Δημιουργική γραφή - Χριστούγεννα στο παιδικό χωριό ΣΟΣ

                                                                                                                         

                                                                                                                    23/12/12

Αγαπητέ Κώστα,

       Είναι προπαραμονή των Χριστουγέννων και εδώ το χιόνι πέφτει ασταμάτητα! Βλέπεις σε αντίθεση με την Αθήνα, το χωριό που μεταφέρθηκα μετά το θάνατο των γονιών μου είναι ορεινό. Αυτή η ημέρα, είναι ημέρα λύπης για μένα. Σαν σήμερα πριν από έξι χρόνια έγινε το δυστύχημα που είναι και ο λόγος που βρίσκομαι σήμερα εδώ. Αυτή τη στιγμή κάθομαι στο παράθυρο και παρατηρώ κάθε νιφάδα χιονιού που πέφτει στην αυλή. Νομίζω πως ακούω τη μαμά μου να με φωνάζει όμως είναι ο αέρας που φυσάει. Νομίζω πως βλέπω τον μπαμπά μου να έρχεται όμως είναι η σκιά του χιονάνθρωπου που φτιάξαμε στην αυλή! Μου λείπουν οι γονείς μου!

       Εδώ όλοι είναι ευγενικοί και καλοί μαζί μου και προσπαθούν να με κάνουν να ξεχάσω την απώλεια των γονιών μου! Η κυρία Άννα, η θετή μας μαμά, μου συμπαραστέκεται σε κάθε άσχημη στιγμή! Ο Γιάννης, ο Πέτρος, ο Ηλίας, η Όλγα και η Σταματία, τα νέα μου αδέρφια, προσπαθούν, παρακινώντας με, να παίξω μαζί τους, να με κάνουν να σταματήσω να κλαίω. Πολλές φορές το καταφέρνουν όμως ποτέ δεν τους βγάζουν από το μυαλό μου.

       Σήμερα στολίσαμε το δέντρο και το σπίτι. Εγώ προσπαθούσα να φαίνομαι χαρούμενος, ώστε να μη χαλάω την ωραία Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Αφού στολίσαμε το δέντρο, φορέσαμε μπουφάν, κασκόλ, γάντια και σκούφους, για να βγούμε έξω να στολίσουμε με φωτάκια τα κάγκελα των μπαλκονιών και την πόρτα. Με το που τελειώσαμε τα στολίσματα κρεμάσαμε ο καθένας την μπότα του στο τζάκι.

       Το σπίτι εδώ είναι μεγάλο. Εγώ μοιράζομαι ένα δωμάτιο με το Γιάννη. Ο Γιάννης είναι πολύ καλό παιδί, ψηλός και του αρέσει το μπάσκετ όσο και εμένα! Είναι δύο χρόνια μεγαλύτερος, αλλά αυτό δεν εμποδίζει την φιλία μας. Έτσι κι αλλιώς είναι σαν αδερφός μου εφόσον ζούμε στο ίδιο σπίτι.

       Η κ.Άννα έχει πάρει δώρα για όλους μας! Μας το κρατάει για έκπληξη, όμως εγώ την τσάκωσα να τα κρύβει. Στεναχωρήθηκε, αλλά μου είπε να μην πω τίποτα σε κανέναν άλλο. Λοιπόν, το λέω σε εσένα. Εσύ δεν πιάνεσαι!

       Αύριο θα βγούμε για κάλαντα με τα παιδιά. Ό,τι μαζέψουμε είπαμε να τα δώσουμε στη διεύθυνση του χωριού. Συμφωνήσαμε βέβαια να κρατήσουμε μερικά χρήματα, για να αγοράσουμε δώρο στη μητέρα μας!

       Μόλις τώρα σταμάτησαν τα σχολεία, όμως νομίζω ότι οι μέρες περνούν εξαιρετικά γρήγορα. Θα ξαναρχίσουν τα σχολεία πριν καλά-καλά το καταλάβουμε. Γι’ αυτό προσπαθούμε να χαιρόμαστε τις μέρες που είμαστε «ελεύθεροι».

       Εσύ πως περνάς; Θα φύγεις για διακοπές; Χαιρετίσματα σε όλη σου την οικογένεια και στα παιδιά στο σχολείο. Μου λείπουν πες τους! Μακάρι να μπορέσεις να έρθεις να με επισκεφθείς τώρα στις γιορτές! Θα χαρώ πολύ! Καλά Χριστούγεννα!

                                                                                           

 Με εκτίμηση                                                                                          

Μουστάκης Γεράσιμος, Β4