10+1 βιβλία για το καλοκαίρι!

Γίνεται καλοκαίρι χωρίς βιβλία; Όχι βέβαια! Ιδού λοιπόν μερικές προτάσεις για βιβλιόφιλους όλων των ηλικιών!

"Το κοκάλινο σπουργίτι", Ζάνα Φρέιλον 

εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 304

«Είθε να μας φέρνεις πάντα τύχη και να μας προστατεύεις και είθε να οδηγείς τις ψυχές μας στην ελευθερία».

Ο Σούμπι είναι πρόσφυγας. Αυτή είναι η ιστορία του, η ιστορία εκατομμυρίων..

Η συγγραφέας Ζάνα Φρέιλον γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, αλλά έζησε τα παιδικά της χρόνια στο Σαν Φρανσίσκο. Εχει σπουδάσει Ιστορία και Παιδαγωγικά κι έχει εργαστεί ως δασκάλα σε δημοτικά σχολεία. Η παγκόσμια προσφυγική κρίση την οδήγησε να γράψει «Το Κοκάλινο Σπουργίτι», θέλοντας να μιλήσει για όλους αυτούς τους ανθρώπους πίσω από τους στατιστικούς πίνακες και να φανερώσει την πραγματικότητα που βιώνουν στα κέντρα κράτησης - με την ελπίδα οι μελλοντικές γενιές να διαχειριστούν με καλύτερο τρόπο τόσο δύσκολα θέματα όπως αυτό. «Το Κοκάλινο Σπουργίτι», που κυκλοφορεί σε 9 χώρες, ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Guardian Children’s Book Prize 2016 και έχει προταθεί για το CILIP Carnegie Medal 2017. Η Ζάνα Φρέιλον έχει γράψει κι άλλα βιβλία για παιδιά. 

ΘΩΜΑΣ Q.BIT  

Ταξιδιώτης στο κάτοπτο του χρόνου , Β. Ηλιόπουλος

εκδόσεις Πατάκη, σελ.264

Ο Θωμάς, μαθητής στο λύκειο, παίζει όλη μέρα στον υπολογιστή του και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με "ταχύτητες κβάντων". Να γιατί όλοι τον φωνάζουν Θωμά Q. Bit. 

Όταν προκαλεί, χακάροντας τη μεγαλύτερη εταιρεία ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να φανταστεί σε τι περιπέτειες μπλέκει.
Ταξιδεύει στην Ιστορία, στο κάτοπτρο του χρόνου, και βρίσκεται πίσω στο 1944 να αντιστέκεται στους Ναζί. Ταξίδι στο παρελθόν ή εξελιγμένη εικονική πραγματικότητα; 
Ό, τι κι αν είναι, τον φέρνει αντιμέτωπο με τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής αλλά και με τον ίδιο τον θάνατο. Τον γεμίζει εμπειρίες που κανένας άλλος νέος της γενιάς του δεν έχει. Κι όταν γυρίζει στο σήμερα κι όλοι τον αποτρέπουν από το να ψάξει τι ήταν αυτό που έζησε, τον κυνηγούν οι αμφιβολίες. Θα καταφέρει να ξαναγυρίσει στον τόπο και στον χρόνο που τον άλλαξε; Μπορεί να ταξιδεύει στο παρελθόν ή στο μέλλον; Ποιες αποκαλύψεις τον περιμένουν εκεί; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μια κριτική για το βιβλίο εδώ. 

Χρονικό ενός τελευταίου καλοκαιριού, Yasmine El Rashidi  

Μτφρ. Μαρία Αγγελίδου
εκδόσεις Κριτική
Σελ. 184

Κάιρο, 1984, ένα ζεστό καλοκαίρι. Ένα μικρό κορίτσι μεγαλώνει στην οικογενειακή έπαυλη. Παράπονό της η απουσία του Πατέρα και η αποστασιοποιημένη αυστηρότητα της Μητέρας. Οι μέρες της περνούν στη σιωπή: κοιτάζει τον ήρεμο Νείλο από το παράθυρό της, παρακολουθεί χωρίς ήχο τα τρία μη απαγορευμένα κανάλια, πλάθει με τη φαντασία της τις ζωές των άλλων.
Η Yasmine El Rashidi αποτυπώνει την εντελώς ρευστή πραγματικότητα που ζει ως κορίτσι, ως έφηβη, ως γυναίκα. Ισορροπώντας μεταξύ επιβίωσης και συνενοχής, διηγείται την πορεία μιας γενιάς που μεγάλωσε στη σιωπή και συγχρόνως το πρόσφατο ταραγμένο πολιτικό σκηνικό της γειτονικής Αιγύπτου.

Προδημοσίευση του βιβλίου εδώ. 

Εικόνες της μεγάλης σου αγάπης , Wolfgang Herrndorf

Μετάφραση: Απόστολος Στραγαλινός
Κριτική
152 σελ

Πρωταγωνίστρια η δεκατετράχρονη Ίζα. Παραμονεύει στον κήπο του ιδρύματος. Η σιδερένια πύλη ανοίγει. Ένα φορτηγό περνάει. Η κατάλληλη ευκαιρία για απόδραση. Το ταξίδι της αρχίζει. Το ξυπόλυτο κορίτσι στη διαδρομή του συναντά ανθρώπους κάθε είδους –έναν μαουνιέρη, πιθανότατα ληστή τράπεζας, έναν εργάτη που ξέχασε το όνομα της πρώτης του αγάπης, έναν παλαβό νταλικέρη, μια λεσβία οργανωμένη στους οικολόγους– πριν συναντήσει το απίθανο δίδυμο Τσικ και Μάικ, τους ήρωες του μυθιστορήματος Βερολίνο, γεια που μεταφράστηκε σε 25 γλώσσες και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Φατίχ Ακίν.

Το βιβλίο Εικόνες της μεγάλης σου αγάπης γράφτηκε υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες λόγω της προχωρημένης αρρώστιας του συγγραφέα, Βόλφγκανγκ Χέρντορφ. Ωστόσο, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, ο Χέρντορφ δούλεψε μέχρι τέλους για την έκδοσή του.
Ο αναγνώστης ξαναβρίσκει τη φρεσκάδα της γραφής, το χιούμορ και την ανατρεπτική διάθεση που τόσο αγαπήθηκαν από το κοινό.(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Διπλό χτύπημα, Λυχναρά Λίνα

Εκδόσεις Πατάκη

Έτος: 2017

Σελίδες 230

Μαθητές από όλη την Ελλάδα πρόκειται να λάβουν µέρος στο Φεστιβάλ Μαθητικού Θεάτρου που πραγµατοποιείται σε ένα νησί του Αιγαίου. Κάποιοι από αυτούς θα βρεθούν σε κίνδυνο, αφού µια ρατσιστική οργάνωση προετοιµάζει ένα διπλό χτύπηµα µε στόχο τους ίδιους και την καθηγήτριά τους. Τα παιδιά θα παρουσιάσουν τον "Έµπορο της Βενετίας" του Σαίξπηρ. Στο έργο αυτό, ο βασικός ήρωας σχεδιάζει το δικό του ύπουλο χτύπηµα, κάτι που οι σύγχρονοι εγκληµατίες σκοπεύουν να εκµεταλλευτούν στο έπακρο. Ο αστυνόµος Μίλτος Ζαφείρης θα πρέπει να λύσει τα µυστήρια και να βρει τους πραγµατικούς ενόχους, πριν να είναι αργά για τα παιδιά και την καθηγήτριά τους.

Σταργκερλ, Τζέρι Σπινέλλι

Εκδόσεις Πατάκη, σελίδες 220

Η Στάργκερλ είναι μαγευτική σαν τον ουρανό της ερήμου, παράξενη σαν τον αρουραίο της, μυστηριώδης σαν το όνομά της.Από τη μέρα που εμφανίστηκε στο ήσυχο Λύκειο Μάικα μέσα σε μια έκρηξη χρωμάτων και ήχων, σε όλο το σχολείο ακούγεται ένα και μόνο μουρμουρητό: «Στάργκερλ, Στάργκερλ…».

Η Στάργκερλ κλέβει την καρδιά του Λίο Μπόρλοκ με ένα της μόνο χαμόγελο και βάζει φωτιά στο ομαδικό πνεύμα του σχολείου με μία μόνο ζητωκραυγή. Οι μαθητές του Λυκείου Μάικα τη λατρεύουν. Στην αρχή.Λίγο καιρό μετά στρέφονται εναντίον της και την αποκλείουν εξαιτίας των όσων την κάνουν διαφορετική.

Ο βραβευμένος Τζέρρυ Σπινέλλι υφαίνει μια γεμάτη ένταση και συναίσθημα ιστορία γύρω από τους κινδύνους του να είναι κανείς δημοφιλής αλλά και γύρω από την έκσταση και την έμπνευση που χαρίζει η πρώτη αγάπη. Ένας ύμνοςστον αντικομφορμισμό που θα ενθουσιάσει με την ειλικρίνειά του, θα συγκινήσει με το συναίσθημα που διακινεί και, κυρίως, θα μετακινήσει τους αναγνώστες.

Οι υπόλοιποι απλώς ζούμε εδώ, Πάτρικ Νες,

Εκδόσεις Πατάκης, σελ. 350

ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ όλοι εκλεκτοί
Τι γίνεται αν δεν είσαι ίντι παιδί, από αυτά που αποκρούουν ζόμπι ή ό, τι, τέλος πάντων, είναι αυτή η καινούρια φάση με τα γαλάζια φώτα και τους θανάτους;
Τι γίνεται αν είσαι σαν τον Μάικυ;
Ο οποίος το μόνο που θέλει είναι να αποφοιτήσει προτού κάποιος ανατινάξει το σχολείο. Πάλι.
Κάποιες φορές πρέπει απλώς να βρεις με ποιον τρόπο ακόμα και μια συνηθισμένη ζωή μπορεί τελικά να είναι ασυνήθιστη.
Από τον δημοφιλή και βραβευμένο συγγραφέα του μυθιστορήματος "Το τέρας έρχεται", ένα τολμηρό, αστείο και διορατικό μυθιστόρημα για τις πολλές διαφορετικές εκδοχές του ξεχωριστού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Απ τον αέρα πιο ελαφριά, Φεδερίκο Ζανμερ

Εκδόσεις Όπερα, σελ. 248

"Κάτσε στο σκέπασμα της τουαλέτας. Αν θέλεις. Δε σε πιέζω. Αλλά μου φαίνεται πως θα 'σαι πιο άνετα καθισμένος στο σκέπασμα της τουαλέτας. Παίρνω κι εγώ μια καρέκλα και τη βάζω μπροστά στην πόρτα.
Θα σου αφηγηθώ κάτι.
Μη κλαψουρίζεις. Δε θα σου κάνει καλό, ούτε θα κερδίσεις τίποτα. Άσε που κινδυνεύεις να σου ανέβει η πίεση. Σ' τ' ορκίζομαι. Εμένα μου 'χει συμβεί.
Θα σου αφηγηθώ κάτι που θέλω πολύ να σ' το αφηγηθώ.
Σε παρακαλώ. Μη μου το χαλάς τώρα. Σταμάτα να μιλάς, ηρέμησε, μη βαράς την πόρτα σαν χαζός κι άκουσέ με ήσυχα ήσυχα - δε θα πάθεις τίποτα αν μ' ακούσεις.
Θα σ' αρέσει - ξέρω τι σου λέω.
Πάντα κάτι μαθαίνεις απ' τους γέρους. Το ξέρω πως εσείς, κι εννοώ τους νέους, δε συμφωνείτε, λέτε πως τίποτα δεν μπορείτε να μάθετε από μια γριά σαν εμένα. Ενενήντα τριών είμαι. Πάω στα ενενήντα τέσσερα. Πολλά, ε;"
Η υπερβολική αυτοπεποίθηση και η εφηβική απρονοησία καταδικάζουν έναν δεκατετράχρονο ληστή σε μια αναπάντεχη κάθειρξη. Η μοναχική υπέργηρη γυναίκα την οποία επιχειρεί να ληστέψει, τον κλειδώνει στο μπάνιο και στρογγυλοκάθεται μιλώντας του έξω από την πόρτα. Η τιμωρία του: να μετατραπεί στον ιδανικό (και τραγικό) ακροατή, που θ' ακούσει θέλοντας και μη ολόκληρη την ιστορία μιας μακράς ζωής που οδεύει προς το τέλος της.
Ιλαρό και δραματικό μαζί, λαμπερό και ερεβώδες, το "Απ' τον αέρα πιο ελαφριά" είναι ένα λογοτεχνικό κατόρθωμα. Ένα μυθιστόρημα που -σαν γνήσιο θρίλερ- κρατάει τον αναγνώστη σε αγωνία ως την τελευταία σελίδα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο κύριος Ιμπραήμ και τα άνθη του Κορανίου, Έρικ Εμάνουελ Σμιτ

Εκδόσεις Όπερα, σελ. 88

Περίληψη:
«Α όχι, Μομό! Βγες από τον αυτοκινητόδρομο! Αυτοκινητόδρομος σημαίνει: Περάστε, περάστε, δεν έχει τίποτα να δείτε. Είναι για τους χαζούς που θέλουν να πάνε γρήγορα από το ένα σημείο στο άλλο. Εμείς δεν κάνουμε γεωμετρία· ταξιδεύουμε. Βρες μου ωραίες δημοσιές που δείχνουν ό,τι αξίζει να δει κανείς.» «Πώς φαίνεται ότι δεν οδηγείτε εσείς, κύριε Ιμπραήμ...» «Για να σου πω, Μομό! Αν δεν θες να δεις, πάρε το αεροπλάνο όπως όλος ο κόσμος.» «Το μέρος εδώ είναι φτωχό, κύριε Ιμπραήμ;» «Ναι· είναι η Αλβανία.» «Κι εδώ;» «Σταμάτα το αυτοκίνητο. Μύρισε. Τι μυρίζεις; Μυρίζει ευτυχία: είμαστε στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι δεν τρέχουν πέρα-δώθε, μες στο χασομέρι τους μας κοιτάζουν να περνάμε, αναπνέουν βαθιά. Βλέπεις, Μομό, εγώ θα 'χω περάσει όλη μου τη ζωή δουλεύοντας, αλλά δουλεύοντας αργά, με το πάσο μου- ούτε πολλά λεφτά μ' ένοιαζε να κάνω, ούτε να 'ρχονται ουρές οι πελάτες. Αυτό είναι το μυστικό της ευτυχίας: η βραδύτητα. Τι θες να κάνεις όταν μεγαλώσεις;» «Δεν ξέρω, κύριε Ιμπραήμ. Ή μάλλον ξέρω: Εισαγωγές-εξαγωγές.»

Κάντε κάτι επιτέλους, Ελένη Ρουφάνη

Εκδόσεις Κέδρος, σελ. 184

«Μου χρωστάς», της λέει αργότερα ο Φοίβος μέσα απ’ τα δόντια καθώς ανεβαίνουνε τις σκάλες, «απαιτώ να μου δώσεις εξηγήσεις. Με ποιον γύρναγες και προτιμάς να νομίζουν ότι ήσουνα στην πορεία; Ελπίζω να παίρνεις προφυλάξεις…»
Μια σφυριχτή κατραπακιά τον κάνει να σταματήσεις – για μια μόνο στιγμή. 
«Αν έχει μπλέξει με τίποτα ναρκωτικά δε θέλω να σε ξέρω», ψιθυρίζει στο αυτί της αδελφής του και χώνεται στο δωμάτιό του, προτού εκείνη προλάβει να αντιδράσει. 
Τα παράθυρα στην απέναντι πολυκατοικία είναι όλα κλειστά. Με το φόβο απλωμένο σαν σεντόνι πάνω απ’ την πόλη, η Αλίκη νιώθει ασφυξία. Αυτομάτως το κεφάλι της παίρνει τη στάση στην οποία κάθε φορά σταβολαιμιάζει, για ν’ αντικρίσει ένα κομμάτι ουρανό. Έχει μέρες να σκεφτεί τον Κωνσταντίνο…

Στη σημερινή Αθήνα, οι ήρωες παλεύουν με το τέλος της εφηβείας και με την κατάρα που βαραίνει την εποχή τους. Από το κέντρο της πόλης μέχρι της άκρη του σύμπαντος, ταξιδεύουν σ’ έναν κόσμο όπου τα πάντα αναποδογυρίζουν. Συνωμοσίες, καβγάδες, επικίνδυνες ενέδρες και φαντασιώσεις ζωντανεύουν σε μια διαρκή σύγκρουση με την ταραγμένη κοινωνική πραγματικότητα και με τις αποτυχημένες συμβάσεις της. Όχι, δε θα φοβηθούν, θα γελάσουν με τους αγέλαστους, θα τραγουδήσουν, θα ερωτευτούν, θα αγωνιστούν για τα όνειρά τους και θα το αλλάξουν το γκρίζο τοπίο του πλανήτη.

Λόγια δηλητήριο, Μάιτε Καράνθα

Εκδόσεις Κέδρος, σελ. 280

Καμιά φορά η αλήθεια βρίσκεται κρυμμένη στο σκοτάδι και, για να έρθει στο φως, αρκεί μια χαραμάδα...

Η δεκαπεντάχρονη Μπάρμπαρα Μολίνα εξαφανίζεται από το σπίτι της. Η αστυνομία αρχικά θεωρεί πως το έσκασε, αλλά ένα τηλεφώνημα της κοπέλας στη μητέρα της αλλάζει τα δεδομένα. Είναι η τελευταία φορά που έρχεται σε επαφή με τους δικούς της. Ύστερα από αυτό δεν υπάρχουν νέα της και όλοι τη θεωρούν νεκρή.

Όμως η Μπάρμπαρα είναι ζωντανή. Το ίδιο και το τρομερό της μυστικό.

Τέσσερα χρόνια αργότερα το μυστήριο της εξαφάνισής της παραμένει άλυτο. Ώσπου ένα νέο τηλεφώνημα έρχεται να ανατρέψει τη ζωή όλων: μιας μητέρας που έχει χάσει την ελπίδα πως θα ξαναδεί την κόρη της, ενός αστυνομικού που ετοιμάζεται να συνταξιοδοτηθεί, μιας κοπέλας που πρόδωσε την καλύτερή της φίλη…

Μια ιστορία γεμάτη μυστικά, ψέματα και παραπλανητικά στοιχεία, μια συγκλονιστική αφήγηση που αποκαλύπτει την υποκρισία της σύγχρονης κοινωνίας.