"Τα παιδιά των ανθρώπων" -" .......Η δυστοπια που προσομοιάζει με την δική μας πραγματικότητα.."

 

Πρώτη ταινία της Κινηματογραφικής Λέσχης του 2ου ΓΕΛ Κω για τη νέα χρονιά και είδαμε μια δυστοπία, την ταινία του Αλφόνσο Κουαρόν «Τα παιδιά των ανθρώπων» (2006) . Στο τέλος της προβολής κόψαμε τη βασιλόπιτα μας και το φλουρί,  που κέρδισε η Παρασκευή, αντιστοιχούσε σε δυο εισιτήρια που μας πρόσφερε ο Κινηματογράφος Ορφέας.

 

Περίληψη: Ο Θίο (Κλάιβ Όουεν) περιπλανιέται χωρίς σκοπό, αδιαφορώντας για έναν κόσμο που πεθαίνει βίαια. Δεν ήταν πάντα έτσι. Παλιότερα μοιραζόταν ένα παιδί (που πέθανε, όπως όλα τα υπόλοιπα στον κόσμο) και τον αντιστασιακό αγώνα με τη σύζυγό του Τζουλιάν, την οποία υποδύεται με ένταση η Τζουλιάν Μουρ σ' έναν μικρό σε διάρκεια ρόλο. Ξαναενώνονται όταν η μοναδική έγκυος κινδυνεύει πανταχόθεν και ο Θίο μένει μόνος, με μοναδική παρηγοριά έναν παλιό και καλό του φίλο (Μάκλ Κέιν), αμετανόητο χίπι και αποτραβηγμένο υπερασπιστή της κοινωνικής δικαιοσύνης. Η οδύσσεια του ήρωα με τις σαγιονάρες δεν  έχει τελειωμό. Ο Θίο καταδιώκεται χωρίς έλεος, και η ταινία μετατρέπεται σε μια περιπέτεια γυρισμένη με μια διαβολεμένη steadicam ανάμεσα σε πυρά, τρελαμένους, χωράφια, στεγνά αστικά τοπία, μούχρωμα και εγκατάλειψη. Σε ένα σύμπαν χωρίς παιδικές φωνές, γκρίζο και μοχθηρό, αποκτά ξανά σκοπό και παρατάει το εγώ του για χάρη της κοπέλας που φέρει τη ζωή.

 

Ακολουθούν οι κριτικές των παιδιών.

 

Σε έναν δυστοπικό κόσμο όπου οι άνθρωποι χάνουν την ικανότητα να αναπαραχθούν, το ανθρώπινο γένος βρίσκεται πια αντιμέτωπο με την ματαιοδοξία και την ολοκληρωτική του θνητότητα. Στο Λονδίνο η κυβέρνηση μοιράζει κιτ ευθανασίας, οι ξένοι κλειδώνονται σε κλουβιά, ο πανικός και η δυστυχία σπέρνουν τους καρπούς τους ανάμεσα στους ανθρώπους. Εκεί, ένας πρώην ακτιβιστής καλείται να μεταφέρει μία εκ θαύματος έγκυο σε μια μυστική οργάνωση που μπορεί να σώσει αυτήν και κατ' επέκταση ολόκληρο το ανθρώπινο είδος.

 

Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να εκφράσω όλα αυτά που προσπαθεί να μεταφέρει η ταινία, αλλά πιστεύω αξίζει κάνεις να αφιερώσει το χρόνο του στο να την δει. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο σε αυτή την ταινία είναι το ποσό κοντινή είναι η δυστοπια που προσομοιάζει με την δική μας πραγματικότητα. Δεν ξεφεύγει από τα θέματα που αγγίζει αφηγούμενος τα σε ένα μέλλον ιπταμένων αμαξιών και εξελιγμένης τεχνολογίας, μιας κοινωνίας κάπως απόμακρης από την δική μας, αλλά αφήνει τη θλίψη και το φόβο να διατρέξει μέσα σε κάτι γνώριμο και οικείο, τις περισσότερες φορές μάλιστα αντικατοπτρίζοντας κάπως τρομακτικά τον δικό μας κόσμο. Είναι εξαιρετικά πολιτική ταινία και καταφέρνει να σου μιλήσει στοχεύοντας όχι τόσο στο μυαλό σου, αλλά στο συναίσθημα του να είναι κανείς άνθρωπος.

 

 

 

Η συγκεκριμένη ταινία θα μπορούσε να είναι η αναπαράσταση του κόσμου στον οποίο ζούμε εμείς. Πλέον είμαστε στο 2023 δεν απέχει πολύ το 2027. Το πώς περίμεναν ένα παιδί για να αλλάξει τον κόσμο λες και ήταν σωσίας.

 

Αυτό που μου άρεσε στην ταινία ήταν όταν ενώ όλοι περίμεναν αγόρι βγήκε κορίτσι. Η σκηνή που για λίγο σταμάτησαν όλα γιατί εμφανίστηκε ένα παιδί, ένα νέο μωρό, μια νέα εποχή. Και το τέλος όπου ο Θιο άφησε την τελευταία του πνοή στη βάρκα είναι ότι πιο συγκινητικό έχω δει το τελευταίο καιρό.

 

Η ταινία έδειχνε πώς ζουν οι φτωχοί πρόσφυγες και πώς ο υφυπουργός . Τόση χλιδή στο σπίτι του και έξω ο κόσμος πέθαινε. Η Τζούλιαν με συγκίνησε τόσο πολύ για το πως μιλούσε για το πόνο που ένιωσε για το χαμό του παιδιού της και πώς προσπαθούσε να σηκωθεί στα πόδια της . Η Κη ήταν πολύ αστεία.  Ενώ είχε τόσα προβλήματα διασκέδαζε (στις σκηνές που του λέει ότι είναι παρθένα και στις σκηνές με τα ονόματα που ήθελε να βγάλει το μωρό). Αλλά υπάρχει και η πλευρά που λέει για το πώς βρέθηκε έγκυος που στην ουσία το παιδί της είναι «προϊόν» βιασμού και πιθανόν ομαδικού βιασμού αλλά ο τρόπος που το λέει είναι ψυχρός και είναι συγκλονιστικό αφού πιστεύει ότι είναι φυσιολογικό λόγο χρώματος, θρησκείας ή και εθνικότητας, αλλά δεν έχει και τόσο σημασία αφού είναι φυσιολογικό. Η περιγραφή της Μίμι για το πως θα εξαφανιστεί το ανθρώπινο είδος αφού δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά. Και το πώς από μαία κατέληξε να πεθάνει, αφού πήγε να προστατέψει την Κη επειδή έσπασαν τα νερά και δεν έπρεπε να ανακαλύψουν το παιδί.