Λέσχη Ανάγνωσης Β' και Γ΄Λυκείου 2ου ΓΕΛ Κω - "Θάνατος το ξημέρωμα"

 

Κυριακή 30 Οκτωβρίου και η βιβλιοθήκη του 2^ου ΓΕΛ Κω γέμισε με 20 μαθητές της Β’ και Γ’ Λυκείου , μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης. Η καινούρια χρονιά μας βρίσκει με περισσότερους συμμετέχοντ@ς , αφού πλέον έχουμε μέλη και από την Γ’ λυκείου. Υπεύθυνες της Λέσχης η συνάδελφος κ.Μαρίνα Κρύου και η υποφαινόμενη.

Το πρώτο βιβλίο για φέτος ήταν της Σώτης Τριανταφύλλου «Θάνατος το ξημέρωμα». Στα περισσότερα παιδιά άρεσε η δεύτερη ιστορία «Ο θάνατος του Ναπολέοντα Φίνλευ» , που ήταν πιο κοντά στην ηλικία τους και ίσως στα ενδιαφέροντά τους. Η Ειρήνη, η Ρένα, η Πόπη, η Ισμάρα και η Βενέτα συγκινήθηκαν πολύ από την ιστορία του μαύρου αγοριού που οδηγήθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα, ενώ η Έλενα και η Μέρι τη βρήκαν πιο ενδιαφέρουσα αφού η αφηγήτρια εμβάθυνε στη σχέση της με τον Ναπ και στη φιλία που χτίστηκε μεταξύ τους. Η Αντριάνα πάλι συγκινήθηκε από το γεγονός ότι η αφηγήτρια μαζί με τον Καζανόβα αγωνίστηκαν όσο μπορούσαν να σώσουν τον φίλο τους και η Πόπη με τη Δήμητρα εστίασαν στο ότι αυτή η ιστορία εξακολουθεί να είναι επίκαιρη – κίνημα Black Lives Matter. Άλλοι πάλι – ο Μανώλης, η Μπιργκιούλ, η Χριστίνα και η Κωνσταντίνα- είπαν ότι αυτή η ιστορία ήταν πιο απλή, πιο ξεκάθαρη, πιο κατανοητή. Ο Αργύρης και η Ελένη αναγνώρισαν την τραγικότητα αυτής της ιστορίας και ότι ήταν πιο συγκινητική ακριβώς γιατί εμπεριείχε στοιχεία τραγικού, ενώ η Γκιουλσέν τη βρήκε ενδιαφέρουσα .

Η πρώτη ιστορία «Η Ιωάννα των εννέα ημερών» ήταν πιο δυσνόητη ιστορία, αφού αναφερόταν με πολύ περιεκτικό τρόπο σε μια σειρά αληθινών ιστορικών γεγονότων και αυτό μπέρδεψε και κούρασε καποιους από τους νεαρούς αναγνώστες – Ισμάρα, Μπιργκιούλ, Κωνσταντίνα, Αντριάνα, Δήμητρα- ενώ σε άλλους δεν άρεσε ιδιαίτερα- Μέρι, Μανώλης, Βενέτα, Έλενα. Ωστόσο ο Αργύρης στάθηκε στο σαρκασμό και την ειρωνεία με την οποία ήταν γραμμένη η πρώτη ιστορία , στο πόσο γελοίοι παρουσιάζονταν όλοι οι υπόλοιποι πλην της Ιωάννας, στο πώς απέδωσε η συγγραφέας μια ολόκληρη εποχή. Τα ίδια στοιχεία άρεσαν και στην Ελένη όπως και στη Χριστίνα, η οποία στάθηκε και εκείνη στο σαρκασμό και το χιούμορ , αν και βρήκε χαοτική την πλοκή.

Μετά τις τοποθετήσεις των μελών, ακολούθησε συζήτηση. Το «Θάνατος το ξημέρωμα» μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1550, και μας μιλάει για πριγκίπισσες,  για τον γελοίο, εγωιστή βασιλιά Ερρίκο και τις άτυχες συζύγους του, για άσχετους δήμιους που πετσόκοβαν τα θύματά τους.  Η συγγραφέας αντιμετωπίζει με σαρκασμό και χιούμορ και την εποχή και τους ήρωες. Αυτό που μας μένει είναι η τραγική μοίρα της 16χρονης Ιωάννας που άλλοι αποφάσισαν γι αυτήν και οι γνώσεις της δεν της χρησίμευσαν και πουθενά. Όπως λέει χαρακτηριστικά η συγγραφέας : «Την ιστορία η Ιωάννα την έπαιζε στα δάχτυλα. όχι ότι αυτό τη βοήθησε σε τίποτα». Μια κοινωνία που οι γυναίκες ήταν νεκρό βάρος αν δεν ήταν παντρέψιμες, αν είχαν σωματικά ελαττώματα.

Η ιστορία πάλι του Ναπολέοντα Φίνλευ ήταν συγκινητική και τραγική συγχρόνως και τα παιδιά αναφέρθηκαν στη σκληρότητα της μητέρας του – πώς μια μάνα διώχνει το ίδιο της το παιδί από το σπίτι γιατί επέστρεψε ο σύντροφος της και το πετάει στο δρόμο;- καθώς και στις άθλιες συνθήκες της ζωής του που καθόρισαν εν πολλοίς και τη μοίρα του. Στη σύντομη δίκη του νεαρού αγοριού αναγνώρισαν στοιχεία της σύγχρονης πραγματικότητας, αφού μια καλή υπερασπιστική γραμμή και ένας έντιμος πρότερος βίος συντρίβουν ένα άτομο που το βιογραφικό του περιέχει μια διαλυμένη οικογένεια και κάποιο παράπτωμα. Η ευκολία της καταδίκης σε θάνατο ήταν συγκλονιστική και μας έβαλε σε σκέψεις για το θέμα. Παράλληλα, η συζήτηση επεκτάθηκε και στο πώς στη σύγχρονη εποχή το οικογενειακό περιβάλλον καθορίζει και, ίσως, εκτρέφει παραβατικές συμπεριφορές που αργότερα θα γίνουν εμφανείς στην κοινωνία.

Το επόμενο βιβλίο μας ορίστηκε να είναι το καινούριο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου «Η μεταμόρφωσή της».