"Η ευτυχία δεν βρίσκεται στην ευτυχία αλλά στην προσπάθεια γι' αυτήν " Μια ονειρική συνάντηση με τον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Δήμητρα- Καλά κοιμήθηκα !  Μα πού είμαι;

Νοσοκόμα- Ξύπνησε, ξύπνησε γιατρέ.

Δημ- Γιατρέ; Που είμαι; Τι έγινε;;

Νοσ- Πολύ παράξενη προφορά δεν έχει αυτό το παιδί;;

Στο μεταξύ μόλις είχε εισέλθει στο χώρο δια μαγείας ο Ντοστογιέφσκι.

Δημ - Παράξενη προφορά;; Ελληνικά δεν μιλάμε;

Ντοσ- Τι λες παιδί μου; Ρώσικα μιλάμε!

Δημ- Ρώσικα;; Κατέλαβαν οι Ρώσοι την Ελλάδα; Πότε και εγώ δεν το θυμάμαι; Τι γίνεται;; γιατί δεν μου λέτε;;

Και κάπου εδώ η νοσοκόμα έφριξε, με αυτά που άκουγε και αποχώρησε σιωπηλή από το δωμάτιο.

Ντοσ- Ηρέμησε παιδί  μου και σταμάτα να λες ανοησίες! Καταρχάς είσαι στην Ρωσία και πριν αρχίσεις να ρωτάς δεν ξέρουμε πως βρέθηκες εδώ. Σε βρήκαμε πεσμένη κάτω και νομίσαμε πως χτύπησες, αλλά από ότι φαίνεται δεν έχεις τίποτα! Μην φοβάσαι!

Δημ- Ωραία, με διαφωτίσατε τώρα. Και εσείς ποιος είστε;

Ντοσ- Εγώ είμαι ο Ντοστογιέφσκι.

Δημ- Δηλαδή είμαι στον 19ο αιώνα;;

Τότε ο Ντοστογιέφσκι έπιασε ένα ημερολόγιο για να με πείσει και είπε:

Ντοσ- Ναι 1 Απριλίου 1871. Που το παράξενο;;

Δημ- Δηλαδή εσείς έχετε ήδη γίνει διάσημος με όλα αυτά τα μυθιστορήματα που έχετε γράψει;;

Ντοσ- Εντάξει δεν θα έλεγα και διάσημος, περισσότερο γνωστός και ακόμα περισσότερο μισητός, αφού με έβαλαν και φυλακή και με εξόρισαν το 1949!

Δημ- Ναι ναι το ήξερα αυτό. Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί επιστρέψατε πάλι στην ιατρική, αφού σας άρεσε τόσο να γράφετε μυθιστορήματα!

Ντοσ- Ναι, άφησα αυτό το επάγγελμα καιρό πριν, απλά σε βρήκαν μέσα στο σπίτι μου και αφού είμαι γιατρός είπα να σε εξετάσω εγώ. Και όπως ίσως γνωρίζεις η ευτυχία δεν βρίσκεται στην ευτυχία αλλά στην προσπάθεια για αυτή.

Δημ- Εσείς δεν το είπατε αυτό;

Ντοσ- Ναι μόλις, δεν ακούς; Και έσπευσε να πιάσει ένα εργαλείο να ελέγξει την ακοή μου.

Δημ- Όχι μια χαρά ακούω μην ανησυχείτε, αλλά τι άλλο μπορείτε να μου πείτε για την ζωή σας;( Και κάπου εκεί αποφάσισα πως ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να τελειώσω την εργασία της ιστορίας).

Ντοσ- Λοιπόν, κανείς πρέπει να μιλά ανοιχτά με τους άλλους ώστε να αποκαλύπτει τις σκέψεις του μέσα από το πρόσωπό του, που δείχνει την ανησυχία που κρύβει η καρδιά του. Μια λέξη που λέγεται με πειθώ, με απόλυτη ειλικρίνεια και χωρίς κανένα δισταγμό , ενώ  κοιτάς τον άλλον μέσα στα μάτια σημαίνει πολλά περισσότερα από ότι πολλές σελίδες από ένα βιβλίο. Έτσι και εγώ θα σου μιλήσω ειλικρινά.

Καταρχάς ο πατέρας μου ήταν κληρικός και σύμφωνα με την παράδοση έπρεπε και εγώ να γίνω κληρικός, όμως κατόρθωσα να γίνω γιατρός. Εφόσον τελείωσα την καριέρα μου ως διευθυντής ενός πτωχοκομείου στη Μόσχα άρχισα να γράφω μυθιστορήματα για πάρα πολλά χρόνια.

Δημ- Ναι από το 1846 μέχρι το 1880.

Ντοσ- Πώς ξέρεις εσύ τι θα κάνω εγώ σε ένα χρόνο από τώρα;

Δημ-Είναι ένα θέμα που ούτε και εγώ έχω κατανοήσει απόλυτα. Δε μου λέτε όμως καλύτερα για την ερωτική σας ζωή, αν και είναι μία κάπως αδιάκριτη ερώτηση.

Ντοσ- Δεν υπάρχουν αδιάκριτες ερωτήσεις, μόνο αδιάκριτες απαντήσεις!

Δημ- Αααα, ώστε από εσάς το έκλεψε ο Όσκαρ Ουάιλντ!

Ντοσ- Ο ποιος;  Αναρωτήθηκε – και με τα δίκια του δηλαδή- ο Ντοστογιέφσκι.

Δημ- Ναι .. αφήστε τον αυτόν και απαντήστε σας παρακαλώ στην ερώτησή.

Ντοσ- Ναι, λοιπόν είμαι παντρεμένος 2 φορές, την πρώτη με την ψυχοπαθή αλλά γοητευτική Μαρία και την δεύτερη με την Άννα. (Μου έκανε κάπως εντύπωση που δεν χαρακτήρισε με κάποιον τρόπο και την Άννα αλλά δεν είπα τίποτα.)

Δημ- Διδάξατε ποτέ στη ζωή σας μέχρι τώρα;

Ντοσ- Ποτέ δεν θέλησα είναι η αλήθεια να διδάξω στην ανθρωπότητα την καλοσύνη και την ανθρωπιά. Προσπαθώ να μάχομαι με την Ηθική, γιατί έχω την δύναμη να διεισδύσω στην ανθρώπινη συμπεριφορά και θέλω να αποκαλύψω με τον πιο πειστικό τρόπο ότι αυτό που η Ηθική παρουσιάζει σαν "ηθικό"δεν είναι ποτέ αμιγώς "καλό" , γιατί, το πρόσωπο μπορεί να είναι σοφό αλλά για να ενεργεί σοφά η εξυπνάδα δεν φτάνει.

Και κάπου εκεί πριν προλάβω να κάνω την επόμενη ερώτηση ακούστηκε μία φωνή..

Μαμά- Δήμητρα, Δήμητρα ξύπνα έχεις γαλλικά θα αργήσεις.

Δημ- Μαμά; Πότε ήρθα σπίτι από του Ντοστογιέφσκι και με πήρε κιόλας ο ύπνος;

Μαμά- Τι λες παιδάκι μου; Σου σάλεψε; Ήρθες χθες από το σχολείο ταραγμένη, γιατί σας έβαλαν μια εργασία που δεν μου είπες τι θέμα έχει και όταν μπήκα μετά από λίγο μέσα κοιμόσουνα.

Δημ- Αααα ώστε έτσι εξηγούνται όλα. Εγώ πάντως τον συνάντησα τον τύπο από τον 19^ο αιώνα και του πήρα και συνέντευξη. Ελπίζω να της αρέσει της φιλολόγου, γιατί αλλιώς ποιος κάθεται να βρει τώρα τρόπο να πάει στο παρελθόν…

Δήμητρα Παππά, Γ4