμε τα πάντα όπως τα βλέπουν και αυτοι

Το πανηγύρισαν γιατί δεν τους ένοιαζε το αν χάνανε ή νικούσανε και συμφωνώ με την αντίδραση τους γιατί το διασκεδάστηκαν

Το γεγονός αυτό ήταν συγκινητικο καθώς παρόλο που έχασαν χαίρονταν με τη θέση που είχαν και με τη νίκη της άλλης ομάδας. Αυτό έγινε για να δείξει ότι πρέπει να εκτιμάμε αυτά που έχουμε και να είμαστε ευγενική με τους γύρω μας.

Αυτό έγινε διότι δεν ήταν ο σκοπός τους η νίκη , σκοπός ήταν να δώσουν το καλύτερο τους εαυτό και να νιώθουν οι ίδιοι πως τα κατάφεραν για τον εαυτό τους . Οπότε συμφωνώ απόλυτα μαζί τους .

Πανηγύρισαν γιατί για αυτούς πιο σημαντικό από τη νίκη ήταν η προσπάθεια, η χαρά του παιχνιδιού και ο σεβασμός μεταξύ των ομάδων. Ένιωθαν περήφανοι για όσα κατάφεραν. Ναι, είναι μια όμορφη και σωστή αντίδραση.

Συμφωνώ. Πιστεύω ότι έγινε γιατί δεν το έβλεπαν πόλη ανταγωνιστικά το παιχνίδι

 

 

Ποιο ήταν το μήνυμα της ταινίας;

Να δεχόμαστε όλους τους ανθρώπους με τις διάφορες τους γιατί αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς. Να έχουμε υπομονή και συμπόνια.

Το νόημα πιστεύω ότι ήταν , να μην υποτιμάμε τους άλλους ακόμα και αν είναι άτομα με ειδικές ανάγκες , διότι όλοι μας έχουμε διαφορετικές ικανότητες και δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας τόσο εύκολα.

Το μήνυμα της ταινίας, κατά την γνώμη μου, ήταν πως οι άνθρωποι με νοητικές στερήσεις στην πραγματικότητα δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου από τους 'κανονικούς' ανθρώπους και δεν πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε διαφορετικά. Έχουν και εκείνοι όνειρα και δεξιότητες όπως εμείς, και επειδή απλά πάσχουν από μια νοητική νόσο δεν αναιρούνται όλα τα παραπάνω.

Το μήνυμα που πέρασε η ταινία στους θεατές της ήταν πως όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας με τον ίδιο τρόπο. Ακομα και αν πρέπει να συναναστρέφομαι με παιδιά που έχουν Οποιοδήποτε πρόβλημα να τους βοηθάμε και να πιστεύουμε σε εκείνους καθώς και εκείνοι είναι άνθρωποι με στόχους και έλπιζες

Το μήνυμα της ταινίας πιστεύω ήταν ότι τα παιδιά με αυτισμό ή νοητική στέρηση κλπ δεν είναι παιδιά με πρόβλημα αλλά παιδιά με διαφορετικό τρόπο σκέψης και αντίδρασης. Το πιο σημαντικό όμως είναι και εκείνοι άνθρωποι που αξίζουν την ίδια μεταχείριση και φροντίδα με όλους.

Το μήνυμα της ταινίας μας δείχνει ποσό κοντά μπορεί να έρθει ένας άνθρωπος με έναν άνθρωπο και Ιδιαιτέρως τόσο αγάπη μεταξύ τους και πως μπορούν να ενωθούν σας ομάδα από εκεί που ξεκίνησαν από το 0 χωρίς να μιλάνε μεταξύ τους να φτάσουν στο 100 με μια οικογένεια

Ολοι οι άνθρωποι αξίζουν αγάπη και κατανόηση

Να μην κρίνουμε έναν άνθρωπο επειδή είναι διαφορετικός από εμάς , καλύτερο θα ήταν να τον βοηθάμε και να τον στηρίζουμε σε όλες τους τις αδυναμίες, δεν είναι ο ιδιοσ λάθος , είναι κι αυτός σαν κι εμάς και δεν αξίζει να του συμπεριφερόμαστε λες και είναι κατώτερος.

Οι άνθρωποι με τέτοιες αναπηρίες έχουν και εκεί αξία και δεν πρέπει να τους φοβόμαστε να τους κοροϊδεύουμε και αν τους εκμεταλλευομαστε

Να τους αποδεχόμαστε όλους και φερόμαστε όπως αρμόζει

Το μύνημα που έλαβα εγώ είναι ότι δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με αυτός τους ανθρώπους

οτι ολα μπορεις να τα καταφέρεις οσες δυσκολιες και αν εχεις η αν περνας στην ζωη σου

Οι άνθρωποι αμεα δεν πρέπει ν θεωρούν ρε διαφορετικοί και μπορούν ν κάνουν όσα όλοι και ο καθένας είναι καλος με την διαφορετικότητα του

Το μηνυμα της ταινίας είναι πάνω από όλα η ΑΠΟΔΟΧΗ , ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ και πως στην ζωή μας δεν υπάρχει μόνο η νίκη αλλά και η ήττα.

Ότι όλοι είναι άνθρωποι

Οτι όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο

Το μήνυμα της ταινίας ήταν ότι παρα τις διάφορες που έχουμε με τους συνανθρώπους μας, κανένας δεν πρέπει να στερείται το δικαίωμα να απολαμβάνει τη ζωη

Ολοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι είτε με κάποιο “πρόβλημα” είτε όχι

Να μην τα παρατάς πότε

πιστεύω πως το μηνυμα της ταινιας ηταν οτι ολοι οι ανθρωποι ανεξαρτήτως αν αντιμετωπίζουν καποιο προβλημα υγειας ειναι ίδιοι και ικανοί για τα ιδια ακριβώς πράγματα και δεν πρεπει να τοὺς αντιμετωπίζουμε διαφορετικά ή να τους υποτιμούμε

Υπήρχαν διάφορα μηνύματα μέσα στη ταινία. Το κυριότερο ήταν ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε καλοί σε κάτι. Παρόλο που κάποιοι άνθρωποι ζουν με ειδικές ανάγκες και πόσα άλλα πράγματα που υπάρχουν,δε παύει να σημαίνει πως δεν έχουν συναισθήματα. Πρέπει να τους φερομαστε όπως θα έπρεπε να φερομαστε στον καθένα μας,με σεβασμό και αγάπη προς στον συνάνθρωπο μας. Παρόλο που ο πρωταγωνιστής στην αρχή χαρακτηριζε τους ανθρώπους αυτούς με άσχημα επίθετα , κατάλαβε πως όλοι μας έχουμε τα ίδια δικαιώματα,και πως ο καθένας από εμάς είμαστε διαφορετικοί και ξεχωριστοί.

Όταν παλεύεις για κάτι και συνεργάζεσαι ομαδικά μπορείς να κερδίσεις

Το μήνυμα της ταινίας είναι πως οι κόσμος πρέπει να αποδεκτει το ‘διαφορετικό’ ακόμα και αν τους φαίνεται παράξενο. Η ταινία ήθελε να περάσει το μήνυμα πως τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι και αυτά άνθρωποι και πρέπει να τους σεβόμαστε, αλλά και να μην αμφισβητούμε τις ικανότητες τους επειδή είναι διαφορετικοί από εμάς.

Ότι όλοι μπορούμε να μάθουμε κάτι για τον εαυτό μας από άλλους ανθρώπους,και ας θεωρούμε τους άλλους ηλιθιους

Το ότι οποιοσδήποτε μπορεί να τα καταφέρει με προσπάθεια

Πως όλοι αξίζουν να έχουν εμπειρίες και ίσα δικαιώματα και ευκαιριες, πως μια δυσκολία είναι για να καταφέρουμε να τη ξεπεράσουμε αλλά όχι για να μας κρατήσει πισω

το ιδιαίτερο δεν είναι άσχημο αλλά ξεχωριστό , πράγμα που πάντα θα διαλέγω .

Το μήνυμα της ταινίας είναι ότι η αξία των ανθρώπων φαίνεται στην προσπάθεια, τη συνεργασία και την αποδοχή, όχι στους περιορισμούς τους.

Ότι δεν έχουν σημασία οι διαφορές των αλλων

Έξι ταινίες για την 3η Δεκεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

 

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1992, ανακήρυξε την 3^η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, δίνοντάς μας την ευκαιρία κατανόησης σε θέματα αναπηρίας και ευαισθητοποίησης για τα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία. Είναι μια μέρα που μας υπενθυμίζει την υποχρέωση διασφάλισης της ισότιμης πρόσβασης όλων των μαθητών στην εκπαίδευση, βασιζόμενοι στις  αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, σας προτείνουμε ταινίες που μπορείτε να δείτε με τα παιδιά στο σχολείο και να τα ευαισθητοποιήσετε , να συζητήσετε μαζί τους, να αντιληφθούν πλευρές της αναπηρίας που δεν έχουν ζήσει/ δει/αντιμετωπίσει. Τις ταινίες τις έχουμε δει στην Κινηματογραφική Λέσχη και είναι όλες εξαιρετικές.

Το όνομα μου είναι Σαμ (I am Sam) : Ο Sam Dawsons είναι διανοητικά καθυστερημένος κι έχει την αντίληψη ενός 7χρονου παιδιού. Έχει μια κόρη την οποία απέκτησε κατά την σύντομη σχέση του με μια άστεγη γυναίκα η οποία τους εγκατέλειψε μετά τη γέννα.

Η 7χρονη κόρη του, Lucy Diamond ζει υπό την κηδεμονία του Sam αλλά το πρόβλημα αρχίζει όταν κάποιος κοινωνικός λειτουργός αποφασίζει πως δεν είναι καλό για τη Lucy να μείνει μαζί του αφού μεγαλώνοντας θα γίνει πιο έξυπνη απ’ αυτόν και η σχέση τους βάζει σε κίνδυνο την ανάπτυξή της. Ο Sam θα ξεκινήσει έναν δικαστικό αγώνα για να προσπαθήσει να κερδίσει την επιμέλεια της κόρης του.

Ben X: H ταινία περιγράφει την προσπάθεια ενός παιδιού με αυτισμό,του Μπεν,να ενταχθεί στην κοινότητα του σχολείου του.Στην προσπάθεια του αυτή,αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες.Είναι θύμα bullying και στο σχολείο ζει καθημερινά μία κόλαση.Η μόνη παρηγοριά που έχει είναι ένα βιντεοπαιχνίδι,το Archlord,στο οποίο περνάει το περισσότερο χρόνο της ημέρας του και το οποίο συνδυάζει με την πραγματικότητα,όσοι το απειλούν στο σχολείο γίνονται οι εχθροί του στο παιχνίδι και ο ίδιος γίνεται ο Ben X.

The fundamentals of caring: μας παρουσιάζει έναν 18χρονο ο οποίος πάσχει από μυϊκή δυστροφία. Μία σοβαρή θανατηφόρα ασθένεια η οποία έχει προσδόκιμο ζωής 20 με 25 χρόνια. Ξαφνικά αλλάζει η ζωή και η καθημερινότητά του, όταν η μητέρα του προσλαμβάνει τον νέο του φροντιστή με τον οποίο ανέπτυξε καλή σχέση, αφού έκαναν ένα ταξίδι μαζί. Γνώρισε και έζησε πολλά νέα πράγματα όπως να βγει ραντεβού, να κοιμηθεί χωρίς μηχανική υποστήριξη και να ουρήσει όρθιος στην πιο βαθιά τρύπα του κόσμου.

Champeones : Ο Μάρκο είναι ένας προπονητής σε ομάδα μπάσκετ. Μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, αναγκάζεται να προσφέρει κοινωνική υπηρεσία για τρεις μήνες προπονώντας μια ομάδα μπάσκετ που την αποτελούν άτομα με ειδικές ανάγκες. Ο Μάρκο πίστευε πώς δε θα καταφέρει να τους προπονήσει για τον αγώνα επειδή είναι διαφορετικοί από τους υπόλοιπους ανθρώπους. ‘Ώσπου μια μέρα μαθαίνει την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων και τότε καταλαβαίνει πώς δεν έχει σημασία αν είσαι διαφορετικός από τους υπόλοιπους ανθρώπους.

The Black Balloon: Η υπόθεση του «Το Μαύρο Μπαλόνι» (The Black Balloon) επικεντρώνεται στον 16χρονο Τόμας, ο οποίος μετακομίζει με την έγκυο μητέρα του σε μια νέα πόλη. Ο Τόμας νιώθει ντροπή για τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον Τσάρλι, ο οποίος είναι αυτιστικός και έχει ξεσπάσματα συμπεριφοράς, καθώς προσπαθεί να προσαρμοστεί στο νέο σχολείο και να φλερτάρει με μια συμμαθήτριά του. Η ταινία διερευνά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Τόμας στην προσπάθειά του να ισορροπήσει ανάμεσα στις εφηβικές του επιθυμίες και τις ευθύνες του απέναντι στην οικογένειά του. 

Intouchables: Η ταινία αφηγείται τη φιλία μεταξύ ενός πλούσιου, τετραπληγικού αριστοκράτη και ενός νεαρού άνδρα από τις φτωχογειτονιές του Παρισιού που αποφυλακίζεται πρόσφατα. Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από τον απρόσμενο δεσμό που αναπτύσσεται ανάμεσά τους, ο οποίος αλλάζει τη ζωή και των δύο ανδρών, παρά τις τεράστιες διαφορές τους. 

 

 

 Πολύτιμο υλικό μπορείτε να βρείτε και στην πλατφόρμα Cinedu η οποία διαθέτει και εκπαιδευτικό υλικό. 

 

 

 

 

 

Υπόκλιση στην ανθρώπινη ζωή - Children of men

Την περασμένη Κυριακή, στη δεύτερη συνάντηση της Κινηματογραφικής Λέσχης παρακολουθήσαμε την ταινία Children of men. 

Υπόθεση: Γη, 2027. Εξαιτίας μιας μόλυνσης, για 19 ολόκληρα χρόνια οι γεννήσεις παιδιών έχουν μηδενιστεί, γεγονός που έχει οδηγήσει ολόκληρο τον πλανήτη σε κατάσταση παροξυσμού. Ελάχιστα κράτη έχουν καταφέρει να διατηρήσουν, μέσω μιλιταριστικών και δικτατορικών θεσμών, την ακεραιότητα τους, στον πόλεμο ενάντια στους αντάρτες που ζητούν την παγκόσμια ενότητα. Ανάμεσα τους η Βρετανία, στην οποία ζει ο Θίο. Η πρωην συζυγός του,Τζούλιαν, υψηλόβαθμο στέλεχος των ανταρτών , του ζητάει να μεταφέρει μια νεαρή με απόλυτη μυστικότητα και με ασφάλεια εκτός του κράτους. Ο λόγος είναι πως η Κι, μια έγχρωμη μετανάστρια, είναι οκτώ μηνών έγκυος και πρόκειται να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδί μετά από δύο δεκαετίες.

Βαθμολογήστε την ταινία

 

 

Η ταινία είναι μια δυστοπία και γυρίστηκε το 2006 αλλά αναφέρεται στο 2027. Θεωρείτε ότι κάτι από όλα όσα είδατε είναι πιθανό να συμβεί στο προσεχές μέλλον; 

 Ναι

Ναι

πολυ πιθανον

Είναι πολύ πιθανόν διότι πλέον δεν είναι πολύ εύκολο να γεννάνε πολλές γυναικες

Δεν είναι σίγουρο το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Ομως θα μπορούσε

Ναι. Πιστεύω πως η έλλειψη της γονιμότητας θα αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα για την κοινωνία του μέλλοντος

Πιστεύω ότι όλα μπορούν να γίνουν στο μέλλον αφού όλα τα φαινόμενα συμβαίνουν όντως στην καθημερινή ζωή σε πολλές χώρες

Ναι, θεωρώ ότι είναι αρκετά πιθανό να συμβεί κάτι παρόμοιο στο κοντινό μέλλον καθώς ήδη παρατηρούμε μια τρομερή ύφεση στις γεννήσεις, ενώ αντιθέτως, μια τρομερή αύξηση στους θανάτους. Ειδικότερα σε μέρη που βρίσκονται κάτω από κοινωνική κρίση, όπως στις ΗΠΑ ή κάτω από εμφυλίους πολέμους (όπως στο Σουδάν) και ακόμα σε χώρες που πάσχουν ακόμα από τα χνάρια της οικονομικής κρίσης, όπου οι συνθήκες ζωής δεν είναι ιδανικές.

Θεωρώ πως ναι

Δεν θεωρώ πως είναι πιθανό να γίνει ο κόσμος όπως στην ταινία, αλλά κάποια στοιχεία της όπως αυταρχισμός, κρίσεις και προβλήματα με μετανάστευση μοιάζουν με πραγματικές τάσεις.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα συμβεί στο μέλλον

Ναι, αρκετά στοιχεία της ταινίας μοιάζουν ρεαλιστικά, όπως η προσφυγική κρίση, η κρατική βία και η κοινωνική αστάθεια. Η παγκόσμια στειρότητα είναι απίθανη, αλλά το κλίμα φόβου και κατάρρευσης θα μπορούσε να συμβεί.

όλα είναι πιθανά όμως πιστεύω ότι μπορεί να είναι πολύ σοβαρή η κατάσταση με τη ρύπανση του περιβάλλοντος στο μέλλον

Ναι πιστεύω πως πολλα απο τα γεγονότα της ταινίας μπορεί να γίνουν και στην πραγματικότητα εφόσον ηδη οι μετανάστες δέχονται παρόμοια μεταχείριση

Κατα την γνωμη μου ειναι πολυ πιθανο στο μελλον να ξεσπασει μια πανδημια η οποια να προκαλει προβληματα στην εγκυμοσύνη των γυναικων.

Ναι πιστεύω ότι είναι πολύ πιθανό να συμβεί αυτό στο προσεχές μέλλον

Όχι

Εννοείτε τίποτα δεν είναι απίθανο άλλωστε είμαστε πολύ κοντά στο έτος 2027

Με τους μετανάστες και σιγά σιγά με τις εγκυμοσύνες

Ναι, κάποια πράγματα δείχνουν πιθανά, όπως περισσότερη βία, φόβος και προβλήματα με μετανάστες. Όμως η ιδέα ότι σταματά εντελώς η γέννηση παιδιών είναι πολύ απίθανη.

Ναι, έχουμε φτάσει σε μια εποχή όπου αυτά τα πράγματα είναι πολύ πιθανόν να συμβούν

Ναι

Δεν νομίζω είναι σπάνιο απίθανο

Θεωρώ ότι φυσικά πολλά αυτά που είδαμε όχι μόνο θα συμβούν αν συμβαίνουν ακόμα και τώρα!

Θα μπορούσε αλλά όχι σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό

Ναι πιστεύω αυτό με την εγκυμοσύνη να γίνεται στο μέλλον λόγω οικονομίας

Είναι πολύ πιθανό να γίνει κατι παρόμοιο στο μέλλον. Επίσης ορισμένα γεγονότα που παρουσιάστηκαν στην ταινία ειναι η καθημερινότητα καποιον ανθρώπων σε αλλες χωρες

Όσο και αν δεν θέλω να το πιστεψω,ναι είναι πιθανό

Ναι οπως η έλλειψη μωρών με αποτέλεσμα την εξαφάνιση του ανθρώπινου ειδους

Ναι θεωρώ ότι δεν είναι απίθανο να συμβεί κάτι από αυτήν την ταινία που θεωρούνταν δυστοπια στο προσεχές μέλλον όπως η στειρότητα του κόσμου.

Κάποια στιγμή μπορεί να συμβεί

Ναι πιστευω

Οχι

Θα μπορούσε είναι πολύ μακριά αλλά κάτι παρόμοιο σε μικρή κλίμακα ίσως

Η δυσκολία για να κάνεις παιδια

η πιθανότητες δεν είναι λίγες διότι τα περισσότερα έχουν συμβεί ακόμα και τώρα

Μπορεί

Θεωρώ πολύ πιθανό το να μην μπορούν να προκύψουν γέννες στο μέλλον

Πιστεύω πως ναι αλλά όχι τόσο βαριά

Πιστευω οτι κατι τετοιο μπορει να συμβει στο μελλον οχι ομως το 2027

Ναι πολλά από αυτά που είδαμε μπορούν να συμβούν στο μέλλον

 

 

Ποια σκηνή της ταινίας σας συγκίνησε/ την ξεχωρίσατε /ή δε σας άρεσε καθόλου και γιατί;

Οταν εβγαινε εξω η Κη με το μωρο και ολοι παυσανε πυρ

Ξεχώρισα την σκηνή όταν σταμάτησε ο πόλεμος έστω και για λίγα λεπτά επειδή είδαν το μωρό,το θεωρούσαν θαυμα

Η πιο συγκινητική σκηνή της ταινίας για εμένα ήταν, την στιγμή που που η κοπέλα πέρασε ανάμεσα από τους στρατιώτες με το μωρό της αγκαλιά και για λίγα λεπτά σταμάτησε ο πόλεμος τριγύρω .

Η σκηνή που με συγκίνησε ήταν όταν οι δυο πρωταγωνιστές βγήκαν έξω από το κατεστραμμένο κτίριο με το μωρο και όλοι οι στρατιωτικοί ηταν σε ανακωχή, θαυμάζοντας το παιδί. Την ξεχώρισα διότι φάνηκε ότι η παρουσία ενός παιδιού είναι τόσο δυνατή, που μπορει να σταματήσει ακόμα και έναν πόλεμο.

Δεν μου άρεσε το τέλος διότι ο Theo πέθανε στη βάρκα ενώ θα μπορούσε να κρατηθεί λίγο ακόμα για να τον σώσουν στο πλοίο που έφτασε

Η σκηνή που με συγκίνησε το περισσότερο είναι όταν μέσα στην μάχη, μόλις ακούσανε τα κλάματα του μωρού, σταματήσανε αμέσως να πυροβολούν και ήταν σαν ο πόλεμος να είχε σταματήσει ολοκληρωτικά. Ο λόγος που με συγκίνησε είναι επειδή παρόλο που οι άνθρωποι είχαν μεταμορφωθεί σε απάνθρωπα και ασυναίσθητα τέρατα, και πάλι υποκλίθηκαν στα κλάματα ενός μωρού και σιγουρεύτηκαν πως θα βγει με ασφάλεια από το κτίριο.

Με συγκίνησε όταν όλοι οι στρατιώτες σταμάτησαν να πολεμάνε όταν άκουσαν το κλάμα του μωρού

Μια από τις πιο δυνατές σκηνές της ταινίας είναι όταν η Kee εμφανίζεται με το μωρό μέσα στα χαλάσματα και οι μαχητές σταματούν να πυροβολούν.

Η στιγμή που ακούστηκε το βρέφος να κλαίει και έπειτα να δίνεται η εντολή να σταματήσουν οι πυροβολισμοί, τους στρατιώτες να υποκλίνονται στο μωρό

Με συγκίνησε η σκηνή όπου σταματά η μάχη όταν βλέπουν το μωρό. Δείχνει ότι η ανθρώπινη ζωή μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους ακόμη και στον πόλεμο. Είναι μια στιγμή πραγματικής ελπίδας.

η στιγμή που η Κη βγήκε από το κτήριο και οι στρατιώτες γονάτισαν και έκαναν τον σταυρό τους όταν την είδαν

η σκηνή η οποία με συγκίνησε ηταν αυτη στο τελος της ταινίας οπου ο Θιο πεθανε στην βαρκα

μου άρεσε πολύ που όταν ακούστηκε το κλάμα του μωρού σταμάτησαν οι πυροβολισμοί και έκαναν τον σταυρό τους

Η σκηνη που με συγκινησε στην ταινια ηταν τι στιγμη που σταματησε ο πολεμος για μερικα δευτερολεπτα αφου ολοι ηταν προσηλωμένοι στο μωρο που περνουσε απο μπροστα τους.

Οταν βγήκε το μωρό έξω από τον βομβαρδισμό

Όταν ήταν στο κτήριο και για μερικά δευτερόλεπτα ήταν σαν να σταμτησε ο <<πόλεμος>> και εκαναν το σταυρό τους καθώς πίστευαν πως είναι θαύμα να έχει γεννηθεί μωρο

Μου αρέσει η σκηνή που σταμάτησαν τον πόλεμο όταν είδαν το μωρό

Όταν ακούστηκε το κλάμα του μωρού και οι στρατιώτες σταμάτησαν τους πυροβολισμούς

Μου άρεσε εκεί που βγήκε η Κη και σταμάτησαν να πολεμανε

Με συγκίνησε πολύ η σκηνή όπου το μωρό εμφανίζεται για πρώτη φορά και όλοι σταματούν να πολεμούν. Την ξεχωρίζω γιατί για λίγο φαίνεται πως η ελπίδα μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους, ακόμη κι μέσα στο χάος.

Με συγκίνησε η τελευταία σκηνή όπου ο Θίο πέθανε κάπως ευχαριστημένος και συγκινημένος αφού έμαθε πως θα ονομάσει το παιδί της η Κη και κατάφερε να σώσει και εκείνη και το μωρό της

Όταν κάθισαν στα γόνατα και έκαναν τον σταυρό τους όταν είδαν το παιδί

Εκεί που σταμάτησαν όλοι με το μωρό και το κοιτούσαν γιατί οι περισσότεροι δεν είχαν ξανά δει

Με συγκίνησε η σκηνή στην οποία όλοι οι στρατιώτες προσκυνούν το νεογέννητο μωρό.

Ξεχώρισα την στιγμή που σταμάτησαν όλοι να πολεμάνε και άφησαν την γυναίκα με το μωρό να περάσουν γιατί το μωρό τους φάνηκε σαν ένα θαύμα

Εκει που σταμάτησε ο πόλεμος που έβλεπαν όλοι το μωρο

Οταν έπεσαν οι στρατιώτες και έκαναν τον σταυρό τους συγκινήθηκα

Ξεχωριστή για μένα σκηνή ήταν η σκηνή στην οποία έβγαιναν από το κτήριο ο Θιο και η Κη με το μωρό της. Ήταν ξεχωριστή επειδή δείχνει πόσο σοκαρισμένοι είναι όλοι τους, και οι πρόσφυγες και οι στρατιωτικοί και σταμάτησαν τον πόλεμο για αυτά τα λίγα λεπτά.

Αυτό όταν έβγαινε με το μωρό μάνα και όλοι κάνανε μια παύση από το να πολεμάνε

Μου άρεσε η σκηνή που ολοι σταμάτησαν να πυροβολούν και να πολεμούν οταν πέρναγε ανάμεσα ο Θιο με την Κη και το μωρο γιατι δειχνει ποσο σημαντικό ηταν τοτε ενα μωρο

Μια σκηνή της ταινίας που ξεχώρισα ήταν όταν οι στρατιώτες σταμάτησαν τον πόλεμο και υποκλιθηκαν στην νέα ζωή .

Με συγκίνησε όταν όλοι οι στρατιωτικοί σταμάτησαν μόλις είδαν το μωρό διότι ένιωσα γαλήνη και συγκίνηση εκ μέρους που είδαν το μωρο

η τελευταία

Η σκηνή που ο πόλεμος σταμάτησε μόνο για το βρέφος

Ξεχώρισε η ταινία όταν σταμάτησαν τούς πυροβολισμούς έστω και για λίγο

Όταν πέθανε ο Θιο γιατί δεν το περίμενα

Η σκηνή που με συγκίνησε είναι αυτή όταν η Κη είχε αγκαλιά το μωρό της και ο πόλεμος σταμάτησε έστω και για λίγα δευτερόλεπτα

η σκηνή που μου άρεσε ήταν όταν το μωρό γεννήθηκε και έκλαιγε καθώς είδαμε ότι δεν πέθανε και ήταν ένα θαύμα

Όταν έκλαψε ο Θιο

Η σκηνή στην οποία όλοι οι στρατιωτικοί σταμάτησαν να πυροβολούν και έμειναν ακίνητοι όταν είδαν την μητέρα με το μωρό ήταν πολύ συγκινητική .

Η τελευταία που έχασε ο πρωταγωνιστής την ζωή του χαρούμενος

Η σκηνή που σταμάτησαν όλοι οι πυροβολισμοί με το κλάμα του μωρου

Με συγκινησε η σκηνη που σταματησε ο πολεμος αφου ειδαν οι στρατιωτες το μωρό

Μου άρεσε εκεί που σταμάτησε για 5 δεύτερα ο πόλεμος γιατί σοκαρίστηκαν με το μωρό και ήταν πολύ συγκινητικό που ακόμα και οι στρατιώτες κάναν στην άκρη και δεν πυροβολαγε κανείς

 

Οι στρατιώτες υποκλίθηκαν στη ζωή, στο μωρό της Κη στην ταινία. Πιστεύετε ότι αυτό θα ήταν πιθανό αν συμβεί και στην πραγματικότητα; Ή μήπως η εμπόλεμη κατάσταση θα οδηγόυσε στη δολοφονία του; Ψηφίστε.