The Truman Show

Σήμερα στην κινηματογραφική λέσχη είδαμε μια εντυπωσιακή ταινία ( The Truman show). Ένας άνθρωπος ο οποίος από την μέρα που γεννήθηκε ήταν πρωταγωνιστής σε ένα SHOW στο οποίο δεν είχε ιδέα για ότι συνέβαινε γύρω του, ότι αλλά αυτά είναι ψεύτικα . Όλα τριγύρω έμοιαζαν σαν αληθινά,  αλλά ήταν όλα κατασκεύασμα του ανθρώπου. Τα πάντα - το φως της ημέρας ,τα καιρικά φαινόμενα, η ζωή αυτού του ανθρώπου ήταν διαφήμιση.

Σιγά σιγά αρχίζει να καταλαβαίνει ότι τα πάντα γύρω του είναι τα ίδια καθημερινά – γιατί ο σκηνοθέτης δημιούργησε έναν κόσμο που να φαίνεται αληθινός, για να κάνει το σόου του πιο εντυπωσιακό, κάνοντας τον Truman να ζει με φόβους, ώστε ο Τρούμαν να μην μπορεί να βλάψει το σενάριο,  αν  καταλάβαινε το τι συμβαίνει γύρω του.Αποφασίζει λοιπόν να φύγει από εκείνο το μέρος, μα τον εμποδίζουν όλοι οι ηθοποιοί, προσπαθούν να τον κάνουν να πιστέψει ότι όλα αυτά αλήθεια. Ο  Truman αποφάσιζει να φύγει αντιμετωπίζοντας το μεγαλύτερο του φόβο: την θάλασσα. Όλοι προσπάθησαν πολύ να τον κάνουν να γυρίσει πίσω βάζοντας τον να αντιμετωπίσει διάφορα καιρικά φαινόμενα μα εκείνος δεν το έβαλε κάτω . Όταν έφτασε στο τέλος του σκηνικού, όταν το καραβάκι έπεσε σε έναν τοίχο - ο οποίος ήταν ψεύτικος μα έμοιαζε τόσο αληθινός- κατάλαβε το τι συμβαίνει γύρω του . Πραγματικά εκείνη την στιγμή νιώσαμε αγωνία, αλλά στην συνέχεια ο ήρωας είδε την έξοδο και βγήκε από κει !!! Ήταν μια από τις πιο εντυπωσιακές ταινίες που έχω δει ! Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας ήμουν καθηλωμένη στην καρέκλα και προσπαθούσα να καταλάβω  τι συμβαίνει. Είχα αγωνία για το πως θα καταλήξει η ζωή του ! Αλλά δεν ήμουν μόνο εγώ .Ήταν και  οι συμμαθητές μου γεμάτοι αγωνία και ενδιαφέρον για την κατάληξη της, γιατί και αυτοί ήθελαν ένα ωραίο τέλος για αυτόν τον άνθρωπο !!!!!

Ξανθίππη Διακαναστάση, Γ1

Από την ταινία μου άρεσε περισσότερο το μήνυμα και το νόημα που ήθελε να μας δώσει ότι δηλαδή ζούμε και συμβιβαζόμαστε με αυτά που μας δίνουν-πουλούν . Μεγάλη εντύπωση μου έκανε  η τελευταία φράση στην ταινία η οποία δείχνει τον εθισμό και την αφοσίωση των ανθρώπων στην τηλεόραση και στα ριάλιτι σόου!

Δημήτρης Τρικοίλης, Γ5

Η ταινία που είδαμε την Κυριακή ήταν μια διαφορετική ταινία. Μετά την προβολή ακολούθησε συζήτηση με τα παιδιά. Αυτό που τα εντυπωσίασε ήταν ο ρόλος της τηλεόρασης στη ζωή των ανθρώπων, αλλά και η δύναμη του πρωταγωνιστή, ο οποίος δεν παραιτήθηκε ούτε μια στιγμή από το στόχο του.

Οι τηλεθεατές στην ταινία φάνηκε να ταυτίζονται με τη μοίρα του ήρωα, αλλά και να είναι κολλημένοι με το σόου αδιαφορώντας για το ότι ο άνθρωπος αυτός δε γνώριζε την αλήθεια.  Η ακροαματικότητα της εκπομπής ήταν αυτή που καθόριζε τη μοίρα του, ενώ ο ίδιος αγνοούσε ότι ήταν τηλεπροιον συνδεδεμένο με τις ανάγκες της διαφήμισης και των πωλήσεων.

Ποιος λοιπόν είναι ο ρόλος της τηλεόρασης και ποιος ο δικός μας ρόλος ως τηλεθεατών;  Ποιος ορίζει τι θα δούμε; Έχουμε την επιλογή να αλλάξουμε κανάλι ή να μη δούμε μια εκπομπή;  Ο έλεγχος της σκέψης μας και η ευπιστία μας ως θεατών επίσης μας προβλημάτισε. Άρα τέθηκε και το ερώτημα αν τα ΜΜΕ ορίζουν τη ζωή και τη σκέψη μας και αν εμείς οφείλουμε να προβληματιζόμαστε για ότι βλέπουμε. Μεγάλη η συζήτηση σχετικά με την ευθύνη των ΜΜΕ, αλλά ακόμη μεγαλύτερη όσον αφορά τη δική μας ευθύνη.

Γιώτα Κεφαλά