Καλλιτέχνες εν δράσει!!

Μπορεί να αργήσαμε,τελικά όμως φτιάξαμε ένα ωραίο σκηνικό για το Γ4!Κατόπιν συμφωνίας με τους μαθητές καταλήξαμε στην πρόταση να ζωγραφίσουμε ένα πανώ, σαν γκράφιτι, και να στολίσουμε τους λευκούς τοίχους της τάξης.

Η Μπριτζίλντα και η Αρμέλα, οι καλλιτεχνικές φύσεις του τμήματος, ανέλαβαν να σκεφτούν ένα ωραίο σχέδιο και να το φτιάξουν με σπρει πάνω σε ένα κοινό σεντόνι. Αγοράστηκαν τα υλικά και το προηγούμενο Σάββατο συναντηθήκαμε στο σχολείο, παρέα με μερικά ακόμη παιδιά του τμήματος. Εκεί στην αυλή του σχολείου τα κορίτσια "ζωγράφισαν" κυριολεκτικά!

Κορίτσια σας ευχαριστούμε!!!

ΟΝΕΙΡΑ.............

.......Ο υπουργός Εργασίας προαναγγέλει νέα μείωση των συντάξεων. ..Οι μεταρρυθμίσεις που προβλέπει το μνημόνιο οδηγούν στην περαιτέρω συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων...Νέα αύξηση του ΦΠΑ την προσεχή εβδομάδα, ανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών...Αναλυτικότερα ρεπορτάζ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων στις οκτώ........




Πως καταντήσαμε έτσι;Πως καταφέραμε να φέρουμε την Ελλάδα μας σε τέτοιο χάλι;Με πολλή προσπάθεια φαίνεται....Και σιγά σιγά ένα πελώριο σύννεφο απόγνωσης με καταπλάκωσε... Δεν έχει μέλλον αυτή η χώρα, μόνο παρελθόν. Διαβάζω, διαβάζω και τελειωμό δεν έχω, για να περάσω στη σχολή που θέλω ΑΔΙΚΑ, αφού δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει Ελλάδα μέχρι να τελειώσω εγώ το Λύκειο.Αχ, και να υπήρχε ένας ακόμα Καποδίστριας, ένας Καποδίστριας του 2010 να μας σώσει, όπως μας έσωσε και τότε.. Αχ Θεέ μου, τι λέω; Πάει τα χασα κι εγώ!Αφού το τέλος της Ελλάδας είναι υπογεγραμμένο..! Για λίγα λεπτά σταματάω κι αρχίζω να συνειδητοποιώ τι είπα....

Είναι αυτό που λέμε : Η χώρα διαλύεται από την αδιαφορία , αλλά τι με νοιάζει εμένα; Και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, ότι δηλ. κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτήν, παρα μόνο ο απλός λαός της που υποφέρει, ο οποίος όμως δεν έχει την εξουσία να κάνει κάτι ή τουλάχιστον έτσι νομίζει. Γιατί κοιμάται προς το παρόν. Ελπίζω μόνο όταν ξυπνήσει, να μην είναι πολύ αργά!

Αυτό είναι!Βρήκα τη λέξη που έψαχνα : Ελπίζω! Μου φαίνεται αδιανόητο για έναν νέο της ηλικίας μοιυ, έναν άνθρωπο που έχει όλη τη ζωή μπροστά του, να μην ελπίζει, να μην κάνει όνειρα, να μην παλεύει γι αυτά! Όχι δεν είμαι από αυτούς, ούτε και θα γίνω. Έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω. κάποιονΕγώ έχω όνειρα και σε καμιά περίπτωση δεν θα αφήσω να μου τα χαλάσει. Αν και ξέρω ότι δεν έφεραν τα δικά μου λάθη την Ελλάδα σ αυτήν την κατάσταση που είναι τώρα, θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να αποτρέψω την καταστροφή της και να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου. Επίσης, ξέρω ότι δεν θα είμαι μόνη μου, γιατί κι άλλοι έχουν όνειρα..

Αφήνω τις σκέψεις μου σε μια γωνιά και συγκεντρώνομαι στο τραγούδι που σιγόπαιζε το ραδιόφωνο.Ο τίτλος του; ΟΝΕΙΡΑ...........



Αναστασία Μαρία Κιαπόκα, Γ4

Michael Jackson: We are the world

Ο Μάικλ Τζόζεφ Τζάκσον ( 29 Αυγούστου 1958 – 25 Ιουνίου 2009 ) ήταν αμερικανός μουσικός , τραγουδιστής , τραγουδοποιός , χορευτής και παραγωγός. Ο Μάικλ Τζάκσον είναι ευρέως γνωστός ως «βασιλιάς της ποπ» και ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει γνήσιος αντικαταστάτης του. Άρχισε την καριέρα του ως τραγουδιστής με το συγκρότημα Jackson Five στα τέλη της δεκαετίας του 1960.Ενώ ήταν ακόμα στο συγκρότημα το 1971 άρχισε τις ηχογραφήσεις δικών του τραγουδιών. Η σόλο καριέρα του άρχισε το 1979 με τον δίσκο Off The Wall. Ο δίσκος Thriller κυκλοφόρησε το 1982 και μέχρι και σήμερα παραμένει ο χρυσός δίσκος με τις μεγαλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως οι οποίες ανέρχονται στα 105εκατομμύρια αντίτυπα.
Είχε κυκλοφορήσει συνολικά 11 άλμπουμς τα οποία έκαναν τεράστια επιτυχία. Κάθε εμφάνιση του προκαλούσε παραλήρημα και σε όλη την διάρκεια της ζωής του οι προπωλήσεις των εισιτηρίων των συναυλιών του έσπαγαν κάθε ρεκόρ ακόμα και λίγο πριν το τέλος του. Οι χορευτικές του κινήσεις τις οποίες επιδείκνυε σε κάθε του συναυλία ( όπως το moonwalk) έχουν εμπνεύσει και σημερινούς καλλιτέχνες.Στις 5 Μαρτίου 2009 ανακοίνωσε ότι οι τελευταίες του συναυλίες θα γίνονταν τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου στην Αγγλία και ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο «αντίο» της καριέρας του στους θαυμαστές του και στην πολύχρονη σταδιοδρομία του. Τα εισιτήρια των παραστάσεων ξεπουλήθηκαν μέσα σε μία ώρα μετά από την ανακοίνωση των συναυλιών. Δυστυχώς ο Michael Jackson πέθανε τρεις βδομάδες πριν από την πρώτη του συναυλία και ο θάνατός του σόκαρε σε παγκόσμιο επίπεδο τους ανθρώπους!!!
Το αφιέρωμα μας στον Michael Jackson έχει ως αφορμή τον σημερινό τηλεμαραθώνιο αγάπης της ΕΡΤ για τη UNICEF, μιας και πριν 25 χρόνια ο διάσημος αυτός τραγουδιστής συνέθεσε το τραγούδι We are the world, με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων για την φτώχεια στην Αφρική. Στόχος του τραγουδιού ήταν να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο στα προβλήματα της φτώχειας και την πείνας των χωρών του τρίτου κόσμου και να συμβάλλει με όποιο τρόπο μπορεί στην αντιμετώπισή τους. Έτσι την 28 Ιανουαρίου του 1985 τα μεγαλύτερα ονόματα της δισκογραφίας και θρυλικοί καλλιτέχνες συγκεντρώθηκαν για να ενώσουν τις φωνές τους σε ένα τραγούδι . Ο Michael Jackson και ο Lionel Richie είχαν τελειώσει το κομμάτι μόλις την προηγούμενη νύχτα! Το συγκρότημα που δημιουργήθηκε για αυτήν την ηχογράφηση ονομάστηκε USA for Africa και περιελάμβανε ονόματα όπως Michael Jackson, Lionel Richie, Stevie Wonder, Ray Charles, Bruce Springsteen. Billy Joel, Dianan Ross, Tina Turner, Cyndi Lauper, Bob Dylan, Paul Simon.
Η διαχρονικότητα του ταλέντου και του οράματός του τραγουδιστή για έναν καλύτερο κόσμο φαίνεται και από το ότι και στην δεύτερη εκτέλεση του τραγουδιού για το σεισμό της Ταιτής οι συντελεστές επέλεξαν να ακούγεται η φωνή του αναλλοίωτη ως φόρος τιμής στον καλλιτέχνη.
Γιώργος Φουντωτός, Γ3

Ανθρώπινα δικαιώματα : με αφορμή μια εικόνα...

Παγκόσμια Ημέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα και την ώρα της Νεοελληνικής Γλώσσας την αφιερώσαμε στη συζήτηση. Δεν μείναμε εκεί όμως. Σχολιάσαμε και σχετικές εικόνες και αντί για άλλο αφιέρωμα σας παρουσιάζουμε μερικές από τις απόψεις μας.
Γ3

Ο άνθρωπος και το κάθε ον γεννιέται με δικαιώματα , τα οποία δεν μπορεί να τα δώσει, μόνο να τα τηρεί ή να μην τα τηρεί. Η εικόνα λέει πως όταν δεν ζεις τα δικαιώματα σου , θα σε χειραγωγούν όπως θέλουν. Η γνώμη μας είναι ότι η χειραγώγηση των ανθρώπων είναι απάνθρωπη, τυφλή, μακριά από αυτό που έπρεπε να πράττει ο άνθρωπος. Αυτοί που δεν ξέρουν τα δικαιώματα τους είναι απομακρυσμένοι από το νόημα της ζωής, δεν εξελίσσονται προς το καλύτερο. Όσοι δεν ξέρουν τα δικαιώματα τους είναι τυφλοί.
Δημήτρης και Ιβάν, Γ3

Ακόμα και στις μέρες μας η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων παραμένει διεθνές πρόβλημα, παρόλο που έχουν υπογραφτεί πολλές συνθήκες για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού. Ο άνθρωπος της εικόνας δεν γνωρίζει τα δικαιώματα του και έτσι οδεύει προς ένα ναρκοπέδιο. Η σημασία της εφημερίδας που του κρύβει το πρόσωπο του και τον κάνει τυφλό είναι μεταφορική. Θέλει να δείξει ότι, όταν δεν ξέρεις τα δικαιώματα σου και δεν αγωνίζεσαι για αυτά, είναι σαν να προσπαθείς να βρεις το κουμπί σε ένα σκοτεινό δωμάτιο.
Γιώργος Φ, Γ3

Πολλοί άνθρωποι μεταναστεύουν όχι γιατί το θέλουν , αλλά γιατί εξαναγκάζονται λόγω πολεμικών συνθηκών ή γιατί βρίσκονται στα όρια της φτώχειας. Η μετανάστευση δεν είναι έγκλημα! Προστατέψτε τους μετανάστες! Φανταστείτε να βρισκόσασταν στην θέση αυτών των ανθρώπων και νιώστε το βάρος που σηκώνουν.
Νικόλας και Αποστόλης

Αυτή η εικόνα αναφέρεται σε αυτά τα δυο κορίτσια, που τα έχουν αγοράσει ή κλέψει και βγάζουν λεφτά πουλώντας τα κορμιά τους σε άλλους, που απλά δίνουν λεφτά και περνάνε καλά, χωρίς να σκέφτονται πως νιώθουν τα άτομα αυτά ή τι θα μπορούσαν να κάνουν στη ζωή τους. Ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει πολιτισμός.
Νικόλας

Καθημερινά σε όλον τον κόσμο πολλοί άνθρωποι γίνονται δούλοι και εκπορνεύονται. Τους φέρονται σαν να είναι ένα κομμάτι κρέας και τίποτα παραπάνω. Με ποιο δικαίωμα τους αφαίρεσαν τα δικαιώματα τους; Κανείς ποτέ και πουθένα δεν θα είχε το δικαίωμα να πάρει την ελευθερία τους σαν να ήταν κάτι ασήμαντο και όμως τους την αφαίρεσαν σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Μαργαρίτα και Ελένη

Το να σε πουλάνε λες και είσαι αντικείμενο είναι ό,τι χειρότερο και μερικοί απαίσιοι άνθρωποι το κάνουν μόνο για τα χρήματα. Άλλα συναισθήματα δεν έχουν. Κοιτάνε μόνο το πώς θα γίνουν πλούσιοι. Αλλά τι φταίνε οι αθώες ζωές που τους αναγκάζουν χωρίς να θέλουν, τις χτυπάνε και τις βασανίζουν. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο.
Αλτέα

Στη σημερινή εποχή θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα)ελευθερία, δικαιώματα), όπως και το ότι έχουμε σπίτι, οικογένεια, φαγητό, ρούχα κ.α. Όμως έχουμε κάνει ένα μεγάλο λάθος, γιατί ακόμα και σήμερα γίνεται εμπόριο ανθρώπων!
Σε πολλές χώρες πολλοί άνθρωποι πωλούνται ως δούλοι ή πόρνες, χωρίς τη θέληση τους όπως επίσης δεν έχουν καν ελευθερία, δεν πληρώνονται γι΄αυτά που κάνουν και ξυλοκοπούνται καθημερινά.
Άμα πιστεύουμε ότι όλα είναι ωραία και καλά για όλους μας, καλύτερα να το ξανασκεφτούμε και να έρθουμε στην πραγματικότητα, στην μαύρη πραγματικότητα της σημερινής ζωής.
Νίκος και Μιχάλης

"Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα, μοναχός στη δόξα και στο θάνατο. Το ξέρω."

Περπατάω στους δρόμους μόνη με τα ακουστικά στα αυτιά. Δεν μπορώ άλλο να σας ακούω. Εσάς που φωνάζετε, βρίζετε, βαράτε. Δεν το αντέχω. Δυναμώνω την ένταση. Προσπαθώ να θυμηθώ ποιό είναι αυτό το τραγούδι. Μα, ναι! Φυσικά! Pink Floyd - Wish you were here. Συνεχίζω να βαδίζω στην ίδια κατεύθυνση με το πλήθος.



Σαν σήμερα σκοτώθηκε ένας 15χρονος από τα χέρια ενός αστυνομικού. Όλοι οι νέοι, είτε μαθητές είτε φοιτητές είτε εργαζόμενοι, βρήκαν αφορμή να διαλύσουν την ήδη διαλυμένη χώρα μας. Ναι, η αιτία είχε βρεθεί προ πολλού. Το μόνο που ζητούσαν ήταν αφορμή. Και τους δόθηκε. Δεν αντιλέγω, χάθηκε ΑΔΙΚΑ μια ψυχή. Κι εμείς αντί να τιμήσουμε αυτήν την ψυχή, καταστρέφουμε τις ιδιοκτησίες των συμπολιτών μας. Οι δυνατοί δεν νοιάζονται, πότε θα το καταλάβουμε; Είναι νόμος της φύσης : το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, λένε. Ποτέ δεν είπανε το μεγάλο ψάρι βοηθάει, νοιάζεται για το μικρό, γιατί ποτέ δε γίνεται. Κι εμείς το καταλαβαίνουμε, αλλά δεν κάνουμε κάτι για να το διορθώσουμε. Έτσι γινόμαστε σκλάβοι του ίδιου μας του εαυτού. Φοβόμαστε να εκφραστούμε, να απελευθερωθούμε, να είμαστε οι ίδιοι μας οι εαυτοί. Κι εγώ φοβάμαι. Όχι εσάς! Εμένα! Δεν αναγνωρίζω τον ίδιο μου τον εαυτό. Έχω γίνει πλέον ένα με την κοινωνία και δεν είμαι η μόνη. Όταν ήμουν μικρή, πίστευα ότι οι άνθρωποι είναι υπηρέτες του Θεού. Ζούμε για να μας κάνει ό, τι θέλει. Τώρα που έχω μεγαλώσει -ή τουλάχιστον έτσι θέλω να ελπίζω- συνειδητοποίησα ότι είμαστε δούλοι του κοινωνικού συνόλου! Μας κάνουν ό, τι θέλουν καμιά 100σταριά μάγκες και νομίζουν ότι είναι κάποιοι! Ότι είναι καταπληκτικοί που κατάφεραν να καταντήσουν κάποιους ανυπεράσπιστους πολίτες σαν αυτούς. Δυναμώνω την ένταση. Δεν μπορώ τον κόσμο σας! Τον κόσμο που εσείς κάνετε όπως θέλετε. Δεν τον αντέχω.




Ένας χρόνος μετά.

6 Δεκεμβρίου του 2011. Περπατώ για ακόμη μια φορά μόνη στους δρόμους. Ή μάλλον όχι! Δεν είμαι μόνη μου. Έχω τη μουσική, τον πιο πιστό μου σύντροφο να μου κάνει παρέα και να με καθοδηγεί. Αυτή τη φορά, όμως, αντίθετα από τη φορά του πλήθους. Γιατί φέτος δε φοβήθηκα, δε φοβάμαι και δε θα φοβηθώ!





Μ. Καβαδάκη, Γ4

Κοίτα..

Κοίτα κρυφά τους φόβους σου να γίνονται αλήθεια
Και εσύ απλά να ζεις μες στην ένοπλη συνήθεια
Κοίτα τη λογική να χάνεται, θέση να παίρνει η οργή
Μέσα απ ’τις φλόγες που άναψες βλέπεις το αγόρι εκεί.

Και εσύ μ’αυτο δεν σταματάς
Τον άχτι σου δεν σβήνει..
Πίσω απ’ τα τζάμια που όλο σπας
Σε εκφράζει η οδύνη


Το βλέμμα σου απεγνωσμένα αναζητά
Τους ένοχους , που αποκαλείς ‘ Στρουμφάκια’
Ντυμένους με μπλε στολές,
Ρόπαλα, καπελάκια.

Είναι όλα τώρα πια θολά μα η φλόγα σου δεν σβήνει
για αποτροπή της βίας λες
μα βία μόνο δίνεις…
Ίσως η μόνη λύση να΄ ναι αυτή
Η μόνη που σου μένει
Γύρω τα πάντα φλέγονται
Μόνο η ελπίδα μένει…

Νεφέλη, Γ4

...Εγώ ένας άγγελος. Ανίσχυρος...

Για ακόμα μια φορά τα παιδιά της Λέσχης Ανάγνωσης συναντήθηκαμε και συζητήσαμε για το βιβλίο του Μάνου Κοντολέων "Ανίσχυρος Άγγελος". Και παρατηρήσαμε ότι συνέπεσε η συνάντηση μας για το βιβλίο να ταιριάζει με την ημέρα μνήμης για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο.




Το βιβλίο σε γενικές γραμμές άρεσε σε όλους. Αυτό που κατά κοινή ομολογία ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο ήταν η παρουσία του αγγέλου και ο τρόπος που ο συγγραφέας τον ενέπλεξε στην ιστορία. Παράλληλα, το γεγονός πως το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία και μάλιστα τόσο κοντινή στα παιδιά εξαιτίας του πρωταγωνιστή της, καθιστά πιο ελκυστική την ανάγνωση. Τα παιδιά επισήμαναν ότι τα σημεία που ο συγγραφέας μέσα στο βιβλίο παραπέμπει σε στίχους από τραγούδια, σε ρήσεις γνωστών ανθρώπων και σε αποσπάσματα δημοσιευμένα σε περιοδικό ήταν πολύ ενδιαφέροντα και έδιναν την εντύπωση ότι ο συγγραφέας συνέγραφε το βιβλίο και παράλληλα κατέγραφε στοιχεία που σε διαφώτιζαν για όσα έλεγε.

Η Μιρέλλα, μετά το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, είχε ψάξει αρκετά το συγκεκριμένο θέμα και ενώ, πριν διαβάσει αυτό το βιβλίο, είχε σκεφτεί μόνο τις συνέπειες που είχε προκαλέσει ο θάνατός του στο στενό περιβάλλον του, τώρα συμμερίστηκε και την κατάσταση της οικογένειας του αστυνομικού. Η Μιρέλλα είχε σημειώσει αρκετά σημεία που της άρεσαν και την έβαλαν σε περαιτέρω σκέψεις ( σελ. 11, 21, 69,115, 125). Της Νεφέλης της φάνηκε ιδανική, όπως και σε όλους, η ύπαρξη του αγγέλου ως αφηγητή, αλλά της φάνηκε ανιαρό το γεγονός ότι αοριστολογούσε. Επίσης της άρεσε η αρχή του βιβλίου για την παρουσία του αγγέλου (σελ. 11, 12) και το πως συνδυάζεται η ζωή με το θάνατο. Η Δάφνη αναρωτήθηκε γιατί δεν μας έδειξε τη ζωή της πρωταγωνίστριας πριν και μετά το συμβάν και γιατί δε μας έδειξε σκηνές με τον πατέρα. Ωστόσο, της άρεσε η ιστορία και ο τρόπος που ο συγγραφέας παρουσίασε την ιστορία.

Η Μαρία περίμενε οι φίλοι της Αγγέλας τουλάχιστον να τη υποστηρίξουν και όχι να τα βάλουν μαζί της, χωρίς να είναι αυτή η υπεύθυνη. Η Νικολέτα πιστεύει ότι το βιβλίο είχε ενδιαφέρον, παρόλο που ξέραμε ότι ο ήρωας θα σκοτωνόταν. Σε αυτήν, καθώς και στην Αναστασία-Μαρία, άρεσε υπερβολικά η αρχή. Η αρχή του βιβλίου σε προκαλούσε να διαβάσεις τη συνέχεια , μια και παρουσίαζαν τις σκέψεις της Αγγέλας πριν συμβεί το κακό και γι΄αυτό ήταν πιο απλές και κατανοητές. Η Αναστασία όμως θεώρησε τη συνέχεια βαρετή, γιατί ο συγγραφέας επέμεινε στην αναλυτική περιγραφή των σκέψεων της Αγγέλας.. H κυρία Κεφαλά μας έβαλε σε περαιτέρω σκέψεις για το πώς κάποιοι άνθρωποι βολεύονται σε σχέσεις άσχετα από το τι νιώθουν (σελ.14, 15). Επίσης, μας μίλησε για τη μοναξιά, την οποία, όπως έλεγε και το βιβλίο, δεν πρέπει να φοβόμαστε, αλλά αντίθετα πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί της (σελ.62)!

Τελική βαθμολογία του βιβλίου: 9

Το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσουμε είναι '' Για ένα αγόρι'' του Νικ Χόρνμπυ.

Κείμενο : οι φοβερές και τρομερές Αναστασία-Μαρία και Μαρία Δ. (επιμέλεια : κ. Κεφαλά)

Κλείνουμε την ανάρτηση μας με ένα τραγούδι που αναφέρονται οι στίχοι του στο βιβλίο, "Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη" , Ξύλινα Σπαθιά.

"Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά"

To βίντεο προέρχεται από τον 14χρονο μαθητή Λουκά Λέλοβα (2ο γυμνάσιο Πρέβεζας), το οποίο απέσπασε το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους της ΕΡΤ για το 2010. Το βίντεο έκλεισε τις ομιλίες του 2ου TEDxAthens που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή. Το κοινό χειροκρότησε με θέρμη τον ταλαντούχο συμμαθητή μας.Οι φράσεις που υπάρχουν στο βίντεο προέρχονται από το ποιητικό έργο του Οδυσσέα Ελύτη "Μαρία Νεφέλη".
Eμείς θέλουμε να πούμε συγχαρητήρια στον Λουκά και σε όλους όσους τον βοήθησαν να πραγματοποιήσει το έργο του.

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα , χωρίς εμένα.....

Για μια ακόμη φορά, η κα Κεφαλά είχε τη φαεινή ιδέα να γράψουμε για τα θετικά και τα αρνητικά της Ελλάδος. Φυσικά, το θεώρησα παιχνιδάκι, αλλά με το που κάθισα να τη γράψω, αναρωτήθηκα «Πραγματικά, τι εστί Ελλάδα;». Έτσι, αποφάσισα να ανοίξω το laptop και να το ψάξω καλύτερα στο Google. Στη συνέχεια, πληκτρολογώ «Ελλάδα». Πατώντας το enter, η δημοφιλέστερη μηχανή αναζήτησης με διορθώνει αυτομάτως ρωτώντας με το εξής : «Μήπως εννοείτε ΔΝΤ;». Ρίχνω μια ματιά παραπάνω, νομίζοντας πως έχω κάνει κάποιο λάθος. Τότε, χωρίς να το καταλάβω, καταλήγω σε μία ιστοσελίδα που ονομάζεται frikipedeia.com . Αρχίζω, λοιπόν, να διαβάζω. «Η Ελλάδα, Ελ-λας ή Ελ-λάδα είναι η σπουδαιότερη, αρχαιότερη και σουπερφανταστικότατη χώρα της υφηλίου. Τουλάχιστον, έτσι πιστεύουν οι κάτοικοί της, οι Ελληνίκιοι. Επίσημη γλώσσα της Ελλάδας είναι η καθαρεύουσα (ένα τεχνητό εγχείρημα λογίων που προσπαθούν να αποκαθάρουν την ελληνική γλώσσα από αρχαία και άλλατέτοια οπισθοδρομικά γλωσσικά χαρακτηριστικά). Το 1986 η πρωτεύουσα της Ελλάδας μεταφέρθηκε από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη, γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου ήθελε να φάει μπουγάτσα με τυρί.».

Ακούγοντας το "Welcome to Greece" των Maraveyas Ilegal, συνεχίζω το διάβασμα στην επόμενη παράγραφο που μιλάει για την ιστορία της Ελλάδας : «Η ΕΛ-λάδα δημιουργήθηκε από τους Ελ οι οποίοι κατοικούν ακόμα στην ΕΛ-λάδα. Οι Ελ είχαν δημιουργήσει λαμπρό πολιτισμό, μέχρι που ήρθε ο κοντός Βασιλιάς των Μακ-τσε-ντονιάν και κυρίεψε την ΕΛ-λάδα. Μετά, παραδόθηκε η ΕΛ-λάδα στους Ντούρκους. Αργότερα, με την βοήθεια του Κολοκοτρώνη και του Τσάκ Νόρις ξανακέρδισαν οι Ελ την ΕΛ-λάδα και ξαναδημιουργήθηκε η ΕΛ-λάδα. Τότε οι Ελ έψαχναν έναν τρόπο να κόψουν το αγριογούρουνο χωρίς να τσακώνονται. Και έτσι δημιουργήθηκε η ΕΛ-ληνική Δημοκρατία...».

Κουράστηκα να διαβάζω πληροφορίες για τους Ελ και την ΕΛ-λάδα, κι έτσι αποφάσισα να ξαπλώσω και να ακούσω κανένα τραγούδι στο i-Pod μου. Τυχαία -ή καλύτερα μοιραία- έπαιξε το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» των Κατσιμιχαίων, το οποίο με έκανε να συλλογιστώ εκείνους τους αρχαίους, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και όλους αυτούς, που βέβαια για εμάς σήμερα ήταν κάποιοι άνθρωποι που το μόνο που είχαν στο νου τους όταν έγραφαν τα κείμενά τους, ήταν να μας τη σπάσουν κάνοντάς μας να τα διαβάσουμε και να τα μελετήσουμε! Σήμερα, το μόνο που μας νοιάζει είναι να δούμε το γάμο του κάθε τηλεοπτικού μαϊντανού ζωντανά στο STAR.

Και επιστρέφω στο τραγούδι. Ο Διονύσης Τσακνής, ο στιχουργός, προτιμάει να προσπαθήσει να σώσει οτιδήποτε μπορεί παρά να είναι συνένοχος στο φόνο. Έτσι νιώθω κι εγώ. Συνένοχος στο φόνο, γιατί είμαι ανίκανη να κάνω κάτι για να σώσω το μέλλον της Ελλάδας. Είναι στα χέρια του Δ.Ν.Τ. και της Τρόικας. Είναι πολύ αργά, πλέον. Όλα αυτά που οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν με τόση αφοσίωση και σοφία, εμείς, οι απόγονοί τους, τα καταστρέφουμε. Έτσι λοιπόν, με τη βοήθεια των αδερφών Κατσιμίχα και του συγκροτήματος Maraveyas Ilegal συνειδητοποίησα πόσα θετικά είχε η Ελλάδα και πόσα αρνητικά έχει.

Αλλά, θα είναι για πάντα η Ελλαδάρα μας! Γιατί κανείς δεν ξεχνάει την κατάκτηση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου το 2004. Κανείς δεν ξεχνάει τους υπέρλαμπρους Ολυμπιακούς Αγώνες, της ίδιας χρονιάς. Και όλοι ξεχνάμε τους ανθρώπους που μας έχουν φτάσει στην κατάσταση που είμαστε τώρα! Τους συγχωρούμε. Οι πράξεις τους περνούν απαρατήρητες από τον ελληνικό λαό. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος, κάποια αιτία. Τίποτα. Απλά ξεχνάμε. Και όταν ξεχνάμε, φοβόμαστε καταστάσεις που νομίζουμε πως δεν έχουμε ζήσει, αλλά απλά τις έχουμε ξεχάσει σαν ελληνικός λαός. Φοβόμαστε ανθρώπους, καταστάσεις, ακόμα και τους ίδιους μας τους εαυτούς. Ωχ, άλλαξε τραγούδι. Ναι, αυτή τη φορά είναι σίγουρα μοιραίο. Βασίλης Παπακωνσταντίνου -

Φοβάμαι. Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα.

Μιρέλλα, Μαρία Ειρήνη Λ. , Νεφέλη, Γ4

Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα;

Δεύτερη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης και το βιβλίο για το οποίο θα συζητούσαμε ήταν το "Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα;" του Μάρκ Χάντον. Το βιβλίο άρεσε σε όλους.

Η Μιρέλλα είπε πως ο τρόπος που ήταν γραμμένο το βιβλίο σε καθήλωνε να το διαβάσεις, αν και βρήκε αναμενόμενο και ξαφνικό το τέλος, ενώ την ενόχλησε και το happy end. Στην Αναστασία πάλι άρεσε το ότι καθώς προχωρούσε η εξέλιξη σου αποκαλυπτόταν όλο και πιο πολύ ο Κρίστοφερ , ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ενώ θεώρησε μια πράξη γενναιότητας τη φυγή στο Λονδίνο. Στο σημείο αυτό υπογραμμίσαμε πως μας έκανε εντύπωση η αρίθμηση των κεφαλαίων με πρώτους αριθμούς.

Η Παρασκευή με τη σειρά της βρήκε πολύ ενδιαφέρον το ότι ο συγγραφέας έκανε πολλές αναδρομικές αφηγήσεις, προκειμένου να αντιληφθούμε τη σχέση του Κρίστοφερ με τους γονείς του και τον τρόπο με τον οποίο ζούσε. Η Νεφέλη εντυπωσιάστηκε από τις απόψεις του Κρίστοφερ - ιδιαίτερα στις σελίδες 222-223, όπου αναφέρεται στην άποψη του για το ανθρώπινο είδος και την υπερφίαλη άποψη που έχουμε για το είδος μας. Η Μπριτζίλντα πάλι μίλησε για την περιέργεια που σου προκαλούσε το βιβλίο να διαβάσεις τη συνέχεια και για το πώς ο ήρωας εξηγούσε τα πάντα με βάση την λογική και σε έπειθε να τον ακολουθήσεις στον τρόπο σκέψης του. Ενώ η Δάφνη θεώρησε πως υπήρχαν αρκετά αντιφατικά σημεία στη συγγραφή του βιβλίου (π.χ στον ήρωα δεν αρέσουν τα καφέ και κίτρινα τρόφιμα, αλλά τρώει σοκολάτα!) και ήταν σίγουρη από την αρχή ότι το βιβλίο θα είχε αίσιο τέλος.

Η Ειρήνη πάλι μας έβαλε σε σκέψεις όταν είπε πως θα ήθελε να δει την αντίδραση κάποιου αυτιστικού ατόμου που θα διάβαζε το εν λόγω βιβλίο. Γενικά συμφωνήσαμε πως το βιβλίο μας εισήγαγε στο σύμπαν ενός αυτιστικού ατόμου, που σκέφτεται και ενεργεί με εντελώς διαφορετικά κριτήρια από ένα κοινό, “κανονικό” άνθρωπο. Μας έκανε εντύπωση η μοναχικότητα του ήρωα και το πώς επιζητούσε να μένει μόνος και να μην αναζητά την παρέα των άλλων, εκτός όσων γνώριζε πολύ καλά και τους εμπιστευόταν. Επίσης η έφεση του Κρίστοφερ στα μαθηματικά και η απόλυτη πεποίθηση του ότι θα πετύχαινε τους στόχους του ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.

Τελική βαθμολογία του βιβλίου : 9.

Επόμενο βιβλίο που θα διαβάσουμε ορίστηκε το Ανίσχυρος Άγγελος του Μάνου Κοντολέων.

Πολυτεχνείο 2010

Μέρα μνήμης η σημερινή και η γιορτή μας αφιερωμένη σε μια γενιά που δεν γνωρίζει την ιστορία της και θεωρεί βαρετές τις γιορτές. Η γιορτή βασιζόταν σε μια διασκευή του θεατρικού έργου του Γ.Δοδοντσάκη ΅Πολυτεχνείο, ε και;΅. Το πρόγραμμα της γιορτής ακολουθεί όπως και φωτογραφίες από τη σημερινή εκδήλωση.

17Νοεμβρ

Καληνύχτα Ελλάδα..

..Ανάβω την τηλεόραση και πέφτω σε ειδήσεις. Πανικόβλητη ψάχνω το τηλεκοντρόλ για να αλλάξω κανάλι. Ωχ μωρέ! ΔΝΤ και ΔΝΤ και οι δυο βάρβαροι να φωνάζουν στα απέναντι παράθυρα. Αλλάζω το κανάλι και τσούπ! Πετάγεται κι η Τζούλια στην οθόνη. Ο σοβαρός κύριος με το κουστούμι, τη γραβάτα και την πλάγια χωρίστρα παρουσιάζει την εντελώς τυχαία συνάντηση της με την κάμερα του καναλιού. Πφ, μπουχτίσαμε . Καθώς πατάω το επόμενο κανάλι σκέφτομαι πως είναι Τρίτη και, ω, μα φυσικά! BIG BROTHER!! Μα και να μην το δω απόψε , θα το δω αύριο αναλυμένο κομμάτι κομμάτι στο Κους Κους» Στο επόμενο πάτημα του κουμπιού «Μένουμε Ελλάδα». Για το τίτλο και μ

όνο και επειδή δεν έχω λεφτά για διακοπές αναγκάζομαι να επιλέξω ανάμεσα σε TOP και Master chef. Chef όμως δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι κι εμένα το ψυγείο μου είναι άδειο κι επειδή έχει περάσει κι η ώρα μου σε ανοησίες , σβήνω την τηλεόραση και συλλογίζομαι.

«Μα πως κατάντησε έτσι η Ελλάδα! Δε γίνεται , κάποιο λάθος έχει γίνει. Απ’ τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα, τον Παρθενώνα και την Αφροδίτη της Μήλου, φτάσαμε στις σαπουνόπερες και τις ξενόφερτες φτηνοπαραγωγές.». Κι αποφασίζω να δω τα πράγματα με άλλο μάτι. Στους Έλληνες αρέσουν οι τσακωμοί. Έτσι αν αυτοί οι δυο κύριοι φωνάζουν, επικεντρωνόμαστε στις φωνές κι όχι στο θέμα της διαμάχης. Έπειτα και πόσοι γλύπτες δεν θα εμπνευστούν από την Τζούλια. Μετά τον Κολοσσό της Ρόδου ο Κολοσσός της Τζούλιας! Τα νησιά μας είναι υπέροχα, όμως πάνε οι εποχές που τα βλέπαμε από κοντά. Τώρα μόνο μέσα από το γυαλί, είναι το σλόγκαν της εκπομπής. Και τέλος οι εκπομπές μαγειρικής επιδιώκουν το μπούχτισμα. Έτσι όταν δε θα ‘χουμε να φάμε, έτσι κι αλλιώς θα έχουμε μπουχτίσει να βλέπουμε.

Τα παρατάω όλα προς το παρόν και προτιμώ να διαβάσω ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Η έμπνευση και οι ιδέες ποτέ δε πάψουν να υπάρχουν και πιστεύω πως είναι καλύτερα να ζεις σε έναν φανταστικό κόσμο παρά στον κόσμο που σου προβάλλουν.



(Η εικόνα βρίσκεται εδώ: 21 Painting Modern Gallery. Modern Galleries of Contemporary Art Painting.)

Δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής!

Φιλοσοφώντας τη ζωή (αγαπημένη απασχόληση κάθε Έλληνα) διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλά που μπορούν να μας κάνουν να χαμογελάσουμε. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τα ατυχή γεγονότα. Εξάλλου από όλα βγαίνει ένα κέρδος. Την ίδια σκέψη μου δημιούργησε και το άκουσμα αυτού του τραγουδιού. "Η Φωτεινή Πλευρά Της Ζωής" είναι μια διασκευή από τα Μακρινά Ξαδέρφια στο "Always look at the bright side of life" των Monthy Python's. Το τραγούδι εκτός από τον Θοδωρή Κοτονιά αποδίδουν σε κλίμα παρέας οι ηθοποιοί Θοδωρής Αθερίδης, Αντώνης Καφετζόπουλος, Σπύρος Παπαδόπουλος καθώς και ο βουλευτής πια του ΣΥΡΙΖΑ, δημοσιογράφος Γρηγόρης Ψαριανός.



Μιρέλλα Κ., Γ4

70 χρόνια μετά...

7Ο χρόνια μετά την κήρυξη του πολέμου του 1940. Στη μνήμη όσων πολέμησαν κι έδωσαν την ζωή τους αφιερωμένο το παρακάτω βίντεο.

Τι είναι η Ελλάδα μας;;

Με αφορμή το ερώτημα αυτό και τη συζήτηση στη Νεοελληνική Γλώσσα για το τι σημαίνει η Ελλάδα σήμερα για τους νέους ανθρώπους φτιάξαμε μια σειρά από ωραίες εργασίες (κολάζ, κείμενα και power point). Σίγουρα πάντως Ελλάδα δεν είναι τα βουνά κι οι θάλασσες...Για να δούμε τι πιστεύουν οι δυο Νίκοι και ο Μιχάλης από το Γ3!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

Πρώτη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης!

Απόγευμα Κυριακής και έξω από το σχολείο παιδιά μαζεμένα. Είναι η πρώτη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης του σχολείου μας για φέτος! Και είμαστε πολύ χαρούμενες, γιατί φέτος θα λειτουργήσουν τρεις ομάδες. Η συμμετοχή των παιδιών είναι ικανοποιητική, μιας και περίπου 35 παιδιά όλων των τάξεων – Α΄ Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου αποτελούν τη φετινή Λέσχη!





Η πρώτη συνάντηση ήταν αναγνωριστική για τα παιδιά της Α Γυμνασίου, τα οποία ήρθαν για να παρακολουθήσουν τη συζήτηση των παιδιών της Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου για το βιβλίο «Αγαπητέ Θεέ». Το βιβλίο το είχαμε διαβάσει και πέρσι με την Λέσχη Ανάγνωσης και επειδή είχε κερδίσει όλα τα παιδιά, θεωρήσαμε ότι ήταν προσιτό για εκείνους, που δεν έχουν αναγνωστική εμπειρία.
Οι υπεύθυνες καθηγήτριες κ. Γεωργακά, κ. Κρικέλη, και κ. Κεφαλά καλωσόρισαν τα παιδιά και μίλησαν για την λειτουργία και τους στόχους της ομάδας. Στη συνέχεια το λόγο πήραν τα παιδιά και η Κοντέσα και η Αναστασία παρουσίασαν με λίγα λόγια την υπόθεση του βιβλίου στα παιδιά της πρώτης, για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν την συζήτηση.Η πλειοψηφία των παιδιών συμφώνησε ότι το βιβλίο ήταν ενδιαφέρον και πρωτότυπο και κράτησε το ενδιαφέρον τους.



Η Μιρέλλα είπε πως της άρεσε ο τρόπος γραφής καθώς και το πώς χειρίστηκε ο συγγραφέας ένα τέτοιο απλό κατά τα άλλα θέμα. Η Κριστιάννα μίλησε για την αισιόδοξη πλευρά του βιβλίου, το ότι παρουσιάζεται ο ήρωας να αντιμετωπίζει με γενναιότητα την αρρώστια του. Η Νομική είπε ότι αν και ήταν θλιβερό, υπήρχε χιούμορ στο βιβλίο που κέρδιζε τον αναγνώστη. Ο ΄Εντι με τη σειρά του θα πρότεινε να το διαβάσουν κι άλλοι, γιατί το βρήκε τρυφερό και συγκινητικό. Στον Οδυσσέα άρεσαν πολλές από τις ατάκες του ήρωα και το γεγονός ότι ξεχνάει τον εαυτό του και αρχίζει να ζητάει από το Θεό χάρες για άλλους (τους γονείς του και τους φίλους του). Η Φωτεινή χάρηκε που ο ήρωας τα βρήκε τελικά με τους γονείς του, με τους οποίους αρχικά δεν είχε καμιά ψυχική επαφή. Η Μαρία βρήκε πολύ αισιόδοξο τον τρόπο που ο συγγραφέας παρουσιάζει το θέμα του καρκίνου, ενώ ο Λοριάν μίλησε και για την επιλογή των φίλων του ήρωα – ότι δηλ. οι φίλοι μας δεν είναι απαραίτητο να είναι όμορφοι, έξυπνοι αλλά καλοί άνθρωποι. Η Σαββίνα πάλι μας διάβασε το απόσπασμα που της άρεσε και αφορούσε το γράμμα της θείας Ρόουζ και συμφώνησε με την άποψη των παιδιών ότι το βιβλίο ήταν πολύ αισιόδοξο. Η μόνη που δεν βρήκε ενδιαφέρουσα την υπόθεση του βιβλίου ήταν η Δάφνη.
Τα αγόρια το βρήκαν συγκινητικό και δήλωσαν πως έκλαψαν , όπως και αρκετά από τα κορίτσια της παρέας. Η βαθμολογία που του έβαλαν οι αναγνώστες μας ήταν 9.


Για την επόμενη φορά η Α και η Β Γυμνασίου θα διαβάσουν το βιβλίο «Η τελευταία μαύρη γάτα του Ευγένιου Τριβιζά και η Γ Γυμνασίου το «Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα», του Μάρκ Χάντον.

Το λουλούδι του γεφυριού της Άρτας

Με αφορμή την παραλογή "Του γεφυριού της Άρτας" οι μαθητές του Γ4 κατέθεσαν τις δικές τους ποιητικές προτάσεις για μια ενναλακτική θεώρηση του ποιήματος. Αυτοδίκαια η ποιητική προσπάθεια της Νεφέλης δημοσιεύεται!

http://ellania.pblogs.gr/files/f/231828-182308064_2108648224.jpg

Σαρανταπέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες
γιοφύριν εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι.
Ολημερίς το χτίζανε το βράδυ εγκρεμιζόταν.
Μοιριολογούν οι μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες:
«Αλίμονο στους κόπους μας, κρίμα στες δούλεψες μας,
ολημερίς να χτίζουμε, το βράδυ να γκρεμιέται».
Έτσι μια μέρα, χάραμα, μέσα από τα ερείπια
άγριο λουλούδι φύτρωσε, μα με κοψιά φιδίσια.
Ήταν πανέμορφο έλεγαν, όσοι το αντικρύσαν.
ολόχρυσα είχε πέταλα και φύλλα σμαραγδίσια!
Μα μέσα από τα κάλλη του, μέσα από την ομορφιά του
φαρμάκι μαύρο έκρυβε σ’όλα τα πέταλα του.
Σαν φτάσανε οι μάστορες κι οι εξήντα μαθητάδες
πουλί ήρθε και κάθισε κι είπε σ’ όλους τους άντρες :
«Εάν θέλετε το κτίσμα σας να μην ξαναδιαλύσει,
να περπατούν διαβάτες του κι ο ήλιος να φωτίζει,
βάλτε τον πιο αντάξιο, τον πιο γενναίο σας νέο
ένα πέταλο να γευτεί απ’ το φυτό το ωραίο.
Τότε η ίδια η Ίριδα, νέκταρ θα σας δώσει.
Αυτό αν το γιόμα ρίξετε, γεφύρι θε να ορθώσει.»
Σαν όλοι το σκεφτήκανε, το καλομελετήσαν
και πήραν την απόφαση, στο τέλος καταλήξαν.
Τον ίδιο τον πρωτομάστορα, θα βάζανε να πάρει
το πέταλο απ’ την Ίριδα, εκείνος για να φάει.
Εφόσον τούτος έλειπε, δεν είχε πάει στο γιόμα
δεν άκουσε μήτε πουλί, μήτε και κάτι ακόμα.
Σαν ήρθε ο πρωτομάστορας, όλοι εκοιταχτήκαν,
ποιο τέχνασμα θα βρίσκανε να πράξουν και το βρήκαν.
«Γεια σου μεγάλε μάστορα, καλώς ήρθες στα μέρη.
Έλα εδώ και συ να δεις η τύχη τι μας φέρνει.
Αυτό το λουλούδι που θωρείς φέρνει καλοτυχία,
σε όποιον γευτεί ένα πέταλο, φέρνει την ευτυχία.»
Ο μάστορας υποψιάστηκε πως ήταν όλα ψέμα,
το πέταλο όμως έφαγε, βυθίστηκε στο αίμα.
Κάλλιο το γεφύρι να χτιστεί, παρά αυτός να ζει.

Παίζοντας με τα ρήματα....και τα βιβλία!

Το μάθημα μπορεί να γίνει παιχνίδι - όπως και η σχέση μας με τα βιβλία! Η κ. Κρικέλη με τους μαθητές του Β1 και Β2 έπαιξαν με τα ρήματα και κατέγραψαν τη σχέση τους με τα βιβλία! Αγαπάμε, μισούμε, ονειρευόμαστε, ταξιδεύουμε, σκίζουμε, ζωγραφίζουμε.......τα βιβλία!Απολαύστε τα κείμενα τους!Είναι πολύ εμπνευσμένα!

Διαλέγω ένα ρήμα και περιγράφω τη σχέση μου με το βιβλίο
(Γλώσσα Α Γυμνασίου, ενότητα 9 )


Διαβάζω βιβλία για να ταξιδέψω στο μαγικό, φανταστικό, τρομακτικό, ρεαλιστικό κόσμο. Ξεχνάω ό,τι βρίσκεται γύρω μου, τα προβλήματα μου και την ώρα. Βάζω τη φαντασία μου να δημιουργήσει εικόνες, να με κάνει ήρωα, να πολεμάω τέρατα, να βρίσκω θησαυρούς, να συναντώ ποιητές…κάτι που δεν μπορώ να ζήσω έξω από το βιβλίο.
Εντμίρ Β2

Αγαπώ το βιβλίο, γιατί είναι η συντροφιά μου στις μοναχικές στιγμές. Αγαπώ το βιβλίο, γιατί μου προκαλεί χαρά, συγκίνηση, αγωνία, τρόμο. Αγαπώ το βιβλίο, γιατί ταξιδεύω στο δικό μου κόσμο.
Αντώνης Β2

Καταστρέφω ένα βιβλίο, διότι τμήματα του περιεχομένου του περιείχαν άσεμνες εκφράσεις και γιατί θεώρησα ότι δεν πρέπει να διαβάζεται από παιδιά της ηλικίας μου. Στην ενέργεια μου αυτή προέβην για να μην έρθει σε επαφή και κάποιο άλλο παιδί.
Στέργος Β2

Διαλέγω βιβλία ανάλογα με το περιεχόμενό τους. Κάθε βιβλίο έχει τη δική του προσωπικότητα. Διαλέγοντας βιβλία είναι σαν να διαλέγουμε φίλους. Το κάθε βιβλίο είναι διαφορετικό και επίσης είναι καλός φίλος για πολύ καιρό, ίσως και για πάντα!
Αρχοντία Β2

Διαβάζω βιβλία, γιατί το έχω ανάγκη! Έχω ανάγκη να ξεφύγω από την καθημερινή ρουτίνα της ζωής μου, να βρεθώ, έστω και για μια στιγμή σε ένα φανταστικό μέρος που όλα μπορούν να συμβούν.Εκεί μπορώ να αφήσω τη φαντασία μου ελεύθερη χωρίς να σκέφτομαι αν κάτι είναι σωστό ή όχι. Αλλά διαβάζω βιβλία και για να αποκτήσω γνώσεις, για να μάθω τι σκέφτονται και τι πιστεύουν άλλοι άνθρωποι. Άρα διαβάζω, γιατί το έχω ανάγκη!
Φωτεινή Β2

Ονειρεύομαι βιβλία με πολλή φαντασία. Ονειρεύομαι ότι είμαι μέσα στο βιβλίο με τους ήρωες και ξεπερνάω τα εμπόδια που μας βάζουν οι κακοί. Επίσης ονειρεύομαι πώς θα ήταν η ζωή μου μέσα σε ένα φανταστικό βιβλίο.
Ρούντι Β2

Εγώ μισώ τα βιβλία, γιατί αντί να είμαι στον υπολογιστή ή να βγαίνω με τους φίλους μου έξω, πρέπει να είμαι κλεισμένος μέσα και να διαβάζω…
Γιάννης Β1


Δανείζω βιβλία, γιατί δεν έχουμε όλοι την οικονομική δυνατότητα να αγοράζουμε συνεχώς όσα βιβλία θέλουμε και ο δανεισμός είναι η καλύτερη λύση. Χαρίζω βιβλία, γιατί θέλω να μοιράζομαι με όσους αγαπώ μαγικούς τόπους, όπου ταξιδεύει η ψυχή μου.
Νουρντάν Β1


Μετανιώνω που δε διαβάζω βιβλία. Προσπαθώ να βρω χρόνο για να διαβάσω, αλλά συνήθως μου απομένει ελάχιστος. Προτιμώ να βγαίνω έξω ή να παρακολουθώ τηλεόραση. Πολλές φορές δεν βρίσκω ποια βιβλία με ενδιαφέρουν.
Μαρία Ζ. Β1

Ενδιαφέρομαι για τα βιβλία. Μου αρέσει πολύ να διαβάζω και κάθε σελίδα που τελειώνω με κάνει πιο περίεργη να δω τι θα συμβεί στο τέλος. Ενδιαφέρομαι, γιατί κάθε βιβλίο έχει τη δική του φινέτσα ,τη δική του μαγική πινελιά…
Κοντέσα Β1

Βαριέμαι να διαβάζω βιβλία, διότι, όταν έχω ελεύθερο χρόνο κάνω σκέιτ ή πάω με τους φίλους μου internet café ή βόλτα. Επίσης δε μου αρέσει να διαβάζω βιβλία, επειδή καθημερινά διαβάζω τα βιβλία του σχολείου και του φροντιστηρίου μου.
Χουσεΐν Β1

Ταξιδεύω με τα βιβλία που διαβάζω. Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία με θέμα τους πλανήτες και γενικότερα το σύμπαν και καθώς τα διαβάζω αναρωτιέμαι αν υπάρχει ζωή αλλού, πώς είναι ο κάθε πλανήτης και αν θα καταφέρουμε να πάμε κάποτε σ’ αυτόν. Κάθε βιβλίο είναι και ένα ταξίδι.
Πάνος Β1

Γράμμα

(2.bp.blogspot.com/_d-kb3yoP0SY/S5dawekzGpI/AA...)

Αγαπημένη μου ξαδερφούλα Δήμητρα,
Συγγνώμη που άργησα τόσο να σου γράψω, αλλά τι να κάνω και γω. Μια φορά το μήνα έρχεται εδώ ο ταχυδρόμος, ο κυρ Ορέστης. Και όταν λέω εδώ, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως εννοώ το σπίτι της γιαγιάς…ξέρεις….αυτό στο χωριό… έξω από κάθε είδους πολιτισμό… Παραδόξως όμως η ζωή της έχει ενδιαφέρον, τον Φλεβάρη τουλάχιστον που τον περνάμε πάντα μαζί.
Καταρχήν, ήξερες εσύ ότι η γιαγιά είχε αρχίσει να γράφει την αυτοβιογραφία της; Χαχαχα…Λέει : γιατί όχι; κάπως έτσι ξεκίνησαν πολλοί διάσημοι συγγραφείς. Τι παραπάνω έχουν αυτοί από εμένα; Χαχα… Και να χε τίποτα ενδιαφέρον να πει. Πάει στο καλό! Αλλά δεν μπορεί να της φέρει και κανείς αντίρρηση, γιατί βάζει τις φωνές κι έχουμε κυριολεκτικά πόλεμο.
Που το πας το άλλο;;Προχτές μου είχε υποσχεθεί ότι θα πάμε στο αρχαίο θέατρο να παρακολουθήσουμε την παράσταση "Τα πάθη της της βροχής" και καθώς ετοιμαζόμουν πρόσεξα στο κομοδίνο της ένα μεγάλο παχύ βιβλίο με τίτλο : Ο Βίος μου. Αχ!τι μας κανεις Σκουζέ που της δίνεις ιδέες….
Μετά την υπέροχη παράσταση που είδαμε, γυρίσαμε στο σπίτι και είδαμε την ταινία : ΅Ο Παπατρέχας ΅. Έλα μου όμως που το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ χωρίς να μου τραγουδήσει η μαμά : Να μου το πάρεις ύπνε μου! Έτσι την πήρα τηλέφωνο.Τσαντισμένη μου φάνηκε και κάτι μου έλεγε για ένα Ρωσοαγγλογάλλο φιλόλογο της αδερφής μου και ότι πήρε 5 στο διαγώνισμα, γιατί δεν είχε καταλάβει γρι από την προφορά του και κάτι τέτοια. Ακουγόντουσαν κλάματα και οδυρμοί από μέσα και δεν την άκουγα καθαρά.
Τέλος πάντων, το Σάββατο θα 'ταν δε θα 'ταν έξι το πρωί και η γλυκιά φωνούλα της γιαγιάς με ξύπνησε πάλι :

" Ωρα να ξεμαντρώσουμε τα ζα. Σήκω περδικά μου..Σήκω τώρα….".

"Σε μια ώρα χτυπάει το κουδούνι μαμά , άσε με λίγο ακόμα", της απάντησα.

"Τεμπέλα, ζητιάνα σαν τον πάππο σου τον συγχωρεμένο, θα καταντήσεις!

"Ζωγράφος ήταν ο παππούς !", της επισήμανα.

"Το ίδιο πράγμα λέμε, αφού ήταν, είναι και θα είναι μια δουλειά χωρίς ελπίδα!"
Πρέπει να σε αφήσω τώρα, γιατί η γιαγιά δεν έχει βρει ακόμα μεταμφίεση για το νυχτερινό πάρτυ μεταμφιεσμένων που θα πάμε σε λίγο. Το πάρτυ το διοργανώνει η φίλη της η Σούλα και η γιαγιά θέλει να μου κάνει τη ζωή δυσκολότερη, γιατί θέλει να της φτιάξω μια στολή…. Άσε θέλει να με πάρει κι εμένα μαζί της, για να μην νιώθω και καλά μοναξιά. Λες και εκεί θα βρω παρέα! Καλά ε, ότι θα πήγαινα στα 15 μου σε πάρτυ μασκέ με τη γιαγιά μου δεν το περίμενα ποτέ!Περιμένω νέα σου!Φιλάκια!
Αναστασία Μαρία, Γ4

Στιγμές καλοκαιριού

(http://www.dpgr.gr/usergalleries/displayimage.php?pos=-363944)

Το πλοίο φεύγει. Η δυνατή του σειρήνα με ξυπνά βίαια από το αγνάντεμα του νησιού λίγο πριν ξεκινήσουμε για την καλοκαιρινή μας εξόρμηση στην Κρήτη. Ο άνεμος φυσάει δυνατά. Καθώς σκύβω από την πρύμνη βλέπω το όνομα του πλοίου γραμμένο με μεγάλα μπλε γράμματα - "Βιτσέντζος Κορνάρος" και αμέσως στο νου μου έρχεται ο Ερωτόκριτος. Οι ώρες περνάνε άσκοπα και αφού δεν έχω και τίποτα άλλο να κάνω, επιχειρώ να γράψω την δική μου αυτοβιογραφία. Μετά από ώρες , καθώς το πλοίο πλησιάζει στον προορισμό μας, το μάτι μου πέφτει σε μια βαρκούλα και βλέπω έναν ψαρά που έχει τραβήξει στην επιφάνεια ένα σμάρι ψάρια. Εαν και φαίνεται πως βρίσκονταν αρκετή ώρα έξω από το νερό παρατηρώ πως σπαρταράνε ακόμα γεμάτα ζωντάνια. "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" θα μπορούσε να πει κανείς.

Φτάνουμε και καλούμε ταξί. Σε όλη τη διαδρομή ο ταξιτζής μας μιλάει για τα περίφημα "υαλοπωλεία" του νησιού, επισημαίνοντας μας ότι στις μέρες μας είναι πλεόν δουλειά χωρίς ελπίδα, εφόσον η υαλουργία δεν είναι πια περιζήτητη.

Βρισκόμαστε πλέον στο ξενοδοχείο. Αφού αφήνω τις βαλίτσες μου, αποφασίζω να κάνω μια μικρή βόλτα στο χωριό. Καθώς βαδίζω, βλέπω μέσα από ένα παράθυρο μια γιαγιά να νανουρίζει το εγγόνι της τραγουδώντας του το νανούρισμα "Να μου το πάρεις ύπνε μου" και η χαρά είναι απλωμένη σε όλο της το πρόσωπο. Την ίδια στιγμή ο ζητιάνος του χωριού τριγυρνάει στις καφετέριες ζητώντας ελεημοσύνη, ενώ μια κυρία βάζει τις φωνές καθώς την πλησιάζει και φεύγει αηδιασμένη. Ένας ζωγράφος προσπαθεί να πετύχει με μανία ένα τοπίο. Εγώ κουρασμένη από όλα αυτά γυρνάω πίσω και αποφασίζω να ξεκινήσω το νέο μου βιβλίο "Ζητείται ελπίς".

Νεφέλη, Γ4

Η διαδήλωση

Και ολίγον από ποίηση στη δημιουργική μας γραφή!






"Η διαδήλωση"

Μες τα κτίρια, μες τους δρόμους

με φωνές και με πανό

Οι μεγάλοι διαμαρτύρονται

για κάτι λογικό.



Γιατί κάποιοι αδικήθηκαν

ήθελαν να ανταποδώσουν

για το κακό που τους έκαναν

να τους ταπεινώσουν.



Ουλαλούμ και πανικός

μέσα στο χαρέμι

τα δικαιώματα τους φώναζαν

όλοι οργισμένοι.



Δουλειά χωρίς ελπίδα

μα αυτοί αποφασισμένοι

όλοι τους μαζί

όλοι τους ενωμένοι.

Βέρα, Γ4

Η τέχνη του ζωγράφου

Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε να ζωγραφίζω. Δεν ξέρω γιατί , αλλά είναι ένας τρόπος να εκφράσω το πως νιώθω. Η ζωγραφική μπορεί να με πάει σε μέρη που δεν υπάρχουν, δεν υπήρξαν και ούτε θα υπάρξουν. Όταν ζωγραφίζω , είναι σαν να μην υπάρχει τίποτα γύρω μου. Δεν ακούω ούτε φωνές ούτε θορύβους, ακούω αυτό που νιώθω και το ζωγραφίζω.

Δυστυχώς στις μέρες μας δύσκολα μπορεί κάποιος να γίνει γνωστός ζωγράφος. Είναι μια δουλειά χωρίς ελπίδα. Για να τα καταφέρει κάποιος θα πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο από όσο μπορεί.

Όταν ζωγραφίζω κάτι και το βλέπω τελειωμένο, ακριβώς όπως το φανταζόμουν, η χαρά που παιρνω είναι πολύ μεγάλη. Νιώθω λες και το χαρτί ζωντανεύει!

Μαργαρίτα, Γ3

(http://www.musicheaven.gr/html/images/stories/821_3.jpg)

Αγαπητό ημερολόγιο...

(http://socrates1997.blogspot.com/2010/06/blog-post.html)

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Αγαπητό ημερολόγιο. Σήμερα είναι η μέρα που θα πάω στην Πάργα. Γιατί αυτό; Επειδή ήμουν ο κακός μαθητής και δεν διάβαζα. Καλά μου έλεγε η μάνα μου:

-Διάβασε παιδί μου τουλάχιστον όσο μπορείς , να μην καταλήξεις και εσύ να προσέχεις τα ζα του θείου σου. Τουλάχιστον πήγαινε να μάθεις την τέχνη του αγιογράφου

...μου έλεγε , αλλά εγώ δεν την άκουγα. Και να τώρα ένα βράδυ οι γονείς μου με στέλνουν στον θείο μου να του προσέχω τα ζα λέγοντας μου :

Αφού δεν διάβαζες θα πας εκεί στο βουνό με το θείο σου και την τελευταία αρκούδα της Πίνδου!

Θα μπορούσα να διάβαζα ή να μάθαινα κάποια τέχνη- ας πούμε να γινόμουν ζωγράφος αλλά....Τώρα περιμένω να ακούσω τον θείο μου να μου φωνάζει "Ορέστη!!"Αχ!Τι αμαρτίες πληρώνω!Τις δικές μου!!! Τουλάχιστον δεν κατέληξα ζητιάνος!!

Νίκος , Γ3

Μια αξέχαστη δασκάλα!

Ξεκινάμε και τη φετινή χρονιά με τη δημιουργική γραφή και τη συγγραφή κειμένων με τους τίτλους από τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας - που είχαμε "υποκλέψει" πέρσι από το ιστολόγιο του Πειραματικού Γυμνασίου της Ζωσιμαίας- και ιδού η πρώτη ιστορία! (Ίσως να σας θυμίσει τους δικούς σας αξέχαστους δασκάλους!)

Στην τετάρτη δημοτικού είχαμε μια δασκάλα, που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Δεν υπήρχε ούτε ένας συμμαθητής μου , που να τη συμπαθούσε.
Κάποιες φορές μας φώναζε με τη διάλεκτο της περιοχής της, ότι συμπεριφερόμαστε όπως τα ζα, παρόλο που οι δικές της αγριοφωνάρες θύμιζαν την τελευταία αρκούδα της Πίνδου!Συνήθιζε να μας βάζει τόσο δύσκολες ασκήσεις , που αν κάποιος από εμάς δυσκολευόταν να τις τελειώσει του έλεγε ειρωνικά: "Το γεφύρι της Άρτας θα χτίσεις;".
Επίσης μας έλεγε περίεργες λέξεις όπως Kuro Siwo και ντυνόταν σαν να βγήκε από το 200π.Χ. Ήταν όσο μπορείς να φανταστείς κακιά- αν έχεις μεγάλη φαντασία!Και το πιο περίεργο ήταν ότι έλεγε συνέχεια ότι φέρεται έτσι για το καλό μας.
Λίγο πριν μπει στην τάξη ηχούσαν Θούριοι και ετοιμαζόμασταν για μάχη, αφού ήταν σίγουρο ότι με κάποιον από εμάς θα τσακωνόταν. Όταν κάναμε καμιά ζαβολιά μέσα στην τάξη, τότε γινόταν....της Πάργας και δεν μας άφηνε να βγούμε, μέχρι να ομολογήσουμε ποιος της έκανε κάνοντας μας να νιώθουμε Ελεύθεροι Πολιορκημένοι.
Γι' αυτήν έμαθα μετά από χρόνια ότι ερωτεύτηκε την τέχνη του αγιογράφου, αλλά μάλλον περισσότερο τον ίδιο τον αγιογράφο, τον Ερωτόκριτο. Αφού στην αυτοβιογραφία της , του αφιερώνει ποιήματα , όπως το "Γιατί μ' αγάπησες".
Νικολέτα, Γ3

The bitter, No profile

Στο ιστολόγιο μας βάζουμε και μουσική! Και επειδή μας αρέσει να παρουσιάζουμε και νέους, ανερχόμενους τραγουδοποιούς, ιδού ένα ωραίο, φρέσκο συγκρότημα - ελληνικό , ελληνικότατο!Αντιγράφουμε από την σημερινή Ελευθεροτυπία:

Οι πέντε 'ΝΟ PROFILE' νεαροί μουσικοί δίνουν το στίγμα τους στην εναλλακτική σκηνή της Aθήνας από το 2006. Πρωτοεμφανίστηκαν στο Schoolwave festival και από τότε δεν έχουν κάτσει σε ησυχία. Μοιράζοντας το χρόνο τους ανάμεσα στο σχολείο, τα μαθήματα και τις πρόβες κατάφεραν να ξεσηκώσουν με τη μουσική και την ενέργειά τους διάφορες μικρές και μεγαλύτερες σκηνές με αποκορύφωμα το Rockwave festival το 2008, όπου έπαιξαν μαζί με το Manu Chao, τη Patty Smith και τους δικούς μας Locomondo. Την ίδια χρονιά κέρδισαν τον ετήσιο διαγωνισμό “Φίλιππος Νάκας” που τους έφερε ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Sony. Πρόσφατα ήταν οι υποψήφιοι για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη στα ετήσια βραβεία “MAD AWARDS 2010”, ενώ παράλληλα ετοιμάζουν πυρετωδώς ένα νέο άλμπουμ. Δεν αφήνουν καμία ευκαιρία να πάει χαμένη, είναι ταλαντούχοι, δημιουργικοί, ακούραστοι, μεθοδικοί, προσγειωμένοι και, παράλληλα, σπουδάζουν σε πανεπιστημιακές σχολές. Οι εικοσάχρονοι “απο άλλο πλανήτη” νέοι της ελληνικής rock σκηνής, με το... παραπλανητικό όνομα “NO PROFILE”, παραχώρησαν μια συνέντευξη από καρδιάς, μιλώντας για όλα όσα αγαπούν, προσπαθούν και επιθυμούν στη ζωή τους. (Η συνέχεια εδώ http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=206989)

Εισαγωγή στη Δημοτική Ποίηση

Και ναι, η σχολική χρονιά αρχίζει και- αν και οι περισσότεροι από τους μαθητές ακόμα δεν το έχουν συνειδητοποιήσει-αρχίζουν τα μαθήματα και φυσικά και το διάβασμα!Και επειδή το βιβλίο της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου αρχίζει με τα δημοτικά τραγούδια θα σας παραπέμψω σε μια πολύ ωραία εργασία για την εισαγωγή στο Δημοτικό τραγούδι, αυτή της συναδέλφου κ. Σταμάτη. Την εισαγωγή μπορείτε να τη δείτε ή εδώ

http://dreamteamk9.blogspot.com/2010/09/blog-post_14.html

ή εδώ


http://mstamati.files.wordpress.com/2010/08/dhmotikh_poihsh.ppt

Καλή σχολική χρονιά σε όλους!

Καλό ξεκίνημα σε όλους τους μαθητές καιτους δασκάλους τους!Ελπίζουμε ότι και φέτος -αυτή τη δύσκολη χρονιά σύμφωνα με όλα τα προγνωστικά- θα καταφέρουμε να παρουσιάσουμε καινούριες ιδέες και φρέσκα κείμενα!

2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Υγείας στην Κω

Για δεύτερη χρονιά το Πνευματικό κέντρο Δήμου Κωσε συνεργασία με τη Λουκία Ρικάκη παρουσιάζουν το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κω για θέματα Υγείας (1-6 Σεπτεμβρίου 2010 ). Το φεστιβάλ θα διαρκέσει πέντε ημέρες, θα είναι διαγωνιστικού χαρακτήρα, θα προβάλλει ταινίες πρόσφατης παραγωγής για την υγεία, τον άνθρωπο, από όλο τον κόσμο, οι οποίες θα διαγωνίζονται για να βραβεία του φεστιβάλ.
Τα βραβεία θα κρίνονται από διεθνείς κριτικές επιτροπές στις οποίες θα συμμετέχουν εκπρόσωποι όλων των ειδικοτήτων.. γιατροί, σκηνοθέτες ,επιστήμονες, εκπρόσωποι ειδικών ΜΜΕ. Για περισσότερες πληροφορίες καθώς και για το πρόγραμμα των προβολών επισκεφτείτε την ιστοσελίδα http://www.healthfilmfestival.gr/.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!

Το καλοκαίρι έχει ξεκινήσει και εμεις είμαστε σε διακοπές.Το ιστολόγιο μας ελπίζουμε να επανέλθει δριμύτερο από το Σεπτέμβρη με νέους μαθητές και νέες ιδέες! Να είστε όλοι καλά φίλοι και συνταξιδιώτες, που μας στηρίξατε ! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!

ΤΟ ΘΕΙΚΟ Γ4 ΣΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ!

Και ναι, έφτασε το τέλος της σχολικής αυτής διαδρομής...
Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά του Γ4 για το υπέροχο ταξίδι, που κάναμε παρέα, σε μια τάξη στενή και αποπνικτική, η οποία όμως δεν κατάφερε να σκοτώσει την ενέργεια και τη ζωντάνια τους. Θέλω να τους ευχαριστήσω που κατάφεραν να με αντέχουν 12 ώρες την εβδομάδα! Που γέμισαν με πολύ γέλιο όλη τη σχολική χρονιά. Που δούλεψαν με κέφι για το ιστολόγιο αυτό και που πρόσφεραν τις εργασίες τους για δημοσίευση. Που με έκαναν να δακρύσω στο τέλος- αν και όχι μπροστά τους, το ομολογώ...Βιολέτα, Κατερίνα, Αουρόρα, Δημήτρη, Γιάννη, Δανάη, Ανθούλα, Ελισάβετ, Τατιάνα, Άννα, Μανώλη,Παναγιώτη, Ρούμπενς,Αποστόλη, Χασάν και Θωμά εύχομαι να πραγματοποιήσετε όλα τα όνειρα σας!!ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

Το θεικό Γ4

View more presentations from trakter.

ΒΙΒΛΙΟΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ

25 και 26 Ιουνίου 2010
Στην Πλατεία Ελευθερίας

Ανταλλαγές μεταχειρισμένων βιβλίων

Αν θέλετε να ανανεώσετε τη βιβλιοθήκη σας ή να μοιραστείτε βιβλία που σας ταξίδεψαν, σας περιμένουμε στην Πλατεία Ελευθερίας

25 Ιουνίου : 18: 00 – 21:00
26 Ιουνίου : 10:00 – 13:00
18:00 – 21:00

Φέρνοντας ένα μεταχειρισμένο βιβλίο παίρνετε σε αντάλλαγμα ένα άλλο.

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΚΩ

Αναμνήσεις από το Γυμνάσιο

(Να και οι φίλοι και συμμαθητές μας του Γ2)

(Το θεΐκό Γ4 σε πλήρη απαρτία!)

Άλλη μια σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της και οι μαθητές των τμημάτων Γ2 και Γ4 απαντούν ανώνυμα σε ένα ερωτηματολόγιο, που αφορά τη φοίτηση τους στο Γυμνάσιο.Παραθέτουμε αυτούσιες τις απαντήσεις τους.
Πιστεύετε ότι φεύγετε γεμάτοι γνώσεις από το Γυμνάσιο;

-Ουουου!και βέβαια είμαστε Αινστάιν!

-Όχι ! (η απάντηση αυτή δόθηκε 5 φορές)

-Έτσι και έτσι.Εξαρτάται από τα μαθήματα.

-Όχι, γιατί δεν παρακολουθούσα σωστά τα μαθήματα και τώρα που το σκέφτομαι το μετανιώνω γιατί είνια πολύ αργά να το αλλάξω αυτό.

-Ναι και ειδικά από την Γ Γυμνασίου...

-Πιστεύετε ότι υπάρχει και η πιο μικροσκοπική περίπτωση να απαντήσω ναι;

-Πιστεύω πως σε όσους καλούς καθηγητές έτυχα άμαθα πολλά. Ενώ στους καθηγητές χωρίς ψυχή τίποτα!

-Πιστεύω πως από το Γυμνάσιο φεύγω πιο ώριμη και με περισσότερες γνώσεις για τη ζωή.

-Ναι, αλλά όχι απαραίτητα μαθησιακές γνώσεις. Πιστεύω πως όλοι αποκτήσαμε γνώσεις για τη ζωή.

-Μπα....

-Μμμμ. Όχι. Μερικά παιδιά μπορεί.

-Πιστεύω πως θα μπορούσαμε να είχαμε μάθει περισσότερα. Όχι σχετικά με τα μαθήματα όμως. Γενικά γνώσεις ζωής.

-Πιστεύω ότι έμαθα αρκετά πράγματα από το Γυμνάσιο και αυτό το συμπεραίνω από την καθημερινότητα μου. Γιατί χρησιμοποιώ κάποια γεγονότα που έχω μάθει και αυτό τα λέει όλα. Το σημαντικότερο που κατάλαβα από το Γυμνάσιο είναι ότι μου αρέσουν τα γράμματα και δεν το κάνω σαν αγγαρεία.΄

-Όχι γεμάτος , αλλά κάτι έμαθα.

-Με πολλές γνώσεις όχι αλλά έμαθα πως να συμπεριφέρομαι.

-Δεν ξέρω αν φεύγω γεμάτη γνώσεις, ξέρω όμως ότι φεύγω γεμάτη εμπειρίες.

-Θεωρώ ότι έχουμε αποκτήσει κάποιες γνώσεις - όχι βέβαια όσες μας παρείχαν οι καθηγητές , διότι σπάνια τους ακούγαμε.

-Ναι! Μπορεί όχι με κανονικές γνώσεις, αλλά με γνώσεις της πραγματικής ζωής , που πρόκειται να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον. Μαθαίναμε και μέσω ταινιών που έδειχναν τις ζωές των άλλων και που εμείς δεν φανταζόμασταν!



Τι θα αλλάζατε -αν μπορούσατε- από τα τρία χρόνια φοίτησης στο Γυμνάσιο;

-Θα άλλαζα τους βαρετούς καθηγητές με διασκεδαστικούς.

-Δε θα άλλαζα τίποτα, γιατί οι ατέλειες κάνουν τη διαφορά.

-Θα προσπαθούσα να ερχόμουν νωρίτερα πιο κοντά με τους συμμαθητές μου.

-Θα άλλαζα κάποιους χώρους διδασκαλίας.

-Θα άλλαζα το χρώμα των τάξεων, τις κουρτίνες. Θα έβαζα παγκάκια και επίσης θα έκανα ένα χώρο για ζωγραφική.

-Όλες οι κακές στιγμές θα ήθελα να ήταν καλές.

-Να είχαμε περισσότερα κενάααα!!!

-Θα άλλαζα τον τρόπο διδασκαλίας.

-Εγώ δε θα άλλαζα τίποτα , γιατί έτσι και αλλιώς την ίδια επίδοση θα είχα.

-Την τάξη που ήταν πριν τουαλέτα (όχι ότι τώρα είναι καλύτερη). Το μόνο που έχω να πω είναι ότι λυπάμαι τους επόμενους που θα κάνουν μάθημα σε αυτό το αχούρι.

-Από τα τρία χρόνια φοίητησης στο Γυμνάσιο δε θα άλλαζα τίποτα...ακόμα και το νεροχύτη της τάξης συνήθισα!!!

-Θα ήθελα να αλλάξω κάποιους καθηγητές και κάποιοι συμμαθητές μου να άλλαζαν λίγο τη συμπεριφορά τους. Πιστεύω ότι τότε όλα θα ήταν μια χαρά.

-Θα ήθελα να αλλάξω την τάξη μου!

-Θα άλλαζα την αποφασή μου να μείνω για δεύτερη χρονιά στο αθλητικό τμήμα.

-Θα έβγαζα το νεροχύτη από το Γ4 !

-Την τάξη μου γιατί κάποια παιδιά έκαναν φασαρία και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Γι΄αυτό πιστεύω πως δεν είμαι καλός σε ορισμένα μαθήματα όπως τα μαθηματικά.

-Έτσι κι έτσι. Εξαρτάται από τα μαθήματα.



Τι θα θέλατε να πείτε στα παιδιά που θα έρθουν του χρόνου στην Α Γυμνασίου;

-Καλό κουράγιο!

-Να περάσουν όσο καλύτερα μπορούν - με ότι αυτό συνεπάγεται.

-Να μην συμπεριφέρονται σαν να είναι στο δημοτικό και να διαβάζουν περισσότερο.

-Καλό κουράγιο παίδες!Μόλις αρχίζουν 3 χρόνια απόλυτης ουδετερότητας!

-Αυτό που θα τους έλεγα είναι να μην είανι ψαρωμένα κια να κοιτάξουν να γίνουν καλύτεροι από τους μεγαλύτερους.

-Να μην φέρνουν αντίρρηση σε κάποιους καθηγητές.

-Να κάνουν υπομονή. Τρία χρόνια είναι-θα περάσουν. Ειδικά άμα μπουν στην τάξη που είμαι εγώ.

-Να μην σκέφτονται μόνο την επιτυχία στις Πανελλαδικές, αλλά να προσπαθήσουν να αποκομίσουν γνώσεις και ιδέες από τη σχολική χρονιά που τους περιμένει!

-Να είναι χαλαρά. Να μην νιώθουν πιεσμένα και να μην επηρεάζονται από παιδιά που είναι γνωστοί φασαριόζοι.Να είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και σίγουροι για όσα κάνουν. Πάνω από όλα να ζήσουν αυτά τα τρία χρόνια γιατί θα τα θυμούνται για πάντα.

-Δε θέλει κόπο, αλλά τρόπο!

-Να μην τους ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων και να προσπαθήσουν να μείνουν αυθεντικοί.

-Εκφράστε τη γνώμη σας ελεύθερα και μη φοβάστε!



-Τι θα θυμάστε με νοσταλγία από το Γυμνάσιο;

-Θα θυμάμαι τους φίλους που είχα παρέαγια όλα τα χρόνια , διότι θα τους αποχαιρετήσω όπως τους αποχαιρέτησα στο δημοτικό.

-Τους συμμαθητές μου και τους καθηγητές μου.

-Θα θυμάμαι μερικούς καθηγητές οι οποίοι μας ανεχόντουσαν και τα τρία χρόνια.

-Σίγουρα θα μου λείψει η τάξη και οι συμμαθητές μου , παρόλο που υπήρχαν κόντρες και τσακωμοί.. Επίσης θα μου λείψουν κάποια μαθήματα, που ίσως να μην τα ξανακάνω με τον τρόπο διδασκαλίας κάποιων καθηγητών.

-Τα θρανία, μερικούς καθηγητές και όλους τους φίλους μου.

-Τα κενά....

-Τα αστεία μέσα στην τάξη , τα πειράγματα, τα παρατσούκλια ποου βγάζαμε, τις εκδρομές, τα κενά, τις τυρόπιτες του κυλικείου, τις φωνές των καθηγητών, τους τσακωμούς...όλα καλά ή κακά θα μου λείψουν.

-Κάποιες από τις φάρσες που κάναμε στην τάξη και τις συζητήσεις που κάναμε με τη φιλόλογο μας.

-Όλες τις αστείες στιγμές της τάξης. Τα παρατσούκλια που βγάζαμε στους συμμαθητές μας. Και κάθε στιγμή που πήγαινα στο γραφείο.

-ΤΟ ΘΕΙΚΟ Γ4!!!

Εγχειρίδιο οδηγιών για τη ζωή

Για να προβληματιστούμε λίγο.

Πείτε όχι στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό!

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου, ωστόσο 17% των Ευρωπαίων έχει περιορισμένα οικονομικά μέσα και δεν μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά για τα βασικά στοιχεία που χρειάζονται.

Η φτώχεια συνδέεται συχνά με τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου ο υποσιτισμός, η πείνα, η έλλειψη καθαρού νερού αποτελούν συχνά καθημερινή πρόκληση. Η Ευρώπη όμως επηρεάζεται επίσης από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρή, αλλά παρόλα αυτά είναι απαράδεκτο. Η φτώχεια και ο αποκλεισμός ενός ατόμου ισοδυναμεί με την φτώχεια της κοινωνίας στο σύνολό της. Η Ευρώπη μπορεί να είναι ισχυρή μόνον εάν αξιοποιείται το πλήρες δυναμικό του κάθε ατόμου.
πηγή http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=637&langId=el

Το 2010 ορίστηκε ως Ευρωπαϊκό Έτος Ενάντια Στη Φτώχεια Και Τον Κοινωνικό Αποκλεισμό και το ιστολόγιο του Πειραματικού Γυμνασίου Ζωσιμαίας Σχολής Ιωανννίων, «Δημιουργική Γραφή» (annboukou.blogspot.com/) είναι φέτος αφιερωμένο σ’ αυτόν το σκοπό.

Η ομάδα εργασίας του Γ4 του σχολείου, υπό την επίβλεψη της φιλολόγου της τάξης και υπεύθυνης του ιστολογίου κας Άννας Μπουκουβάλα, υποστηρίζει ότι ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι ένα θέμα που αφορά όλους μας. Προωθεί λοιπόν ενεργά την καταπολέμησή του μέσα από τη δημιουργία αφίσας και βίντεο και την προετοιμασία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής με αντίστοιχο θέμα, που στοχεύουν στην ενεργό παρέμβαση των μαθητών στα κοινωνικά δρώμενα. Τα παιδιά έκαναν μια θαυμάσια εργασία και σας παρουσιάζουμε το βίντεο που έφτιαξαν. Για να ακούσετε και τη ραδιοφωνική τους εκπομπή συνδεθείτε με το ιστολόγιο τους. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και στην υπεύθυνη καθηγήτρια ! Στέλνουμε τους μαθητικούς μας χαιρετισμούς!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ from annboukou on Vimeo.

The meatrix ( από που προέρχεται η τροφή μας)

Το Μάτριξ για γουρουνάκια ή από που προέρχεται το κρέας που τρώμε. Στην ιστοσελίδα http://www.themeatrix.com/intl/greek/ μπορούμε να ενημερωθούμε για τα τρόφιμα που καταναλώνουμε και τα οποία είναι εργοστασιακού τύπου. Το κόμικ που ακολουθεί είναι διαφωτιστικό.

Γιατί τα παιδιά βλέπουν........

Λέσχη Ανάγνωσης... Η αυλαία έπεσε.

Και ναι φίλες και φίλοι! Το ταξίδι της ανάγνωσης έφτασε για φέτος στο τέλος του! Χτες το απόγευμα είχαμε την τελευταία μας συνάντηση για να συζητήσουμε για το βιβλίο της Μαρούλας Κλιάφα «Ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι μακρύς». Καταφέραμε-πάλι καλά- να μαζευτούμε 12 από τα μέλη, μιας και αρκετοί δεν ήρθα, γιατί διαβάζουν για τις εξετάσεις… Καλή επιτυχία παιδιά! (Το βιβλιαράκι μας)
Κλασσικά διαφωνήσαμε για το βιβλίο! Η Δανάη είπε πως τα γράμματα της Βερόνικα είχαν ενδιαφέρον, κάτι που δε συνέβαινε στα γράμματα της Ελένης. Αναφερόταν σε θέματα κλισέ – όπως ο ρατσισμός και η ξενοφοβία- και δεν την συγκίνησε στο σύνολο του. Η Ελένη διαφώνησε μαζί της, γιατί, όπως είπε, την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο, το θέμα του ρατσισμού δεν το επέλεγαν πολλοί συγγραφείς να το διαπραγματευτούν. Η Φρειδερίκη το βρήκε ενδιαφέρον, όπως και η Στέλλα. Τα κορίτσια συμπάθησαν ιδιαίτερα τη Βερόνικα, αλλά θα προτιμούσαν η Ελένη να ήταν ειλικρινής από την αρχή της αλληλογραφίας με τη φίλη της.

(Η ομάδα εν δράσει - μάλλον διαφωνούμε!!!Έλα Κατιάννα κάθισε επιτέλους!)

Γενικά άρεσε ο τρόπος που η συγγραφέας άγγιξε το θέμα του ρατσισμού, αν και ορισμένα σημεία του βιβλίου δεν έπειθαν τον αναγνώστη (η ευκολία με την οποία η Ελένη άλλαζε φίλους, η αποδοχή από τους γονείς της ζωής της κόρης τους, η παρουσίαση γεγονότων που δεν συμβάδιζαν με τη ζωή ενός κοριτσιού 15 ετών). Η Κατερίνα πάλι βρήκε πολύ κουραστικό τον τρόπο που εξελίσσονταν τα γεγονότα – ανταλλαγή γραμμάτων χωρίς την παρεμβολή κάποιου αφηγητή- και δεν κατάφερε να τελειώσει το βιβλίο. Η Ελένη βρήκε ενδιαφέρον και το εξώφυλλο του βιβλίου – γεγονός με το οποίο συμφωνήσαμε οι περισσότεροι- και φυσικά σχολιάσαμε τον τίτλο του.
Η τελική βαθμολογία του βιβλίου ήταν 7.
Η συνάντηση έκλεισε με δωράκια ( τι άλλο; χειροποίητους σελιδοδείκτες), τα οποία μοιράστηκαν στα μέλη της Λέσχης ως ενθύμια της φετινής αναγνωστικής μας διαδρομής. Τους σελιδοδείκτες έφτιαξαν με προσωπική εργασία (και τις ευχαριστούμε πολύ!!) η κ. Κρικέλη και η Δανάη (έχουμε και καλλιτέχνες στην παρέα!)

(Δεν είναι θαυμάσιοι οι σελιδοδείκτες μας;;;)
Το σίγουρο είναι ότι όλοι μας περάσαμε πολύ καλά τα απογεύματα αυτά που συναντιόμασταν και κουβεντιάζαμε , διαφωνούσαμε ή συμφωνούσαμε , τσακωνόμασταν , γελούσαμε και ανταλλάσαμε συναισθήματα , απόψεις και ιδέες με κοινό παρονομαστή ένα βιβλίο.

Καλό καλοκαίρι φίλοι μας ! Και καλά αναγνωστικά ταξίδια!

Τα έργα των χεριών τους!

Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τα έργα των συμμαθητών μας του Γ2 και Γ4, τα οποία στόλισαν τους τοίχους των αιθουσών τους. Οι δημιουργίες τους έγιναν ως εργασίες διαθεματικές στη Γλώσσα και την Ιστορία και αφορούσαν πρόσωπα που ξεχώρισαν στα νεώτερα χρόνια - καλλιτέχνες, φιλοσοφους και επιστήμονες. Ιδού λοιπόν σε αγαστή σύμπνοια Βολταίρος, Μαρξ, Νίτσε και Μπετόβεν, Μπελ και Βαν Γκόγκ.

Μιράντα και ο αγαπημένος της Νίτσε!

Κατιάννα και Βολταίρος!(και ναι τα δάκρυα είναι η βουβή γλώσσα του πόνου..)

Αργύρης ο αναρχικός! (κι ας μας λέει ότι είναι εθνικιστής!)

Νίνα και Βαν Γκογκ!

Ειρήνη και Νίτσε ιλουστρασιόν!

Φιλίτσα και Δαρβίνος!

Μαρία -η ρομαντική ψυχή μας- και Μπετόβεν!

Θωμαή (η Ολυμπιακός!) και Στέλλα(το χαρούμενο παιδί!) μαζί για τον Μπετόβεν!


Αντωνία και Χαΐνριχ Μπελ!

Δανάη και Δαρβίνος ( η εξέλιξη είναι γεγονός και όχι θεωρία, ε Δανάη;;)

Ελισάβετ (η καλλιτεχνική φύση!) και Βαν Γκόγκ.

Παιδιά χάρη σε σας απόκτησαν προσωπικότητα οι τάξεις σας! Είστε καταπληκτικοί!