Τα παιδιά μιλούν για την παιδεία (2)

Η σύγχρονη κοινωνία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα – οικονομική κρίση, φόροι, περιβαλλοντικά προβλήματα. Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο. Πίσω από όλα αυτά κρύβονται πικρές αλήθειες και ένα τεράστιο πρόβλημα όπως είναι η παιδεία.
Αρχικά δεν υπάρχουν υποδομές.. Ή μάλλον υπάρχουν αλλά είναι σε απαίσια κατάσταση. Τα κτήρια είναι παλιά , εργαστήρια Φυσικής- Χημείας δεν υπάρχουν. Οι τουαλέτες είναι σε άθλια κατάσταση. Πως είναι δυνατόν να περιμένουν τόσα πράγματα από μας και τα βασικά τουλάχιστον δεν μας τα παρέχουν; Ακόμη δεν υπάρχουν γυμναστήρια, ούτε και βιβλιοθήκες κατάλληλες για να μας καλύψουν τις ανάγκες. Μας λένε οι γυμναστές να είμαστε σε καλή φόρμα και αυτό που κάνουν είναι να μας δίνουν μια μπάλα. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον ούτε επιλογή ασκήσεων. Ένα άλλο θέμα που επίσης με απασχολεί στο σχολείο είναι ότι δεν υπάρχουν ειδικές αίθουσες καλλιτεχνικών ή μουσικής. Με τόσες ελλείψεις πως περιμένουν να μορφωθούμε…να σπουδάσουμε….
Παράλληλα υπάρχει σοβαρή έλλειψη προσωπικού. Σπάνια να βρεις καθηγήτρια Μουσικής για παράδειγμα. Και ακόμη πολλοί καθηγητές δεν διορίζονται στην ώρα τους ενώ πολλοί δεν έχουν διδαχτεί παιδαγωγικά. Δηλαδή με τι προσόντα τους διορίζουν; Ακόμα μερικοί καθηγητές δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Έρχονται για να πάρουν τα λεφτά τους και ποσώς τους ενδιαφέρει αν τα παιδιά καταλαβαίνουν ή όχι. Εν μέρει το καταλαβαίνω, έχουν οικογένεια να συντηρήσουν αλλά και εμείς δεν είμαστε αόρατες ψυχές. Έχουμε και εμείς ανάγκες.



Τα βιβλία πάλι είναι βαρετά, ακαταλαβίστικα και φορτωμένα πληροφορίες. Ορισμένα έχουν πολύ χαμηλή ποιότητα και μας διδάσκουν πράγματα , που δε θα μας χρειαστούν στη ζωή μας. Αντί να μας διδάσκουν πώς να παλεύουμε για την καθημερινή μας ζωή, μας διδάσκουν πράγματα ανούσια. Πάλι καλά που δεν τα πληρώνουμε κιόλας! Φανταστείτε τι σπατάλη θα είχε υποστεί η τσέπη των γονιών μας!!
Επιπλέον ο τρόπος διδασκαλίας πολλές φορές είναι βαρετός, αφού και τα βιβλία δεν βοηθάνε τον καθηγητή. Τι να κάνει λοιπόν κι αυτός; Κάθεται και φλυαρεί. Ο τρόπος διδασκαλίας δεν έχει κανένα όφελος και πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα. Πρέπει να πάρουμε ιδέες από άλλες χώρες. Στην Κίνα για παράδειγμα τα παιδιά μαθαίνουν από τους υπολογιστές. Έτσι ούτε το παιδί ούτε ο καθηγητής κουράζεται.
Θα ήθελα να αναφερθώ όμως και στον μαθητικό χουλιγκανισμό. Από που νομίζετε ότι αρχίζουν όλα αυτά; Από το σπίτι ή το σχολείο; Τα παιδιά στο σχολείο πρέπει να διδάσκονται για τον χουλιγκανισμό και τις συνέπειες του. Έτσι θα καταβάλλουν μια προσπάθεια να αποτρέψουν το παιδί να μπλέκει σε τέτοιες καταστάσεις. Θα πρέπει να το μάθουν να συγκρατεί τα νεύρα του ή να το κάνουν να ξεσπά σε κάτι που αγαπά ή έχει ταλέντο. Θα πρέπει να το μάθουν να αγαπά τους συμμαθητές του και να του δείξουν ότι αυτό και εκείνοι είναι το μέλλον, διότι χωρίς αγάπη μέλλον δεν υπάρχει.
Τέλος θέλω να πω πως είμαι πολύ απογοητευμένη από τα σημερινά σχολεία. Αναρωτιέμαι αν και πότε θα ανακαλύψω τον άλλο μου εαυτό, το κρυμμένο μου ταλέντο. Αν το σχολείο μου δεν μπορεί να με βοηθήσει, τότε ποιος θα το κάνει; Ή μήπως όλα αυτά γίνονται για να μείνω θύμα;….Ένα είναι σίγουρο. Δεν θα κάνω το λάθος που κάνουν κάποιοι άλλοι, δε θα παραδοθώ στα χέρια της κοινωνίας, γιατί απλά δεν της έχω εμπιστοσύνη. Μακάρι όλα να διορθωθούν Το κλειδί είναι να υπάρχει ένα σύστημα και μια οργάνωση στο σχολείο. Έστω και λίγο ενδιαφέρον….

Ειρήνη Πακιρτζή, Γ2