Βρίσκεσαι σε άρνηση.comCoward, Brian Jones
Τι νομίζεις ότι θα κερδίσεις εάν τρεμουλιάζεις και τυλίγεσαι ασφυκτικά
με την κουβέρτα;
Τι νομίζεις ότι θα καταφέρεις εάν συνεχίσεις να κρύβεσαι πίσω από τη
φούστα της μάνας σου;
Δειλέ
Κανείς δεν θα σε λυπηθεί , κανείς δεν θα σε κοιτάξει
Φτιάξε μια θηλιά και φύγε
Σταμάτα να κλαις!
Δεν κάνει να κλαις!
Γιατί κλαις;
Μην κλαις….
Σε αγαπάω…
Picture of Dorian Gray |
Είσαι ένα απόβρασμα του εαυτού
σου
Ένα κατακάθι του παρελθόντος
Ξεκίνησες ως μια λαμπρή , άσβεστη φλόγα
Και με το πέρασμα του χρόνου θάμπωσες , ξεθώριασες
Σιγά σιγά γέμισες γρατζουνιές και ψεγάδια
Σιγά σιγά τα φώτα της σκηνής γύρισαν την προσοχή τους αλλού
Αλλά το πάλεψες
Γυαλίστηκες, έτρεξες, έδωσες τον εαυτό σου σε άλλα χέρια
Σε παραδέχομαι
Μα οι γρατζουνιές δεν έφυγαν
Βάθυναν, πολύ παραπάνω από πριν
Έκανες μια τρύπα στο νερό
Φρέσκο
Φρέσκο κρέας κραύγασαν οι γύπες
Φρέσκα σκατά οι μύγες
Όλοι σε κυνηγάνε από πίσω
Για μια μπουκιά, μια μυρωδιά
Ένα γεύμα , ίσως και μια βραδιά
Ειρήνη Μπακρατσά
1 σχόλιο:
Μα τι συνοπτικό και ειλικρινές. Πολύ ωραίο! ~ Νεφέλη
Δημοσίευση σχολίου