The fundamentals of caring

Η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ.Η αλήθεια είναι πως με έκανε να βουρκώσω κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και δεν πρέπει να ντρέπεται γι’ αυτό που είναι. Αυτό έκανε το παιδάκι δε ντρεπόταν για το πρόβλημα του και προσπαθούσε να κάνει τους γύρω του να μη νιώθουν άβολα χρησιμοποιώντας το ξεχωριστό χιούμορ. Ακόμη το κορίτσι πλησιάζει το αγόρι και αρχίζει να αισθάνεται πράγματα για εκείνον και δεν είναι σαν κάτι άλλες κοπέλες που θα τον λυπόντουσαν  και θα τον κορόιδευαν. Εκείνη ήταν ξεχωριστή.

Ειρήνη Πέτσαλη, Γ4

Η ταινία που παρακολουθήσαμε μου άρεσε πάρα πολύ και τη βρήκα πολύ συγκινητική. Ο Τρέβορ, που έπασχε από μια σπάνια ασθένεια και ήταν αναγκασμένος να ζει σε αναπηρικό καροτσάκι , είχε αποδεχτεί την ασθένεια  που είχε κάτι που μου έδειξε πως ο,τι και να μας συμβαίνει πρέπει να παραμένουμε ψύχραιμοι και να το αποδεχόμαστε για να το αντιμετωπίσουμε. Ο Τρέβορ δεν έβγαινε καθόλου από το σπίτι εκτός από κάθε Πέμπτη, που πήγαινε στο παρκάκι. Ζούσε δηλαδή μια ρουτίνα.  Ο φροντιστής του, ωστόσο, του έδωσε την ευκαιρία να βγει έξω και να δει τον κόσμο-  κάτι που τον έκανε ευτυχισμένο. Η μητέρα του τον αγαπούσε πολύ και από τα τρία του χρόνια , που διαγνώστηκε η ασθένεια του και έμαθε πως ο γιος της δεν θα ζούσε παραπάνω από τριάντα χρόνια,  στάθηκε δίπλα του, σε αντίθεση με τον πατέρα του που, μόλις διαγνώστηκε η ασθένεια του γιού του, τους παράτησε.

 Εγώ όμως δεν βρήκα σωστό το να γράφει η μάνα του επιστολές και μετά να λέει στον Τρέβορ ότι είναι από τον πατέρα του, γιατί αν πραγματικά νοιαζόταν θα ήταν δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια.

 Ο φροντιστής του ο Μπεν είχε χάσει το παιδί του και η γυναίκα του εδώ και δυόμιση χρόνια του ζητάει διαζύγιο και εκείνος δεν θέλει να υπογράψει. Η απώλεια του παιδιού του του κόστισε πολύ,  αφού τον σκέφτεται συνεχώς. Όση αγάπη δεν πρόλαβε να δώσει στον γιο του έδωσε στον Τρέβορ, αφού μέχρι και βιβλίο έγραψε για αυτόν.

Μαρία Σαμαρά, Γ4

Η ταινία " The fundamentals of caring" μιλάει για ένα αγόρι με μυϊκή δυστροφία, που θέλει να πάει να δει τα πιο ανόητα αξιοθέατα της Αμερικής. Στην αρχή δεν με εντυπωσίαζε. Μου φαινόταν μια ακόμα ταινία με λίγο χιούμορ. Έκανα λάθος!  Η ταινία ήταν καταπληκτική! Είχε χιούμορ, ένα αναπάντεχο τέλος και φυσικά όπως σε όλες τις καλές ταινίες δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από την ταινία. Κάθε σκηνή ήταν υπέροχη και μερικές ήταν και χιουμοριστικές, αν και υπήρχαν και λυπητερά μέρη. Όλα αυτά μαζί ενωμένα με τον κατάλληλο τρόπο έκαναν αυτή τη ταινία τόσο ξεχωριστή!!

Δήμητρα Παππά, Γ4

Η ταινία ήταν πάρα πολύ ωραία και  ξεχωριστή μου άρεσε πολύ το παιδάκι που είχε το πρόβλημα και το αντιμετώπισε εξίσου ξεχωριστά. Το αγόρι προσπάθησε αυτό το πρόβλημα που έχει να μη του χαλάσει αυτά τα χρόνια που του έχουν απομείνει. Και η μητέρα είχε συμβιβαστεί με αυτό καθώς ήξερε ότι θα πεθάνει σύντομα και παρ’  όλα αυτά ήταν ψύχραιμη και έκανε τα πάντα για το παιδί της. Η κοπέλα αγνόησε το πρόβλημα που  είχε το αγόρι  και δεν τον λυπήθηκε και του συμπεριφέρθηκε κανονικά. Όλοι οι ηθοποιοί ήταν άψογοι! Πολύ καλή ταινία και με έκανε να δακρύσω.

Άννα Σιούλα, Γ5

Μια ταινία που απέδειξε πως όσο σοβαρή ή τραγική είναι μια κατάσταση, κάποιος μπορεί να τη διακωμωδήσει. Το χιούμορ του Τρέβορ ήταν πολύ σκοτεινό. Όμως  του ταίριαζε ιδιαίτερα . Η ταινία περιλάμβανε έντονες χειρονομίες και αρκετό νεανικό λεξιλόγιο, που δείχνουν και την ακριβή συμπεριφορά του σύγχρονου κόσμου. Κάθε χαρακτήρας είχε τα δικά του προβλήματα, αλλά τελικά όλοι καταφέρνουν να ζήσουν την περιπέτεια που πάντα χρειάζονταν.

Κωνσταντίνα Ξαντά, Γ4