Την Κυριακή που μας πέρασε τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης της Β ΄Λυκείου συναντήθηκαν στο σχολείο για να κόψουν τη βασιλόπιτα τους και να συζητήσουν το βιβλίο του
Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει, θα δεις». Το φλουρί στη βασιλόπιτα κέρδισε η Έλενα και
το δώρο ήταν το επόμενο βιβλίο που έχουμε να διαβάσουμε.
Σχετικά με το βιβλίο τώρα ο Αργύρης και η Γκιουλσέν δήλωσαν πως ήταν το ωραιότερο βιβλίο που έχουμε διαβάσει φέτος, αλλά και στα υπόλοιπα παιδιά άρεσε. Αρχικά ο Αργύρης εστίασε στο ότι ο συγγραφέας έχει έναν πολύ ωραίο τρόπο γραφής και θίγει ενδιαφέροντα θέματα. Η Κωνσταντίνα βρήκε πολύ περίεργο το βιβλίο. Το ότι κινούνταν σχεδόν σε όλα τα διηγήματα γύρω από θέματα που μοιάζουν - φτώχεια και οικονομικές δυσκολίες- την κούρασε. Ωστόσο, θεωρεί πως μέσα από την αφήγησή του καταφέρνει να οδηγήσει τον αναγνώστη να πλάσει πολύ όμορφες εικόνες. Η Μπιργκιούλ το βρήκε πολύ ενδιαφέρον, με πολύ διαφορετική θεματολογία από όσα έχει συνηθίσει να διαβάζει. Το ίδιο επισήμανε και η Αντριάνα, αφού κάθε διήγημα ήταν διαφορετικό από το άλλο και μερικά από τα διηγήματα ήταν πιο ιδιαίτερα από τα άλλα.
Η Χριστίνα βρήκε βατό το βιβλίο, αλλά δεν την κέρδισε. Πολύ ενδιαφέρων ο τίτλος, αν και έρχεται σε σύγκρουση με το τέλος των διηγημάτων – μάλλον απαισιόδοξη η οπτική του. Η Γκιουλσέν βρήκε πολύ αληθινές τις ιστορίες που περιείχε το βιβλίο και έψαξε και στοιχεία από τα διηγήματα (π.χ. για το Μιγκέλ Ερνάντεθ τον ποιητή). Η Άννα Μαρία διάβασε μόνο ένα διήγημα, και θεώρησε πως το βιβλίο ήταν πολύ βαρύ, αφού βάζει τον αναγνώστη να σκεφτεί για πολλά θέματα. Η Κωνσταντίνα Χ. βρήκε πολύ ωραίο το βιβλίο, ήταν πολύ ενδιαφέροντα τα στοιχεία που δίνονταν για τους ήρωες και συμφώνησε με την άλλη Κων/να πως η ανάγνωση σε ωθούσε να δημιουργήσεις πολύ ωραίες, ζωντανές εικόνες. Η Πόπη ξεχώρισε τον τρόπο γραφής και της άρεσαν πολύ δύο διηγήματα: το «Έλλη τάισε το γουρουνάκι» και το «Πλακάτ με σκουπόξυλο». Στο πλακάτ με σκουπόξυλο τη συγκίνησε το πώς ο ήρωας δίνει το παρελθόν μέσα από το παρόν του. Η Έλενα ξεχώρισε το ομότιτλο διήγημα με την πρωτότυπη υπόθεση, και η Βενέτα το «Έλλη τάισε το γουρουνάκι».
Στη συζήτηση που ακολούθησε τα παιδιά διάβασαν αγαπημένα αποσπάσματα από
τα διηγήματα, ενώ συζητήσαμε αναλυτικά και τα θέματα του βιβλίου. Εκείνο που
κερδίζει αμέσως την προσοχή του αναγνώστη είναι η λιτή αλλά βαθιά συγκινητική
γλώσσα του συγγραφέα. Η ρεαλιστική γραφή του περιέχει φέρνει στην επιφάνεια τα
προβλήματα των φτωχών ανθρώπων, αυτών που η μοίρα τους προσπέρασε. Όλες οι ιστορίες διαδραματίζονται στις δυτικές
περιοχές της Αττικής –που κυριαρχεί η ανέχεια. Όμως οι ήρωες παρόλο που είναι
φτωχοί και εγκλωβισμένοι σε αδιέξοδα διαθέτουν προσωπικότητα, έχουν ένα ψυχικό
φορτίο που είναι τρυφερό και ανθρώπινο. Είναι αληθινοί άνθρωποι , με τα καλά τους και
τα κακά τους. Το βιβλίο το χαρακτηρίσαμε έως και προφητικό , αφού, παρόλο που
γράφτηκε το 2010 στην αρχή της οικονομικής κρίσης εξακολουθεί να μας αφορά –
ίσως και περισσότερο σήμερα.
Αποσπάσματα του βιβλίου
"να κάνεις όνειρα και τα όνειρα να
λιώνουν σαν παγάκια, λες κι υπάρχουνε σ’ αυτόν τον κόσμο χέρια που υπάρχουνε
μόνο γι’ αυτό – για να κρατάνε τα όνειρα των φτωχών ανθρώπων και να τα
σφίγγουνε ώσπου να λιώσουν σαν παγάκια".
«Να σε διώχνουν από τη δουλειά είναι σαν
κάταγμα»…»
«… δε μπόρεσε να γράψει τίποτε στο χαρτόνι. Κάποια
πράγματα είναι δύσκολο να τα βγάλεις από μέσα σου. Πολύ δύσκολο. Ακατόρθωτο.
Είναι σα να ζητάς από κάποιον να κλάψει μόνο από το ένα μάτι…»
«..Να μου το θυμηθείς που σε λίγο καιρό θ
ανακυκλώνουν κι ανθρώπους . Βέβαια. Σάμπως σαν τα σκουπίδια δε μας έχουν κι
εμάς;..»
«Η μνήμη χωρίς κενά δεν είναι μνήμη. Θάνατος
είναι.»
«Γιατί ζούμε μέσα στον κόσμο αλλά όχι μαζί με
τον κόσμο. Αιώνες τώρα σταματήσαμε να ζούμε μαζί με τον κόσμο. Θα ναι άδικο λοιπόν
να χαθεί ο κόσμος μαζί μας. Μεγάλη αδικία.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου