Οι μαθητές του 1ου Ιπποκρατείου Γυμνασίου Κω σας καλωσορίζουν στον χαρούμενο κόσμο τους! Ελάτε να μοιραστείτε τις σκέψεις μας,τις δημιουργικές ιδέες μας και .....ό,τι άλλο προκύψει!
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011
Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011
Ελένη Κατσαμά : Μια .....ηλεκτρονική συνέντευξη!
Φίλες και φίλοι αναγνώστες, σας είχαμε υποσχεθεί μια συνέντευξη με την κ.Κατσαμά για το βιβλίο της "Κοσμοδρόμιο". Οι αναγνώστες μας έθεσαν τις ερωτήσεις και τις αποστείλαμε ηλεκτρονικά στην συγγραφέα,η οποία ήταν ταχύτατη και μας απέστειλε πολύ γρήγορα τις απαντήσεις! κ.Κατσαμά σας ευχαριστούμε πολύ και για το βιβλίο σας και για την καλή σας διάθεση να μας απαντήσετε (μα τόσο γρήγορα!) σε όλα τα ερωτήματα μας! Ευχής έργον θα ήταν και μια συνάντηση εκ του σύνεγγυς!
1)Ποιες ήταν οι πηγές που χρησιμοποιήσατε για να γράψετε τις ιστορίες σας;
Διάβασα εφημερίδες, κυρίως από το διαδίκτυο, είδα ντοκιμαντέρ, παρακολούθησα κινηματογραφικές ταινίες από τις χώρες που δεν γνώριζα καθόλου, διάβασα βιβλία για διάφορα θέματα για τα οποία δεν είχα ιδέα -όπως για θέματα ναυσιπλοϊας. Καθοριστική ήταν όμως η γνωριμία μου με μία Κολομβιανή που μου εκμυστηρεύτηκε την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα της, καθώς και με ένα ζευγάρι Νεοζηλανδών που μου περιέγραψαν πόσο θαυμάσια είναι η πρώτη ανατολή του κόσμου από τη μικρή τους πόλη.
2)Τι συμβολίζει το εξώφυλλο του βιβλίου;
Συμβολίζει την ευαισθησία και την ανασφάλεια των εφήβων. Συμβολίζει και τη βία που κρύβουν πολλές φορές μέσα τους. Πίσω από μια μάσκα είναι εύκολο να μην είσαι ο εαυτός σου.
3)Γιατί οι περισσότεροι ήρωες του βιβλίου είναι αγόρια;
Μα τι καλή ερώτηση και πόσο δύσκολο να την απαντήσω! Λοιπόν θα έλεγα για δύο λόγους. Αρχικά επειδή είμαι κορίτσι και μου αρέσει να εξερευνώ τους χαρακτήρες των αγοριών. Κι έπειτα μεγάλωσα λίγο σαν αγόρι, παίζοντας με αυτοκινητάκια αντί για κούκλες, σκαρφαλώνοντας σε δέντρα και φωνάζοντας μαζί με τα αγόρια της γειτονιάς!
4)Για ποιο λόγο διαλέξατε τον εν λόγω τίτλο για το βιβλίο;
Με παίδεψε λίγο ο τίτλος είναι η αλήθεια. Ήθελα να δώσω έναν τίτλο που θα αφορούσε όλο το βιβλίο συνολικά κι όχι κάποιου συγκεκριμένου διηγήματος (σε αυτή την περίπτωση θα το ονόμαζα “Ο Βέρικ στο φεγγάρι”, που είναι κι από τις αγαπημένες μου ιστορίες).
“Κοσμοδρόμιο” λέγεται το διαστημικό κέντρο της Ρωσίας, απ' όπου εκτοξεύονται διαστημόπλοια για να εξερευνήσουν κόσμους του σύμπαντος. Και η δική μου απόπειρα λίγο πολύ αυτή ήταν: Να εξερευνήσω, τόσο εγώ όσο κι οι αναγνώστες, νέους κόσμους κι ύστερα να επιστρέψουμε στον δικό μας, με τον πλούτο που αυτοί οι νέοι κόσμοι θα μας έδιναν.
5)Μας δίνετε την εντύπωση ότι δεν ολοκληρώνεται την ιστορία κάθε διηγήματος. Αυτό έγινε εσκεμμένα;
Στις περισσότερες ιστορίες, “παρεμβαίνω” στις ζωές των χαρακτήρων, περιγράφοντας αυτά που συμβαίνουν. Οι ζωές τους όμως δεν σταματούν μετά τη δική μου αφήγηση. Συνεχίζονται. Ίσως γι' αυτό δίδεται αυτή η εντύπωση.
6)Δυσκολευτήκατε να εντάξετε σε ένα βιβλίο τόσα πολλά θέματα;
Όχι ιδιαίτερα. Θα δυσκολευόμουν αν έγραφα μία ιστορία. Όμως είχα τη δυνατότητα να “απλώσω” τα θέματά μου σε πολλές.
7)Γιατί επιλέξατε να μπει στο εξώφυλλο του βιβλίου το συγκεκριμένο απόσπασμα ;
Άλλη μία πολύ εύστοχη ερώτηση! Αυτή η πρόταση με το ραδιόφωνο και τα παράσιτα μού άρεσε πολύ. Όταν την ξαναδιάβασα για να απαντήσω στην ερώτησή σας κατάλαβα γιατί την είχα διαλέξει ανάμεσα σε τόσες άλλες. Είναι μια προσπάθεια επικοινωνίας. Σημαίνει: “Θέλω να επικοινωνήσω με τον κόσμο με όλες μου τις δυνάμεις”.
8)Γράφοντας το βιβλίο είχατε στο μυαλό σας ότι απεθύνεστε μόνο σε νέους ανγνώστες;
Όχι. Δεν το σκεφτόμουν αυτό. Έλεγα πως είναι ένα βιβλίο για όλους.
9)Στη σελ.107 του βιβλίου αλλά και σε άλλα σημεία των διηγημάτων η παρουσίαση της εξέλιξης είναι κινηματογραφική. Πως προέκυψε αυτός ο τρόπος παρουσίασης;
Υποθέτω επειδή βλέπω πολλές ταινίες! Αλλά θυμάμαι πολύ καλά όταν έγραφα αυτό το κομμάτι της σελίδας 107. Ήταν σαν να ξεδιπλωνόταν μπροστά στα μάτια μου η σκηνή κι εγώ απλώς την περιέγραφα. Μου αρέσει αυτός ο τρόπος γιατί είναι άμεσος, λιτός και κάποιες φορές οδηγεί σε κορύφωση της ιστορίας.
10)Στο βιβλίο σας χρησιμοποιείτε αρκετα συχνά τη λέξη φίδι. Εμπεριέχει
καποιο συμβολισμό για σας;
Πραγματικά. Μα είστε πολύ παρατηρητικοί αναγνώστες! Το φίδι είναι ίσως κάτι περισσότερο από ένα επικίνδυνο ερπετό. Μπορεί να γίνει φίλος, όπως αποδεικνύεται στην πρώτη ιστορία, ή να βοηθήσει έναν συγγραφέα να περιγράψει μία ελικοειδή διαδρομή, ή απλά να γίνει η αφορμή για να αλλάξουμε δρόμο! Έχουμε στο μυαλό μας τα φίδια σαν μοναχικά, ή επιθετικά, ή ύπουλα πλάσματα. Νομίζω πως αυτό τα αδικεί λίγο, όπως ίσως αδικεί και τους λύκους. Τα πράγματα δεν έχουν πάντοτε μία όψη. Οφείλουμε να τα βλέπουμε από πολλές οπτικές γωνίες.
1)Ποιες ήταν οι πηγές που χρησιμοποιήσατε για να γράψετε τις ιστορίες σας;
Διάβασα εφημερίδες, κυρίως από το διαδίκτυο, είδα ντοκιμαντέρ, παρακολούθησα κινηματογραφικές ταινίες από τις χώρες που δεν γνώριζα καθόλου, διάβασα βιβλία για διάφορα θέματα για τα οποία δεν είχα ιδέα -όπως για θέματα ναυσιπλοϊας. Καθοριστική ήταν όμως η γνωριμία μου με μία Κολομβιανή που μου εκμυστηρεύτηκε την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα της, καθώς και με ένα ζευγάρι Νεοζηλανδών που μου περιέγραψαν πόσο θαυμάσια είναι η πρώτη ανατολή του κόσμου από τη μικρή τους πόλη.
2)Τι συμβολίζει το εξώφυλλο του βιβλίου;
Συμβολίζει την ευαισθησία και την ανασφάλεια των εφήβων. Συμβολίζει και τη βία που κρύβουν πολλές φορές μέσα τους. Πίσω από μια μάσκα είναι εύκολο να μην είσαι ο εαυτός σου.
3)Γιατί οι περισσότεροι ήρωες του βιβλίου είναι αγόρια;
Μα τι καλή ερώτηση και πόσο δύσκολο να την απαντήσω! Λοιπόν θα έλεγα για δύο λόγους. Αρχικά επειδή είμαι κορίτσι και μου αρέσει να εξερευνώ τους χαρακτήρες των αγοριών. Κι έπειτα μεγάλωσα λίγο σαν αγόρι, παίζοντας με αυτοκινητάκια αντί για κούκλες, σκαρφαλώνοντας σε δέντρα και φωνάζοντας μαζί με τα αγόρια της γειτονιάς!
4)Για ποιο λόγο διαλέξατε τον εν λόγω τίτλο για το βιβλίο;
Με παίδεψε λίγο ο τίτλος είναι η αλήθεια. Ήθελα να δώσω έναν τίτλο που θα αφορούσε όλο το βιβλίο συνολικά κι όχι κάποιου συγκεκριμένου διηγήματος (σε αυτή την περίπτωση θα το ονόμαζα “Ο Βέρικ στο φεγγάρι”, που είναι κι από τις αγαπημένες μου ιστορίες).
“Κοσμοδρόμιο” λέγεται το διαστημικό κέντρο της Ρωσίας, απ' όπου εκτοξεύονται διαστημόπλοια για να εξερευνήσουν κόσμους του σύμπαντος. Και η δική μου απόπειρα λίγο πολύ αυτή ήταν: Να εξερευνήσω, τόσο εγώ όσο κι οι αναγνώστες, νέους κόσμους κι ύστερα να επιστρέψουμε στον δικό μας, με τον πλούτο που αυτοί οι νέοι κόσμοι θα μας έδιναν.
5)Μας δίνετε την εντύπωση ότι δεν ολοκληρώνεται την ιστορία κάθε διηγήματος. Αυτό έγινε εσκεμμένα;
Στις περισσότερες ιστορίες, “παρεμβαίνω” στις ζωές των χαρακτήρων, περιγράφοντας αυτά που συμβαίνουν. Οι ζωές τους όμως δεν σταματούν μετά τη δική μου αφήγηση. Συνεχίζονται. Ίσως γι' αυτό δίδεται αυτή η εντύπωση.
6)Δυσκολευτήκατε να εντάξετε σε ένα βιβλίο τόσα πολλά θέματα;
Όχι ιδιαίτερα. Θα δυσκολευόμουν αν έγραφα μία ιστορία. Όμως είχα τη δυνατότητα να “απλώσω” τα θέματά μου σε πολλές.
7)Γιατί επιλέξατε να μπει στο εξώφυλλο του βιβλίου το συγκεκριμένο απόσπασμα ;
Άλλη μία πολύ εύστοχη ερώτηση! Αυτή η πρόταση με το ραδιόφωνο και τα παράσιτα μού άρεσε πολύ. Όταν την ξαναδιάβασα για να απαντήσω στην ερώτησή σας κατάλαβα γιατί την είχα διαλέξει ανάμεσα σε τόσες άλλες. Είναι μια προσπάθεια επικοινωνίας. Σημαίνει: “Θέλω να επικοινωνήσω με τον κόσμο με όλες μου τις δυνάμεις”.
8)Γράφοντας το βιβλίο είχατε στο μυαλό σας ότι απεθύνεστε μόνο σε νέους ανγνώστες;
Όχι. Δεν το σκεφτόμουν αυτό. Έλεγα πως είναι ένα βιβλίο για όλους.
9)Στη σελ.107 του βιβλίου αλλά και σε άλλα σημεία των διηγημάτων η παρουσίαση της εξέλιξης είναι κινηματογραφική. Πως προέκυψε αυτός ο τρόπος παρουσίασης;
Υποθέτω επειδή βλέπω πολλές ταινίες! Αλλά θυμάμαι πολύ καλά όταν έγραφα αυτό το κομμάτι της σελίδας 107. Ήταν σαν να ξεδιπλωνόταν μπροστά στα μάτια μου η σκηνή κι εγώ απλώς την περιέγραφα. Μου αρέσει αυτός ο τρόπος γιατί είναι άμεσος, λιτός και κάποιες φορές οδηγεί σε κορύφωση της ιστορίας.
10)Στο βιβλίο σας χρησιμοποιείτε αρκετα συχνά τη λέξη φίδι. Εμπεριέχει
καποιο συμβολισμό για σας;
Πραγματικά. Μα είστε πολύ παρατηρητικοί αναγνώστες! Το φίδι είναι ίσως κάτι περισσότερο από ένα επικίνδυνο ερπετό. Μπορεί να γίνει φίλος, όπως αποδεικνύεται στην πρώτη ιστορία, ή να βοηθήσει έναν συγγραφέα να περιγράψει μία ελικοειδή διαδρομή, ή απλά να γίνει η αφορμή για να αλλάξουμε δρόμο! Έχουμε στο μυαλό μας τα φίδια σαν μοναχικά, ή επιθετικά, ή ύπουλα πλάσματα. Νομίζω πως αυτό τα αδικεί λίγο, όπως ίσως αδικεί και τους λύκους. Τα πράγματα δεν έχουν πάντοτε μία όψη. Οφείλουμε να τα βλέπουμε από πολλές οπτικές γωνίες.
Ετικέτες
Λέσχη Ανάγνωσης
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
Λέσχη Ανάγνωσης: η πρώτη μας συνάντηση!
Σάββατο , νωρίς το απόγευμα, και τι χαρά νιώθουμε όταν βλέπουμε τόσα παιδιά μαζεμένα στο προαύλιο του Γυμνασίου! Πρώτη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης για φέτος και είμαστε πολύ χαρούμενοι που η παρέα μας φαίνεται πως μεγάλωσε τόσο πολύ! Το βιβλίο που είχαμε να διαβάσουμε ήταν το Κοσμοδρόμιο της Ελένης Κατσαμά, που από ότι φάνηκε τα παιδιά το λάτρεψαν.
Αρχικά η κ. Κρικέλη και η κ.Γεωργακά καλωσόρισαν τα παιδιά και ζήτησαν από τα παλιότερα μέλη να μιλήσουν για την εμπειρία τους από την περσινή λέσχη. Στη συνέχεια πήρε το λόγο η Δανάη και ο Έντι που μας είπαν ότι τους άρεσε όλο το βιβλίο , αλλά ξεχώρισαν το διήγημα "Ιράκ, Έρημος, Αχιμ". Η ιστορία αυτή άρεσε στη μεν Δανάη εξαιτίας της αναφοράς στο ένστικτο ενός ζώου να προστατέψει το φίλο του, στο δε Έντι , η φιλία που συνέδεσε το νεαρό στρατιώτη με το φίδι και το γεγονός πως το φίδι παρουσιάζεται σαν άγιος , σαν φύλακας άγγελος, που του σώζει τη ζωή. Η Κατερίνα αναφέρθηκε στην ιστορία με το δειλό παιδί ("Ν.Υόρκη, Δειλό παιδί"), που τη βρήκε πολύ συναισθηματική και θίγει το θέμα της μοναξιάς στις μεγαλουπόλεις και της αποξένωσης των ανθρώπων. Ο Έντι παρουσίασε την ιστορία με το "Ελ Σαλβαδόρ, Σονσονάτο, Ροζίτα για πάντα", όπου η συμμορία στην οποία εντάσσεται το παιδί γίνεται η οικογένεια που δεν έχει. Η Φωτεινή στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ιστορία με το πρωτάθλημα στη Γαλλία("Παρίσι, Για το πρωτάθλημα") , που έθιξε με τόσο ωραίο τρόπο το θέμα των μεταναστών και της αντιμετώπισης τους από την επίσημη πολιτεία.
Η Κοντέσσα με τη σειρά της μας μίλησε για την ιστορία της παχυσαρκίας("Αμερική, Μισσισιπή, XXXL") και πως η ίδια θεώρησε ότι η συγγραφέας ήθελε να παρουσιάσει το πώς νιώθει το παιδί σε σχέση με την κατάσταση του αλλά και τη γενικότερη παραίτηση του , όπως συμπλήρωσε η κ.Γεωργακά. Το ελληνικό διήγημα , το "Sceleton Man" , είχε πολλές διαφορετικές ερμηνείες καθώς άλλος είπε ότι μάλλον το παιδι το εντάσσουν στη ομάδα τους αναρχικοί, άλλοι υποστήριξαν ότι η αστυνομία συλλαμβάνει το παιδί στο τέλος και άλλοι ότι το παιδί βίωνε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Η Θεοδοσία αναφέρθηκε στην ιστορία του σχολικού εκφοβισμού (" Αγγλία, Λονδίνο, Με τα μάτια του Ντάνι"), που άρεσε σε πολλά παιδιά αλλά και στις μεγάλες κυρίες αφού, λίγο πολύ, όλοι έχουμε βιώσει κάτι παρόμοιο. Και φυσικά εκεί είπαμε ότι και ο θύτης αντιμετωπίζει συνήθως πολύ σοβαρά προβλήματα που τον κάνουν στο να φερθεί με αυτό το σκληρό τρόπο σε συνομηλίκους του. Επίσης ο Σταμάτης, ο Αλέξανδρος και ο Αντώνης αναφέρθηκαν στην ιστορία με το πρόβατο(Ασία, Καζαχστάν, Στέπα, Ο Βέρικ στο φεγγάρι") και αναρωτήθηκαν, αν το πρόβατο τελικά ταξίδεψε στο διάστημα. Παράλληλα μιλήσαμε για το Χρυσόψαρο ("Ρουμανία, Βουκουρέστι, Χρυσόψαρο") και την ιστορία των ανθρώπων που ζουν στους υπονόμους. Αυτό που μας άρεσε σε όλες τις ιστορίες ήταν πως περιείχαν στοιχεία αλήθειας και οι πληροφορίες που έδινε η συγγραφέας στο τέλος κάθε διηγήματος ήταν πολύ διαφωτιστικές.
Γενικά, συμφωνήσαμε ότι η συγγραφέας μέσα από το βιβλίο αυτό έθιξε μια σειρά από προβλήματα που ταλαιπωρούν το σύγχρονο κόσμο και ειδικότερα το πως βιώνουν αυτές τις καταστάσεις οι νέοι άνθρωποι. Η Κοντέσσα είπε ότι η συγγραφέας ήθελε να μας δείξει την άσχημη πλευρά της ζωής των ανθρώπων και ότι το βιβλίο συνολικά είναι απαισιόδοξο, αλλά ο Έντι και αρκετοί ακόμη διαφώνησαν μαζί της και είπαν πως η συγγραφέας παρουσιάζει απαισιόδοξη την κατάσταση, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάτι αισιόδοξο σε όλα αυτά τα προβλήματα. Ωστόσο, καταλήξαμε όλοι πως το βιβλίο είναι ρεαλιστικό και πως η συγγραφέας σε όλα τα διηγήματα αφήνει μια ελπίδα αισιοδοξίας .Η συνολική βαθμολογία ήταν 10!!
Εδώ θα θέλαμε να συμπληρώσουμε ότι η συγγραφέας, κ Κατσαμά, δέχτηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις των παιδιών, τις οποίες θα αποστείλουμε ηλεκτρονικά και θα ακολουθήσει νεώτερη ανάρτηση, με τη μίνι αυτή συνέντευξη!κ. Κατσαμά σας ευχαριστούμε πολύ εκ των προτέρων!
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
Το γεφύρι της Άρτας (νεώτερη θεώρηση από τους μαθητές του Γ1!)
Οι μαθητές του Γ1 έδωσαν το δικό τους τέλος στο δημοτικό τραγούδι που διδάχτηκαν και σας παραθέτουμε τις δημιουργικές εργασίες τους! Ευχαριστούμε την κ.Κρικέλη για την παραχώρηση των κειμένων και τη φιλολογική επιμέλεια!
«Μηδέ να μπεις, μηδέ να βρεις, μηδέ να μου το φέρεις»
είπε ο πρωτομάστορας στη λυγερή την κόρη.
Και εκείνη δεν τον άκουσε και πέφτει στο ποτάμι
δεμένη απ΄ τους μάστορες στη μέση με αλυσίδα.
Τη βλέπει ο πρωτομάστορας, ματώνει η ψυχή του.
Πέφτει ξωπίσω της και αυτός, δεν θέλει τη ζωή του.
Πάνος Αργυρίου Γ1
-«Τράβα καλέ μ΄ τον άλυσο τράβα την αλυσίδα».
Και ο πρωτομάστορας έτρεξε να πάει να την σώσει.
Και οι εξήντα μαθητάδες και οι σαράντα πέντε μάστοροι
να τον σταματήσουν θέλανε για να χτιστεί το γιοφύρι.
Και οι δύο έπεσαν, ο πρωτομάστορας και η γυναίκα του.
Νίκος Βελκόβ Γ1
Κι αυτή το καλοσκέφτηκε και άλλα λόγια λέει:
«Αν πέσει ο πρωτομάστορας μαζί μου στην καμάρα,
Τότε και το γιοφύρι σας γερό θα παραμείνει».
Τ’ ακούει ο πρωτομάστορας και διαταγές αφήνει,
Στην τρύπα να τον θάψουνε μαζί με την καλή του.
Ιωάννα Βαρκά Γ1
Κι η κόρη τον λόγο δεν άλλαξε και έμεινε η κατάρα.
Αν τρέμουν τ΄άγρια βουνά, να τρέμει το γεφύρι.
Κι αν πέσει χιόνι πέσει να γλιστρούν μαζί του οι διαβάτες.
Κι ο αδερφός της λυγερής έπεσε και εκείνος.
Τότε η αδερφή τον θρήνησε σαν να΄ πεσε κομήτης του ουρανού
τη γη μας να γκρεμίσει.
Αλέξανδρος Αντωνάκης Γ1
Ένας πιχάει με το μυστρί κι άλλος με τον ασβέστη.
Παίρνει κι ο πρωτομάστορας και ρίχνει μέγα λίθο.
Δεν άντεξε όμως τον καημό και πήδησε και εκείνος.
Όλοι οι εργάτες φώναζαν και έκλαιγαν αντάμα.
Κ ι εκείνος είπε μοναχά: «Στεριώστε το γεφύρι»
Νουρντάν Βολακά Γ1
Λυγά ο πρωτομάστορας και σήκωσε την πέτρα.
Αρπάζει τη γυναίκα του και τη γλυκοφιλάει.
Ακούστε εσείς οι μάστοροι κι εσείς οι μαθητάδες
Όλοι θα κάτσουμε εδώ μέχρι να ξημερώσει.
Να λύσουμε το πρόβλημα, γεφύρι να στεριώσει.
Να βρούμε τι είναι αυτό που ρίχνει το γεφύρι
αντί να ακούμε το πουλί που ανθρώπινα μιλάει.
Ευριπίδης Δέμος Γ1
Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011
Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011
Ελλάδα είναι....(μέρος τέταρτο και τελευταίο)
Η Ελλάδα σήμερα προσπαθεί και δίνει καθημερινά ένα σκληρό αγώνα για να αντέξει απέναντι στον αμείλικτο διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό. Από αυτό κρίνεται η ευημερία μας, αν θα συνεχίσουμε να είμαστε ισχυρό αλλά ανεξάρτητο κράτος.
Η Ελλάδα σήμερα έχει να αντιμετωπίσει εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα. Απειλείται με χρεοκοπία. Κινδυνεύει να υποθηκεύσει ακόμα και την ανεξαρτησία της .Δεν αξιοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της και δεν ενθαρρύνεται η επιχειρηματικότητα και οι επενδύσεις με κίνητρα. Αντίθετα, υπάρχει ανεργία, απολύσεις, αβεβαιότητα για το μέλλον, απόγνωση. Επίσης υπάρχουν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις , σε επιδόματα, πάγωμα των προσλήψεων, ελλείψεις στην περίθαλψη και στην παιδεία. Ακόμα υπάρχουν έκτατες εισφορές και αυξήσεις φόρων, υπάρχει διαφθορά, ενώ μεγάλα τμήματα του πληθυσμού βυθίζονται στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Υπάρχει ανισότητα, ανταγωνισμός και αναξιοκρατία.
Η Ελλάδα λόγω του υπερδανεισμού και της κακοδιαχείρισης των οικονομικών της εδώ και δεκαετίες , αναγκάστηκε να προχωρήσει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης με ολέθρια αποτελέσματα για τη χώρα.
Η χώρα μας δεν προσπαθεί να διαφυλάξει το φυσικό της περιβάλλον αλλά και την πολιτιστική της κληρονομιά. Φαίνεται να ξεφεύγει από την παράδοση, τις ηθικές αξίες και την πνευματική και καλλιτεχνική της παράδοση. Ο Έλληνας έχει ελαττώματα αλλά διαθέτει και προτερήματα όπως φιλοπατρία, εξυπνάδα, γενναιότητα, αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο και τα εκδηλώνει εντονότερα όταν υπάρχει ανάγκη.
Σε μια τέτοια δοκιμασία βρίσκεται σήμερα ο Ελληνισμός κι αν καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε αυτά μας τα προτερήματα, τότε μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα ξεπεράσουμε την κρίση.
Σέβη Παρβέρη, Γ4
Ελλάδα είναι.....(εκδοχή τρίτη)
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που απασχολεί την Ελλάδα αυτή την περίοδο είναι η οικονομική κρίση. Οι άνθρωποι αμφιβάλλουν για την οικονομική τους ζωή. Η ανεργία έχει αυξηθεί και οι μισθοί έχουν μειωθεί. Οι άνθρωποι βλέπουν το μέλλον τους αβέβαιο. Οι νέοι φοβούνται για τη φοίτηση αλλά και τη ζωή τους. Το μέλλον τους είναι σκοτεινό.Οι νέοι είναι σε σκέψη : θα μπορέσουν να συνεχίσουν την εκπαίδευση τους;, Αυτοί που θα αποφοιτήσουν , θα μπορούν να βρουν δουλειά;
Η εκπαίδευση είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Δεν έχουμε βιβλία, δεν έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό μάθησης στα σχολεία. Η οικονομική κρίση έχει καταστρέψει την Ελλάδα και το μέλλον φοβίζει όλους μας.
Αισέ Σαρρή, Γ4
Ετικέτες
εργασίες στη Νεοελληνική Γλώσσα
Ελλάδα είναι ...(εκδοχή δεύτερη))
Η σημερινή Ελλάδα είναι ένα κράτος με μεγάλα προβλήματα. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα εμφανίστηκε πριν δυο χρόνια. Ακολούθησε μια μεγάλη αναστάτωση με μεγάλα λάθη από τους πολιτικούς οδηγώντας τη χώρα στο ΔΝΤ και την Τρόικα, Επόμενο βήμα το Μνημόνιο. Και εκεί μάλλον άρχισε η κατηφόρα με τα spreds να είναι στα ύψη και με διάφορους να μιλάνε για πτώχευση και ελεγχόμενη πτώχευση.
Η Ελλάδα έγινε ένα καζάνι που βράζει. Νέοι φόροι, μειώσεις μισθών και συντάξεων. Αγανακτισμένοι πολίτες να διαδηλώνουν, ενώ η κυβέρνηση παίρνει κι άλλο δάνειο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η γειτονική χώρα, η Τουρκία, είδε την ευκαιρία να δημιουργήσει επεισόδια στο Αιγαίο.
Αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας .Ένα μπλεγμένο κουβάρι, το οποίο δεν μπορούν αν ξεμπλέξουν.
Έντι Ντρέου, Γ3
Ετικέτες
εργασίες στη Νεοελληνική Γλώσσα
Ελλάδα είναι.......
Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν ακούνε την λέξη Ελλάδα, σκέφτονται παραλίες, αρχαιολογικούς χώρους, παραδοσιακό φαγητό, νησιά και χώρους διασκέδασης. Μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ και εγώ μόνο αυτά. Αλλά δυστυχώς μαζί με αυτά έρχονται στο μυαλό μου και άλλα πράγματα, που μου είναι πολύ δυσάρεστα, όμως αντιπροσωπεύουν την σημερινή Ελλάδα.
Ελλάδα είναι οι βρώμικες παραλίες γεμάτες από σκουπίδια, που οι ίδιοι πετάμε, αρχαιολογικοί χώροι που ούτε εμείς οι ντόπιοι δεν τους προστατεύουμε και δεν κάνουμε κάτι να διατηρηθούν, παραδοσιακό φαγητό που κοντεύει να αντικατασταθεί από τα ταχυφαγεία και νησιά γεμάτα τουρισμό σε προγράμματα all inclusive σε πεντάστερα ξενοδοχεία.
Ελλάδα είναι η κατεστραμμένη οικονομία και η έλλειψη παιδείας στα σχολεία, η αδιαφορία του κράτους αλλά και του ίδιου του λαού και η ανεργία που χτυπάει κόκκινο.
Ελλάδα είναι τα κέντρα διασκέδασης, τα καυσαέρια από τα αυτοκίνητα και οι γκρίζες πολυκατοικίες.
Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα και πιστεύω πως είναι στο χέρι όλων μας να την αλλάξουμε, αρκεί εμείς οι αυριανοί πολίτες να μην κάνουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Σαββίνα Ξυπολητά, Γ3
Ετικέτες
εργασίες στη Νεοελληνική Γλώσσα
Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011
Ο εφιάλτης...
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
δεν αντέχω άλλο.Πάλι είδα τον ίδιο εφιάλτη, αλλά τώρα ήταν πιο έντονος. Ήμουν λέει κοντά στο γιοφύρι της Άρτας και ήθελα να περάσω απέναντι, γιατί είδα τον Ερωτόκριτο.Καθώς ήμουν στα μισά της γέφυρας, άρχισε να γίνεται σεισμός.Δυνατός σεισμός!Η γέφυρα άρχισε να καταρρέει.Άρχισα να τρέχω προς τα πίσω, αλλά δεν τα κατάφερα. Με ρούφηξε η γη όπως τα χαλάσματα της γέφυρας.
Ξύπνησα πάνω σε ένα βράχο με έναν φοβερό πονοκέφαλο.Δεν ήξερα το μέρος που βρισκόμουν, αλλά από τα σπίτια καταλαβαινες πως ήταν ένα μέρος, στο οποίο είχε να πατήσει άνθρωπος από το 200π.Χ. Φοβόμουν και κρύωνα. Ένιωθα κάποιον να με παρακολουθεί. Κοίταξα τριγύρω , αλλά δεν είδα τίποτε άλλο εκτός από ζώα.
Μετά από ώρα βρέθηκα έξω από ένα σπίτι με ανοιχτά φώτα. Χτύπησα την πόρτα.Κανείς δεν άνοιξε, οπότε άνοιξα μόνη μου και μπήκα μέσα.
"Είναι κανείς εδώ;", φώναξα.Δεν πήρα κάποια απάντηση κι έτσι φώναξα πιο δυνατά."Είναι κανείς εδώ;".Αλλά πάλι τα ίδια.
Προχώρησα προς τα μέσα.Ευτυχώς ήταν αναμμένο το τζάκι. Εξερεύνησα το σπίτι και δεν βρήκα τίποτε το ασυνήθιστο. Πάνω στο τραπέζι του σαλονιού υπήρχαν τρία χαικού. Η υπογραφή ήταν ίδια και στα τρία.Ο ποιητής υπέγραφε με το όνομα Ο Ζητιάνος. Σε κάποια φάση τα φώτα έσβησαν. Τρομαγμένη έψαχνα να βρω ένα κερί.
Στο μεταξύ όσο έψαχνα, άκουγα κάτι φωνές . Δεν καταλάβαινα τι ακριβώς φώναζαν και ποιοι. Επιτέλους βρήκα ένα κερί και το άναψα. Τότε τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα. Είδα άσπρες σιλουέτες να πετάνε γύρω μου. "Φαντάσματα!", είπα τόσο δυνατά που η φωνή μου με έκανε να ξυπνήσω. ήμουν ιδρωμένη και έκλαιγα.
Πραγματικά αυτός ο εφιάλτης στοιχειώνει τα όνειρα μου εδώ και τρες ολόκληρες νύχτες. Ελπίζω να σταματήσει σύντομα....
Μαρία Μπούχτση, Γ3
δεν αντέχω άλλο.Πάλι είδα τον ίδιο εφιάλτη, αλλά τώρα ήταν πιο έντονος. Ήμουν λέει κοντά στο γιοφύρι της Άρτας και ήθελα να περάσω απέναντι, γιατί είδα τον Ερωτόκριτο.Καθώς ήμουν στα μισά της γέφυρας, άρχισε να γίνεται σεισμός.Δυνατός σεισμός!Η γέφυρα άρχισε να καταρρέει.Άρχισα να τρέχω προς τα πίσω, αλλά δεν τα κατάφερα. Με ρούφηξε η γη όπως τα χαλάσματα της γέφυρας.
Ξύπνησα πάνω σε ένα βράχο με έναν φοβερό πονοκέφαλο.Δεν ήξερα το μέρος που βρισκόμουν, αλλά από τα σπίτια καταλαβαινες πως ήταν ένα μέρος, στο οποίο είχε να πατήσει άνθρωπος από το 200π.Χ. Φοβόμουν και κρύωνα. Ένιωθα κάποιον να με παρακολουθεί. Κοίταξα τριγύρω , αλλά δεν είδα τίποτε άλλο εκτός από ζώα.
Μετά από ώρα βρέθηκα έξω από ένα σπίτι με ανοιχτά φώτα. Χτύπησα την πόρτα.Κανείς δεν άνοιξε, οπότε άνοιξα μόνη μου και μπήκα μέσα.
"Είναι κανείς εδώ;", φώναξα.Δεν πήρα κάποια απάντηση κι έτσι φώναξα πιο δυνατά."Είναι κανείς εδώ;".Αλλά πάλι τα ίδια.
Προχώρησα προς τα μέσα.Ευτυχώς ήταν αναμμένο το τζάκι. Εξερεύνησα το σπίτι και δεν βρήκα τίποτε το ασυνήθιστο. Πάνω στο τραπέζι του σαλονιού υπήρχαν τρία χαικού. Η υπογραφή ήταν ίδια και στα τρία.Ο ποιητής υπέγραφε με το όνομα Ο Ζητιάνος. Σε κάποια φάση τα φώτα έσβησαν. Τρομαγμένη έψαχνα να βρω ένα κερί.
Στο μεταξύ όσο έψαχνα, άκουγα κάτι φωνές . Δεν καταλάβαινα τι ακριβώς φώναζαν και ποιοι. Επιτέλους βρήκα ένα κερί και το άναψα. Τότε τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα. Είδα άσπρες σιλουέτες να πετάνε γύρω μου. "Φαντάσματα!", είπα τόσο δυνατά που η φωνή μου με έκανε να ξυπνήσω. ήμουν ιδρωμένη και έκλαιγα.
Πραγματικά αυτός ο εφιάλτης στοιχειώνει τα όνειρα μου εδώ και τρες ολόκληρες νύχτες. Ελπίζω να σταματήσει σύντομα....
Μαρία Μπούχτση, Γ3
Καλή χρονιά (αν και αργοπορημένα..)
Καλή σχολική χρονιά φίλοι και αναγνώστες του ιστολογίου. Οι φετινές ιδιαίτερες συνθήκες , κοινωνικές και άλλες, δεν μας επέτρεψαν να σας καλωσορίσουμε στην ώρα μας. Αν και καθυστερημένα λοιπόν, ευχόμαστε καλή δύναμη στους μαθητές και τους καθηγητές τους .Να είμαστε όλοι καλά και να μην εγκαταλείψουμε τον ωραίο αγώνα της παιδείας, από όποια θέση κι αν βρισκόμαστε.
Φέτος το ιστολόγιο θα το κρατήσουμε με τους μαθητές του Γ3 και Γ4 αλλά θα παρουσιάσουμε και όποια άλλη δουλειά, άλλου τμήματος.Περιμένουμε τη συμμετοχή όλων των μαθητών και φυσικά περιμένουμε και πρωτότυπες, δημιουργικές εργασίες!Άντε παίδες, αναμένουμε τα καλύτερα!Και το τραγουδάκι εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλους!
...Dont give up
cause you have friends
Dont give up
Youre not the only one
Dont give up
No reason to be ashamed
Dont give up
You still have us
Dont give up now
Were proud of who you are
Dont give up
You know its never been easy
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)