Οι άθικτοι (The Intouchables) : Μάθε να είσαι ευτυχισμένος στο παρόν.

 

Η ταινία που είδαμε την περασμένη Κυριακή , "Οι άθικτοι", έθιγε πολλά θέματα- διαφορετικότητα, ανθρώπινες σχέσεις, φιλία.

Υπόθεση: 

O Φιλίπ Ποζό ντι Μποργκό ήταν ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που θεωρούσε ότι η ζωή είναι στα πόδια του. Ταχύτητα, extreme sports, ρίσκο. Μέχρι που ένα ατύχημα με αλεξίπτωτο τον άφησε τετραπληγικό και καθηλωμένο σε καροτσάκι. Ο Ντρις, ένας νεαρός μαύρος από το γκέτο του Παρισιού, σπαταλούσε τη ζωή του τυχοδιωκτικά, αδιέξοδα και τεμπέλικα. Μέχρι που μία αγγελία για προσωπικό βοηθό τον έφερε στην έπαυλη του Φιλίπ και στην ακίνητη ζωή του. Και κάτι απρόσμενο συνέβη. Οι δύο αντίθετοι κόσμοι χάρισαν ελπίδα, αρμονία, ζωή ο ένας στον άλλον.

 Στη συζήτηση που ακολούθησε την προβολή τα παιδιά είπαν πως ήταν από τις πιο ωραίες ταινίες που είδαμε φέτος-κυρίως λόγω της αληθινής φιλίας που αναπτύχτηκε μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών. Ο ρεαλισμός του Ντρις και η ειλικρινής στάση του απέναντι στον παραπληγικό Φιλίπ ήταν αυτό που συγκίνησε τους θεατές. Ο Ντρις παρόλο που είχε ζήσει μια πολύ δύσκολη ζωή, ήταν ένας ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος. Ο Ντρις γευόταν τη ζωή με κάθε τρόπο και απολάμβανε το χορό, τη μουσική και γι αυτό κατάφερε να εκτιμήσει την τέχνη. Η ουσιαστική σχέση του με τον Φιλίπ τον βοήθησε να αλλάξει- επηρέασε τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς του και τον έκανε πιο ευγενή και ανεκτικό. Αυτό δείχνει και πώς ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας.

 

 

 

 

Η ταινία αυτή σε σχέση με τις προηγούμενες που έχουμε δει μέχρι τώρα  ήταν πολύ πιο ανάλαφρη . Μία από τις αγαπημένες μου σκηνές ήταν αυτή που οι δύο πρωταγωνιστές έκαναν ξανά το σπορ με το οποίο είχε τραυματιστεί ο Phillippe.  Μπορεί να μην ήταν κάτι σπουδαίο αλλά παρόλα αυτά μου τράβηξε την προσοχή. Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι σχέσεις που αναπτύσσονταν ανάμεσα στους ανθρώπους . Πιο συγκεκριμένα ανάμεσα στους δυο πρωταγωνιστές. Το πως δυο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι ταίριαξαν . Πως καθένας πήρε και έδωσε στοιχεία του στον άλλον. Το πως έμαθε ο ένας να ζει μέσα από τον άλλον. Η σχέση τους ήταν μια από τις ωραιότερες  που θα μπορούσε κανείς να έχει.  Τέλος ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι ο Driss φέρονταν στον Phillippe  όπως θα φερόταν στον καθένα χωρίς να τον αντιμετωπίζει  διαφορετικά.