FIGHT CLUB - O άνθρωπος πλέον είναι μια μπαταρία που φορτίζει από την εξωτερική εικόνα και όχι από την προσωπικότητα"

 

Προτελευταία ταινία για την Κινηματογραφική μας Λέσχη το Fight Club (1999). Μια ταινία κλασσική στο είδος της και σχεδόν προφητική.

Υπόθεση: Ο Τζακ ζει μια ζωή που επαναλαμβάνεται, μια ζωή λούπα. Είναι ασφαλιστής , κάνει συνεχώς ταξίδια, ψωνίζει χρήσιμα και άχρηστα πράγματα από τον κατάλογο του Ikea, πίνει τον καφέ του στα Starbucks, κάνει φίλους «μιας χρήσης» στα αεροπλάνα που μπαίνει και η ζωή του μοιάζει να μην έχει κάποιο νόημα μέχρι τη στιογμή που σε ένα ταξίδι του γνωρίζει τον Τάιλερ. Οι δυο τους θα ιδρύσουν το Fight Club, ένα χώρο στον οποίο όσοι μετέχουν προσπαθούν να βιώσουν το αίσθημα του πόνου προκειμένου να νιώσουν ζωντανοί. Όμως ο Τάιλερ θα προχωρήσει περισσότερο το αρχικό σχέδιο και θα δημιουργήσιε μια τρομοκρατική οργάνωση με στόχο την διάλυση του τραπεζικού συστήματος.

Η ταινία είναι πολύ σκληρή στην ουσία της και βαθιά φιλοσοφική. Οι άνθρωποί της ταινίας δεν έχουν αλλάξει – ίσα ίσα που στο σήμερα έχουν πολλαπλασιαστεί: τα παιδιά που είναι δέσμια των σόσιαλ μίντια, της εικόνας, του ελαφρού λαιφσταιλ, της καταναλωτικής κοινωνίας. Όλοι όσοι πιστεύουν ότι θα γίνουν πλούσιοι και διάσημοι χωρίς να κοπιάσουν, πως η ζωή τους είναι μια κόπια των άλλων. Ταινία με βαθύ νόημα και πολλές κοινωνικές προεκτάσεις. Ίσως γι αυτό και δεν την κατανόησαν όλα τα μέλη μας, όπως φάνηκε και στις κριτικές τους.

 

Η γενιά που αγοράζει ένα σωρό άχρηστα πράγματα, με χρήματα που δεν έχει για να εντυπωσιάσει ανθρώπους που ούτε καν συμπαθεί. Αυτό λέγεται μέσα στην ταινία του 1999. Θεωρείτε ότι ισχύει σήμερα; Υπάρχει γύρω μας ή όχι; 

Ναι ισχύει

Υπάρχει

Dustuxws nai

ναι είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο

Υπάρχει ακόμη στις μέρες μας γιατί ο άνθρωπος πλέον είναι σαν μια μπαταρία που φορτίζει από την εξωτερική εικόνα και όχι από την προσωπικότητα

nai

Πιστεύω πως ισχύει και σήμερα και το βλέπουμε συχνά γύρω μας

Ναι

Ισχύει πάρα πολύ, καθώς σήμερα ζούμε με τον ίδιο τρόπο ,αν όχι και περισσότερο, σε καπιταλιστικές και καταναλωτικές κοινωνίες ,οπότε τέτοιου είδους συμπεριφορές θεωρούνται φυσιολογικές

 

 

Η τηλεόραση μας έχει αναθρέψει να πιστεύουμε ότι όλοι μας κάποια μέρα θα γίνουμε εκατομμυριούχοι, αστέρες του σινεμά και ροκ σταρς. Αλλά δεν πρόκειται να γίνουμε, και το μαθαίνουμε πολύ αργά, αυτό. Και είμαστε πολύ τσαντισμένοι για αυτό.” Νομίζετε ότι το συναντάμε αυτό στη ζωή μας;

Ναι

Fusika

πιστεύω πως αρκετός κόσμος επιθυμεί την διασημότητα και τα ΜΜΕ, πχ τηλεόραση, τονίζουν την επιθυμία αυτή.

Πλέον μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει ότι η τηλεθέαση δεν θα του προσφέρει χρήματα αλλά το προσπαθεί μέχρι να είναι σίγουρος ότι δεν θα του τα προσφέρει

nai

Όχι πάντα

Ναι το συναντάμε ιδιαίτερα σε μικρότερες ηλικίες επειτα όμως συνειδητοποιούμε πως είναι αδύνατον να συμβεί κάτι τέτοιο συνήθως

Κάποιοι ίσως το πιστεύουν αυτό περισσότερο από ότι θα έπρεπε αλλά δεν πιστεύω πλεον ειναι τοσο συχνό

Ναι

Πράγματι το συναντάμε αυτό στη ζωή μας ,καθώς από την τηλεόραση και τα social media βλέπουμε μόνο ανθρώπους πετυχημένους που μας κάνουν να θεωρούμε ότι θα γίνουμε πλούσιοι και ,γενικότερα , πετυχημένοι . Αυτό όμως είναι μια ουτοπία αλλά το συνειδητοποιούμε πολύ αργά ,με αποτέλεσμα να απογοητευόμαστε και να θεωρούμε τους εαυτούς μας κατώτερους

 

 

Τι θα κρατήσετε από αυτή την ταινία στο μυαλό σας;

Σχιζοφρένεια

Basically everything

τους κοιλιακούς του Μπραντ Πιτ και την Έλενα.

Ότι ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει εύκολα από την επιρροή κάποιου άλλου

thn routina thn ka8hmerinotitas pou eixe o jack

Τον Τάιλερ

Το ποσo παράλογα συμπεριφέρονταν τα μέλη του fight club και μεταξύ τους με την βία και στα άτομα έξω από αυτό

Να μην χάσουμε τον εαυτό μας

Τίποτα

 

 

Υπάρχει κάποιο μήνυμα που ήθελε να περάσει ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης μέσα από αυτή την ταινία που θεωρείται κλασσική;

Δεν ξερω

Skizofreniaaa

η θέληση να ανήκουμε κάπου, η επιθυμία να νιώσουμε κάτι είναι τόσο δυνατή που θα κάνουμε σαν τρελούς για να ικανοποιηθουμε.

Πιθανον ο σκηνοθέτης μπορεί να θέλει να περάσει στο κοινό το μήνυμα να μην επηρεάζονται από άλλους ανθρώπους

Έλα ντε

Την καταστροφή του καπιταλισμου

Ναι

Πιστεύω πως ήθελε να μας δώσει μια ιδέα για το πώς είναι να ζει ένας εργαζόμενος σε μια τέτοια κοινωνία ,χωρίς να έχει κάποιο άλλο ενδιαφέρον στη ζωή του

 

 

Με τα μάτια της Νταλβά

 

Την περασμένη εβδομάδα με την Κινηματογραφική Λέσχη είδαμε την ταινία «Με τα μάτια της Νταλβα», μια ταινία για το θέμα της παιδικής κακοποίησης. Με την αρχή της ταινίας συναντάμε τη μικρή Νταλβά καθώς η Αστυνομία μπαίνει στο σπίτι της να μη φωνάζει «μπαμπά» αλλά ένα όνομα, Ζακ. Μετά την εξέταση της στο νοσοκομείο, η Νταλβά μεταφέρεται σε κέντρο προστασίας ανηλίκων. Όπως μαθαίνουμε στην πορεία της ο πατέρας της αφού χώρισε με τη μητέρα της, απήγαγε το κορίτσι και μέχρι και την τωρινή της ηλικία- είναι 12 χρονών- την κρατούσε κλεισμένη στο σπίτι βιάζοντας τη, κάνοντας της μαθήματα ο ίδιος, ντύνοντας τη με ρούχα ενήλικης και αλλάζοντας συνέχεια τόπο διαμονής. Η Νταλβα δε μπορεί να αντιληφθεί ότι αυτό που υπέστη είναι αιμομιξία και βιασμός. Αντίθετα, πιστεύει ότι αυτό σημαίνει αληθινή αγάπη και στοργή και δε μπορεί να κατανοήσει γιατί ο Ζακ μπήκε στη φυλακή. Σταδιακά, με τη βοήθεια μιας φίλης της στο κέντρο υποδοχής καθώς και με τη στήριξη των κοινωνικών λειτουργών και τη σταθερή παρουσία της μητέρας της η Νταλβα θα αρχίσει να μαθαίνει πώς να είναι παιδί.

Η ταινία φέρνει κοντά στο θεατή το ζήτημα της παιδικής κακοποίησης και το πώς βιώνει το θύμα. Η προσέγγιση της σκηνοθέτριας είναι πολύ τρυφερή και αυτό που θέλει να αναδείξει είναι πώς ένα κακοποιημένο άτομο μπορεί(;) να ξαναγίνει παιδί. Το θέμα άγγιξε τους μαθητές/τριες μας , οι οποίοι είναι αρκετά συνειδητοποιημένοι και ενήμεροι για το θέμα και διατύπωσαν πολύ ουσιαστικές απόψεις.

 

Τα παιδιά έγραψαν:

 

Πώς μπορεί ένα παιδί να συνειδητοποιήσει ότι ένα από τα πιο αγαπημένα του πρόσωπα, ο πατέρας του στην περίπτωση της Νταλβά, δεν ήταν αυτός που την αγαπούσε και που της μάθαινε την αγάπη μέσα από τη σεξουαλική επαφή μαζί της, αλλά ένας αδίστακτος, διεστραμμένος, άρρωστος άνθρωπος του οποίου θύμα υπήρξε;

.

Δεν μπορώ να διανοηθω πώς κατάφερε αυτός ο δήθεν πατέρας πως κατάφερε να περάσει αυτό το μήνυμα στο παιδί

Την έκανε να νιώσει πολύ άσχημα

Με το να απομακρυνουμε το παιδι απο αυτο το αγαπημενο του προσωπο και να του δωσουμε να καταλαβει οτι οτι γινεται δεν ειναι σωστο και οτι θα επρεπε να καταλαβει το σωστο και το λαθος

Θα πρέπε να ξέρουμε ότι και ένας πατέρας μπορεί να βλάψει το παιδί του σωματικά και ψυχικά και είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσει ένα παιδί επειδή και καλά δεν θα σου έκανε κακό ο πατέρας σου διότι είναι γονιός σου και οι γονείς σου σε αγαπάνε και θέλουν πάντα το καλό σου .Σε κάποιες οικογένειες όμως δεν ισχύει διότι υπάρχουν πολύ διεστραμμένοι άνθρωποι και πατεραδες εκεί έξω που θέλουν να καταστρέψουν την ζωή των παιδιών και θα ήταν καλο να συνειδητοποιήσουμε και να μιλήσουμε σε εκείνα τα παιδιά και να πούμε ότι ακόμα και ένα πολύ στενό και οικογενειακό πρόσωπο μπορεί να σε βλάψει διότι κάποιοι κρύβονται δηλαδή σου προσποιούνται ότι είναι καλοί ενώ πραγματικά δεν είναι

Ήταν μια αρκετά δύσκολη διαδικασία, θεωρώ πως την Ντάλβα την βοήθησε το σκηνικό με τον κοινωνικό λειτουργό ,όπου εκείνη προσπάθησε να "δείξει την αγάπη της" με μια απρεπή κίνηση ,και εκείνος την έσπρωξε

 

 

Η σκηνοθέτης σε συνέντευξη της για την ταινία είπε τα εξής: " Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της τελευταίας μου μικρού μήκους À l’arraché (Snatched), πέρασα χρόνο σε ένα κέντρο υποδοχής έκτακτης ανάγκης για εφήβους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όλα τα παιδιά που είχαν αποδεδειγμένα υποστεί κακοποίηση, συνέχιζαν να στέκονται δίπλα στις οικογένειές τους, ισχυριζόμενα ότι το δικαστικό σύστημα ήταν άδικο που τα τοποθέτησε εκεί." Γιατί - κατά τη γνώμη σας αυτά τα παιδιά που έχουν υποστεί κακοποίηση παραμένουν δίπλα στις οικογενειες που τα έχουν κακοποιήσει;

Γιατι πιστευουν οτι με αυτον τον τροπο οι οικογενειες έδειχναν την αγαπη τους προς αυτα

Γιατί φοβούνται την αποχώρηση από τους ανθρώπους που και καλά τους αγαπάνε

Dioti fovountai oti den tha exoun kapoion allon dipla kai tha exoin moun tis oikogenjes tous

Γιατί νομίζουν ότι ό,τι κάνουν είναι για το καλό τους

Πιστευω πως μενουν διπλα στις οικογενειες τους γιατι δεν γνωριζουν οτι ολη αυτη η κακοποιηση δνε ειναι σωστη

Ίσως νιώθουν ενοχές ότι φταίνε ενώ πραγματικά δεν φταίνε η ίσως φοβούνται

Τα παιδιά αυτά παραμένουν στις οικογένειες τους καθώς είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και να αποδεχτούν ότι τα βλάπτουν . Επίσης πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις οι γονείς χειρίζονται τα παιδιά και τα χειραγωγούν,οπότε γίνονται θύματα και υποχείρια τους .

 

 

Μετά την ταινία αυτή και έχοντας δει τη συμπεριφορά της Νταλβά θεωρείτε εύκολη υπόθεση να αναγνωρίσει κανείς τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης;

οχι

Με βάσει την ταινία ειναι δύσκολο να διανοηθει ένα παιδί ότι έχει πέσει θύμα κακοποίησης

Oxi

Οχι

Οχι δεν ειναι ευκολο να αναγνωριστουν

Νομίζω πως φαίνεται και αναγνωρίζεται από την συμπεριφορά , από τον τρόπο έκφρασης, από την αντίδραση και από τα συναισθήματα. Εκεί καταλαβαίνεις ότι αυτό το άτομο περνάει δύσκολα και φρικτά στην ζωή του καί ότι χρειάζεται βοήθεια

Πιστεύω πως είναι σχετικά εύκολο ,γιατί το παιδί δείχνει σημάδια που εξηγούν αυτό που υφίσταται

 

 

 

Θεωρείτε εύκολο να επανακτήσει ένα παιδί όπως η Νταλβα την παιδικότητα και την αθωότητα;

το θεωρω σχεδον απιθανο

Βάση την ταινία με την βοήθεια της μητέρας της ίσως αλλά αν δεν έχει ένα στήριγμα θα ειναι δύσκολο ακόμη και με τον ίδρυμα

Nai an apofasisoun na afhsoun pisw to parelthon tous

Είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά εφικτό

Οχι δεν ειναι ευκολο διοτι αν για πολλα χρονια κακοποιησε απο το οικογενειακο σου περιβαλλον και απο μικρη ηλικια τοτε η παιδικοτητα και η αθωοτητα σου εχουν χαθει

Δύσκολο διότι θα έχει στοιχειώσει το παιδί με κακές αναμνήσεις και θα το έχει τραυματίσει, στιγματίζει ψυχολογικά με αποτέλεσμα δυστυχώς το παιδί να έχει κακές αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία

Πιστεύω πως είναι σχεδόν αδύνατο να ανακτήσει την παιδικότητα και την αθωότητα της ,καθώς έχει περάσει τοσο δύσκολες και δυσάρεστες καταστάσεις που δεν την αφήνουν .