Περί του σλανγκ και λοιπών
Ο μεσήλικας άντρας πίνει μια γουλιά απ'τον καφέ του,
ξεροβήχει - για να καθαρίσει τον λαιμό του - και ύστερα με ένα κάπως ενοχλημένο
τόνο, αλλά και με ένα ύφος υπεροψίας λέει: "Αυτοί οι νέοι θα καταστρέψουν
την γλώσσα μας,όλο βρισιές, εγγλέζικες λέξεις λες και δικές μας δεν έχουμε.
Πάει η Ελλάδα, ο πολιτισμός μας. Ζωάδια..."
Αρχικά βαθιές ανάσες. Δεν κινδυνεύει η γλώσσα σας (γιατί το
έχετε πάρει πατριωτικά). Ξεσυνερίζεστε εμάς , δεκαπέντε χρόνων να σας θυμίσω,
και ανεβάζετε και πίεση.
Η κωδικοποιημένη γλώσσα που χρησιμοποιούμε είναι διαρκώς
ανανεούμενη και ως σκοπό έχει μόνο να εξυπηρετεί την επικοινωνία μεταξύ μας την
δεδομένη αυτή στιγμή και σε καμία περίπτωση δεν αποσκοπεί στην φθορά της
ελληνικής γλώσσας.
Άλλο ήταν το σλαγκ όντες δεκατριών και δεκατεσσάρων, άλλο
είναι τώρα και διαφορετικός θα είναι ο τρόπος που θα χρησιμοποιούμε την γλώσσα
στην ενήλικη ζωή μας.
Αυτό σημαίνει πως η αργκό των νέων έχει ημερομηνία λήξης και
δεν σας απειλεί!
Αντιθέτως η "γλώσσα της νεολαίας" είναι μια φιλική
και άκακη τεχνική που μας βοηθάει να συνεννοούμαστε γρήγορα και εύκολα χωρίς
πολλές αναλύσεις, μας κάνει να νιώθουμε μέλη της ομάδας μας, να φτιάχνουμε
αστεία εντός της παρέας τα γνωστά "inside" και να ξεχωρίζουμε τα
άτομα με κοινό χιούμορ και έκφραση.
Όπως καταλαβαίνετε είναι ανώφελο να χάνετε την ενέργεια σας
δαιμονοποιώντας την νέα γενιά και τους κώδικες επικοινωνίας της.
Μελίνα, Α3
Όπως σε κάθε πολιτισμό, η διαμόρφωση της γλώσσας, των ιδεών, είναι μία διαδικασία απαραίτητη για την
ανεξαρτητοποίηση της ομάδας που ασκεί την συγκεκριμένη κουλτούρα, και στην
περίπτωση των νέων, η διαδικασία αυτή δεν δέχεται καμία αλλαγή. Στην κορύφωση
της νεανικής σαχλαμάρας, ως έφηβοι έχουμε μία υποσυνείδητη ανάγκη να την
εκφράζουμε. Σε μία σπουδαία προσπάθεια να αντισταθούμε στην καταπίεση του
χαρακτηριστικού μας αυτού γνωρίσματος από την άτονη και ίσως τρομακτική σκιά
της ενηλικίωσης, τους γονείς, το σχολείο, η χρήση ενός λεξιλογίου εντελώς
ακαταλαβίστικου για οποιονδήποτε ξεπερνα την ηλικία των 23-24 είναι σχεδόν
αναγκαία. Το πως μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους φίλους μας, με παιδιά του
περιγυρου μας, ακόμη και με άτομα στο διαδίκτυο που πολύ πιθανό να μην
γνωρίσουμε ποτέ και απλά να καταλαβαινόμαστε σε ένα αρκετά υψηλό επίπεδο επειδή
μοιραζόμαστε αυτόν τον κώδικα επικοινωνίας, είναι ένα από τα πιο όμορφα
κομμάτια της εφηβείας. Πρόκειται για μία γλώσσα η οποία εφαρμόζεται διαφορετικά
σε κάθε περίσταση με την δημιουργία νέων λέξεων, εννοιών, φράσεων με
περιεχόμενο που μιλά μόνο στα άτομα που τις δημιούργησαν ή τις χρησιμοποιούν.
Συνήθως, οι έννοιες αυτές έχουν ειρωνική σημασία και αποσκοπούν στην διακωμώδηση
τραγικών καταστάσεων, ή - σε λιγότερο σύνθετες συνθήκες - την απλή επικοινωνία
μεταξύ των νέων με χιούμορ και έναν ανάλαφρο τόνο. Πολλές φορές μάλιστα η
“γέννηση” των λέξεων αυτών ξεπερνά τα όρια της απλής λογικής καθώς δεν
φτιάχνονται πάντα με σκοπό να βγάζουν νόημα. Επίσης, λόγω της τεχνολογίας και
την κυριαρχία των νέων στα ΜΜΕ η χρήση μερικών εννοιών μαθαίνεται από
περισσότερα άτομα με αποτέλεσμα μερικές λέξεις να έχουν πολλαπλές σημασίες
ανάμεσα στις διάφορες παρέες. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό το πως όσο και αν
κάποιος συναναστραφεί με μία ομάδα νέων δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την
γλώσσα τους σωστά παρά τις προσπάθειες του.
Βέβαια, με κάθε μεγάλη αυτοκρατορία υπάρχει και η παρακμή,
φαινόμενο που δεν αλλάζει ούτε για την αυτοκρατορία των νέων. Η παρακμή αυτή
πραγματοποιείται κυρίως κατά τη μετάβαση μιάς γενιάς στην άλλη, όπου η νέα
γενιά αναθεωρεί τους κανόνες της, το χιουμορ της, τον “πολιτισμό” της, και
αφήνει την μέχρι τότε κουλτούρα των νέων να αργοπεθάνει και να μείνει στην
μνήμη όλων των νέων που πρέπει πλέον να συμβιβαστούν με την βαρετή των
ενηλίκων. Όλα διαδραματίζονται σε έναν φαύλο κύκλο με μόνη σταθερή αξία την
ενηλικίωση. Είναι σχεδόν γελοίο να θεωρούμε αυτό το παιχνίδι της νιότης, την
γλώσσα των νέων, απειλή προς την σκληρή πραγματικότητα που ευλαβικά τους
περιμένει.
Αργύρης, Α4
Οι νέοι, και πιο συγκεκριμένα οι έφηβοι αποτελούν ένα
ξεχωριστό κοινωνικό σύνολο, μία ξεχωριστή κοινωνική ομάδα. Με αυτό το
διαχωρισμό έρχονται και πολλά άλλα, διαφορετικό στυλ, διαφορετικές προτιμήσεις,
διαφορετική καθημερινότητα, διαφορετική γλώσσα...Η νεανική γλώσσα επιτρέπει
στους νέους να εκφράζουν μια ποικιλία από συναισθήματα και κωμικοτραγικές
καταστάσεις, στις οποίες εκείνοι συχνά μπλέκονται.
Όπως προαναφέρθηκε,
οι έφηβοι αποτελούν μία ξεχωριστή κοινωνική κάστα η οποία παλεύει για την
διαφοροποίηση-απελευθέρωσή της από την άχρωμη μάζα των ενηλίκων, προσπαθούν και
εκείνοι να δώσουν τον δικό τους αγώνα, μια εξέγερση με σκοπό να ανατραπεί το
κοινωνικό πλαίσιο γύρω τους, η γλώσσα είναι ένας από τους πιο πολύτιμους βοηθούς
τους σε αυτό τον αγώνα, καθώς τους προσδίδει μία δική τους ξεχωριστή, εφηβική
ταυτότητα. Η γλώσσα των νέων βασίζεται σε καθημερινές επιρροές και προκλήσεις
που οι έφηβοι καλούνται να αντιμετωπίσουν, έτσι, με την επικράτηση των Η.Π.Α
στη παγκόσμια δυτική κουλτούρα σε τομείς μουσικής , αθλημάτων, στυλ και λοιπών,
ήταν απολύτως αναμενόμενο να υπάρξει προσπάθεια μίμησης των φίλων και συμμάχων
από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο υπόκοσμος της δυτικής και ανατολικής
ακτής αλλά και ''κουλ''/ πιασάρικες φράσεις από αμερικανικές ταινίες που
αποτελούσαν ρουτίνα για τον μέσο έφηβο Έλληνα τηλεθεατή κατά τα 90s, άφησαν το
αποτύπωμά τους πάνω στην γλώσσα των νέων κατοίκων της Ελλάδας αλλά και της
Ευρώπης γενικότερα. Τέλος, στην εποχή των ΜΜΕ και σόσιαλ μίντια η δημιουργία
και προσθήκη νέων λέξεων και εκφράσεων στη γλώσσα των νέων έχει φτάσει σε
αυτοματοποιημένο στάδιο με τη γενναιόδωρη συμβολή των ιντερνετικών μιμιδίων και
των ινφλούενσερς.
Η γλώσσα των νέων
κατά τους ίδιους τους νέους δεν αποτελεί απειλή για την ελληνική γλώσσα και
ούτε την μπασταρδεύει. Η χρήση της
γλώσσας αυτής περιορίζεται σε διαλόγους μεταξύ νέων και μόνο, καθώς οι νέοι
κατανοούν πως η γλώσσα αυτή αποτελεί μια συχνά τυχαία συγχώνευση από
αγγλόφερτες και ελληνικές ρίζες, καταλήξεις, λέξεις και φράσεις οι οποίες δεν
βγάζουν κανένα νόημα στο τύμπανο του μέσου ενήλικα. Έπειτα μαζί με τη
τεχνολογική πρόοδο και κοινωνική ανάπτυξη έρχεται η σειρά της γλώσσας . Το
''σλάνγκ'' εκσυγχρονίζει τη γλώσσα μας με τη προσθήκη πρωτότυπων και πρακτικών
λέξεων όπως για παράδειγμα το κριντζάρω, του οποίου το νόημα στα ελληνικά
μπορεί να αποδοθεί ως: '' Νιώθω ντροπή για κάτι που λέει ή πράττει κάποιος
άλλος'' και αυτό δεν είναι καν ο ακριβής ορισμός, φανταστείτε κατά πόσο
διευκολύνει την επικοινωνία η χρήση μιας τέτοιας γλώσσας. Για να κλείσω,
αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η γλώσσα αυτή είναι ουσιαστικά ένα τσαντίρι
το οποίο αλλάζει μορφή και τοποθεσία από μέρα σε μέρα, και όπως και όλα τα
πρόχειρα πράγματα, εξ' ορισμού δεν κρατάει για πολύ καιρό και σίγουρα δεν ασκεί
τόσο μεγάλη επιρροή στην επίσημη καθημερινή γλώσσα του μέσου Έλληνα...
Εμίρ, Α3
Το δικό μας ΄΄ secret code ΄΄
Η γλώσσα. Ένα περίεργο και πολύπλοκο
φαινόμενο. Μία λέξη που όμως ακολουθείτε από χίλιες. Μια λέξη με τόση
ποικιλομορφία και τόσες ιστορίες που την
ακολουθούν από λαό σε λαό, από γενιά σε γενιά. Υπάρχει σε τόσες μορφές και
εκδοχές που είναι αδύνατο να τις γνωρίζεις όλες. Μια από αυτές είναι η ΄΄δική μας΄΄,
η γλώσσα των νέων, της γενιάς μας. Μια
γλώσσα τόσο διαφορετική που για πολλούς φαντάζει απειλή ανάμεσα σε όλες της
άλλες που ακολουθούνται από πολιτισμό και ιστορία. Που σε πολλούς μοιάζει με
ένα μυστικό κώδικα των νέων, ένα secret code δηλαδή, ο οποίος πρόκειται να
προκαλέσει ανεπανόρθωτες καταστροφές.
Ωστόσο μήπως αυτή η γλώσσα δεν είναι τόσο καταστροφική και απειλητική; Μήπως είναι όπως οι άλλες; Μήπως
έχει την δική της ιστορία και τελικά δεν είναι τίποτα παραπάνω από κανονική και
άκακη όπως όλες; Εγώ νομίζω ναι; Εσείς
τι λέτε;
Για εμένα αυτή
η ιδιαίτερη διάλεκτος της γλώσσας μας όχι απλά δεν είναι απειλή, αλλά νομίζω
ότι μπορεί να προσφέρει εξίσου πολλά πράγματα. Αρχικά, η γλώσσα αυτή των νέων
είναι δεν είναι απλά μια διαφορετική διάλεκτος χωρίς ιστορία. Στην
πραγματικότητα είναι μια ιδεολογία. Όσο περίεργο και αν ακούγεται και ιδιαίτερα
στους μεγαλύτερους , η νεανική μας γλώσσα είναι για εμάς ένας τρόπος για την
ελεύθερη έκφραση μας. Μας καλύπτει δηλαδή την ανάγκη μας για μια δική μας ,
μοναδική έκφραση με τους συνομηλίκους μας. Που τελικά μας βοηθάει να
διαφοροποιηθούμε από την μέχρι τώρα επιρροή μας από τον κόσμο τον ενηλίκων που
ως τώρα ζούσαμε. Μας προσδίδει την επαναστατικότητα και την εναντίωση από τους
ενήλικες που ως έφηβοι αποζητάμε και μας κάνει να νιώθουμε την ανεξαρτησία που
΄΄στερούμασταν΄΄ τα τελευταία χρόνια όντας υπό τον πλήρη έλεγχο των γονέων μας.
Ακόμα, δεν
αποτελεί απειλή καθώς, αν το σκεφτούμε, τελικά
η γλώσσα αυτή αποτελεί το νέο ,
το διαφορετικό στοιχείο που κάθε εποχή χρειάζεται, τόσο για να ανανεωθεί όσο και
για να εξελιχθεί. Η γλώσσα των νέων, δηλαδή η γλώσσα μας, είναι το στοιχείο
διαφοροποίησης αυτής της εποχής. Εξελίσσει και εξελίσσεται. Έτσι όχι μόνο δεν
αποτελεί απειλή αλλά αποτελεί βασικό συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις εποχές,
βοηθώντας στην εξέλιξη, δημιουργώντας ένα καινούριο στοιχείο, εμπλουτίζοντας
την ήδη υπάρχουσα γλώσσα , προσδίδοντας στην γενιά μας ένα ακόμα στοιχείο για
την διαμόρφωση της ταυτότητάς της. Εξάλλου αυτή η γλώσσα δεν αποτελεί κάτι
μόνιμο. Είναι απλά μια μόδα της εποχής η οποία με το πέρασμα των χρόνων θα
σβήσει, αποτελώντας πια μια ωραία μας
ανάμνηση από την νεότητά μας. Όπως είναι φυσικό και επόμενο σε λίγα χρόνια θα
αρχίσει να φθείρεται απομακρύνοντας τα ΄΄κακοποιά΄΄ στοιχεία από πάνω της. Θα
αρχίσει να γίνεται η γλώσσα που αρμόζει σε έναν ενήλικα να χρησιμοποιεί. Σε κάποιον, δηλαδή, ώριμο με ΄΄μεγαλίστικες΄΄
υποχρεώσεις.
Έτσι, η γλώσσα
των νέων και αυτός ο παράξενος κώδικας επικοινωνίας τους, όχι μόνο δεν αποτελεί
απειλή αλλά αντίθετα είναι πολύ ωφέλιμη για όλους. Η επιρροή της γλώσσας αυτής
,δεν επηρεάζει την ελληνική πέρα μόνο από
τα θετικά στοιχεία που καταφέρνει να της προσθέσει.
Κωνσταντίνα, Α4
Γινόμαστε δημιουργικοί και μας την λένε κιολας! Ο,τι να ναι…
Οι νέοι όχι μόνο
δεν πάσχουν από λεξιπενία, αλλά έχουν γλώσσα πλούσια και συνεχώς ανανεούμενη.
Απλώς, είναι άλλη από αυτήν που μιλάνε οι μεγάλοι. Δεν λέμε και τίποτα
καινούργιο. Από την εποχή της boom generation, το φαινόμενο μιας ιδιαίτερης
γλώσσας για τη νεολαία έχει γιγαντωθεί. Οι έφηβοι -και δεν μιλάμε μόνο για τους
Αμερικανούς ακόμη και για τους Έλληνες - επιχειρούσαν να διαφοροποιηθούν από
τους ενηλίκους και μέσω της γλώσσας. Η γλώσσα των νέων είναι επί της ουσίας
ένας κρυφός τρόπος συνεννόησης, ένα παιχνίδι των νέων, οι οποίοι θέλουν να
γίνονται κατανοητοί από τους συνομηλίκους τους και όχι από τους μεγάλους. Η
συνθηματική τους γλώσσα είναι ανατρεπτική και επιχειρεί να σοκάρει, οπότε
υπήρχε (και, φυσικά, υπάρχει) ευρύτατη χρήση βρισιων, μόνο που σήμερα ελάχιστοι
γονείς σοκάρονται αν το παιδί τους πει «και γαμώ» αντί για «σού- περ» ή
«επικό!» Αυτοί που όντως σοκάρονται ακόμη (οι παππούδες, π.χ., ή οι καθηγητές
των θρησκευτικών) είναι αυτοί που καταγγέλλουν τη νέα γενιά για το φτωχό της
λεξιλόγιο. Αντιθέτως… Όσο οι έφηβοι χωρίζονται σε υποομάδες, η γλώσσα τους θα
αποκτά και περισσότερο πλούτο – αφού αλλιώς μιλάνε οι γκοθάδες, αλλιώς οι emo,
αλλιώς οι μοδάτες κλπ.
Το βασικό
χαρακτηριστικό της γλώσσας τους όμως είναι ότι εκφράζει και εκφράζεται μέσα
στην «παρέα», το δίκτυο των συνομηλίκων. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει μια ενιαία
γλώσσα, κάθε παρέα έχει δικό της κώδικα επικοινωνίας, που μπορεί να τον
«αρπάξει» μια άλλη παρέα και μετά μια άλλη, μέχρι που κάποιες εκφράσεις να
υιοθετηθούν από μεγάλο μέρος της νεολαίας. Η γλώσσα των νέων είναι ένα κομμάτι
κάθε γλώσσας ομως δεν έχει τη δύναμη ούτε και τον στόχο να αντικαταστήσει τη
γλώσσα συνολικά, αλλά αντίθετα αποτελεί πηγή εμπλουτισμού των επικοινωνιακών
επιλογών που προσφέρει η γλώσσα στους ομιλητές της.
Δεν την απειλεί, τη
συμπληρώνει.
Ελένη, Α4
Είναι γεγονός πως ο έφηβος θέλει να ξεχωρίζει αλλά ταυτόχρονα
να ανήκει, να ξεχωρίζει απο τους ενήλικες και να ανήκει σε κάποια παρέα
συνομηλίκων του. Η διαφοροποίηση από τον κόσμο των ενηλίκων και η ενσωμάτωση
στον κόσμο των εφήβων γίνεται πολύ εύκολα με την χρήση της νεανικής γλώσσας,
αυτός ήταν ο σκοπός της άλλωστε. Ο κόσμος των εφήβων χωρίζεται σε παρέες. Τα
μέλη μιας παρέες έχουν κοινά ενδιαφέροντα, κοινές εμπειρίες, πιθανώς και κοινούς στόχους άρα είναι λογικό και επόμενο
το ότι κάθε παρέα θα χρησιμοποιεί διαφορετικές λέξεις/φρασεις για να εκφράσει
σκέψεις, συναισθήματα και άλλα. Αν και διαφέρουν στη χρήση τους αυτές οι λεξεις
και φράσεις ανα παρέα , συνεχίζουν να βρίσκονται κάτω από την «ομπρέλα» της
νεανικής γλώσσας καθώς δεν έχουν καμία σχέση με τη γλώσσα των ενηλίκων. Η χρήση
αυτής της γλώσσας δεν ειναι κάτι παραπάνω από έναν από τους πειραματισμους που
κάνει ο έφηβος, και για αυτόν τον λόγο δεν θεωρώ πως αποτελεί απειλή για την
επίσημη γλώσσα. Αυτη η γλώσσα όπως και όλοι οι πειραματισμοί των εφήβων έχουν
κάποια ημερομηνία λήξεις, όταν κάτι παύει να εξυπηρετεί έναν σκοπό
εξαφανίζεται, και η γλώσσα των νέων δεν αποτελεί εξαίρεση. Η γλώσσα των νέων
ειναι τόσο προσωρινή που άλλαζε ανα γενιά, πλέον όμως, με τα σοσιαλ μίντια
αλλάζει ακόμη πιο συχνά ,λέξεις γεννιούνταν και πεθαίνουν σε διάστημα ενός
χρόνου .
Κωνσταντίνα, Α3
Στις μέρες μας οι νέοι δημιουργούν τη δικιά τους γλώσσα και
οι αίτιες για αυτό που συμβαίνει είναι αρκετές. Αρχικά πολλοί νέοι περνούν τον
περισσότερο χρόνο τους στα σοσιαλ μιντια και στο διαδίκτυο, με αποτέλεσμα να
επηρεάζονται από αυτά βλέποντας και ακούγοντας νέες λέξεις. Επίσης ένας άλλος
λόγος είναι και η μουσική που ακούνε, τραγουδώντας και αυτοί τους στίχους,
υιοθετούν καινούριες φράσεις. Εκτός αυτού τα online παιχνίδια που παίζουν τους
οδηγούν στο να δημιουργήσουν νέες και πιο σύντομες λέξεις για τη σύντομη
επικοινωνία μέσα στο παιχνίδι, οι οποίες γίνονται παγκοσμίως γνωστές. Παράλληλα η επαναστατικότητα τους
εναντίον στους ενήλικους τους οδηγεί στην επίδειξη της ανεξαρτησίας τους,
χρησιμοποιώντας το δικό τους λεξιλόγιο. Τέλος κάθε παρέα πλέον έχει τη δική της
γλώσσα. Οι φίλοι μεταξύ τους χρησιμοποιούν μια γλώσσα, την οποία οι τριγύρω
τους δεν μπορούν να κατανοήσουν το τι λένε. Εγώ προσωπικά πιστεύω πως η
δημιουργία αυτής της γλώσσα μεταξύ των νέων οδηγεί στην καταστροφή της
παραδοσιακής γλώσσας. Παρ ολο που οι νέοι χρησιμοποιούν αυτή τη γλώσσα για ένα
χρονικό διάστημα κάποιες από τις λέξεις παραμένουν στην ομιλία τους και
ξεκινάνε να ξεχνάνε λέξεις της γλώσσας τους.
Μουσταφά, Α4
Είναι γνωστό όπως λένε σχεδόν όλοι οι μεγάλοι ότι πλέον οι
νέοι χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα, δυσκολεύοντας τους ενηλίκους από το να
μας καταλάβουν. Για ποιο λόγο χρησιμοποιουμε αυτή την “νεα” γλώσσα, όπως την
αποκαλουν; Υπάρχει όντως κίνδυνος στο να βλάψει την επίσημη γλώσσα; Αρχικά, να
ξεκινήσω λέγοντας πως, οι νέοι δημιούργησαν την δική τους γλώσσα μέσα από τα
τραγούδια, τις ταινίες, τα σοσιαλ μίντια. Θεωρούν ότι είναι ένας δικός τους
τρόπος επικοινωνίας και είναι διασκεδαστικος. Επίσης, κατά την περίοδο της
εφηβείας επηρεαζουν πολύ ο ένας τον άλλον και θέλουν να είναι πάντα μες την
μόδα και να μην νιώθουν στην απ’ εξω, έτσι εξαπλώνεται η νέα γλώσσα των εφήβων.
Επιπλέον, το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι δεν τους καταλαβαίνουν είναι κάτι που
τους δίνει κίνητρο να συνεχίσουν. Άλλος ένας λόγος είναι γιατί έχουν τα δικά
τους inside jokes (αστεία που καταλαβαίνουν μόνο εκείνοι από κάτι που εχει
προηγηθεί) και νιώθουν δεμένοι μεταξύ τους. Η επίσημη γλώσσα δεν επηρεάζεται
και δεν υπάρχει κίνδυνος. Γιατι; Οι νέοι όταν μιλάνε σε ενηλίκους ή σε μια πιο
σοβαρή περίσταση, επιλέγουν την επίσημη γλώσσα. Εφόσον είναι σοβαροί στις
σωστές περιπτώσεις τότε δεν επηρεάζει κανέναν το πως θα μιλάνε στην προσωπική
τους ζωή και γενικότερα στην καθημερινότητα. Κάθε γενιά εχει τη δική της
γλώσσα. Και στις παλιότερες γενιές οι έφηβοι χρησιμοποιουσαν και τότε τη δική
τους γλώσσα με λέξεις που δεν έχουν μείνει, δεν έχουν περάσει στις επόμενες
γενιές, επηρεασμένοι και εκείνοι ίσως απ τα σοσιαλ μίντια, αλλάζει αλλά ποτέ
δεν μένει γιατί δεν ειναι διαχρονικές.
Έλενα, Α3
Η γλώσσα των νέων αποτελεί έναν ιδιαίτερο κώδικα,
διαμορφωμένο με βάση τα χαρακτηριστικά της ηλικιακής ομάδας.Είναι μια γλωσσική
παραλλαγή, που λειτουργεί ως φορέας διαφοροποίησης από τους μεγαλύτερους, και
διακρίνεται για τους νεολογισμούς, τις παραβιάσεις κανόνων γραμματικής αλλά και
τις ιδιωματικές λέξεις.Ποιά είναι όμως τα αίτια δημιουργίας της γλώσσας των
νέων, και τι “κινδύνους” επιφέρει για την επίσημη γλώσσα?!
Οι νέοι έχουν συχνά
την τάση να θέλουν να διαφοροποιούνται,είτε μεσα απο το στυλ τους, είτε από το
τον τρόπο που χρησιμοποιούν την γλώσσα. Έτσι, μέσα από τα χαρακτηριστικά της
γλώσσας τους έχουν την δυνατότητα να διαφέρουν από τις προηγούμενες γενιές, δηλαδή
τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.Επιπλέων, με τον τρόπο αυτό, εκφράζουν την
αμφισβήτησή τους απέναντι στις ιδέες,τις αντιλήψεις, τις αξίες αλλά και
τους κοινωνικούς“κανόνες” που έχουν
ορίσει οι μεγαλύτεροι, γεγονός που ενοχλεί τις παλαιότερες γενιές και τις κάνει
να στρέφονται κατά της γλώσσας των νέων.
Ωστόσο, η γλώσσα των
νέων αποτελείται κυρίως από υβρεολόγιο, αγγλικές λέξεις και φράσεις, αλλά και
αρκετά γραμματικά λάθη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι σημερινοί νέοι να μην
μπορούν να χρησιμοποιήσουν ορθά την επίσημη γλώσσα, καθώς επίσης, να την
εξαλείφουν ταυτόχρονα, αφού η χρήση της μη “ποιοτικής” γλώσσας πλέον έχει γίνει
καθημερινότητα μας.
Συμπερασματικά, η
γλώσσα των νέων μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει μέσο διαφοροποίησης, επηρεάζοντας
όμως αρνητικά την αυθεντία της επίσημης γλώσσας.
Σέβη, Α3
Η χρήση της γλώσσας
από τους
νέους, με ένα διαφορετικό τρόπο, είναι ένα διαχρονικό στοιχείο. Σήμερα,
εμείς οι έφηβοι χρησιμοποιούμε ορισμένες λέξεις που δεν υπάρχουν στην ελληνική
γλώσσα , για διάφορους λόγους, που
θεωρούνται παράξενες από τους μεγαλύτερους. Η συσσώρευση τους λοιπόν
έχει δημιουργήσει, ουσιαστικά, μια καινούργια διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας. Το θέμα είναι, για ποιους λόγους
εμείς οι έφηβοι δημιουργούμε και επιλέγουμε τέτοιου είδους λέξεις και τελικά η
χρήση τους απειλεί την επίσημη γλώσσα μας;
Αρχικά, όπως
αναφέρθηκε και παραπάνω, εμείς οι έφηβοι χρησιμοποιούμε μια γλώσσα που
θεωρείται διαφορετική και παράξενη από
τους μεγαλύτερους, για διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς και κυριότερος είναι η
διαφοροποίηση από τους ενηλίκους. Πολλές φορές, έχουμε την ανάγκη να
επικοινωνούμε μεταξύ μας, χωρίς να μας καταλαβαίνουν οι μεγαλύτεροι, για
ποικίλους λόγους. Επίσης, η επιρροή από την αγγλική, κυρίως, γλώσσα μας κάνει
να δημιουργήσουμε λέξεις οι όποιες θα είναι ίδιες, ουσιαστικά με αυτήν, αλλά
στην γλώσσα μας. Αυτό συμβαίνει διότι, θέλουμε να δημιουργήσουμε λέξεις οι
όποιες θα μας διευκολύνουν στην συζήτηση, στον διάλογο, μεταξύ μας.
Επιπρόσθετα, είναι πολλοί οι «influencers» στα ελληνικά μέσα κοινωνικής
δικτύωσης, όπως youtube, facebook, κλπ, που χρησιμοποιούν τέτοιες λέξεις. Γιατί
να μην το κάνουμε και εμείς; Ακόμη, έχουμε την ανάγκη να το κάνουμε αυτό,
επειδή θέλουμε να ανήκουμε σε μια ομάδα από συνομήλικους μας, που χρησιμοποιούν
αυτές τις λέξεις. Άλλος ένας λόγος είναι και ο πειραματισμός με τις λέξεις που
δημιουργείται ένα παιχνίδι με την γλώσσα μας.
Από την άλλη
πλευρά, δεν είναι λίγα τα άτομα που υποστηρίζουν ότι η χρήση αυτή της γλώσσας
μας, θεωρείται απειλή για την επίσημη. Κατά την γνώμη μου, θεωρώ πως κάτι
τέτοιο δεν συμβαίνει, διότι υπάρχουν διαφορετικές περιστάσεις που θα
χρησιμοποιήσουμε την γλώσσα μας κατάλληλα. Για παράδειγμα, αλλιώς θα
χρησιμοποιήσουμε την γλώσσα μας για να απευθυνθούμε σε έναν συνομήλικο μας και αλλιώς όταν
απευθυνόμαστε σε έναν μεγαλύτερο, όπως τους γονείς μας ή τον καθηγητή στην τάξη
μας. Άλλωστε και εκείνοι παλιότερα
χρησιμοποιούσαν μια τέτοια διάλεκτο και από ότι βλέπουμε σήμερα, δεν
έχει επηρεαστεί καθόλου η επίσημη γλώσσα.
Τέλος, πιστεύω πως
ούτε στο μέλλον θα σταματήσει αυτό το φαινόμενο και πως δεν μπορεί κανείς να
κάνει κάτι για να το σταματήσει αυτό. Καταλαβαίνουμε πως είναι κάτι το
αναπόφευκτο και επίσης σε καμιά περίπτωση δε θα αλλάξει κάτι στην επίσημη
γλώσσα.
Αντρέας, Α3
Κάθε γενιά έχει και τις δικές της λέξεις και εκφράσεις. Έτσι
η γενιά του σήμερα χρησιμοποιεί πολλές ερμηνείες τις οποίες οι παλαιότερες
γενιές δυσκολεύονται να καταλάβουν. Όμως τι αποτελεί αίτιο για την διαφορετική
επικοινωνία των νέων; Ο κυριότερος παράγοντας είναι τα “social media” και
γενικά το διαδίκτυο. Οι νέοι επηρεάζονται από διάφορους γνωστούς και
χρησιμοποιούν διάφορες συντομογραφίες, όπως οτκ που σημαίνει ότι καλύτερο. Κάθε
παρέα έχει και τον δικό της τρόπο επικοινωνίας. Δηλαδή δεν χρησιμοποιεί κάθε
παρέα τις ίδιες εκφράσεις αλλά οι περισσότερες είναι κατανοητές για τους νέους.
Η διαφοροποίηση δηλαδή είναι ένας σημαντικός λόγος για τη χρήση της νεανικής
γλώσσας. Χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις που αντικατοπτρίζουν τα
συναισθήματα τους και διαμορφώνει την γλωσσική τους ταυτότητα.
Όμως θεωρείται
η νεανική γλώσσα απειλή για την γλώσσα μιας χώρα; Η νεανική γλώσσα δεν αποτελεί
καμία απειλή επειδή και στα παλιότερα χρόνια η νεολαία χρησιμοποιούσε δικές της
εκφράσεις. Οπότε αυτό που άλλαξε είναι η γλώσσα των εφήβων. Πάντα υπήρχε η
νεανική γλώσσα. Επίσης με τις καινούργιες λέξεις και εκφράσεις η γλώσσα μιας
χώρας εμπλουτίζεται και εξελίσσεται. Τέλος η χρήση της νεανικής γλώσσας είναι
περιορισμένοι μεταξύ των νέων. Δεν χρησιμοποιείται μεταξύ μεγαλύτερων σε σχέση
ηλικία.
Μανώλης, Α3
Η χρηση της αργκό έχει προκαλέσει έντονο "πονοκέφαλο" τοσο στους
επιστήμονες όσο και σε μεγάλο μέρος της σημερινής κοινωνίας. Αποτελεί ένα από
τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα που απασχολεί αυτήν την στιγμή μικρούς και
μεγάλους, νέους και ηλικιωμένους, γονείς και παιδιά. Η ανάλυση του όμως
φαντάζει ενδιαφέρουσα
Εμβαθύνοντας στο θέμα
και στην ψυχοσύνθεση των εφήβων και της νεολαίας μπορούμε να αντιληφθούμε την
έμφυτη ανάγκη τους για διαφοροποίηση από την μάζα και κυρίως από τους
μεγαλύτερους. Η αλήθεια είναι πως οι νέοι αποτελούν πάντα το επίκεντρο των
συζητήσεων της μεγαλύτερης ηλικίας βρίσκονται συνεχώς υπό δοκιμή και σύγκριση
λαμβάνοντας πολλές φορές την αρνητική κριτική και στάση επικριτική των
υπολοίπων. Η χρηση της αργκό αποσκοπεί στην δημιουργία ενός "μυστικού
"κώδικα επικοινωνίας μεταξύ τους και αποτελεί και μια μορφή
επαναστατικοτητας και αντίστασης στα κατεστημενα, στους νόμους και τις
"αξίες " που επιβάλει μια κοινωνία, κάθε κοινωνία.
Το πρόβλημα όμως που απασχολεί την κοινωνία, τους
μεγαλύτερους δηλαδή είναι η επιρροή που ασκεί η χρηση της στην κοινή γλώσσα, η
οποία κατά τα λεγόμενα τους αγγίζει τα όρια της καταστροφής. Εκ πρώτης όψεως το
σκεπτικό τους και συνεπώς τα αποτελέσματα τους δεν είναι εξωπραγματικα
αντίθετως έχουν ισχυρές βάσεις. Πράγματι η επιρροή είναι υπαρκτή απλώς είναι πραγματικά μικρή
έως αμελητέα σε βαθμό που η ενασχόληση μας με αυτήν να θεωρείται ανούσια. Η
πραγματική επιρροή που ασκεί η αργκό στην ελληνική γλώσσα είναι η ίδια που ασκούν
και οι άλλες γλώσσες σε αυτήν όπως η αγγλική. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε
να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα και καταστάσεις και στην προκειμένη περίπτωση
πρόκειται για ανόμοια πράγματα.
Απλώς αποτελεί παράδοση δεκαετιών τώρα οι συνήθειες των νέων
να προκαλούν την αποστροφή των μεγαλυτέρων. Πάντα εξάλλου αυτό γινόταν.
Γιάννα, Α3
Η ανάγκη για διαφοροποίηση απο τους μεγαλύτερούς μας είναι
κάτι το οποίο μας οδηγεί στην δημιουργία μιας δικής μας γλώσσας η οποία
ξεχωρίζει σε μεγάλο ποσοστό απο την δική τους. Επίσης διαμορφώνουμε τον δικό
μας τρόπο έκφρασης , γιατί θέλουμε να ταυτιστούμε με τον τρόπο που επικοινωνούν
οι συνομήλικοι μας, γιατι απο την φύση μας όπως ξέρετε είμαστε επαναστατικοί
και μπορούμε να απορρίπτουμε οτιδήποτε είναι απαρχαιωμένο μετατρέποντας το σε
κατι πιο σύγχρονο όπως εμείς θεωρούμε . Ακόμη με την χρήση και την δημιουργία
αυτής της νέας διαλέκτου θέλουμε να δείξουμε και ουσιαστικά να μιλήσουμε μέσα
απο αυτό και να πούμε πως η ηλικία μας διαφέρει αρκετά απο την δική σας όπως
και τα ενδιαφέροντά μας αλλά και οι αξίες μας. Τέλος θέλουμε να σας δείξουμε
πως και εμείς μπορούμε να προσφέρουμε στην κοινωνία μια νότα αλλαγής, όπως
επίσης να έχουμε έναν δικό μας κώδικα επικοινωνίας ώστε να μην γίνονται κατανοητοι απο εσάς του μεγαλύτερους.
Θα
ήθελα τώρα να αναφερθώ στο εάν η γλώσσα μας είναι επικίνδυνη και απειλή για την
ελληνική γλώσσα. Δεν συμφωνώ με αυτη την άποψη διότι όπως θα έχετε παρατηρήσει
δεν είναι αυτός ο νέος τρόπος επικοινωνίας απειλή, αλλά άλλοι παράγοντες όπως ο
αναλφαβητισμός. Εμείς απλά προσπαθούμε να δείξουμε πως είμαστε ικανοί για
αλλαγές. Ακόμη πιστεύω πως αυτή η νέα διάλεκτος δεν υποβαθμίζει την ελληνική
γλώσσα αλλά ίσα ίσα γνωρίζουμε και άλλους τρόπους επικοινωνίας ώστε να
διευρύνουμε τον πνευματικό μας ορίζοντα αλλά και να υπάρχουν αλλαγές στην
γλώσσα ώστε να μην είναι μονότονή, Τέλος σε καμία περίπτωση δεν την αλλοιώνει
διότι αυτός ο καινούριος τρόπος επικοινωνίας είναι προσωρινός. Αυτό δηλαδή
σημαίνει ότι όταν μεγαλώσουμε θα ακολουθήσουμε άλλους δρόμους διαφορετικούς με
αποτέλεσμα να μην χρησιμοποιούμε αυτή την γλώσσα.
Σεβαστιάνα, Α4
Οι νέοι έχουν μία τάση να δημιουργούν τη δικιά τους διάλεκτο
και αυτό οφείλεται σε διάφορες αιτίες. Αρχικά, κύριο μέλημά τους είναι η ένταξη
στην παρέα καθώς σε τέτοιες ηλικίες είναι σημαντικό να υπάρχει στήριξη,
κατανόηση και αποδοχή από τους συνομήλικούς τους. Άλλη μία εξίσου σημαντική
αιτία, είναι το πείσμα και η συνεχής εναντίωση στους ενήλικες, η οποία
αυτομάτως προκαλεί την επαναστατικότητα , αλλά και την ανάγκη για ανεξαρτησία
των ίδιων των εφήβων. Επιπρόσθετα, ακόμα ένας λόγος δημιουργίας αυτής της
ιδιαίτερης διαλέκτου, είναι οι συνεχείς επιρροές που δέχονται οι νέοι από το
διαδίκτυο και τα social media. Η διάλεκτος τους επηρεάζεται και μέρα με τη μέρα
την υιοθετούν όλο και περισσότερο. Η ανάγκη τέλος, για δικό τους τρόπο έκφρασης
είναι μεγάλη καθώς έτσι διαμορφώνεται και η ταυτότητα του κάθε εφήβου, που τον
κάνει να ξεχωρίζει και να διαφέρει.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν άτομα τα οποία θεωρούν τη διαμόρφωση
μιας καινούργιας διαλέκτου, απειλή για την ελληνική γλώσσα. Προσωπικά διαφωνώ,
καθώς θεωρώ ότι με τη δημιουργία μιας
νέας γλώσσας, δημιουργείται κάτι καινούργιο και πρωτότυπο. Με αυτόν τον τρόπο
το λεξιλόγιο μας εμπλουτίζεται και διευρύνουμε το μυαλό μας. Επίσης, όπως
αναφέρθηκε παραπάνω, η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο καθένας είναι αυτή που τον
αντιπροσωπεύει και μέσω αυτής οι συζητήσεις γίνονται πιο ενδιαφέρουσες, ενώ
πραγματοποιείται και ανταλλαγή απόψεων. Εξάλλου, δεν πιστεύω πως με αυτόν τον
τρόπο «φθείρεται» η ελληνική γλώσσα, αφού κάθε ηλικία έχει την τάση να μιλάει
και να εκφράζεται διαφορετικά, οπότε η διάλεκτος που χρησιμοποιεί είναι
περιστασιακή και όχι μόνιμη.
Κατερίνα, Α4
Αρχικά την γλώσσα των νέων την χρησιμοποιούμε ώστε να διαφέρουμε.
Συχνά μας κατηγορούν ότι βλάπτουμε την επίσημη γλώσσα, καθώς μετά συνηθίζουμε
την κακή χρήση την γλώσσας, ωστόσο οι λόγοι που αποφασίζουμε να μιλάμε έτσι
είναι πολλοί.
Ένας λόγος είναι
ότι θελουμε να ξεχωρίσουμε από τους μεγάλους γιατί μέσω της διαφορετικής
έκφρασης δείχνουμε άλλα στοιχεία της ηλικίας μας και έχουμε ανάγκη (οι νέοι) να
διαφέρουμε . Επίσης μιλώντας διαφορετικά νιώθουμε πως ανήκουμε σε μια ομάδα και
επικοινωνούμε μεταξύ μας . Τέλος ένας άλλος
λόγος είναι πως μιλώντας αυτή την γλώσσα που έχουμε φτιάξει και δεν μας
καταλαβαίνουν οι άλλοι .
Όμως ο τρόπος έκφρασης των νέων έχει πολλά λάθη και πολύ
περιορισμένο λεξιλόγιο ενώ έχουμε μια πολύ πλούσια γλώσσα .Από την μια πλευρά
λοιπόν δεν βλάπτουμε την γλώσσα καθώς είναι ωραίο να φτιάχνουμε και να ακούμε
καινούριες εκφράσεις , ενώ αυτή τη γλώσσα τη χρησιμοποιούμε σε μικρές ηλικίες
και καθώς μεγαλώνουμε θα την εγκαταλείψουμε.Από την άλλη οι μεγάλοι θεωρούν πως
την βλάπτουμε καθώς θα συνηθίσουμε να μιλάμε με αυτήν την γλώσσα και υπάρχει
περίπτωση να μεταδοθεί στις επόμενες
γενιές .
Ειρήνη, Α3
Οι έφηβοι γενικά προσπαθούν να δημιουργούν λέξεις για να
μπορούν να επικοινωνούν καλύτερα με άτομα της ίδιας ηλικίας . Κατά την άποψη
μου αυτό δεν επηρεάζει αρνητικά την ελληνική γλώσσα αντίθετα της προσθέτει ένα
ενδιαφέρον .Αφού
δίνει την ελευθερία στους νέους να συμπληρώνουν το λεξικό
.Φυσικά και οι λέξεις που δημιουργούν οι νέοι δεν είναι μόνο βρισιές . Οι
μεγαλύτεροι έχουν συνδυάσει στο μυαλό τους ότι αυτό αλλοιώνει την επίσημη
γλώσσα . Πιστεύω ότι όπως οι άνθρωποι εξελίσσονται και εκσυγχρονίζονται με τα
νέα δεδομένα της τεχνολογίας έτσι και οι έφηβοι εξελίσσουν την γλώσσα δηλαδή
προσθέτουν λέξεις . Οι νέοι έχουν την ανάγκη να
φτιάχνουν λέξεις για να περιγράφουν αυτά που νιώθουν . Η
γλώσσα όπως και οι άνθρωποι προχωρούν ,δεν μένουν στάσιμοι .
Καλλιόπη , Α3
Στις μερες μας η επικοινωνια μεταξυ των εφηβων επιτυγχανεται
κυριως με τη χρηση των σοσιαλ μιντια, πραγμα το οποιο μας εχει οδηγησει στην
δημιουργια μιας νεας γλωσσας με την επιρροη ξενων γλωσσων και του διαδικτυου.
Ομως ποια ειναι τα αιτια δημιουργιας και οι απειλες της προς την επισημη
γλωσσα;
Αρχικα, οι εφηβοι
πειραματιζονται με την επισημη γλωσσα και ψαχνουν εναν τροπο διαφοροποιησης απο
τους ενηλικους για διαφορους λογους, (π.χ την κωδικοποιηση). Ετσι οταν δυο
συνομιλικοι εφηβοι θελησουν να μιλησουν για καποιο θεμα μπροστα σε εναν ενηλικα
να μπορουν να το κανουν κρυφα και με ευκολια, χωρις να το υποψιαστει ο αλλος.
Ενας αλλος παραγοντας αιναι η επιρροη απο τη σοσιαλ μιντια. Πιστευω πως τα
σοσιαλ μιντια ειναι η κυρια αιτια που ωθει εμας τους εφηβους να κανουμε αυτα
που κανουν ολοι οι αλλοι σ’ολο τον κοσμο μεσω των «trends» και την αναγκη του
«ανηκειν» σε καθε εφηβο.
Ομως αυτο θεωρειται
ως απειλη στην επισημη γλωσσα; Δεν ξερω. Εγω θα ελεγα πως ειναι αναλογα με τον
καθενα. Εφοσον καποιος μπορει να χρησιμοποιει τη γλωσσα των νεων μονο οταν
ειναι μαζι με τους φιλους του, ενω καποιος αλλος να εχει ξεχασει την επισημη
γλωσσα εξαιτίας της καθημερινης χρησης της γλώσσας των νέων.
Μπιργκιούλ, Α3
Οι νέοι κάθε εποχής είχαν έχουν μια δική τους
γλώσσα-διάλεκτο,.Αυτό υπάρχει διότι είναι ένας τρόπος να καταλαβαίνει ο ένας
τον άλλο ενώ μπορεί να θέλουν να ανήκουν κάπου. Κάποιες απο τις λέξεις που
χρησιμοποιούν οι νέοι προέρχονται από την κουλτούρα μιας άλλης χώρας για
παράδειγμα της Αμερικής. Οι νέοι χρησιμοποιούν τη δική τους διάλεκτο διότι
αρκετές φορές δεν θέλουν να τους καταλαβαίνουν οι άλλοι ή ενήλικες ή ακόμα και
παιδιά της δικής τους ηλικίας. Κατά την γνώμη μου η γλώσσα των νέων δεν
επηρεάζει την επίσημη γλώσσα διότι όπως και τα χελιδόνια έρχονται και φεύγουν
έτσι είναι και η συγκεκριμένη γλώσσα. Αλλάζει γενιά με τη γενιά και κάποιες
λέξεις ή πράγματα μένουν και κάποια άλλα φεύγουν.
Ευθύμης, Α4
Η γνωμη των
ενιλήκων για την νεα ‘’διαλεκτο’’ των νεων
,διαφερει εντελως απο αυτην που εχει ενας εφηβος.Αυτος ακριβως,ειναι ο
λογος που αποφασισα να γραψω αυτο το αρθρο. Σκεφτηκα πως η οπτικη των
‘’μεγαλων’’ ειναι αυτη που παρουσιαζεται
ως η ισχυρη και θελησα ετσι,να εκπροσωπησω την εφηβικη κοινωνια,παρουσιαζοντας
τα αίτια για τα οποία εμεις οι νεοι,εχουμε δημιουργησει μια δικη μας
διαλεκτο,την οποια δεν κατανοουν οι μεγαλυτεροι,και την αποψη μας για το εαν
αυτη η γλωσσικη αλλαγη επηρεαζει την επισημη γλωσσα μας και την ταυτοτητα μας.
Αρχικα,ο
πρώτος λογος για τον οποιο,επιλεγουμε να επικοινωνουμε με μια παραλλαγη της
ελληνικης,ειναι διοτι επιθυμουμε να
ξεχωριζουμε απο την προηγουμενη γενιά,και να εχουμε εναν δικο μας τροπο
επικοινωνιάς,τον οποίο δεν καταλαβαίνουν οι υπολοιπες γενιές.Θέλουμε να διαφοροποιηθούμε
απο το κλασσικο της την κοινη γλώσσα
είτε προσθέτοντας λεξεις και
εμπλουτιζοντας το λεξιλόγιο μας, ειτε αλλάζοντας τις ηδη υπάρχουσες με
παραπλησιες τους ωστε να μοιαζουν διαφορετικές. Ακόμη,άλλη μια αιτία για την
οποία διαφοροποιουμε την γλώσσα
μας,ειναι επειδή θελουμε να επαναστατησουμε και να θεωρουμε πως προσφερουμε και
εμεις κατι στην κοινωνια.Μεσα απο τις αλλαγες αυτες που κανουμε στο λεξιλόγιο
μας,πιστευουμε πως καινοτομουμε χρησιμοποιώντας ξενοφερτες λεξεις και
εκφρασεις.
Η δικη μας
οπτικη πανω στο ερωτημα εαν αυτη η διαλεκτος επηρεαζει την επισημη γλωσσα
μας,ειναι διαφορετικη απο των μεγαλων. Εκεινοι,θεωρούν πως χρησιμοποιώντας
αυτές τις λεξεις, περιορίζουμε το λεξιλογιο μας και αλλοιώνουμε την γλωσσα και
την ταυτοτητα μας. Παρ’ολα αυτα δεν ειναι παντα ετσι. Εμεις το βλεπουμε, ως
απλα και μονο μια προσωρινη διαφοροποιηση απο εκείνους και μια καινοτομια η
οποια μας κανει να αισθανομαστε ξεχωριστοί ως γενια. Το οτι αυτη την στιγμη της
ζωης μας επιλεγουμε να χρησιμοποιήσουμε μια διαφορετικη διαλεκτο απο αυτη των
μεγάλων δεν σημαινει σε καμια περιπτωση πως αλλοιωνουμε την γλωσσα μας ουτε και
την ταυτοτητα μας. Όπως ανεφερα και πιο πάνω ειναι κατι προσωρινο το οποιο δεν
πρεπει να ανησυχει την προηγουμενη γενια καθως δεν αλλοιωνει την επισημη γλωσσα
την οποια θα μιλαμε και εμεις οταν μπουμε στην κοινωνια των ενηλικων.
Συμπερασματικα,η ΄΄αργκο΄΄ την οποια μιλαμε οι νεοι,πρεπει να γινει
κατανοητό πως δεν εχει μονο αρνητικές συνεπειες για την επισημη γλωσσα αλλα
πολλές φορες μπορει να αποτελέσει και
πηγη νεων λεξεων ωστε να εμπλουτιστεί το ηδη πλουσιο λεξιολογιο της
ελληνικής.Κλείνοντας, η επιθυμια μας για διαφοροποίηση αποτελει την κυρια αιτία
για αυτη την ‘’γλωσσα των νεων’’ οπως αποκαλειται απο την κοινωνια.
Θεόφιλος, Α4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου