Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

The fundamentals of caring


Η τελευταία ταινία μου άρεσε αρκετά. Το αγαπημένο μου γεγονός της ταινίας είναι το πόσο περίεργα μπορεί να δημιουργηθεί μια φιλία σε μικρό χρονικό διάστημα. Επίσης μόνο από μια σκηνή μίσησα παντελώς τον πατέρα του αγοριού. Σκέτος βλάκας. ( Συγνώμη). Τέλος γέλασα και ταυτόχρονα νευρίασα με το αγόρι και πρωταγωνιστή της ταινίας τις στιγμές που προσποιούνταν διάφορες καταστάσεις
Αναστασία Χατζηδιαμαντή, Γ6







Η ταινία που είδαμε εχθές στην ομάδα της κινηματογραφικής μου άρεσε πολύ. Ήταν ένα παιδί το οποίο είχε μυική δυστροφία, μία ασθένεια η οποία δεν επιτρέπει στους πάσχοντες να μετακινούνται. Το προσδόκιμο ζωής αυτών των ατόμων είναι μέχρι τα 25 τους χρόνια. Δύσκολο κάποιος να γνωρίζει πότε θα "φύγει" και χωρίς να κάνει μόνος του τα απαραίτητα. Δεν μου άρεσε το γεγονός που ο πατέρας του παιδιού τον παράτησε και για να εκπληρώσει αυτό το κενό αγάπης " ως αντάλλαγμα" πήγε να του δώσει χρήματα. Θεωρώ πως αυτό ήταν το αποκορύφωμα για την συναισθηματική κατάσταση του παιδιού.
Ελευθερία Κυπραίου, Γ3






Μία φανταστική ταινία, όπως όλες οι προηγούμενες φυσικά, που μας παρουσιάζει έναν 18χρονο ο οποίος πάσχει από μυϊκή δυστροφία. Μία σοβαρή θανατηφόρα ασθένεια η οποία έχει προσδόκιμο ζωής 20 με 25 χρόνια. Ξαφνικά αλλάζει η ζωή και η καθημερινότητά του, όταν η μητέρα του προσλαμβάνει τον νέο του φροντιστή με τον οποίο ανέπτυξε καλή σχέση, αφού έκαναν ένα ταξίδι μαζί. Γνώρισε και έζησε πολλά νέα πράγματα όπως να βγει ραντεβού, να κοιμηθεί χωρίς μηχανική υποστήριξη και να ουρήσει όρθιος στην πιο βαθιά τρύπα του κόσμου. Ο φροντιστής του είχε χάσει το παιδί του πριν κάποια χρόνια, με αποτέλεσμα να προσέχει καλύτερα τον νεαρό. Η συγκεκριμένη ταινία μας δείχνει τον τρόπο ζωής των ανθρώπων με αναπηρίες και για το ποια αντιμετώπιση πρέπει να έχουν από εμάς τους υπόλοιπους, πως έχουν και αυτοί δικαίωμα στη ζωή, την ευτυχία και την κανονικότητα.
Μεχμέτ Σουμόν, Γ5






Η ταινία της προηγούμενης Κυριακής, ήταν μια πραγματική ιστορία η οποία με συγκίνησε ,διότι μου θύμισε έναν συμμαθητή μου στο δημοτικό τον οποίο τον αγαπούσαμε και τον στηρίζαμε όλοι και πότε η δυσκολία του δεν μας εμπόδισε να τον καλούμε στα γενέθλια μας, αλλά και να του κανουμε γενέθλια έκπληξη στην τάξη και να παίζουμε μαζί του όπως μπορούμε.
Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα άτομα έχοντας δυσκολία κίνησης στερούνται από πολλά πράγματα και δεν τολμούν γιατι έχουν φοβίες μήπως τελικά δεν τα καταφέρουν. Αυτό δεν τους εμποδίζει όμως από το να διαβάζουν , να ονειρεύονται και να βάζουν στόχους για την ζωή τους. Εκεί καλούμαστε όλοι μας(όχι μόνοι και μόνο οι γονείς τους), να δείξουμε την πραγματικά αρτιμελή πλευρά μας βοηθώντας και ενθαρρύνοντας αυτούς τους ανθρώπους να φτάσουν ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρά τους.

Πέτρος Τζαννετουλάκος, Γ5




Η ταινία "The fundamentals of caring"  είχε  ως θέμα  τα άτομα με ειδικές  ανάγκες. Αυτό που ήθελε να μας μεταδώσει ήταν να μην κρίνουμε αυτό που βλέπουμε μόνο .  Κατά  την γνώμη αυτό το παιδί προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή της μητέρας  τους  με τα  "καμώματα " του  για να ασχοληθεί περισσότερο  μαζί του .Και ήταν τυχερός που ο άνθρωπος που τον φρόντιζε κατάλαβε τις αδυναμίες και τη δύναμη του για να πραγματοποιήσει το  όνειρό του παιδιού. Πρέπει να στεκόμαστε δίπλα σε αυτά τα άτομα, να μην κλείνουμε τις διαβάσεις τους ,να τους  διευκολύνουμε όσο μπορούμε για να μην νοιώθουν άτομα με ειδικές  ανάγκες αλλά άτομα με ειδικές ικανότητες. Και εύχομαι όλα τα παιδιά να πραγματοποιούν τους  στόχους τους και ο συμμαθητής μας από το δημοτικό να περπατήσει κάποια μέρα .
Αγγελίνα Τζαννετουλάκου, Γ5






Δεν υπάρχουν σχόλια: