Η ταινία είναι μια ταινία εποχής. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι μια ταινία για τη μουσική, για τη διαφορετικότητα, για το πώς ένας έφηβος ψάχνει να βρει την ταυτότητα του μέσα σε ένα συντηρητικό περιβάλλον και μια κλειστή κοινωνία. Τα εφηβικά όνειρα, η αμφισβήτηση , ο έρωτας, η διάλυση των οικογενειακών δεσμών, η αδερφική αγάπη είναι θέματα της ταινίας. Και ίσως το μήνυμα της να είναι ότι ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας. Ποτέ και για κανέναν λόγο!
Η συγκεκριμένη ταινία μου άρεσε πολύ γιατί μας δίδασκε
πως να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις μέσω της μουσικής- στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Παραδείγματος χάρη, το bullying που γινόταν στην αρχή από τον Διευθυντή
εξαιτίας της διαφορετικής προσωπικότητας
που είχε το παιδί αντιμετωπίστηκε μέσω ενός τραγουδιού και όχι μέσω υβρεολόγιου
ή ξύλου. Αυτός ήταν ο πρώτος λόγος που μου άρεσε η ταινία.
Ο δεύτερος λόγος είναι η σχέση που υπήρχε ανάμεσα
στα αδέλφια, η οποία δεν άλλαξε παρόλο τον χωρισμό και τους τσακωμούς των γονιών
τους.
Σας συστήνω ανεπιφύλακτα να δείτε αυτή την ταινία.
Ταξιάρχη Ρουμελιώτης, Γ4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου