Το λουζεράκι, Ελένη Τασοπούλου

 

Το λουζεράκι

Συγγραφέας: Ελένη Τασοπούλου

Εκδότης : Καστανιώτης

Χρονολογία Έκδοσης: Μάρτιος 2019

Αριθμός σελίδων: 144

 

Η Θάλεια είναι μαθήτρια της Γ Γυμνασίου. Ανήκει στην κατηγορία των αόρατων παιδιών του σχολείου, των παιδιών που δεν τα υπολογίζει κανείς. Τα παιδιά που νιώθουν ότι δεν αξίζουν τίποτε, ότι κανείς δεν τα θέλει. Και για ποιο λόγο, άλλωστε, να τα θέλει κανείς; Δεν είναι πολύ όμορφα, δεν είναι τα αστραφτερά παιδιά, δεν έχουν ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες, δεν είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Είναι αυτά που, απομονωμένα στο θρανίο τους, δε βγάζουν τσιμουδιά την ώρα του μαθήματος, συνήθως γιατί, όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί η ίδια η Θάλεια: «Κάποτε, κάπου κάτι δεν κατάλαβα και φυσικά ντράπηκα να ρωτήσω… Και αυτό που δεν κατάλαβα στην αρχή έφραξε το δρόμο στο επόμενο, που ήταν συνέχεια του προηγούμενου, και τώρα πια δεν έχω καμιά απορία, αφού έτσι κι αλλιώς δεν καταλαβαίνω τίποτα». Η Θάλεια, που εκτός από τη φίλη της τη Μάρα- ένα ακόμη αόρατο παιδί, που του αρέσει να ζωγραφίζει όλη την ώρα- δεν έχει άλλον να μοιραστεί όσα νιώθει και όσα σκέπτεται. Η Θάλεια που την ώρα του μαθήματος ταξιδεύει νοερά, κοιτώντας έξω από το παράθυρο και που, εξαιτίας μιας παρεξήγησης, θα βρεθεί στο στόχαστρο μιας παρέας συμμαθητών της, των μαθητών αυτών που υπάρχουν σε κάθε σχολείο- αυτών που αντιμετωπίζουν με σκληρότητα τους αδύναμους συμμαθητές, που ισοπεδώνουν με τα λόγια και τις πράξεις τους τους πάντες αδιαφορώντας για τα συναισθήματα τους.

Οι συμμαθητές αυτοί , λοιπόν, εν αγνοία της, θα δηλώσουν τη συμμετοχή της στην οντισιόν της θεατρικής παράστασης που ετοιμάζει το σχολείο, θέλοντας να την ρεζιλέψουν. Είναι όμως η μοναδική φορά που η Θάλεια δε θα επιτρέψει στους συμμαθητές της να γελάσουν μαζί της και θα αποδεχτεί την πρόκληση. Κα το απίστευτο γι αυτή είναι ότι θα κερδίσει το ρόλο της πρωταγωνίστριας. Τα βάσανα της όμως δε σταματούν εκεί, αφού οι συμμαθητές της θα συνεχίσουν να της κάνουν τη ζωή κόλαση είτε λεκτικά είτε ωθώντας την να κάνει πράγματα που τη ντροπιάζουν. Και έρχεται το τελειωτικό χτύπημα από τη συμμαθήτρια της την Υβόννη , που της κολλάει την ταμπέλα «Λουζεράκι». Η Θάλεια νιώθει ότι συντρίβεται κάτω από το βάρος αυτής της λέξης που μοιάζει να της αποκαλύπτει ποια είναι στα αλήθεια για τους άλλους. Η Θάλεια θα δεχτεί την ταμπέλα αυτή και θα την κουβαλάει «σα βρώμικο παλτό», όπως λέει η ίδια, μέχρι την ώρα που θα βρει το κουράγιο να απαλλαχτεί οριστικά από αυτό το φορτίο..

Όλη αυτή την ιστορία την αφηγείται η ίδια η πρωταγωνίστρια σε α’ ενικό πρόσωπο και ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη σαν τις σελίδες ενός εφηβικού ημερολογίου, αφού μας αποκαλύπτει όλες τις σκέψεις , τα συναισθήματα , τα αδιέξοδα που βιώνει η Θάλεια. Η αφηγήτρια διαθέτει ευαισθησία, χιούμορ και αποτυπώνει με ρεαλιστικό τρόπο την ψυχολογία του ντροπαλού και περιθωριοποιημένου εφήβου. Ενός εφήβου που αγωνιά, που θέλει να ακουστεί η φωνή του αλλά δεν ξέρει ποια είναι αυτή η φωνή, τι σπουδαίο έχει να πει, ποια είναι η δική του θέση στη μικρή κοινωνία του σχολείου ,αρχικά, και στην ευρύτερη της ζωής αργότερα. Η συγγραφέας ηθελημένα δίνει φωνή μόνο στην «αόρατη» ηρωίδα της και φωτίζει κάθε πτυχή της προσωπικότητας της. Παράλληλα, οι αναδρομικές αφηγήσεις της που αφορούν τη γιαγιά της και τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει παίξει στη ζωή της μοναχοκόρης Θάλειας είναι πολύ τρυφερές και έμμεσα φέρνουν στο προσκήνιο τον ψυχικό πλούτο των παππούδων, την ευγένεια της ψυχής τους, τη θυμοσοφία τους, την αύρα μιας άλλης εποχής.

« Το λουζεράκι» είναι ένα βιβλίο που δίνει το λόγο στα αόρατα αυτά παιδιά που υπάρχουν γύρω μας και τα φέρνει στο προσκήνιο. Η Θάλεια εκφράζει τις αγωνίες τους, περιγράφει τη δύσκολη θέση τους σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αποδέχεται μόνο τον μαθητή που ξεχωρίζει για το διάβασμα, τις γνώσεις του κι όχι για κάποια άλλα ιδιαίτερα ταλέντα ή κλίσεις. Η πρωταγωνίστρια, μέσω του θεατρικής παράστασης στην οποία συμμετέχει, ανακαλύπτει ότι είναι καλή σε κάτι έξω από τα αυστηρά πλαίσια του σχολείου, ο ρόλος που υποδύεται της δίνει το κουράγιο να αντιμετωπίσει τους δικούς της φόβους, να υπερβεί την ανασφάλεια, την ντροπή και τη σιωπή της και να ανακαλύψει ότι έχει τη δύναμη να αντιδράσει στην κακία των συμμαθητών της. Παράλληλα, ανακαλύπτει το μαγικό κόσμο των βιβλίων μέσω της συμμαθήτριας της Ρενέ- που και εκείνη βιώνει την περιθωριοποίηση από τους συμμαθητές της εξαιτίας των ιδιαίτερων στυλιστικών επιλογών της- και , όπως λέει η ίδια η Θάλεια: « Δε φανταζόμουνα πως οι χάρτινοι ήρωες των βιβλίων , που ούτε τους βλέπεις ούτε τους ακούς, μπορεί να κάνουν τόσο καλή παρέα..».

Διαβάστε το «Λουζεράκι» και θα ανακαλύψετε την κρυμμένη δύναμη των παιδιών που είναι στο περιθώριο. Ένα βιβλίο εφηβικό και όχι μόνο που μεταφέρει πολλά μηνύματα με βασικότερο ίσως αυτό που λέει η πρωταγωνίστρια στο τέλος: « Κανένας άνθρωπος δεν είναι λουζεράκι. Κανένας».