Ελπίδες

Τα τριαντάφυλλα ξερά κάτω στο χώμα

έξω από της πόρτας το κατώφλι μου ακόμα,

μα στο παράθυρο το φως είναι αναμμένο
κι όσο περνάει ο καιρός θα σε προσμένω.

Το καντήλι της καρδιάς μου θ΄αργοσβήνει

πόνος θα γίνεται, θα λιώνει και θα σβήνει.

Δίχως τα χέρια σου, τα χέρια μου ν΄αγγίζουν

και τα μάτια σου γλυκά να αιχμαλωτίζουν.

Μα τώρα πέθαναν οι ελπίδες στο σκοτάδι

γιατί δεν ήρθε στην καρδιά μου το φεγγάρι

και για το χώμα λίπασμα έγιναν τα τριαντάφυλλα

και για το χώμα πότισμα έγιναν τα δάκρυα.

Βέρα Γιαννάκου,Γ4                                                                                               

(ο πίνακας είναι του G. Frederick Watts και λέγεται Hope)