Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Με αφορμή το προξενιό του Ερωτόκριτου - Η ιστορία της γιαγιάς της Θεοδοσίας


Η γιαγιά μου , την εποχή που γνώρισε τον παππού μου , ήταν φοιτήτρια της φιλοσοφικής σχολής Αθηνών. Ήταν μία άριστη μαθήτρια και το όνειρο της ήταν να γίνει φιλόλογος και να διδάξει. Ο παππούς μου ήταν επιχειρηματίας στην Αφρική. Είχε φύγει από την Ελλάδα νεαρός αναζητώντας μία καλύτερη ζωή.

         Τα έξοδα της γιαγιάς  μου στην Αθήνα , τα είχε αναλάβει ο θείος της και νονός της, πολύ γνωστός σπογγέμπορας της Καλύμνου. Δυστυχώς όμως το 1954 οι σπογγέμποροι έπαθαν μεγάλη καταστροφή εξαιτίας μίας αρρώστιας των σφουγγαριών. Έτσι ήταν αδύνατο πια η γιαγιά μου να συνεχίσει τις σπουδές της.

         Εκείνη την εποχή συνέπεσε ένα ταξίδι του παππού μου στην Κω. Σκοπός του ταξιδιού ήταν να βρει μία κοπέλα από την πατρίδα του , να την γνωρίσει και να κάνει οικογένεια. Ήθελε όμως εκτός από όλα τα άλλα , να είναι όμορφη , γιατί και αυτός ήταν ένας κούκλος.

         Κάποιος ξάδελφος του παππού μου μεσολάβησε για την γνωριμία τους η οποία υπήρξε καρμική , γιατί αμέσως ερωτεύτηκε ο ένας τον άλλο. Ο γάμος έγινε μετά από ενάμισι μήνα και μετά από ένα μήνα έφυγαν για την Αφρική , εκεί όπου ζούσε ο παππούς μου.

         Εκεί γεννήθηκαν και τα τρία παιδιά της γιαγιάς  μου , η μαμά μου και τα αδέλφια της. Η ζωή τους  εκεί ήταν πολύ καλή , δυστυχώς όμως μετά από την επανάσταση το 1967 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα που αγάπησαν και έζησαν ευτυχισμένοι.

         Η επιστροφή τους δεν ήταν εύκολη ,  γιατί βιώνοντας τις μεγάλες καταστροφές στην Αφρική , έπρεπε να ξεκινήσουν από την αρχή. Ήταν όμως τόσο αγαπημένοι μεταξύ τους και ο ένας αποτελούσε στήριγμα για τον άλλο , ώστε αυτό να τους βοηθήσει να ξεπεράσουν την οποιαδήποτε δυσκολία .
Θεοδοσία Διακογιάννη, Γ1

Δεν υπάρχουν σχόλια: