Ολοκληρώνοντας τη μελέτη του αποσπάσματος από τον Ερωτόκριτο που υπάρχει στο βιβλίο της Γ Γυμνασίου, ακούσαμε με τους μαθητές τα Θλιβερά μαντάτα και τον Όρκο της Αρετούσας και στη συνέχεια τα παιδιά μετέγραψαν τους στίχους αυτούς αποδίδοντας τους σε θεατρική μορφή . Η εργασία μπορούσε να ήταν ατομική ή σε ομάδες των δύο ατόμων. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ όμορφο -μάλιστα κάποιο απόσπασμα τα παιδιά το έπαιξαν στο τμήμα υποδυόμενα τον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα. Δυο από τις εργασίες αυτές ακολουθούν.
Ερ: Τα ‘μαθες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα;
Αρ: Ομολογώ Ερωτόκριτε δεν ακούστηκε ως εδώ τίποτα νέο,
Μα δε μπορεί άλλα βάσανα η καρδιά μου να
αντέξει..
Μήπως ο κύρης μου αρνήθηκε το γάμο μου μ
εσένα;
Ερ: Να τα μονάχα αυτό που σκέφτηκε Αρετούσα.
Όχι μονάχα αρνήθηκε την πρόταση του γάμου,
Έδωσε και διαταγή να φύγω μακριά σου,
Σ αυτά τα μέρη ποτέ να μην ξαναγυρίσω,
Στα ξένα να ζω ωσότου να πεθάνω.
Αρ: Εγώ εσένα αγαπώ , μακριά σου πώς θα ζήσω;
Γιατί το έφερε η ζωή , κι η μοίρα μας τα
ορίζει
Να ζει πάντα χωριστά ο ένας απ΄τον
άλλον;
Μα φταίει ο πατέρας μου, δεν ξέρει την
αγάπη
Και τώρα με τη δύναμη της εξουσίας , σε
εξόρισε στα ξένα.
Ερ: Και πώς να σ αποχωριστώ, να φύγω μακριά σου,
και
πώς να ζήσω δίχως σου τον χωρισμό εκείνον;
Το ξέρω πως ο κύρης σου γρήγορα θα σε
παντρέψει
ένα βασιλόπουλο όπως εσύ γυρεύει.
Και σαν εσύ τον παντρευτείς , εμένα θα
ξεχάσεις.
Αρ: Τα λόγια σου Ρωτόκριτε πλήγωσαν την καρδιά μου.
Για πάντα εγώ θα σ αγαπώ, ποτέ δε θα σε
ξεχάσω.
Κι αν θέλω να σε αρνηθώ , δεν με αφήνει
η καρδιά μου
που από καιρούς χτυπά δυνατά και φλέγεται
για σένα.
Ερ: Μια χάρη μόνο σου ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο:
Την ώρα που αρραβωνιαστείς , να
βαριαναστενάξεις,
κι όταν σαν νύφη στολιστείς , σαν
παντρεμένη αλλάξεις ,
να
αναδυκρυώσεις και να πεις: Ρωτόκριτε καημένε,
τα
σου ταξα λησμόνησα , τα θελες πλιο δεν είναι.
Αρ: Κι αν δεν θελήσει η μοίρα μας να σμίξουμε μια μέρα,
Η ψυχή σου θα ρθει να με βρει χαιράμενη
στον Άδη.
Ερ: Τάζω σου άλλη να μη δω , να μην καρδιοχτυπήσω
κάλλιο χω εσέ με θάνατο παρ άλλη με ζωή
μου
για σένα εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί
μου.
Χριστιάννα Χανοπούλου, Γ6
Μια ανεκπλήρωτη αγάπη:
Ερωτόκριτος και Αρετούσα
Ερ: Τα μαθες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα;
Αρ: Τι έγινε Ρωτόκριτε κι είσαι βαργωμισμένος;
Ερ: Ο κύρης σου μ εξόρισε σ τση ξενιτιάς τη στράτα .
Αρ: Γι αυτό καλό μου παλικάρι είσαι συννεφιασμένος;
Ερ: Την μονάκριβη την κόρη του δεν μου τη δίνει λέει,
μιας και δεν είμαι από τα αριστοκρατικά
τα γένη.
Αρ: Τούτη η καρδιά , εσένανε μόνονε γυρεύει,
άλλωστε ξέρουμε καλά ο πλούτος την ευτυχία
δεν τη φέρνει.
Ερ: Τέσσερις μέρες μόνο μου δωσε να ετοιμαστώ
και την τέταρτη μέρα από τη γη του να
εξαφανιστώ.
Αρ: Τα λόγια σου Ρωτόκριτε φαρμάκιν εβαστούσα ,
ωιμέ τι άκουσα η μακρυμαλλούσα;
Ερ: Και πώς να σε αποχωριστώ και πώς να σου μακρύνω,
και πώς να ζήσω δίχως σου στον χωρισμόν
εκείνο;
Τα μαλλιά σου τα όμορφα , τα μάτια σου
τα ονειρεμένα ,
πώς θα αντέξω να τα αποχωριστώ στα ξένα;
Αρ: Διώξε αυτούς τους λογισμούς και έγνοια καμιά μην έχεις ,
Εγώ εσένα αγαπώ και πρέπει να το πιστέψεις.
Ερ: Κατέχω το κι ο κύρης σου γρήγορα σε παντρεύγει,
Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσαι γυρεύγει.
Αρ: Μα πώς μπορώ να σ αρνηθώ , αφού εσένα ολόψυχα ποθώ.
Ερ: Μια χάρη μόνο σου
ζητώ , Αφέντρα, κι εκείνη θέλω μόνο,
και μετα κείνη ολόχαρος τη ζήση μου
τελειώνω.
Αρ: Πες μου λοιπόν η ψυχή σου τι λαχταρά, μόνο μαντάτα μην είναι λυπηρά .
Ερ: Την ώρα που αρραβωνιαστείς , να βαριαναστενάξεις,
κι όταν σα νύφη στολιστείς, να αναδακρυώσεις
και να πεις:
«Ρωτόκριτε καημένε, τα σου ταξα ελησμόνησα
, τα θελες πλιο δεν έναι»
Αρ: Μάθε λοιπόν Ρωτόκριτε πως τούτο θα το κάμω,
γιατί κι αν δεν μου το λεγες τι να τον κάμω
αυτόν τον γάμο;
Ερ: Μα όπου κι αν πάγω κι αν βρεθώ, και τον καιρό που ζήσω,
τάσσω σου άλλη να μη δω, μουδέ ν
αναντρανίσω.
Αρ: Κι αν η μοίρα έτσι τα φέρει και δεν είμαστε μαζί ,
είθε η ψυχή μου τον Άδη να πάει να βρει.
Ερ: Κάλλιο έχω σε με θάνατο παρά άλλη με ζωή μου
Για σένα εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί
μου.
Κατερίνα Φαϊλλη - Σταμάτη Χατζηπέτρος, Γ6
Ερ: Αρετούσα μου γλυκιά κι αγαπημένη
Έμαθες ο κύρης
σου πού με πηγαίνει;
Αρ: Όχι αγαπημένε μου, τι σου συμβαίνει;
Πες μου τι
σε πικραίνει; Τι σε μαραίνει;
Ερ: Ο βασιλιάς με εξόρισε μακριά σου
και γω τι θα απογίνω χωρίς την ομορφιά σου;
Θα σου βρουν
γαμπρό να παντρευτείς
κι εσύ τη γνώμη σου θα αλλάξεις και θα
δεχτείς.
Αρ: Αμφιβάλλεις Ερωτόκριτε για τον έρωτα μου;
Με τούτα τα
λόγια πόνεσες την καρδιά μου.
Εγώ αγαπημένε
μου δεν πρόκειται άλλον να αγαπήσω
Αν δεν σε
ξαναδώ , δε θέλω ούτε να ζήσω.
Ερ: Και γω αγαπημένη μου, προτιμώ να πεθάνω
παρά να
δεσμευτώ με άλλη της αρετής το γάμο.
Αρ: Κι αν δεν θελήσει η μοίρα να ξανασυναντηθούμε
μην στενοχωριέσαι
, στον Άδη ξανά θα ιδωθούμε.
Ερ: Αρετούσα μου
γλυκιά, είσαι όλη μου η ζωή
Για σένα
εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.
Ιωάννα Ακριτίδου, Γ1
Ερ: Τα έμαθες
Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα;
Ο κύρης σου με
εξόρισε στης ξενιτιάς τη στράτα.
Αρ: Το άκουσα,
δεν πίστευα τέτοιο νέο ν’ ακούσω
καλύτερα ο
θάνατος παρά άλλο να ζήσω
Ερ: Τέσσερις
μέρες μονάχα μου ‘πε να περιμένω
την Πέμπτη να
ξενιτευτώ, μακριά σου να μισεύω
Αρ: Όχι
Ερωτόκριτε, που πας; Που πας να με
αφήσεις;
Δεν έχει αξία
η ζωή μακριά μου αν θα ζήσεις
Ερ: Και πως θα
σε αποχωριστώ, μακριά σου πως θα ζήσω
λύση να βρω
δεν μπορώ μακριά απ’ την αγκαλιά σου
Αρ: Μην με ρωτάς
Ερωτόκριτε, δεν βρίσκω άλλη λύση
Αν πρέπει να
ξενιτευτείς, κάνε το αν αξίζει
Ερ: Δεν μου
αξίζει τίποτε γλυκιά μου Αρετούσα,
ο γάμος μας
μου άξιζε, αυτόν τον προσμονούσα
Αρ: Μην με
φοβάσαι Ερωτόκριτε, κοντά σου πάντα θα ‘μια
και με το νου
και το κορμί δική σου πάντα θα είμαι
Ερ: Το ξέρω
και ο Κύρης σου γρήγορα σε παντρεύει
ένα σωρό
Ρηγόπουλα άρχισε να μαζεύει
Αρ: Μα δεν
μπορώ να σε αρνηθώ, το ξέρεις υποφέρω
και με το νου
και την ψυχή κανέναν δεν εθέλω
Ερ: Δεν
μπορείς ν’ αντισταθείς αφού οι γονείς σου θέλουν
Αρ: Όχι
Ερωτόκριτε ποτέ, κάτι τέτοιο δεν θα γίνει
θα είμαι πάντα
δίπλα σου, πιστή αγαπημένη
Ερ: Ένα ζητάω
από εσέ, γλυκιά αγαπημένη την
ώρα που θα
παντρευτείς να μη με λησμονήσεις
τ’ όνομά μου
αν θα πεις και όσα μου έχεις τάξει
σημάδι της
αγάπης μας εσύ θα έχεις πράξει
Αρ: Μα δεν
μπορώ να παντρευτώ, ούτε ν’ αγαπώ άλλον
αυτή η καρδιά
και αυτή η ψυχή δικά σου μόνο είναι
Ερ: Πριν φύγω
θέλω να ορκιστώ, πως όπου και να πάω
εσένα μόνο θ’
αγαπώ, για εσένα θα τραγουδάω
Αρ: θ’ ακούσω
τα τραγούδια σου και θα σε περιμένω
ολημερίς και
ολονυχτίς στον αργαλειό θα υφαίνω
Ερ: Τα λόγια
σου μου γλύκαναν τον πόνο της καρδιάς μου
τα θλιβερά
μαντάτα μας, αλλάξανε καρδιά μου
μου ‘δωσε
δύναμη η αγάπη σου, γι’ αυτήν θα προσπαθήσω
να ζήσω και
κοντά σου σύντομα να γυρίσω
Κωνσταντίνος Ζιάννης, Γ1
Ερωτ:Σου είπαν,ομορφια μου,τα άσχημα μαντάτα
Ο Κύρης
σου με έδιωξε απο της πλαγιάς τη στράτα
Αρετ:Αλήθεια
αγάπη μου?Και τώρα εγώ πώς θα σε βλέπω
Πώς θα
μπορέσω να ζήσω χωρίς να σε χαϊδεύω
Ερωτ:Έτσι
γράφτηκε η μοίρα μας όμορφή μου Αρετούσα
Με χίλια
δύο βάσσανα σαν μία σαρανταποδαρούσα
Έτσι κι
αλλιώς ο Κύρης θα μας χωρίσει
Θα σε
παντρέψει,κι απο τον πόνο μας θα μας αφανίσει
Αρετ:Μα
εγώ εσένα θέλω γενναίε άνθρωπε μου
Για εσένα
εγεννήθηκε σ'αυτόν τον Κόσμο το κορμί μου
Ερωτ:Και
αν δεν μπορούμε να σφίξουμε εδώ
Θα
σμίξουμε σε άλλο τόπο σε άλλη χώρα
Σου
υπόσχομαι Αρετούσα μου απο τα βάθη της καρδιάς μου
Πως δεν
θα σε ξεχάσω ποτέ και θα έχω την εικόνα της μούρης σου στην μέση της καρδιάς
μου
Αντίο
Αρετούσα μου
Αρετ:Αντίο
Ερωτόκριτε μου
Θα σε έχω
πάντα στης ψυχής μου τη δομή
Και θα σε
περιμένω μέχρι να πεθάνει αυτό το κορμί.Σ'ΑΓΑΠΩ
Ντουιγκου Γιαρίμαγα, Γ1
Ερωτ:Έμαθες Αρετουσα μου, γιατί είμαι κλαμμενος ?
Ο κυρης
σου με εξορισε και τώρα πάω χαμένος
Αρετ:Αχ! Τα 'μαθα Ρωτοκριτε βαρύ κακό μας βρήκε. Του
αλήστου του εγωιστή πάλι καλό του βγήκε
Ερωτ:Τέσσερις μέρες μου 'δωκε τον τόπο μου να αφήσω κι
ύστερα μου τόνισε να μην ξαναγυρίσω
Αρετ:Κατάλαβα Ρωτόκριτε, σπαράζει η καρδιά μου. Δεν
θέλω όμως χωρίς εσέ να μείνω μοναχιά μου.
Ερωτ:Και τώρα πως του εξηγώ το πόσο σ' αγαπάω ?
Για '
σένα, Αρετούσα μου, στ' άστρα μπορώ να πάω
Αρετ:Και ας με παντρέψει ο βασιλιάς, εγώ εσε θα θέλω
Κανέναν
άλλο για γαμπρό δεν ψάχνω για να ευρω. Και άκου με Ρωτόκριτε και κάνε μου μια
χάρη, στον κύρη μου να πας να πεις ετουτα με καμάρι. Πως αγαπάς την κόρη του
και έτσι δεν θα φύγεις, πως θα σκοτώσεις βασιλιά - φρουρούς και πλάι μου θα
γυρεις.
Ερωτ:Σοφά τα λόγια σου γλυκιά, γι αυτό και σε λατρεύω. Κι
αν δεν εσμιξουμε μαζί, στον Άδη θα κατέβω
Αγγελική Αντωνοπούλου, Γ1
Ερ. Άκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα;
Αρ. Τι νέα έχεις να μου πεις Ερωτόκριτε; Σε
ακούω.
Ερ. Ο πατέρας με εξορίζει από τη χώρα μου
έδωσε διορία μόνο τέσσερεις μέρες για να
ετοιμαστώ και να φύγω.
Αρ. Μα τι φαρμακερά νέα είναι αυτά που μου
λες;
Ερ. Κι όμως είναι αλήθεια. Δεν μπορώ να σκεφτώ
πως θα σε αποχωριστώ και πως θα φύγω μακριά σου. Έχω μάθει ότι ο πατέρας σου
γρήγορα θα σε παντρέψει με έναν νέο της κλάσης σου και ξέρω πολύ καλά πως δεν
μπορείς να φέρεις αντίρρηση, ούτε να τους αλλάξεις γνώμη.
Αρ. Ερωτόκριτε τα λόγια σου αυτά σαν μαχαίρι
μου έσκισαν τα σωθικά. Ξέρεις πολύ καλά πως μόνο εσένα αγαπώ και κανέναν άλλο.
Δεν μπορώ και εγώ χωρίς εσένα, η καρδιά μου σου ανήκει.
Ερ. Όμορφη Αρετούσα μου γνωρίζω τα αισθήματά
σου. Ο πατέρας σου όμως δεν μας θέλει μαζί. Και αν τελικά σε παντρέψει μα
κάποιον άλλο………
Αρ. Αυτό δεν θα γίνει ποτέ μοναδική μου αγάπη.
Διώξε αυτές τις σκέψεις που βασανίζουν το μυαλό σου…..
Ερ. Μια χάρη θέλω από σένα αγιάτρευτε έρωτά
μου… Την ώρα του αρραβώνα σου να
βαριαναστενάζεις . Και όταν στολιστείς σαν νύφη να κλάψεις για μένα, γιατί
χάθηκαν οι υποσχέσεις σου, σαν ψυχές που ροβόλησαν στον Άδη.
Αρ. Τι είναι αυτά που λες Ρωτόκριτε και
συντρίβεις τη δύσμοιρη καρδιά μου! Μόνο εσένα αγαπώ! Και αυτό το ξέρεις πολύ
καλά!
Ερ. Σε κρατούσα στα χέρια μου σαν λαμπάδα
αναμμένη…. Κι όμως έσβησες, μαζί με σένα σβήνω και εγώ… Η αγάπη μου θα σε
ακολουθεί παντού όπως η σκιά σου.
Αρ. Η αγάπη μου λεπτό με το λεπτό δεν σβήνει
αλλά φουντώνει!
Ερ. Κι όμως θα αναγκαστείς να παντρευτείς
κάποιον άλλο!
Αρ. Θα τ’αρνηθώ.
Ερ. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς……. Είναι
γραφτώ να μην είμαστε μαζί Αρετούσα μου.
Αρ. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε την μοίρα
μας.
Ερ. Εσύ σύντομα σε κάποιου άλλου την αγκαλιά
θα πας και θα φωλιάσεις…… Εγώ όμως σου υπόσχομαι όσο αναπνέω να μην γυρίσω να
κοιτάξω άλλη, γιατί μόνο η μορφή σου θα βασανίζει το μυαλό μου. Η ψυχή, η
καρδιά και το σώμα μου θα ανήκουν μόνο σε σένα για πάντα.
Αρ. Το ίδιο μπορώ να σου υποσχεθώ και εγώ
αφέντη της καρδιάς μου, που σαν κλέφτης ήρθες και την άρπαξες και την έκανες
δικιά σου! Και αν δεν το θέλει η μοίρα να μας βλέπει ζωντανούς ας μας δεχθεί ο
Άδης και τους δύο μαζί.
Μάριος Αυγουλάς, Γ1
Χάρης Αυγουλάς , Γ1