Συνάντηση με τη συγγραφέα Ελένη Σβορώνου!

Το Σαββατοκύριακο αυτό είναι αφιερωμένο σε δράσεις για το βιβλίο και στα πλαίσια αυτής της γιορτής συναντήσαμε τη συγγραφέα Ελένη Σβορώνου, που βρίσκεται στο νησί μας για τις Ημέρες Παιδικού Βιβλίου που διοργάνωσε ο Σύλλογος εκπαιδευτικών Π.Ε.  Κω-Νισύρου . Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Πολύκεντρο Θαλασσινού και περιλάμβανε συζήτηση, εκπαιδευτικά  παιχνίδια δημιουργικής γραφής (τα οποία μας άρεσαν πάρα πολύ!!!) και ανταλλαγή ιδεών!

Η κ.Σβορώνου μας αιφνιδίασε αρχίζοντας εκείνη τη συζήτηση και ρωτώντας μας τι μας αρέσει στη Λέσχη Ανάγνωσης! Φυσικά η απάντηση ήταν επειδή μας αρέσει να διαβάζουμε βιβλία και να ταξιδεύουμε νοερά, να μοιραζόμαστε αυτές τις εμπειρίες με τους άλλους και να συζητάμε όσα μας άρεσαν στο βιβλίο που διαβάσαμε! Και η επόμενη ερώτηση ήταν ποια είναι τα αγαπημένα μας βιβλία και η αγαπημένη μας θεματολογία, οπότε εκεί οι απαντήσεις ήταν πολλές και διάφορες(Αγαπητέ Θεέ, Ο δωρητής, Κοσμοδρόμιο….) και τα θέματα (σχέσεις, εφηβεία, γονείς, μοναξιά…)

Στη συνέχεια ανακρίναμε εμείς την κ.Σβορώνου για το βιβλίο της  «Στον αστερισμό των διδύμων. Στην ερώτηση μας γιατί το βιβλίο τελειώνει με τη γνωριμία των δύο παιδιών και δεν παρουσιάζει και τη συνέχεια και εξέλιξη αυτής της γνωριμίας, μας απάντησε ότι το θέμα του βιβλίου δεν ήταν η σχέση των δύο παιδιών, αλλά η σχέση της ηρωίδας με τον εαυτό της. Εξάλλου όπως μας είπε η ίδια έχει ένα ελάττωμα ως συγγραφέας: δεν της αρέσει να πλατειάζει.

Στη συνέχεια- απαντώντας στην ερώτηση μας για το τι την ώθησε να γράψει ένα εφηβικό βιβλίο – μας είπε ότι μέσω διάφορων εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα οποία συμμετέχει ( μια και η ίδια είναι ενεργό μέλος της WWF) και επισκέπτεται σχολεία έρχεται σε επαφή με εφήβους και ότι και η ίδια έχει περάσει από την εφηβεία, άρα γνωρίζει την ψυχολογία του εφήβου. Εξάλλου όλοι μέσα μας έχουμε όλες τις ηλικίες από τις οποίες έχουμε περάσει. Στην εφηβεία όμως είναι πολύ πιο έντονα τα συναισθήματα (το θέμα της αποδοχής από τους άλλους, η μοναξιά, οι σχέσεις με το άλλο φύλο, η αποδοχή της δικής μας ταυτότητας…).Άρα, όταν ο συγγραφέας γράφει, είναι όλα του τα διαβάσματα και όλα του τα βιώματα. Η προσπάθεια του κάθε φορά είναι να φωτίσει τον ήρωα του μέσα από τις πράξεις του(δείχνει και δεν λέει). Όλοι οι καλλιτέχνες αυτό προσπαθούν αν κάνουν(ζωγράφοι, σκηνοθέτες, συγγραφείς..).Ο αναγνώστης βγάζει το δικό του συμπέρασμα.  Ο συγγραφέας απλώς παρουσιάζει τα γεγονότα, αφού είναι ο αφηγητής και άρα ο μεσολαβητής ανάμεσα στον αναγνώστη και το έργο.

Στη συνέχεια ρωτήσαμε για ποιο λόγο γράφει τελικά κάποιος και η κ.Σβορώνου μας απάντησε ότι ο συγγραφέας γράφει για τον εαυτό του και με την ελπίδα ότι κάποιος θα διαβάσει το έργο του και θα το αγαπήσει. Μπαίνει στη θέση των ηρώων του, βάζει μάσκες/προσωπεία, ανακαλύπτει τις άπειρες περιπέτειες της ζωής. Ο συγγραφέας όμως δε βάζει ιδεολογήματα στο έργο του. Δεν είναι ηθικοπλαστικός ο ρόλος του. Επιπλέον οι ήρωες του δεν είναι μονοδιάστατοι-κινούνται στη γκρίζα ζώνη, κάπου ανάμεσα στο μαύρο και το άσπρο. Ο συγγραφέας επιλέγει συνήθως να διηγηθεί από την πλευρά ενός ήρωα (να μην είναι παντογνώστης αφηγητής), γιατί είναι δύσκολο να μπεις στο χαρακτήρα όλως των ηρώων.

Η κ.Σβορώνου μας μίλησε και για τη θεματολογία των ελληνικών βιβλίων λέγοντας πως οι ξένοι συγγραφείς τολμούν περισσότερο να θίξουν θέματα που άπτονται των σύγχρονων κοινωνικών σχέσεων (αλλαγή της οικογενειακής δομής, απουσία της κλασσικής πυρηνικής οικογένειας, προβλήματα υγείας, θάνατος…)αναφέροντας βιβλία όπως η Πίκρα του Χόρνμπυ (που το είχαμε διαβάσει και στη Λέσχη Ανάγνωσης   ) ή το Λίγο πριν πεθάνω της Τζένυ Ντάουνμαν.

Τέλος μιλήσαμε για την επιλογή των ψευδώνυμων (ο ήρωας στο βιβλίο δεν παρουσιάζεται με το κανονικό του όνομα αλλά ως roller s ) και τη χρήση των κοινωνικών δικτύων. Στο facebook -ας πούμε -αυτό που κυριαρχεί είναι η εικόνα και η χρήση ψευδώνυμων , οπότε παύει το άτομο να είναι ο εαυτός του και είναι η εικόνα του. Ο άνθρωπος δεν αποδέχεται έτσι τις ατέλειες του αλλά προσπαθεί να τις εξομαλύνει και να παρουσιάσει έναν άλλο εαυτό.

Ευχαριστούμε την κ.Σβορώνου για το υπέροχο απόγευμα που μας χάρισε  και ευχόμαστε να ξανασυναντηθούμε μαζί της!