Την περασμένη Κυριακή, εν μέσω γρίπης, συναντηθήκαμε με τα παιδιά της Λέσχης Ανάγνωσης να συζητήσουμε το βιβλίο του
Θοδωρή Κούκια «Το μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων". Το βιβλίο έχει
συμπεριληφθεί στον κατάλογο White Ravens
2017,όπου η Διεθνής Νεανική Βιβλιοθήκη του Μονάχου συγκέντρωσε τα 200 καλύτερα
βιβλία (εκδόσεις του 2016) από 56 χώρες. Επίσης βρέθηκε στη Μικρή Λίστα των
«Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2017» στην κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ και στη Βραχεία Λίστα για το ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΦΗΒΙΚΟΥ-ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ του
Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Περίληψη του βιβλίου (από το οπισθόφυλλο): Η
Νεφέλη βρίσκεται για ακόμη μία φορά σε καινούριο σχολείο. Αισθάνεται ότι δεν
ανήκει πουθενά, ούτε σε κάποια παρέα ούτε σε κάποιο τόπο. Νιώθει τα χρώματα της
σκέψης της να εξαφανίζονται σιγά σιγά… λες και έχει τρυπώσει στο κεφάλι της μια
χρωμοπαγίδα που τα αιχμαλωτίζει. Μόνη της παρηγοριά η Ταβούλα Ρασά, μια φίλη διαφορετική
απ’ όλες τις άλλες.Ο Ίωνας είναι ο πιο παράξενος έφηβος του σχολείου. Την ώρα
που οι συμμαθητές του ανταλλάσσουν I <3 facebook="" o:p="" u="">3>
Αρκετά μέλη μας απουσίαζαν από τη συνάντηση λόγω ασθενείας και έτσι βρεθήκαμε μόνο με έξι μαθήτριες. Η Κοκώνα μας είπε ότι το βιβλίο της άρεσε πολύ. Το
διάβασε εύκολα και η υπόθεση της τράβηξε την προσοχή. Ξεχώρισε την ηρωίδα, τη
Νεφέλη, που τη βρήκε πολύ ενδιαφέρουσα ως προσωπικότητα. Η Ρένα μας είπε ότι αρχικά μπερδεύτηκε με τη
δεύτερη ιστορία που υπάρχει μέσα στο βιβλίο, την ιστορία με την Ταβούλα Ρασά,
μέχρι να καταλάβει στο τέλος το ρόλο της στην όλη υπόθεση. Αναφορικά με την
πρωταγωνίστρια του βιβλίου, τη Νεφέλη, μας είπε ότι την παραξένεψε το γεγονός
ότι απευθυνόταν στους γονείς της με τα ονόματα τους σαν να ήταν φίλοι,αλλά της άρεσαν
τα κριτήρια της για τη φιλία- το ότι είχε διαλέξει για φίλους την Αντέλα, που
διέφερε ως προς την καταγωγή, και τον Ίωνα, που είχε Ασπεργκερ. Η Μαρία
μπερδεύτηκε και αυτή με την ιστορία της Ταβούλας, αλλά αυτό δεν άλλαξε τη γνώμη
της για το βιβλίο που το βρήκε πολύ ωραίο. Τη συγκίνησε πολύ το συμβάν με τον εκφοβισμό
του Ίωνα – εκεί έκλαψε κιόλας. Στην Άννα Μαρία άρεσε το ότι το βιβλίο έχει ως
κεντρικό θέμα την κατάθλιψη και το διάβασε μέσα σε μια ημέρα . Βρήκε εύστοχες όλες
τις περιγραφές των συναισθημάτων της ηρωίδας , αν και το λεξιλόγιο το θεώρησε
αρκετά δύσκολο. Αυτό που έχει απορία είναι γιατί απουσιάζει η εξωτερική
περιγραφή των ηρώων του βιβλίου. Η Ελευθερία μας είπε ότι διάβασε πολύ γρήγορα
το βιβλίο, αλλά δεν ανήκει στο είδος των βιβλίων που τη συγκινούν. Αυτό που
ξεχώρισε ήταν ότι οι ήρωες του βιβλίου ήταν ρεαλιστικοί, αναγνωρίσιμα
πρόσωπα. Η Ειρήνη, αν και μπερδεύτηκε
και εκείνη με την Ταβούλα, διάβασε εύκολα το βιβλίο-μέσα σε ένα απόγευμα- και της
άρεσε πολύ. Ταυτίστηκε με την κυκλοθυμία της ηρωίδας καθώς και με την αγάπη της
για το πάπλωμα της, το ινδιάνικο
καταφύγιο της, ενώ εξοργίστηκε με το συμβάν του σχολικού εκφοβισμού και της ατιμωρησίας
του θύτη.
Η συζήτηση που ακολούθησε περιστράφηκε γύρω από το
θέμα του εκφοβισμού καθώς και την εφηβική κατάθλιψη. Παράλληλα μιλήσαμε για τη
φιλία στην εφηβεία, την εφηβική κυκλοθυμία, την εσωτερίκευση των συναισθημάτων
των νέων, την αδυναμία τους να εκφράσουν όσα σκέφτονται και τους στενοχωρούν, τη
διαφορετικότητα και το πώς αυτή πυροδοτεί το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού-για
τους θύτες και τα θύματα. Τέλος αναφερθήκαμε στο εξώφυλλο του βιβλίου, το οποίο
βρήκαμε πολύ καλλιτεχνικό, καθώς και τον τίτλο, που εκφράζει με λογοτεχνική
ακρίβεια τον ψυχισμό του καταθλιπτικού εφήβου. Τέλος, σημειώσαμε όσα θα ρωτήσουμε από κοντά
το συγγραφέα Θοδωρή Κούκια, αφού θα μας επισκεφτεί στις αρχές Μαΐου και θα συζητήσουμε
από κοντά για το βιβλίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου