"Οι Τρεις Πινακίδες Εξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι" - Κινηματογραφική Λέσχη

 

Την Κυριακή 18 Δεκέμβρη είδαμε με την Κινηματογραφική Λέσχη την ταινία "Οι Τρεις Πινακίδες Εξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι". Υπόθεση: Μια μητέρα στη μικρή πόλη του Εμπινγκ, στο Μιζούρι, αναζητά ακόμη απαντήσεις για το φόνο της κόρης της λίγους μήνες πριν, ένα έγκλημα που δεν έχει διαλευκανθεί ακόμα λόγω της απραγίας του τοπικού σερίφη. Ή τουλάχιστον, έτσι υποστηρίζει η ίδια, έχοντας στο μυαλό της μια ολόκληρη λίστα ενεργειών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην πιθανή σύλληψη του δράστη. Οταν, λοιπόν, αποφασίσει να αγοράσει τρεις παλιές διαφημιστικές πινακίδες στον εγκαταλειμμένο παλιό δρόμο που οδηγεί στην πόλη για να δημοσιοποιήσει την κατηγορία της (αν και «οι ερωτήσεις δεν αποτελούν κατηγορίες», όπως πολλαπλώς επισημαίνεται στην ταινία), οι πράξεις της όχι απλώς θα εκθέσουν τον σερίφη αλλά θα στρέψουν και ολόκληρη την πόλη εναντίον της.

Οι μαθητ@ς μετά την προβολή της ταινίας είπαν πως η ταινία τους άρεσε αλλά τους έμειναν απορίες – ποιος ήταν τελικά ο βιαστής της κόρης της Μίλντρεντ; Το περίεργο ζευγάρι Ντίξον και Μίλντρεντ θα σκοτώσει τον πιθανό βιαστή; Η ταινία έθεσε πολλά θέματα σχετικά με την ηθική των ατόμων: ποιος είναι ο καλός , ποιος είναι ο κακός, ποιος συναισθάνεται τον άλλον, ποιος έχει δίκιο, ποιος έχει άδικο (υπάρχουν σκηνές που ο ένας από τους δύο ήρωες κατηγορεί τον άλλον ότι δε μπορεί να νιώσει το μέγεθος του πόνου του). Τα παιδιά αναφέρθηκαν στη Μίλντρεντ και στο πώς δίνει ένα αγώνα να αποκαλυφθεί ποιος είναι ο φονιάς του παιδιού της, αλλά αναγνώρισαν και τις τύψεις που νιώθει η ίδια σχετικά με τα τελευταία λόγια της στην κόρη της. Ο Ντίξον, ο ρατσιστής αστυνομικός αλλάζει- αλλά μάλλον με ευκολία και όχι πολύ πειστικά, όπως παρατήρησαν. Περισσότερο είπαν ότι τους άγγιξε η αυτοκτονία του σερίφη και το σκεπτικό αυτής της πολύ δύσκολης απόφασής του. Επίσης θα ήθελαν η ταινία να έχει δώσει χώρο και στη σχέση της μητέρας με το γιο της. Πολύ συγκινητικός ο ρόλος του νάνου καθώς και η αξιοπρεπής στάση του απέναντι στη σκληρότητα της πρωταγωνίστριας.  

Όλοι οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί και πειστικοί στους ρόλους τους. Η Μίλντρεντ είναι θυμωμένη και απογοητευμένη με την αστυνομία, την εκκλησία, με τον πρώην συζυγό της, με όλους τους συμπολίτες της και αυτό το συναίσθημα αποτυπώνεται ακόμη και στις σιωπές της. Ο Ντίξον συμπεριφέρεται χωρίς να ελέγξει το θυμικό του, σαν φονική μηχανή (στη σκηνή με το Ρεντ) και μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα συντελείται μέσα του η απόλυτη αλλαγή. Ο διευθυντής της αστυνομίας Γουίλομπι που προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες και μετά το θάνατό του λειτουργεί ως παράγοντας πίεσης και αλλαγής.

Ήταν μια δυνατή ταινία, η τελευταία για το 2022. Ραντεβού το νέο χρόνο!