ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, ΡΟΜΠΕΡΤ ΚΟΡΜΙΕΡ

 

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΡΟΜΠΕΡΤ ΚΟΡΜΙΕΡ

Σειρά : Πυξίδα (για εφήβους και ενήλικες)

Σελίδες : 312

Μεταφραστής ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ ΚΩΣΤΙΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ

«Δεν είπε τίποτα για μια στιγμή. Πραγματικά ένιωθε λύπη γι αυτούς, όπως μπορεί κανείς να νιώσει για κάτι που δεν καταλαβαίνει. Εξακολουθούσε να είναι ένα τέρας, φυσικά. Αλλά ποιος τον είχε κάνει τέρας; Αυτός ο κόσμος, ο κόσμος του. Ποιος ήταν ο ένοχος λοιπόν: το τέρας ή ο κόσμος που το δημιούργησε;»

Αυτά αναρωτιέται ο Μίρο, ο νεαρός τρομοκράτης, το αγόρι που έζησε την πρώτη παιδική του ηλικία μαθαίνοντας ότι οι γονείς του σκοτώθηκαν από έκρηξη νάρκης και στη συνέχεια μεγάλωσε γυρνώντας εδώ και εκεί, αρχικά σε στρατόπεδα προσφύγων και έπειτα στους δρόμους μαζί με τον αδερφό του μέχρι που τους εντόπισε ο Άρτκιν, ο αρχηγός της οργάνωσης, και τους εκπαίδευσε ως τρομοκράτες. Ποιος ήταν λοιπόν υπεύθυνος για τη μετάλλαξη του σε τέρας;

Ο Μίρο, ο Μπεν και η Κειτ , τρεις έφηβοι εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση τρομοκρατίας , σε ένα βιβλίο που γράφτηκε το μακρινό 1979, αλλά είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ο Μίρο συμμετέχει σε μια τρομοκρατική ομάδα που καταλαμβάνει ένα λεωφορείο με δεκαέξι παιδάκια , προκειμένου να καταφέρει ένα πλήγμα στις αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Το λεωφορείο οδηγεί η Κέιτ, ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή, αφού εκείνη τη συγκεκριμένη ημέρα αντικαθιστά τον οδηγό θείο της. Τέλος στην υπόθεση εμπλέκεται ο Μπεν, ο γιος του στρατηγού, αρχηγού της αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, που επιλέγεται ως μεσολαβητής στη διαπραγμάτευση.

Ο Μίρο έχει εκπαιδευτεί από την τρυφερή, παιδική του ηλικία να χειρίζεται όπλα και έχοντας πάρει μέρος σε πολλές τρομοκρατικές ενέργειες έχει μάθει να λειτουργεί υπό καθοδήγηση και έχει στερήσει την ψυχή του από κάθε είδους συναισθηματική εμπλοκή. Είναι ένα πειθήνιο όργανο των ανωτέρων του προκειμένου να κερδίσει η πατρίδα του τον πόλεμο - όπως παπαγάλισε στην Κέιτ, όταν τον ρώτησε σχετικά. Ο Μίρο είχε αποστηθίσει πολύ καλά το μάθημα του και δεν έχει καιρό να αναρωτηθεί για τίποτε, εφόσον ο Άρτκιν είχε πάντα έτοιμες τις απαντήσεις γι αυτόν. Και τώρα, σε αυτή την υπόθεση ομηρείας, έχοντας επαρκή χρόνο για σκέψεις , αρχίζει να θέτει ερωτήματα στον εαυτό του και να ανησυχεί που ανακαλύπτει ψήγματα ευαισθησίας μέσα του.

Η Κέιτ είναι μια ένα νεαρό κορίτσι , που βιώνει τη συναισθηματική ανασφάλεια της εφηβείας και ανακαλύπτοντας τα πολλά πρόσωπα που τη συνθέτουν δεν ξέρει ποια τελικά είναι η ίδια. Αναρωτιέται αν αξίζει να αγαπηθεί, αν δεν πρέπει να αναζητά την τελειότητα, αφού η ίδια είναι ανεπαρκής, αν θα την αγαπήσουν οι άλλοι, όταν ανακαλύψουν τις πολλές αδυναμίες της. Και έρχεται η στιγμή που οφείλει να αποδείξει τη γενναιότητα και το θάρρος της εγκλωβισμένη σε αυτή την υπόθεση ομηρείας και γνωρίζοντας ότι το πρώτο άτομο που θα εξοντώσουν οι τρομοκράτες είναι η ίδια. Θα περιποιηθεί λοιπόν τα μικρά παιδιά, θα τα παρηγορήσει, θα εκμεταλλευτεί το δεύτερο κλειδί του λεωφορείου προκειμένου να ξεφύγει από τη γέφυρα που έχουν ακινητοποιηθεί, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η Κέιτ πιστεύει ακόμη στο καλό που υπάρχει στους ανθρώπους και χρησιμοποιεί την ικανότητα της να χειρίζεται τους άλλους επιχειρώντας να επιδράσει στο Μίρο. Η προσπάθεια της είναι μάταιη..

Ο Μπεν πάλι είναι ένα νεαρό, ευαίσθητο αγόρι, που εμπλέκεται στην υπόθεση ύστερα από επιλογή του πατέρα του. Ο Μπεν έχει πρόσφατα βιώσει την ερωτική απόρριψη και συγχρόνως έχει να διαχειριστεί τη δύσκολη σχέση με τον πατέρα του, ο οποίος έχει μια κρυφή δεύτερη ζωή ως μέλος της αντιτρομοκρατικής ομάδας Δέλτα. Όταν θα ανακαλύψει ότι ο ίδιος ο γονιός του χρησιμοποίησε τις αδυναμίες του , προκειμένου να τον στείλει ως μεσολαβητή στην υπόθεση και να τον φέρει αντιμέτωπο με τη δειλία του, ο κόσμος του θα γκρεμιστεί και θα αναγκαστεί να πάρει μια δύσκολη απόφαση.

Αν και το κάδρο της υπόθεσης είναι στατικό – η γέφυρα Μπρίμλερς στην οποία είναι εγκλωβισμένο το λεωφορείο με τα παιδιά και ελέγχεται από το βαν των τρομοκρατών- , η πλοκή υφαίνεται πάνω στις συναισθηματικές ισορροπίες. Ο αποστραγγισμένος συναισθηματικά Μίρο, η Κέιτ, που αναγκάζεται να ενηλικιωθεί απότομα , εν μία νυκτί, ο Μπεν, το εύθραυστο αγόρι. Και παράλληλα, ο πατέρας του Μπεν - ο στρατηγός Μάρτσαντ- ο Άρτκιν,ο ηγέτης της ομάδας, ο μικρούλης Ρέιμοντ και η σύντομη ιστορία του.

Ο Κορμιέρ γράφει ένα βιβλίο εξαιρετικά δυνατό, ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εφήβους που διαθέτουν αναγνωστικό επίπεδο και τολμά να μιλήσει για ένα θέμα που δεν ανήκει στη σφαίρα των εφηβικών επιλογών. Ο συγγραφέας διεισδύει στον ψυχισμό των πρωταγωνιστών και απλώνει μπροστά μας μια παλέτα συναισθημάτων , σκέψεων και προβληματισμών. Πολύ ιδιαίτερη η επιλογή του να περιορίσει την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του σε δύο μόνο πρόσωπα: στο Μπεν και τον πατέρα του. Ειδικά το ενδέκατο κεφάλαιο, που υπάρχει η σπαρακτική, φανταστική, συνομιλία πατέρα - γιου, αποτελεί υπόδειγμα λογοτεχνικής γραφής.

Τι υπάρχει λοιπόν μετά τον πρώτο θάνατο; Υπάρχει επιστροφή ή αποτελεί μονόδρομο για τον εμπλεκόμενο άπαξ και βρεθεί σε αυτή τη θέση; Ο αναγνώστης καλείται να δώσει τη δική του απάντηση στο ερώτημα.