Μια ανοιξιάτικη μέρα καθόμουνα και έτρωγα το σανό που μου είχε βάλει το αφεντικό μου.Το απόγευμα ήρθαν και με πήραν τρία άτομα και με πήγαν σε ένα μεγάλο μέρος με πολλή θάλασσα, αλλά δεν ήμουν μόνος μου -είχε και άλλα γαϊδουράκια και ένα μεγάλο σιδερένιο πράγμα(δεν ήξερα τι ήταν). Εκεί που καθόμουνα μου περάσανε δύο σκοινιά και φώναζαν οι άνθρωποι "σηκώστε το!!.Ξαφνικά χάθηκε η γη κάτω από τα πόδια μου.Με βάλανε σε αυτό το σιδερένιο πράγμα και ταξίδευα για αρκετό καιρό.Μερικούς φίλους μου τους πέταξαν στη θάλασσα, γιατί πέθαναν στο ταξίδι.Πεινάω, κάτι θέλω να φάω...
Μετά από μέρες φτάσαμε και μας κατέβασαν από το σιδερένιο αυτό πράγμα και μας έβαλαν να κουβαλήσουμε κάτι ξύλινα κουτιά .Μου φόρτωσαν όπλα και άλλα πολλά πράγματα και μας έβαλαν να περπατάμε για ώρες ολόκληρες, ώσπου βρήκαμε ένα μεγάλο λιβάδι. "Ωραία, θα φάω!", σκέφτηκα από μέσα μου.Εκεί που έτρωγα άκουσα φωνές και περίεργους θορύβους. Άνθρωποι έτρεχαν πέρα δώθε. Και ξαφνικά είδα από πάνω μου κάτι μεγάλα σιδερένια πράγματα σαν πουλιά , που πετούσαν κάτι άσπρα πράγματα , τα οποία μόλις έφταναν στο λιβάδι έσκαγαν και σκοτώνονταν πολλοί άνθρωποι και ζώα. Και τότε κατάλαβα ότι ήμουν στον πόλεμο και άρχισα να κλαίω.Φοβόμουνα πάντα και αναρωτιόμουν, γιατί οι άνθρωποι ήθελαν να πεθαίνουν .Καλά αυτοί, αλλά εμείς τι φταίμε;Που μας ταλαιπωρούν , μας παίρνουν από το σπίτι μας ;Μας ρώτησαν αν θέλουμε να πεθάνουμε;;
Παντελής Σαλαχώρης, Γ4
2 σχόλια:
πολύ μου άρεσε αυτό..
με πολύ ωραίο τρόπο,
πρωτότυπα
προσεγμένο..!
...
Θα ήθελα να σας συγχαρώ
όλους σε αυτό το σχολείο
που αφήνετε τα παιδιά
να δημιουργούν
και όχι να παπαγαλίζουν!
Μακάρι να έκαναν και σε άλλα σχολεία το ίδιο!
Ξύλινε ιππότη, σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!Ο Παντελής φαντάσου ότι δεν ήθελε να διαβάσει το κείμενο του στην ταξη, γιατί νόμιζε ότι δεν ήταν καλό!
Επίσης ήθελα να επισημάνω ότι υπάρχουν πολλά σχολεία που προωθούν την έκφραση και τη δημιουργικότητα - και πολλές από τις ιδέες που βλέπεις εδώ τις έχουμε δανειστεί και τις έχουμε αναπαράγει.
Δημοσίευση σχολίου