Όπως μας είπε το
ιστορικό πλαίσιο του βιβλίου – η δημοπρασία του Παλίμψηστου- είναι αληθινό,
αλλά τα υπόλοιπα γεγονότα αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας. Πηγή έμπνευσης
αποτέλεσε το Στομάχιον του Αρχιμήδη και έκανε αρκετή έρευνα για να καλύψει
την περίοδο στην οποία αναφέρεται το βιβλίο. Άλλωστε στη δημοπρασία που έγινε
για το Παλίμψηστον στη Νέα Υόρκη
το ελληνικό δημόσιο το διεκδίκησε , αλλά μάλλον χλιαρά. Μέσα στην υπόθεση του
βιβλίου υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για το χειρόγραφο του Αρχιμήδη.
Οι χαρακτήρες του
βιβλίου έχουν στοιχεία πρώτα απ όλα από τον ίδιο . Η συγγραφή είναι μια μορφή
ψυχανάλυσης για το συγγραφέα. Στους ήρωες του υπάρχουν πολλά στοιχεία του ίδιου
και του τρόπου που σκέφτεται και λειτουργεί. Αλλά γενικότερα στα βιβλία του μπαίνουν
και ιστορίες που γνωρίζει από φίλους ή άλλους ανθρώπους που συναναστρέφεται.
Επίσης δε γνωρίζει αν ο
χαρακτήρας του αστυνομικού Γιάννη Λόντσα θα διατηρηθεί και στα επόμενα βιβλία
του . Ο χαρακτήρας του Λόντσα έχει αρχίσει να χτίζεται από το προηγούμενο
βιβλίο του και σε αυτό έκανε μια περίληψη της κατάστασής του, προκειμένου ο αναγνώστης να αντιληφθεί την
προσωπικότητα του. Για το αν θα υπάρξει συνέχεια είναι κάτι που ακόμη και ο
ίδιος δε γνωρίζει , καθώς δεν είναι επαγγελματίας συγγραφέας και γράφει όποτε
έχει έμπνευση . Άλλωστε η συγγραφή σημαίνει αφοσίωση και αυτό φορτώνει με
περισσότερες ευθύνες τους γύρω του.
Στην ερώτησή μας γιατί
επέλεξε η κόρη του Γαλάνη, μαθηματικού και βασικού ήρωα, να είναι τυφλή μας
είπε ότι και ο ίδιος δεν ξέρει γιατί το έκανε. Ίσως γιατί τα άτομα αυτά έχουν
τόσα πολλά ταλέντα, αλλά δε θεωρούνται ότι είναι λειτουργικά όπως οι υπόλοιποι
άνθρωποι. Αυτό που ανέδειξε είναι πώς αντιλαμβάνεται το χώρο και τις
καταστάσεις το παιδί αυτό και ίσως κατά βάθος να ήθελε η λύση να προέρχεται από
αυτή.
Η ιδέα της συγγραφής
μπήκε στο μυαλό του γύρω στα 25, όταν άρχισε να γράφει κάποια μικρά διηγήματα.
Αυτό όμως που τον ώθησε στη συγγραφή είναι η συμμετοχή του στην ομάδα Θαλής και
Φίλοι. Εκεί γνώρισε τον Τεύκρο Μιχαηλίδη, τον Απόστολο Δοξιάδη αλλά και την
Κατερίνα Καλφοπούλου που τον βοήθησαν να διορθώσει τη γραφή του, να γίνει
καλύτερος.
Στο προηγούμενο βιβλίο
του είχε ασχοληθεί με τον απειροστικό λογισμό (Λάιμπνιτζ και Νεύτωνας) , ενώ
τώρα το Παλίμψηστο ήταν η έμπνευση του. Η μυθοπλασία γενικά έρχεται σαν ιδέα
του τι θέλει να χτίσει ως υπόθεση , τι θέλει να γράψει. Ο χρόνος που απαιτείται
για τη συγγραφή είναι επτά ως δώδεκα μήνες, αλλά έπειτα χρειάζεται αρκετός
χρόνος για τη διόρθωση και τις βελτιώσεις. Η συγγραφή ωστόσο συνοδεύεται και
από έρευνα για το υλικό του.
Αγαπημένοι του
συγγραφείς είναι από τους Έλληνες ο Γιάννης Μαρής, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης και από
τους ξένους ο Guillaume Musso.
Οι αναφορές που
υπάρχουν στα βιβλία του από έργα άλλων συγγραφέων λειτουργούν περισσότερο ως
προετοιμασία για τον αναγνώστη για το τι θα διαβάσει στη συνέχεια (Μαρκές,
Καμύ, Κικέρωνας)
Στο σχολείο ο ίδιος έχει
έναν Όμιλο στον οποίο μελετά με τους μαθητές του Γρίφους της Λογικής, ενώ στο παρελθόν είχε και Λέσχη Ανάγνωσης
Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Πριν από ένα μήνα έκαναν στο πλαίσιο του Ομίλου μια
δραστηριότητα για τον πίνακα του Μέρα Νύχτα και μαθητής του έφερε ένα
εξαιρετικό διήγημα.
Οι μαθητές του
διαβάζουν τα βιβλία του και μάλιστα αρκετοί κάνουν και παρατηρήσεις για αυτά-
τι τους άρεσε, τι δεν τους άρεσε, τι θα άλλαζαν οι ίδιοι! Ωστόσο τα βιβλία του
περισσότερο αφορούν ενήλικες και όχι παιδιά.
Στην ερώτησή μας αν
σήμερα οι μαθητές/τριες διαβάζουν μας είπε ότι η ανάγνωση βιβλίων δεν αποτελεί
το δυνατό σημείο των νέων. Γενικά τα παιδιά σήμερα διαβάζουν λιγότερο . Οι
οθόνες αποσπούν την προσοχή, όχι μόνο των νέων, αλλά και των μεγαλύτερων και ο
χρόνος που τρέχει δεν επιτρέπει να διαβάζει ο άνθρωπος με τους ρυθμούς που
διάβαζε παλιότερα.
Ευχαριστούμε πολύ τον
κ.Λύκο για το χρόνο που μας διέθεσε και την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτησή μας!
Μακάρι να μπορούσαμε να βρεθούμε από κοντά!
Η
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ
Στη συζήτηση με τα
παιδιά , που είχε προηγηθεί της διαδικτυακής συνάντησης με τον κ.Λύκο
κουβεντιάσαμε για το βιβλίο και καταγράψαμε σχετικές ερωτήσεις. Στους περισσότερους
το βιβλίο άρεσε, αν και σχεδόν όλοι κουραστήκαμε από τη μικρή γραμματοσειρά-
αυτή ήταν κοινή γκρίνια. Η Γκιουλσέν μας είπε ότι το βιβλίο της άρεσε πολύ και
για το θέμα του, αλλά και γιατί υπήρχαν σημεία που ο αναγνώστης μπορούσε να
ταυτιστεί με τις σκέψεις του κεντρικού ήρωα. Η ίδια αναγνώρισε στοιχεία του εαυτού της μέσα
στο βιβλίο. Η Βασιλική συμφώνησε μαζί της και συμπλήρωσε πώς στο βιβλίο υπήρχαν
συχνές αλλαγές στις σκηνές και σε ορισμένα σημεία πολλές ιδέες συγκεντρωμένες
και αυτό ήταν πολύ ενδιαφέρον. Παράλληλα η ίδια έψαξε για το Στομάχιον και ενθουσιάστηκε
με τα τανγκραμ. Η Ραλία μας είπε ότι ίσως να ήταν και το πιο αγαπημένο της για
φέτος γιατί της άρεσε ο συνδυασμός αστυνομικής υπόθεσης και μαθηματικών και η
Παρασκευή το βρήκε πολύ ωραίο, καθόλου κουραστικό και κοντά σε αυτά που
διαβάζει. Η Ουλφέτ επίσης μας είπε ότι της άρεσε και δεν τη δυσκόλεψε- αυτό που
ίσως ήταν λίγο κουραστικό ήταν οι πολλές λεπτομέρειες. Η Σταυριάννα, η Διώνη, η
Ελένη και η Ειρήνη το διάβασαν εύκολα, είχε σασπένς η υπόθεση, αλλά δεν αποτέλεσε ένα από τα αγαπημένα τους
βιβλία. Τα αγόρια μας, ο Νίκος και ο Θοδωρής όπως και η Σεμά το διάβασαν ,αλλά
το βρήκαν αρκετά κουραστικό ίσως και επειδή δεν είχαν διαβάσει κάτι παρόμοιο. Οι
κυρίες και συντονίστριες το βρήκαν πολύ ενδιαφέρον και πλούσιο λογοτεχνικά. Η
γλώσσα στιβαρή , οι περιγραφές ουσιαστικές και πλήρεις, και το ύφος λιτό αλλά
αρκετά συναισθηματικό ακριβώς στα σημεία που έπρεπε. Ήταν ένα βιβλίο στα βήματα
της λογοτεχνίας που συνδυάζει την αστυνομική υπόθεση με τα Μαθηματικά και την
επίλυση γρίφων. Πολύ ενδιαφέροντες οι ήρωες, με δυναμικές προσωπικότητες και
ξεχωριστό ύφος και ήθος ο καθένας.
Επόμενο βιβλίο μας η «Μεταμόρφωση»
του Φραντς Κάφκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου