Προτελευταία συνάντηση της Λέσχης μας για φέτος και το
βιβλίο που διαβάσαμε ήταν ο Κόλιν Φίσερ. Υπήρξε σχετική απαρτία, αφού κάποια μέλη
μας απουσίαζαν. Παρόλα αυτά η συζήτηση ήταν ενδιαφέρουσα και ουσιαστική.
Ο Χάρης πήρε πρώτος το λόγο και μίλησε για το
βιβλίο. Αυτό που του άρεσε ήταν ότι το βιβλίο του θύμισε παλιότερες εποχές και
ταινίες όπου τα παιδιά κατηγοριοποιούνται με βάση κάποιο κοινό τους στοιχείο
(μαζορέτες, καλοί μαθητές, οι απόβλητοι, οι νταήδες). Ο Κόλιν ήταν ένας ήρωας
ασυνήθιστος. Η συμπεριφορά του ήταν ιδιόρρυθμη, αλλά αυτό οφειλόταν στο σύνδρομο
Άσπεργκερ. Εντυπωσιακά στοιχεία ήταν το σημειωματάριο που κρατούσε και σημείωνε
όλα όσα έβλεπε και τον παραξένευαν καθώς και η τακτική αταξία του δωματίου του.
Η συμπεριφορά των γονιών του επίσης ήταν ιδιαίτερη, αφού γνώριζαν το πρόβλημα
του παιδιού τους και είχαν προσαρμοστεί σε αυτή.
Στο Σταμάτη άρεσε ο τρόπος σκέψης του Κόλιν , που ήταν
μια περίπλοκη και επιστημονικά τεκμηριωμένη σκέψη . Παράλληλα, οι συγγραφείς φρόντισαν
να εξισώσουν τα άτομα που υποφέρουν από το συγκεκριμένο σύνδρομο με εμάς και να
αντιληφθούμε ότι ελάχιστα πράγματα μας χωρίζουν. Πρότυπο του Κόλιν ήταν οι ντέντεκτιβ
των τηλεοπτικών σειρών και των ταινιών που έβλεπε, ενώ μεγάλη του αγάπη ήταν τα
Μαθηματικά.
Ο Μάριος βρήκε συμπαθητικό το βιβλίο αν και η αλήθεια ήταν ότι
δεν το τελέιωσε. Αυτό που του άρεσε ήταν η φροντίδα που έδειχναν οι γονείς στο
παιδί τους καθώς και το ότι το βιβλίο εστίασε στη διαφορετικότητα αυτών των ατόμων.
Ήταν μια πολύ ζωντανή παρουσίαση του πως ζουν, σκέφτονται και εξελίσσονται τα άτομα
αυτά.
Η Στεργιάννα στάθηκε στο ότι οι συγγραφείς εισάγουν τον
αναγνώστη στο θέμα με ένα πολύ όμορφο τρόπο. Αυτό που έκανε ενδιαφέρον το βιβλίο
ήταν ο συνδυασμός του μυστηρίου και η εξιχνίαση του από τον Κόλιν. Πολύ ωραίο
στοιχείο ήταν η φιλία που προέκυψε ανάμεσα στα δυο αγόρια , που πριν ήταν εχθροί
– αν και εδώ διαφώνησαν κάποιοι γιατί θεώρησαν
μη αληθοφανή τη φιλία αυτή. Το βιβλίο ήταν υπεραναλυτικό και εντόπιζε την
ιδιαιτερότητα των συναισθημάτων και των συμπεριφορών του παιδιού αυτού.
Στον Παναγιώτη άρεσε πολύ το βιβλίο αν και βρήκε πολύ
ιδεαλιστική τη φιλία των δύο παιδιών-δε συνηθίζεται δυο εχθροί να γίνονται φίλοι.
Η συμπεριφορά του Κόλιν ήταν ιδιόρρυθμη, αλλά εξηγούνταν από το σύνδρομο του.
Η Βάσια , αν και αρχικά βρήκε βαρετό το βιβλίο, στη συνέχεια
της άρεσε και ο τρόπος που σκεφτόταν ο Κόλιν αλλά και το μυστήριο . Ωστόσο η
αστυνομική πλοκή δεν της φάνηκε πιστευτή . Ιδιαίτερη σκηνή η οποία της έκανε
εντύπωση ήταν το περιστατικό με τον αγώνα μπάσκετ στο σχολείο, όπου ο Κόλιν
χρησιμοποιώντας το μυαλό του βάζει συνεχόμενα καλάθια και από κει που ήταν παρείσακτος
γίνεται περιζήτητος.
Η γενική συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το θέμα της διαφορετικότητας
και της ιδιόμορφης συμπεριφοράς των ατόμων που πάσχουν από το σύνδρομο αυτό καθώς
και η εξαιρετική ευφυΐα τους. Παράλληλα, αναφερθήκαμε στο ρόλο και τη στάση των
γονιών που η μόρφωση τους τους βοήθησε να σταθούν στο πλάι του παιδιού τους, να
μην το απορρίψουν, να τον αποδεχτούν και να το στηρίξουν. Βέβαια, ξεχωρίσαμε
και τον αδερφό του Κόλιν που αισθανόταν ότι ο αδερφός του ήταν «φρικιό» και
ντρεπόταν γι αυτόν γιατί δεν κατανοούσε πάντα την συμπεριφορά του. Επίσης σκεφτήκαμε
και το πόσο δύσκολο θα ήταν για τους γονείς των δυο παιδιών να κατανοούν τον έναν
και να αναγνωρίζουν τις ανάγκες του άλλου.
Για την επόμενη συνάντηση μας ενόψει της επίσκεψης της κ.Πριοβόλου
θα έχουμε να διαβάσουμε το βιβλίο της "Οι φύλακες των αστεριών" .Παράλληλα,
αποφασίσαμε να διαβάσουμε και τον "Ερωτόκριτο" στην έκδοση του graphic novel από τις εκδόσεις Polaris.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου