Είναι Κυριακή!!!Πρέπει να ετοιμαστώ για να κάνω την εργασία στην Ιστορία!
Αχχ!!!Αυτή η Κεφαλά τι μας βάζει και κάνουμε! Που να τρέχω τώρα πίσω στο 1905;;
Λοιπόν… στυλό, χαρτί, κινητό… αυτά! Ααα!!! Να πάρω και κάτι να φάω! Μέχρι να
φτάσω, να τον βρω, και να πάρω την συνέντευξη… ουυυυυ θα κλείσω τρίωρο!!!
Παίρνω λοιπόν τα πράγματά μου και ξεκινάω για το ταξίδι μου στο χρόνο! Παίρνω
την ομπρέλα μου και ρυθμίζω την ημερομηνία. Βλέπω προσεχτικά από το
παράθυρό μου μην με δει κανείς.. και
τότε ανοίγω την ομπρέλα μου και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βρισκόμουν στην
Αμερική, στο “Οχάιο”! (τουλάχιστον.. θα κάνω που θα κάνω τόσο κόπο για την
εργασία, να πάω και σε ένα ωραίο μέρος!).
Λοιπόν, πρέπει να έχω τα μάτια μου
ανοιχτά! Ο κύριος Έντισον, είναι ένας σχετικά νέος άνθρωπος..κάπου στα 58.
Μπορεί να είναι σε καμία καφετέρια, ή σε κανένα πάρκο! Αυτοί οι εφευρέτες
συνήθως σε τέτοια μέρη πάνε! Πφφφ…. Πέρασε ένα ολόκληρο τέταρτο! Άντε! Που
είναι και αυτός ο κύριος Έντισον! Τι κάνω για την Κεφαλάααα!!! Ααα!! Να ρωτήσω αυτόν
τον κύριο μπας και ξέρει τίποτα για τον κύριο “Χαμένο στο χρόνο”.
- Γεια σας!
-Χαίρεται.
-Μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση;
-Πες μου.
Τι απότομος άνθρωπος… σκέφτηκα!
-Μήπως γνωρίζετε που μπορώ να βρω τον κύριο Τόμας Έντισον;
-Μόλις έφυγε! Πήγε στο σπίτι του να εργαστεί.
-Ααα.. μήπως μπορείτε να μου πείτε που μένει;
-Μένει πολύ κοντά. Αν πας 2 τετράγωνα ευθεία και στρίψεις δεξιά είναι το πρώτο μεγάλο σπίτι στα αριστερά σου.
-Ευχαριστώ πολύ. Αντίο!
Παναγία μουυυυ!!!! Τι άνθρωπος και αυτός! Δεν θέλω ούτε καν να σκέφτομαι ότι ο κύριος Έντισον θα είναι σαν αυτόν, απότομος και αυστηρός. Προχωρούσα για κανένα πεντάλεπτο!(είχα κουραστεί πριν από το πολύ ψάξιμο!)Κάποια στιγμή φτάνω στο σπίτι του. Επιτέλους! Θα τον γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο!!!Χτύπησα την μεγάλη ξύλινη πόρτα και την άνοιξε ένα κυριούλης ψηλός, αλλά τα παχάκια του.. τα είχε!
-Γεια σας!!!! του είπα!
-Γεια σας.
-Είστε ο κύριος Έντισον;
-Ο ίδιος… Είσαι ξένη; Δεν φαίνεσαι για ντόπια.
Καλό μάτι έχει!! Τα καταλαβαίνει!!
-Ναι δεν είμαι από εδώ.. Ήρθα για να σας πάρω συνέντευξη!
-Αλήθεια; Πέρνα μέσα!!!
Ποοοοοοοο, το σπίτι του είναι τεράστιοοοοοοο!!!!
-Με λένε Σοφία Πανέρα. Είμαι από την Κω, ένα νησί στην Ελλάδα!
-Ελλάδα; Και ήρθες μέχρι εδώ;
-Ναι!!! Ξέρετε η καθηγήτρια μας στα κείμενα μας βάζει συνέχεια πολύ ενδιαφέρουσες εργασίες! Αυτή τη φορά μας ζήτησε να πάρουμε συνέντευξη από κάποιους εφευρέτες, και διάλεξα εσάς!
-Τι καλή καθηγήτρια! Πριν ξεκινήσουμε θα ήθελες να πιείς κάτι;
-Αν γίνεται ένα ποτηράκι χυμό!
-Αμέσως!
Πολύ ευγενικός και πολύ χαρούμενος άνθρωπος! Χαίρομαι!!! Θα τα πάμε καλά!
-Ορίστε!
-Ευχαριστώ!
-Να αρχίσουμε;
-Ναι βεβαίως! Μισό λεπτό να βγάλω χαρτί και μολύβι! Λοιπόν.. πότε και πού γεννηθήκατε;
-Γεννήθηκα στις 11 Φεβρουαρίου του 1847, στην Νέα Υόρκη!
-Θα θέλατε να μου πείτε δυο λόγια για τα παιδικά σας χρόνια ή για την οικογένειά σας;
-Βεβαίως.. Ήμασταν εφτά αδέρφια και εγώ είμαι ο μικρότερος. Τρία από τα αδέρφια μου πέθαναν πριν καν ενηλικιωθούν. Στα δώδεκα μου χρόνια περίπου έχασα ένα μεγάλο μέρος της ακοής μου και γι αυτό, όπως έχεις καταλάβει, δεν σ’ακούω και πολύ καλά.
-Μάλιστα.. Μπορείτε να μου πείτε για τις εφευρέσεις σας κάποια πράγματα;
-Εννοείται. Λοιπόν, από τις πιο γνωστές μου εφευρέσεις είναι ο τηλέγραφος, ο φωνόγραφος, η λάμπα και η φωτογραφική μηχανή ταινιών.
-Θα μπορούσατε να μου πείτε και λίγα λόγια για την τωρινή σας ζωή, αν έχετε δική σας οικογένεια;
-Μάλιστα. Λοιπόν.. ήμουν παντρεμένος με την Mary Stilwell και έχουμε τρία παιδιά. Η Mary πέθανε το 1884. Ξαναπαντρεύτηκα την Mina Miller και έχουμε τρία παιδιά.
-Νομίζω ότι είναι αρκετά κύριε Έντισον. Ευχαριστώ πάρα πολύ και εύχομαι να τα ξαναπούμε!
-Χάρηκα πολύ Σοφία! Καλή τύχη στην εργασία και ελπίζω να σε βοήθησα!
-Με βοηθήσατε πάρα πολύ! Γεια σας! Χάρηκα που σας γνώρισα! Και σας ευχαριστώ πολύ για όσα μας προσφέρατε!
Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα που του είπα! Τι καλός άνθρωπος.. και δεν έχει περάσει και λίγα, με την ακοή του και με τη γυναίκα του. Θα πω στην κυρία να με ξαναστείλει στον κύριο Έντισον!!! Τώρα που τον γνώρισα θα έρχομαι με κάθε ευκαιρία! Και τώρα ξανά η ομπρελίτσα μου!! 2058 σου έρχομαι! Αχχχ!!!! Το κρεβατάκι μου!! Μια χαρά πέρασα πάντως! Πού θα μου πάει, θα το ξανακάνω!!
- Γεια σας!
-Χαίρεται.
-Μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση;
-Πες μου.
Τι απότομος άνθρωπος… σκέφτηκα!
-Μήπως γνωρίζετε που μπορώ να βρω τον κύριο Τόμας Έντισον;
-Μόλις έφυγε! Πήγε στο σπίτι του να εργαστεί.
-Ααα.. μήπως μπορείτε να μου πείτε που μένει;
-Μένει πολύ κοντά. Αν πας 2 τετράγωνα ευθεία και στρίψεις δεξιά είναι το πρώτο μεγάλο σπίτι στα αριστερά σου.
-Ευχαριστώ πολύ. Αντίο!
Παναγία μουυυυ!!!! Τι άνθρωπος και αυτός! Δεν θέλω ούτε καν να σκέφτομαι ότι ο κύριος Έντισον θα είναι σαν αυτόν, απότομος και αυστηρός. Προχωρούσα για κανένα πεντάλεπτο!(είχα κουραστεί πριν από το πολύ ψάξιμο!)Κάποια στιγμή φτάνω στο σπίτι του. Επιτέλους! Θα τον γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο!!!Χτύπησα την μεγάλη ξύλινη πόρτα και την άνοιξε ένα κυριούλης ψηλός, αλλά τα παχάκια του.. τα είχε!
-Γεια σας!!!! του είπα!
-Γεια σας.
-Είστε ο κύριος Έντισον;
-Ο ίδιος… Είσαι ξένη; Δεν φαίνεσαι για ντόπια.
Καλό μάτι έχει!! Τα καταλαβαίνει!!
-Ναι δεν είμαι από εδώ.. Ήρθα για να σας πάρω συνέντευξη!
-Αλήθεια; Πέρνα μέσα!!!
Ποοοοοοοο, το σπίτι του είναι τεράστιοοοοοοο!!!!
-Με λένε Σοφία Πανέρα. Είμαι από την Κω, ένα νησί στην Ελλάδα!
-Ελλάδα; Και ήρθες μέχρι εδώ;
-Ναι!!! Ξέρετε η καθηγήτρια μας στα κείμενα μας βάζει συνέχεια πολύ ενδιαφέρουσες εργασίες! Αυτή τη φορά μας ζήτησε να πάρουμε συνέντευξη από κάποιους εφευρέτες, και διάλεξα εσάς!
-Τι καλή καθηγήτρια! Πριν ξεκινήσουμε θα ήθελες να πιείς κάτι;
-Αν γίνεται ένα ποτηράκι χυμό!
-Αμέσως!
Πολύ ευγενικός και πολύ χαρούμενος άνθρωπος! Χαίρομαι!!! Θα τα πάμε καλά!
-Ορίστε!
-Ευχαριστώ!
-Να αρχίσουμε;
-Ναι βεβαίως! Μισό λεπτό να βγάλω χαρτί και μολύβι! Λοιπόν.. πότε και πού γεννηθήκατε;
-Γεννήθηκα στις 11 Φεβρουαρίου του 1847, στην Νέα Υόρκη!
-Θα θέλατε να μου πείτε δυο λόγια για τα παιδικά σας χρόνια ή για την οικογένειά σας;
-Βεβαίως.. Ήμασταν εφτά αδέρφια και εγώ είμαι ο μικρότερος. Τρία από τα αδέρφια μου πέθαναν πριν καν ενηλικιωθούν. Στα δώδεκα μου χρόνια περίπου έχασα ένα μεγάλο μέρος της ακοής μου και γι αυτό, όπως έχεις καταλάβει, δεν σ’ακούω και πολύ καλά.
-Μάλιστα.. Μπορείτε να μου πείτε για τις εφευρέσεις σας κάποια πράγματα;
-Εννοείται. Λοιπόν, από τις πιο γνωστές μου εφευρέσεις είναι ο τηλέγραφος, ο φωνόγραφος, η λάμπα και η φωτογραφική μηχανή ταινιών.
-Θα μπορούσατε να μου πείτε και λίγα λόγια για την τωρινή σας ζωή, αν έχετε δική σας οικογένεια;
-Μάλιστα. Λοιπόν.. ήμουν παντρεμένος με την Mary Stilwell και έχουμε τρία παιδιά. Η Mary πέθανε το 1884. Ξαναπαντρεύτηκα την Mina Miller και έχουμε τρία παιδιά.
-Νομίζω ότι είναι αρκετά κύριε Έντισον. Ευχαριστώ πάρα πολύ και εύχομαι να τα ξαναπούμε!
-Χάρηκα πολύ Σοφία! Καλή τύχη στην εργασία και ελπίζω να σε βοήθησα!
-Με βοηθήσατε πάρα πολύ! Γεια σας! Χάρηκα που σας γνώρισα! Και σας ευχαριστώ πολύ για όσα μας προσφέρατε!
Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα που του είπα! Τι καλός άνθρωπος.. και δεν έχει περάσει και λίγα, με την ακοή του και με τη γυναίκα του. Θα πω στην κυρία να με ξαναστείλει στον κύριο Έντισον!!! Τώρα που τον γνώρισα θα έρχομαι με κάθε ευκαιρία! Και τώρα ξανά η ομπρελίτσα μου!! 2058 σου έρχομαι! Αχχχ!!!! Το κρεβατάκι μου!! Μια χαρά πέρασα πάντως! Πού θα μου πάει, θα το ξανακάνω!!
Σοφία Πανέρα, Γ3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου