Όταν ήμουν μικρός έπαιζα κρυφτό
Έτρεχα να κρυφτώ όσο μετρούσε
κάποιος ως το εκατό
Ήμουν πολύ καλός στο παιχνίδι αυτό
Κρυβόμουν τόσο καλά που όσο και να
περίμενα κανείς δεν με έβρισκε
Σε όλους μας άρεσε το κρυφτό
Παίζαμε για ώρες
Κάθε γύρος ήταν κι άλλος ένας θρύλος
Έμενα ακίνητος και δεν με έβρισκε
κανένας
Ήμουν τόσο μα τόσο καλός
Φώναζαν και φώναζαν να με βρουν
Μα έκλεινα τα αυτιά μου και δεν
απαντούσα
Όλοι άρχιζαν να με ψάχνουν
Όλοι ήθελαν να με βρουν
Ήξερα ότι ήθελαν να με βρουν, αλλά εγώ έμενα κρυμμένος
Έχει περάσει τόσο καιρός και ακόμα
δεν με βρήκαν
Πλέον δεν ξέρουν ότι πρέπει να με
βρουν
Πως να το ξέρουν, αφού έχουν ξεχάσει
πως είχα κρυφτεί και με έψαχναν
Εγώ όμως περίμενα
Περίμενα και περίμενα
Κάποιος θα θυμηθεί ότι με έψαχναν
Κάποιος θα παίζει κρυφτό και θα
κρυφτεί εδώ
Κάποιος θα βρει την κρυψώνα μου που
κανείς ποτέ δεν έχει βρει
Κάποιος θα με βρει κι εγώ θα ξεχάσω γιατί κρυβόμουν
(Ένα ποίημα μαθητ@ μας στο ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς. Καλή δύναμη σε όλ@ς μας! Με την ευχή να μας βρουν όσοι μας ψαχνουν στα αλήθεια....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου